IPPB2/436-100/13-4/AF - Podatek od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych umowy sprzedaży obligacji na rzecz nowej spółki we Francji.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 22 lutego 2013 r. (data wpływu 25 lutego 2013 r.) uzupełnionym pismem z dnia 26 kwietnia 2013 r. (data nadania 26 kwietnia 2013 r., data wpływu 29 kwietnia 2013 r.) na wezwanie z dnia 18 kwietnia 2013 r. (data doręczenia 22 kwietnia 2013 r.) Nr IPPB2/436-100/13-2/AF o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych umowy sprzedaży obligacji na rzecz Nowej Spółki we Francji - jest prawidłowe.

W dniu 25 lutego 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych umowy sprzedaży obligacji na rzecz Nowej Spółki we Francji.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest bankiem prowadzącym działalność na podstawie polskiego prawa bankowego. Głównym akcjonariuszem Wnioskodawcy jest niemiecki bank - C. (dalej: "Obligatariusz").

W latach 2006 - 2008 Wnioskodawca przeprowadził cztery emisje imiennych obligacji o zmiennym oprocentowaniu, denominowanych we frankach szwajcarskich (dalej: "Obligacje"). Wszystkie Obligacje zostały objęte przez Obligatariusza. Zgodnie z Umową dotyczącą emisji Obligacji (Note Issuance Facility Agreement) oraz Warunkami emisji Obligacji (Terms and Conditions), Wnioskodawca prowadzi rejestr Obligacji zawierający, między innymi, łączną kwotę główną Obligacji, numer seryjny, datę emisji, jak również nazwę i adres pierwszego obligatariusza oraz kolejnych obligatariuszy.

Emisja obligacji poddana została prawu angielskiemu. Powyższa dokumentacja prawna dotycząca emisji Obligacji pozwala Obligatariuszowi na przeniesienie Obligacji na inny podmiot po uzyskaniu wcześniejszej zgody Wnioskodawcy. W celu przeniesienia Obligacji Obligatariusz powinien złożyć dokument Obligacji wraz z odpowiednim Formularzem Przeniesienia (Form of Transfer) w biurze Wnioskodawcy, wraz z ewentualnymi innymi dokumentami dotyczącymi transakcji zbycia, których może zażądać Wnioskodawca. W ciągu pięciu dni od złożenia dokumentu Obligacji, Wnioskodawca ma obowiązek zarejestrować przeniesienie Obligacji i doręczyć nowy dokument Obligacji opiewający na kwotę przeniesionej Obligacji i na nazwisko nowego obligatariusza, na którego Obligacja została przeniesiona. Wydanie nowych dokumentów Obligacji nastąpi w biurze Wnioskodawcy lub też drogą pocztową.

Zgodnie z Umową emisji Obligacji oraz z Warunkami emisji, Wnioskodawca, jako emitent Obligacji, będzie zobowiązany do wykonania swojego obowiązku zapłaty kwoty głównej wynikającej z wykupu Obligacji oraz należnych odsetek w siedzibie posiadacza Obligacji (obligatariusza).

Wnioskodawca, wraz z inną spółką z grupy C., zamierza utworzyć nową spółkę we Francji (dalej: "Nowa Spółka"). Zgodnie z aktualnymi założeniami, Nowa Spółka będzie nosiła nazwę: "A.F.F.S.". Planowana forma prawna Nowej Spółki, to société par actions simplifiée. Zarówno ostateczna nazwa Nowej Spółki, jak i jej adres mogą się różnić od wyżej wskazanych informacji.

Zgodnie z nową strategią grupy C., przedmiotem działalności Nowej Spółki będzie finansowanie Wnioskodawcy. W związku z tym, Obligatariusz zamierza przenieść Obligacje na Nową Spółkę. Przeniesienie Obligacji zostanie dokonane na podstawie umowy sprzedaży, zatem za przeniesione Obligacje Nowa Spółka zapłaci Obligatariuszowi ustaloną między stronami cenę. Umowa sprzedaży Obligacji zostanie zawarta poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a przeniesienie Obligacji nastąpi przy zastosowaniu wyżej wskazanej procedury związanej z zarejestrowaniem tej transakcji w rejestrze Obligacji prowadzonym przez Wnioskodawcę oraz wydaniem nowego dokumentu Obligacji. Po nabyciu Obligacji, Nowa Spółka będzie uprawniona do wszystkich płatności dokonywanych przez Wnioskodawcę z tytułu Obligacji. Zgodnie z wyżej wskazaną dokumentacją regulującą emisję Obligacji, Wnioskodawca będzie zobowiązany do spełnienia świadczenia z tytułu zapłaty kwoty głównej wynikającej z wykupu Obligacji, jak również należnych odsetek, w siedzibie nowego posiadacza Obligacji (czyli Nowej Spółki).

Strony dopuszczają możliwość, iż z tytułu przeniesienia Obligacji przez Obligatariusza na Nową Spółkę, Obligatariusz zapłaci na rzecz Nowej Spółki określone wynagrodzenie (np. w formie prowizji). W takim przypadku, transakcja przeniesienia Obligacji zostanie uznana za usługę opodatkowaną podatkiem od wartości dodanej lub też zwolnioną z tego podatku na podstawie przepisów obowiązujących w Niemczech lub we Francji. W konsekwencji, Obligatariusz lub Nowa Spółka będzie podmiotem, który będzie opodatkowany podatkiem od wartości dodanej lub też podmiotem zwolnionym z podatku od wartości dodanej, w odniesieniu do usługi związanej z nabyciem Obligacji od Obligatariusza.

Możliwa jest także sytuacja, w której Nowa Spółka nie będzie uzyskiwała wynagrodzenia za przejęcie Obligacji, wskutek czego żadna z jej stron nie będzie w odniesieniu do tej transakcji opodatkowana podatkiem od wartości dodanej lub też zwolniona z tego podatku we Francji lub w Niemczech.

Wnioskodawca pragnie zaznaczyć, iż składając niniejszy wniosek, działa, jako podmiot planujący utworzenie Nowej Spółki. W konsekwencji, do interpretacji wydanej na rzecz Nowej Spółki na podstawie niniejszego wniosku zastosowanie znajdzie art. 14n Ordynacji Podatkowej.

Pismem z dnia 18 kwietnia 2013 r. Nr IPPB2/436-100/13-2/AF wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania poprzez uzupełnienie zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku poprzez wskazanie gdzie wykonywane będą prawa majątkowe w chwili zawarcia umowy sprzedaży (terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, czy też terytorium innego państwa).

Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie, informując, iż jak wskazano we wniosku Spółki, zgodnie z Umową emisji Obligacji oraz z warunkami emisji, Spółka jako emitent Obligacji, będzie zobowiązana do wykonania swojego obowiązku zapłaty kwoty głównej wynikającej z wykupu Obligacji oraz należnych odsetek w siedzibie posiadacza Obligacji (obligatoriusza). W chwili obecnej, obligatariuszem jest niemiecki bank C. posiadający siedzibę w Niemczech. Po sprzedaży Obligacji, Spółka będzie miała zatem obowiązek spełnienia świadczenia z tytułu Obligacji w siedzibie nowego posiadacza Obligacji. We wniosku wskazano również, iż podmiot, na rzecz którego zostaną sprzedane Obligacje (określony we wniosku, jako Nowa Spółka) będzie miał siedzibę poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej. Mając na uwadze powyższe okoliczności, jak również powołane przez Spółkę we wniosku argumenty (w tym uchwałę Sądu Najwyższego z 14 lutego 2002 r.), Spółka stoi na stanowisku, iż prawa majątkowe będące przedmiotem umowy sprzedaży (tekst jedn.: Obligacje) w chwili zawarcia umowy sprzedaży będą wykonywane poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Celem złożonego wniosku jest potwierdzenie w formie interpretacji indywidualnej Ministra Finansów poprawności stanowiska Spółki, iż ze względu na opisane we wniosku warunki transakcji, sprzedaż Obligacji nie będzie opodatkowana podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy zbycie Obligacji przez Obligatariusza na rzecz Nowej Spółki nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, zbycie Obligacji przez Obligatariusza na rzecz Nowej Spółki nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych (dalej: "p.c.c."). Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a Ustawy o p.c.c., podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych, Niemniej jednak jak wynika z art. 1 ust. 4 Ustawy o p.c.c., czynności cywilnoprawne podlegają podatkowi jedynie wtedy, gdy ich przedmiotem są:

W opinii Wnioskodawcy, Obligacje wyemitowane przez Wnioskodawcę i objęte przez Obligatariusza mogą być uznane za prawa majątkowe w rozumieniu art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a Ustawy o p.c.c. W konsekwencji, sprzedaż Obligacji przez Obligatariusza do Nowej Spółki podlegałaby opodatkowaniu p.c.c. w sytuacji, gdy prawa z Obligacji byłyby wykonywane w Polsce. Jednakże, w przypadku, gdy prawa z Obligacji zostaną uznane za wykonywane za granicą, planowana transakcja nie będzie podlegać opodatkowaniu p.c.c. Wynika to z faktu, iż art. 1 ust. 4 pkt 2 Ustawy o p.c.c. wymaga spełnienia dwóch warunków dla opodatkowania p.c.c. praw majątkowych wykonywanych za granicą, a mianowicie, nabywca ma mieć siedzibę lub miejsce zamieszkania w Polsce i czynność cywilnoprawna ma zostać dokonana na terytorium Polski. Z uwagi na to, iż Nowa Spółka będzie mieć siedzibę w Niemczech, a umowa sprzedaży będzie zawarta poza granicami Polski, żaden z wyżej wskazanych warunków nie zostanie spełniony, przez co art. 1 ust. 4 pkt 2 Ustawy o p.c.c. nie będzie miał w tym przypadku zastosowania.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż również art. 1 ust. 4 pkt 1 Ustawy o p.c.c. nie będzie miał zastosowania do przedmiotowej transakcji. Prawa wynikające z przenoszonych Obligacji powinny być bowiem uznane za prawa majątkowe wykonywane za granicą, a nie w Polsce. Ustawa o p.c.c. nie definiuje pojęcia "miejsce wykonywania prawa majątkowego" dla celów ustalenia, czy miejsce to znajduje się w Polsce, czy też za granicą. Dlatego też, w opinii Wnioskodawcy, zasadne jest odwołanie się w tym zakresie do przepisów prawa cywilnego i powiązanie "miejsca wykonywania prawa majątkowego", o którym mowa w Ustawie o p.c.c., z miejscem spełnienia świadczenia pieniężnego. W konsekwencji, miejsce spełnienia świadczenia pieniężnego wynikającego z danej wierzytelności będzie jednocześnie determinować miejsce wykonywania prawa majątkowego, o jakim mowa w art. 1 ust. 4 Ustawy o p.c.c.

Zgodnie z art. 454 § 1 Kodeksu cywilnego, "jeżeli miejsce spełnienia świadczenia nie jest oznaczone ani nie wynika z właściwości zobowiązania, świadczenie powinno być spełnione w miejscu, gdzie w chwili powstania zobowiązania dłużnik miał zamieszkanie lub siedzibę. Jednakże świadczenie pieniężne powinno być spełnione w miejscu zamieszkania lub w siedzibie wierzyciela w chwili spełnienia świadczenia; jeżeli wierzyciel zmienił miejsce zamieszkania lub siedzibę po powstaniu zobowiązania, ponosi spowodowaną przez tę zmianę nadwyżkę kosztów przesłania".

Z powyższego przepisu wynika, iż świadczenia pieniężne mają charakter tzw. długu oddawczego, przez co dług taki powinien być spełniony w miejscu zamieszkania lub siedziby wierzyciela w chwili spełnienia świadczenia. Przekładając powyższą regulację na omawiane przepisy Ustawy o p.c.c., w przypadku, gdy sprzedawane prawo do świadczenia pieniężnego (tak jak w przypadku praw wynikających z obligacji) przewiduje, iż ma ono być spełnione w miejscu siedziby wierzyciela (obligatariusza), wówczas również miejsce, w którym siedzibę ma wierzyciel determinuje miejsce wykonywania przenoszonego prawa majątkowego, o którym mowa w art. 1 ust. 4 Ustawy o p.c.c.

Jak wskazano w opisie planowanej transakcji, zgodnie z Umową emisji Obligacji oraz z Warunkami emisji, Wnioskodawca, jako emitent Obligacji, będzie zobowiązany do wykonania swojego obowiązku zapłaty kwoty głównej wynikającej z wykupu Obligacji oraz należnych odsetek w siedzibie posiadacza Obligacji (obligatariusza). Z uwagi na fakt, iż w chwili obecnej posiadaczem Obligacji jest Obligatariusz, Wnioskodawca będzie miał obowiązek wykonać wyżej wskazane zobowiązanie do zapłaty kwot wynikających z Obligacji w Niemczech. Natomiast po przeniesieniu Obligacji na Nową Spółkę, Wnioskodawca będzie zobowiązany do zapłaty kwot wynikających z Obligacji (tekst jedn.: kwoty głównej z tytułu wykupu Obligacji, jak również odsetek) w miejscu siedziby Nowej Spółki, która będzie we Francji.

Z uwagi zatem na fakt, iż spełnienie przez Wnioskodawcę świadczeń pieniężnych wynikających z Obligacji ma nastąpić poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, należy stwierdzić, że prawa majątkowe wynikające z Obligacji stanowią prawa majątkowe wykonywane poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W konsekwencji prowadzi to do wniosku, że sprzedaż Obligacji przez Obligatariusza na rzecz Nowej Spółki nie będzie obciążona podatkiem p.c.c.

Powyższe wnioski znajdują potwierdzenie zarówno w interpretacjach organów podatkowych, jak i w orzecznictwie sądowym.

W uchwale Sądu Najwyższego z dnia 14 lutego 2002 r. (sygn. akt III CZP 81/01), Sąd stwierdził, między innymi, iż: "W razie przelewu wierzytelności pieniężnej dłużnik powinien dokonać zapłaty, jeżeli miejsce świadczenia nie jest oznaczone, w miejscu zamieszkania lub w siedzibie (siedzibie przedsiębiorstwa) nabywcy wierzytelności w chwili spełnienia świadczenia".

Powyższa uchwała była podstawą dla wydania licznych interpretacji organów podatkowych dotyczących opodatkowania p.c.c. sprzedaży wierzytelności. Między innymi, w interpretacji indywidualnej z dnia 29 lipca 2011 r. (nr IPPB2/436-191/11-4/AF) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uznał za w pełni prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym miejsce spełnienia świadczenia pieniężnego jest tożsame z miejscem w którym wykonywane jest prawo majątkowe w rozumieniu art. 1 ust. 4 Ustawy o p.c.c. W konsekwencji, organ podatkowy potwierdził również, iż nabycie przez podmiot z siedzibą w Luksemburgu wierzytelności w stosunku do polskiego dłużnika nie będzie obciążone p.c.c. Analogiczne stanowisko zostało wyrażone w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 29 maja 2012 r. (nr IPPB2/436-98/12-4/MZ).

Aczkolwiek wyżej wskazane interpretacje wydane zostały w odniesieniu do umowy sprzedaży wierzytelności pieniężnych, w opinii Wnioskodawcy, stanowisko wyrażone w tych interpretacjach, jak również w wyżej powołanej uchwale Sądu Najwyższego, aktualne jest także w przypadku przeniesienia praw z obligacji. Jest to bowiem papier wartościowy o charakterze dłużnym, który inkorporuje prawa analogiczne do praw pożyczkodawcy wynikających z udzielonej pożyczki, czyli prawo do zwrotu kwoty głównej oraz do zapłaty odsetek od finansowania. Mając na uwadze powyższe, sprzedaż Obligacji przez Obligatariusza na rzecz Nowej Spółki nie będzie obciążona podatkiem p.c.c. Powyższa konkluzja nie będzie przy tym uzależniona od tego, czy przedmiotowa transakcja zbycia obligacji będzie opodatkowana lub zwolniona z podatku od wartości dodanej, czy też nie. Fakt opodatkowania Obligatariusza lub też Nowej Spółki podatkiem od wartości dodanej w Niemczech lub we Francji stanowić będzie jedynie dodatkowy argument dla wyłączenia sprzedaży Obligacji spod zakresu opodatkowania p.c.c. Zgodnie bowiem z art. 2 pkt 4 Ustawy o p.c.c., nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub też zwolniona z podatku od towarów i usług (z określonymi wyjątkami, które w przedmiotowej sprawie nie mają zastosowania). Należy przy tym wskazać, iż zgodnie z definicjami zawartymi w art. 1a (pkt 7 i pkt 5), przez "podatek od towarów i usług" w rozumieniu powyższego przepisu rozumie się także podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich Unii Europejskiej oraz państwach Europejskiego Obszaru Gospodarczego.

W konsekwencji, art. 2 pkt 4 Ustawy o p.c.c. będzie miał zastosowanie w przypadku, gdy wskutek zapłaty wynagrodzenia przez Obligatariusza na rzecz Nowej Spółki, przeniesienie Obligacji będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od wartości dodanej w Niemczech lub we Francji. Niemniej jednak brak takiego wynagrodzenia i w rezultacie nieuznanie omawianej transakcji za usługę dla celów podatku od wartości dodanej w Niemczech lub we Francji i tak będzie pozostawał bez wpływu na wyżej wskazaną konkluzję, zgodnie z którą planowana sprzedaż Obligacji nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem p.c.c. Prawa wynikające z przenoszonych Obligacji powinny być bowiem uznane za prawa majątkowe wykonywane poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przez co planowana transakcja będzie wyłączona z opodatkowania na podstawie art. 1 ust. 4 Ustawy o p.c.c. interpretowanego a contrario.

Mając na uwadze przedstawione wyżej uzasadnienie, Spółka wnosi o potwierdzenie jej stanowiska wyrażonego we wniosku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 z późn. zm.) podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

Ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Jednocześnie ustawowe wyliczenie zostało wzmocnione zasadą, zgodnie z którą o kwalifikacji określonej czynności prawnej, a w konsekwencji o jej podleganiu tym podatkiem decyduje jej treść (elementy przedmiotowo istotne), a nie nazwa. Tym samym, jeżeli strony zawierają umowę i układają stosunki w jej ramach w określony sposób to dla oceny, czy powstanie obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych, w związku z dokonaniem wskazanej w ustawie czynności, miarodajne będą rzeczywiste prawa i obowiązki stron tej umowy pozwalające na ich kwalifikację pod względem prawnym.

Zgodnie z art. 1 ust. 4 ww. ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podatkowi temu podlegają czynności cywilnoprawne, jeżeli ich przedmiotem są:

Z uwagi na powyższe, należy stwierdzić, że umowa sprzedaży podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeżeli w chwili zawarcia umowy jej przedmiot, np. prawo majątkowe podlega wykonywaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wówczas nie ma znaczenia, gdzie umowa zostaje zawarta i gdzie mają miejsce zamieszkania (siedzibę) strony umowy.

Umowa sprzedaży będzie również podlegała podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeśli prawo majątkowe będące przedmiotem sprzedaży w chwili jej zawarcia podlega wykonywaniu za granicą oraz nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a czynność została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca, wraz z inną spółką z grupy C., zamierza utworzyć nową spółkę we Francji (dalej: "Nowa Spółka"). Zgodnie z aktualnymi założeniami, Nowa Spółka będzie nosiła nazwę: "A". Planowana forma prawna Nowej Spółki, to société par actions simplifiée. Zarówno ostateczna nazwa Nowej Spółki, jak i jej adres mogą się różnić od wyżej wskazanych informacji. Zgodnie z nową strategią grupy C., przedmiotem działalności Nowej Spółki będzie finansowanie Wnioskodawcy. W związku z tym, Obligatariusz zamierza przenieść Obligacje na Nową Spółkę. Przeniesienie Obligacji zostanie dokonane na podstawie umowy sprzedaży, zatem za przeniesione Obligacje Nowa Spółka zapłaci Obligatariuszowi ustaloną między stronami cenę. Umowa sprzedaży Obligacji zostanie zawarta poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a przeniesienie Obligacji nastąpi przy zastosowaniu wyżej wskazanej procedury związanej z zarejestrowaniem tej transakcji w rejestrze Obligacji prowadzonym przez Wnioskodawcę oraz wydaniem nowego dokumentu Obligacji. Po nabyciu Obligacji, Nowa Spółka będzie uprawniona do wszystkich płatności dokonywanych przez Wnioskodawcę z tytułu Obligacji. Zgodnie z wyżej wskazaną dokumentacją regulującą emisję Obligacji, Wnioskodawca będzie zobowiązany do spełnienia świadczenia z tytułu zapłaty kwoty głównej wynikającej z wykupu Obligacji, jak również należnych odsetek, w siedzibie nowego posiadacza Obligacji (czyli Nowej Spółki). Strony dopuszczają możliwość, iż z tytułu przeniesienia Obligacji przez Obligatariusza na Nową Spółkę, Obligatariusz zapłaci na rzecz Nowej Spółki określone wynagrodzenie (np. w formie prowizji). W takim przypadku, transakcja przeniesienia Obligacji zostanie uznana za usługę opodatkowaną podatkiem od wartości dodanej lub też zwolnioną z tego podatku na podstawie przepisów obowiązujących w Niemczech lub we Francji. W konsekwencji, Obligatariusz lub Nowa Spółka będzie podmiotem, który będzie opodatkowany podatkiem od wartości dodanej lub też podmiotem zwolnionym z podatku od wartości dodanej, w odniesieniu do usługi związanej z nabyciem Obligacji od Obligatariusza. Możliwa jest także sytuacja, w której Nowa Spółka nie będzie uzyskiwała wynagrodzenia za przejęcie Obligacji, wskutek czego żadna z jej stron nie będzie w odniesieniu do tej transakcji opodatkowana podatkiem od wartości dodanej lub też zwolniona z tego podatku we Francji lub w Niemczech. Jak wskazano we wniosku Spółki, zgodnie z Umową emisji Obligacji oraz z warunkami emisji, Spółka jako emitent Obligacji, będzie zobowiązana do wykonania swojego obowiązku zapłaty kwoty głównej wynikającej z wykupu Obligacji oraz należnych odsetek w siedzibie posiadacza Obligacji (obligatoriusza). W chwili obecnej, obligatariuszem jest niemiecki bank C. AG posiadający siedzibę w Niemczech. Po sprzedaży Obligacji, Spółka będzie miała zatem obowiązek spełnienia świadczenia z tytułu Obligacji w siedzibie nowego posiadacza Obligacji. We wniosku wskazano również, iż podmiot, na rzecz którego zostaną sprzedane Obligacje (określony we wniosku, jako Nowa Spółka) będzie miał siedzibę poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej. Mając na uwadze powyższe okoliczności, jak również powołane przez Spółkę we wniosku argumenty (w tym uchwałę Sądu Najwyższego z 14 lutego 2002 r.), Spółka stoi na stanowisku, iż prawa majątkowe będące przedmiotem umowy sprzedaży (tekst jedn.: Obligacje) w chwili zawarcia umowy sprzedaży będą wykonywane poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Celem złożonego wniosku jest potwierdzenie w formie interpretacji indywidualnej Ministra Finansów poprawności stanowiska Spółki, iż ze względu na opisane we wniosku warunki transakcji, sprzedaż Obligacji nie będzie opodatkowana podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

A zatem przyjmując za Wnioskodawcą, że prawa majątkowe będące przedmiotem umowy sprzedaży będą wykonywane poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, należy stwierdzić, iż zbycie Obligacji przez Obligatariusza na rzecz Nowej Spółki nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, zgodnie z art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W związku z powyższym bezprzedmiotowe jest rozpatrywanie wniosku pod katem zastosowania art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Odnosząc się do argumentacji Wnioskodawcy opartej na treści wskazanych interpretacji w uzasadnieniu własnego stanowiska, należy stwierdzić, iż co do zasady wiążą one w sprawie, w której zostały wydane i nie są źródłem prawa powszechnie obowiązującego. Tym samym nie stanowią podstawy prawnej przy wydawaniu interpretacji.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.