IPPB2/415-933/10-4/AS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 8 listopada 2010 r. (data wpływu 15 listopada 2010 r.) uzupełnione pismem z dnia 14 stycznia 2011 r. (data wpływu 19 stycznia 2011 r.) na wezwanie Nr IPPB2/415-933/10-2/AS z dnia 30 grudnia 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodu z tytułu sprzedaży premiowej uczestnikom wybranych funduszy inwestycyjnych - jest nieprawidłowe.

W dniu 15 listopada 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie opodatkowania dochodu z tytułu sprzedaży premiowej uczestnikom wybranych funduszy inwestycyjnych.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 30 grudnia 2010 r. Nr IPPB2/415-933/10-2/AS na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia tego wniosku w zakresie:

Przedstawienia dokumentu (oryginał lub urzędowo poświadczona kopia za zgodność z oryginałem), z którego wynika sposób reprezentacji Spółki w zakresie oświadczeń woli i podpisywania dokumentów, tj. stosowne umocowanie dla Panów, którzy wniosek podpisali oraz uzupełnienia zdarzenia przyszłego przez wskazanie osób, które będą uczestnikami programów mających charakter sprzedaży premiowej, w terminie 7 dni pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wniosek uzupełniono w terminie, tj. pismem z dnia 14 stycznia 2011 r. (data nadania w placówce pocztowej 14 stycznia 2011 r., data wpływu 19 stycznia 2011 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

T.F.I. S.A. prowadzi działalność w zakresie zarządzania funduszami inwestycyjnymi. Zgodnie z art. 4 ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz. U. Nr 146, poz. 1546 z późn. zm.), Towarzystwo tworzy fundusze, zarządza nimi oraz reprezentuje fundusze w stosunkach z osobami trzecimi.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej TFI zamierza organizować akcje promocyjne i lojalnościowe dla uczestników wybranych funduszy inwestycyjnych, którymi zarządza ("dalej Programy"). Programy mają charakter sprzedaży premiowej, polegającej na przyznaniu uczestnikowi spełniającemu określone warunki nagrody pieniężnej. Programy te mają na celu zachęcenie uczestników do inwestowania w fundusze inwestycyjne zarządzane przez TFI poprzez nagradzanie tych uczestników, którzy nabyli określoną liczbę jednostek uczestnictwa funduszy zarządzanych przez TFI (zainwestowali określoną wartość środków) lub utrzymywali inwestycję przez określony czas (nie zażądali odkupienia jednostek uczestnictwa przez określony czas). Programy będą obejmowały uczestników funduszy inwestycyjnych zarządzanych przez TFI nabywających jednostki uczestnictwa za pośrednictwem TFI oraz innych dystrybutorów pośredniczących w zbywaniu i odkupywaniu jednostek uczestnictwa zgodnie z art. 32 ustawy o funduszach inwestycyjnych.

Nagroda pieniężna może być wypłacona przez TFI w gotówce lub bez jej przekazania do rąk uczestnika zostanie bezpośrednio wpłacona na nabycie jednostek uczestnictwa jednego z funduszy inwestycyjnych, którym zarządza TFI.

Programy wprowadzane będą na czas z góry określony lub na czas nieoznaczony (do czasu ich odwołania przez TFI). Nagrody będą przyznawane po upływie okresu, na jaki Program wprowadzono, a w przypadku Programów wprowadzanych na czas nieoznaczony - w ustalonych w regulaminie Programu miesięcznych okresach rozliczeniowych. Po weryfikacji spełnienia warunków określonych w regulaminie Programu nagroda będzie przyznawana każdemu uprawnionemu do niej uczestnikowi funduszy inwestycyjnych. Nagrody otrzymywane przez uczestnika nie pozostają w związku z prowadzoną przez uczestnika działalnością gospodarczą. Uzyskanie nagrody nie jest związane z elementem rywalizacji pomiędzy uczestnikami - nagroda będzie przyznawana uczestnikowi funduszy inwestycyjnych zarządzanych przez TFI spełniającemu warunki określone w regulaminie Programu. Wartość nagrody wypłacanej po upływie okresu na jaki wprowadzono Program lub w miesięcznych okresach rozliczeniowych (w przypadku Programów wprowadzanych na czas nieoznaczony) może nie przekroczyć kwoty 760 zł.

Nagrody wypłacane uczestnikom będącym osobami fizycznymi podlegają opodatkowaniu na zasadach przewidzianych ustawą z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej "Ustawa o p.d.o.f.").

Uczestnikami Programów będą uczestnicy funduszy inwestycyjnych, tj. stosowanie do art. 6 ust. 1 ustawy o funduszach inwestycyjnych osoby fizyczne, osoby prawne i jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej. Niemniej przedstawione we wniosku pytanie materializuje się jedynie w odniesieniu do uczestników będących osobami fizycznymi.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym stanie faktycznym dochód uzyskany przez uczestnika Programu w związku z wypłatą nagrody podlega opodatkowaniu zryczałtowanym 10% podatkiem dochodowym na podstawie art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o p.d.o.f., przy czym w przypadku gdy wartość nagrody, wypłaconej po upływie okresu na jaki Program wprowadzono, a w przypadku Programów wprowadzonych na czas nieoznaczony - wypłacanej w miesięcznych okresach rozliczeniowych, nie przekracza kwoty 760 zł dochód ten korzysta ze zwolnienia przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o p.d.o.f.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Według TFI nagrody otrzymywane przez uczestników funduszy inwestycyjnych biorących udział w Programie mieszczą się w pojęciu sprzedaży premiowej, o której mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2 oraz art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o p.d.o.f. Płatnikiem tego podatku, zgodnie z art. 41 ust. 4 ustawy o p.d.o.f., będzie TFI. Przepisy prawa podatkowego nie definiują terminu "sprzedaż premiowa". Pojęcie to nie zostało również zdefiniowane w innych przepisach prawa. Pojęcie to doczekało się jednak licznych interpretacji sądów jak i organów podatkowych. Bazując na tych interpretacjach należy uznać, że z uzyskaniem nagrody związanej ze sprzedażą premiową będziemy mieli do czynienia gdy:

* wydanie nagrody powiązane jest z faktem zakupu przez nagrodzonego towaru lub usługi,

* nagroda przyznawana jest każdemu nabywcy, który spełnia określone przez sprzedającego warunki zakupu,

* nagroda nie jest wynikiem rywalizacji pomiędzy uczestnikami.

Przykładowo, Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale z dnia 25 czerwca 2007 r. (sygn. akt. II FPS 5/06) zajął stanowisko, że pojęcie sprzedaży premiowej "składa się z dwóch wyrazów i oznacza sprzedaż, z którą związane jest przyznawanie nagród. "Sprzedaż" jest pojęciem cywilistycznym i oznacza odstąpienie czegoś przez sprzedawcę na własność kupującego za określoną cenę, natomiast określenie "premia" oznacza nagrodę za coś, dodatkowe wynagrodzenie za wykonanie czegoś, często mającą zachęcić do czegoś osobę nagrodzoną."

Ponadto, w innym orzeczeniu NSA dodał, że ze sprzedażą premiową mamy do czynienia, gdy podmiot dokonujący tejże sprzedaży przekazuje należną (zgodnie z ustalonymi regułami) nagrodę każdemu nabywcy spełniającemu określone przez sprzedawcę przesłanki zakupu. Uzyskanie nagrody musi być elementem o charakterze pewnym i nie może wynikać z rywalizacji pomiędzy nabywcami towarów - wyrok NSA z dnia 19 czerwca 2009 r. (sygn. akt. II FSK 369/08).

Przenosząc powyższe rozważania na grunt działalności funduszy inwestycyjnych przyjąć należy, że pojęcie sprzedaży premiowej odnosi się również do sprzedaży praw, jakimi są tytuły uczestnictwa (jednostki uczestnictwa) w funduszach inwestycyjnych. Fundusz inwestycyjny jest specyficzną osobą prawną działającą na podstawie przepisów ustawy o funduszach inwestycyjnych. Jego działalność prowadzona jest przez towarzystwo funduszy inwestycyjnych w oparciu o art. 4 powołanej ustawy. Wskazać również należy, że towarzystwo funduszy inwestycyjnych nie może prowadzić innej działalności niż tworzenie i zarządzanie funduszami inwestycyjnymi, w tym prowadzenie pośrednictwa w zbywaniu i odkupywaniu jednostek uczestnictwa (stosownie do art. 45 ustawy o funduszach inwestycyjnych). Stąd też sprzedającym prawa jakie reprezentują jednostki uczestnictwa jest towarzystwo. Towarzystwo może się również posługiwać w tym zakresie innymi podmiotami wskazanymi w art. 32 ustawy o funduszach inwestycyjnych, przy czym dystrybutor prowadzi pośrednictwo na zlecenie funduszu.

Niezależnie jednak od podmiotu, który pośredniczył w przyjęciu zlecenia klienta nabycia jednostek uczestnictwa funduszu inwestycyjnego, klient ten nabywa prawa (jednostki uczestnictwa) od funduszu. To fundusz bowiem przydziela uczestnikowi za dokonane wpłaty jednostki uczestnictwa.

W związku z powyższym należy uznać, że w odniesieniu do sprzedaży tytułów uczestnictwa funduszy inwestycyjnych sprzedaż premiowa jest umową sprzedaży połączoną z przyznaniem premii nabywcy. Na skutek zawarcia tej umowy powstaje obowiązek przeniesienia na nabywcę prawa, jak również wydania (przekazania) nabywcy premii, w związku z dokonanym przez niego zakupem, której wartość nie jest objęta ceną nabywanego prawa. Otrzymanie premii jest gwarantowane, albowiem przyznawane jest nabywcy w zamian za to, że ten dokonał zakupu określonego praw, na warunkach wskazanych przez oferującego te prawa do sprzedaży. Po stronie nabywcy powstaje obowiązek zapłaty ceny oraz uprawnienie do otrzymania premii. Podobne stanowisko zostało również zaprezentowane przez organy podatkowe w indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 14 lipca 2010 r. sygn. IPPB2/415-292/10-4/MR.

W konsekwencji powyższego, w przypadku gdy wartość przyznanej nagrody nie przekracza kwoty 760 zł, dochód podatnika z tego tytułu będzie zwolniony z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o p.d.o.f. Zgodnie z brzmieniem powołanego przepisu, wolne od podatku dochodowego są wartość wygranych w konkursach i grach organizowanych i emitowanych (ogłaszanych) przez środki masowego przekazu (prasa, radio i telewizja) oraz konkursach z dziedziny nauki, kultury, sztuki, dziennikarstwa sportu, a także nagród związanych ze sprzedażą premiową - jeżeli jednorazowa wartość tych wygranych lub nagród nie przekracza kwoty 760 zł; zwolnienie od podatku nagród związanych ze sprzedażą premiową nie dotyczy nagród otrzymanych przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego pozarolniczą działalnością gospodarczą, stanowiących przychód z tej działalności.

Ustawa o p.d.o.f. umożliwia zastosowanie zwolnienia przedmiotowego w odniesieniu do jednorazowej wartości nagród lub wygranych. Uznać zatem należy, że w przypadku nagród przyznawanych w Programach organizowanych na czas oznaczony, nagrody te korzystają ze zwolnienia przedmiotowego wskazanego w art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o p.d.o.f. (o ile ich wartość nie przekracza kwoty 760 zł). Podobnie nagrody przyznawane w ramach Programu obowiązującego przez czas nieoznaczony w określonych okresach rozliczeniowych, korzystają z tego zwolnienia, o ile wartość nagrody przyznanej w danym okresie rozliczeniowym nie przekracza kwoty 760 zł W takim przypadku bez znaczenia jest łączna wartość nagród wypłaconych uczestnikowi w ciągu roku podatkowego.

Powyższe stanowisko zostało również zaprezentowane przez organy podatkowe w następujących interpretacjach przepisów prawa podatkowego: interpretacja indywidualna z dnia 11 maja 2009 r. sygn. IPPB1/415-191/09-2/MT, interpretacja indywidualna z dnia 12 czerwca 2008 r. sygn. IBPB2/415-533/08/HK.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 ww. ustawy nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 11 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Na podstawie art. 11 ust. 2a wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

Zgodnie z art. 11 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika.

Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

Dla celów podatkowych nieodpłatne świadczenie obejmuje działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób, których skutkiem jest nieodpłatne - to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu - przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a) - c).

Przychody z tytułu udziału w funduszach kapitałowych określone są w art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w świetle którego za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z tytułu udziału w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 1c.

Pojęcie funduszy kapitałowych zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w świetle którego ilekroć w ustawie jest mowa o funduszach kapitałowych oznacza to fundusze inwestycyjne oraz fundusze zagraniczne, o których mowa w przepisach o funduszach inwestycyjnych, oraz ubezpieczeniowe fundusze kapitałowe działające na podstawie przepisów ustawy o działalności ubezpieczeniowej, z wyjątkiem funduszy emerytalnych, o których mowa w przepisach o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że TFI zamierza organizować akcje promocyjne i lojalnościowe dla uczestników wybranych funduszy inwestycyjnych, którymi zarządza (Programy). Programy mają charakter sprzedaży premiowej, polegającej na przyznaniu uczestnikowi spełniającemu określone warunki nagrody pieniężnej. Programy te mają na celu zachęcenie uczestników do inwestowania w fundusze inwestycyjne zarządzane przez TFI poprzez nagradzanie tych uczestników, którzy nabyli określoną liczbę jednostek uczestnictwa funduszy zarządzanych przez TFI (zainwestowali określoną wartość środków) lub utrzymywali inwestycję przez określony czas (nie zażądali odkupienia jednostek uczestnictwa przez określony czas). Programy będą obejmowały uczestników funduszy inwestycyjnych zarządzanych przez TFI nabywających jednostki uczestnictwa za pośrednictwem TFI oraz innych dystrybutorów pośredniczących w zbywaniu i odkupywaniu jednostek uczestnictwa zgodnie z art. 32 ustawy o funduszach inwestycyjnych.

Nagroda pieniężna może być wypłacona przez TFI w gotówce lub bez jej przekazania do rąk uczestnika zostanie bezpośrednio wpłacona na nabycie jednostek uczestnictwa jednego z funduszy inwestycyjnych, którym zarządza TFI. Po weryfikacji spełnienia warunków określonych w regulaminie Programu nagroda będzie przyznawana każdemu uprawnionemu do niej uczestnikowi funduszy inwestycyjnych. Nagrody otrzymywane przez uczestnika nie pozostają w związku z prowadzoną przez uczestnika działalnością gospodarczą. Przedstawione we wniosku pytanie materializuje się jedynie w odniesieniu do uczestników będących osobami fizycznymi.

W myśl art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Sformułowanie "w szczególności" dowodzi, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł należy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Co do zasady, zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu wygranych w konkursach, grach i zakładach wzajemnych lub nagród związanych ze sprzedażą premiową, uzyskanych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 6, 6a i 68 - w wysokości 10% wygranej nagrody.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 68 ww. ustawy wolna od podatku dochodowego jest wartość wygranych w konkursach i grach organizowanych i emitowanych (ogłaszanych) przez środki masowego przekazu (prasa, radio i telewizja) oraz konkursach z dziedziny nauki, kultury, sztuki, dziennikarstwa i sportu, a także nagród związanych ze sprzedażą premiową - jeżeli jednorazowa wartość tych wygranych lub nagród nie przekracza kwoty 760 zł; zwolnienie od podatku nagród związanych ze sprzedażą premiową nie dotyczy nagród otrzymanych przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego pozarolniczą działalnością gospodarczą, stanowiących przychód z tej działalności.

Zatem, aby wartość nagród związanych ze sprzedażą premiową zwolniona była z podatku dochodowego, spełnione muszą być następujące warunki:

* nagroda związana musi być ze sprzedażą premiową,

* jednorazowa wartość nagrody nie może przekroczyć kwoty 760 zł,

* sprzedaż premiowa nie dotyczy nagród otrzymanych przez osoby w związku z prowadzoną przez nie pozarolniczą działalnością gospodarczą.

Pomimo, że ustawodawca posłużył się w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych wyrażeniem "sprzedaż premiowa", to jednak nie sformułował tego pojęcia w ustawie. Sprzedaż premiowa nie została również uregulowana w ustawie - Kodeks cywilny, jako jeden ze szczególnych rodzajów sprzedaży. W związku z powyższym dla potrzeb zastosowania przepisu art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy konieczne jest ustalenie definicji sprzedaży premiowej w oparciu o dostępne reguły wykładni.

Stosując wykładnię językową wyrażenia "sprzedaż premiowa" zauważyć należy, iż składa się ono z dwóch elementów, wymagających zdefiniowania, mianowicie terminu "sprzedaż" oraz "premiowa".

Pojęcie umowy sprzedaży zostało zdefiniowane i uregulowane w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) i tak treść art. 535 i następnych stanowi, że przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się zapłacić sprzedawcy cenę. Sprzedaż jest zatem umową dwustronnie zobowiązującą, a skutkiem jej zawarcia jest zobowiązanie się sprzedawcy do przeniesienia własności rzeczy lub prawa na kupującego oraz zobowiązanie się kupującego do zapłacenia sprzedawcy umówionej ceny. Świadczenie jednej strony jest więc odpowiednikiem świadczenie drugiej strony. W takim ujęciu umowa sprzedaży ma charakter umowy wzajemnej. Świadczenia stron mają charakter ekwiwalentny, jednakże w znaczeniu subiektywnym. Z istoty swej umowa ma charakter odpłatny. Odpowiednikiem świadczenia sprzedawcy jest umówiona cena, a więc ustalona przez strony i wyrażona w pieniądzu wartość rzeczy lub prawa.

Termin "premia", "premiowa" nie został zdefiniowany w przepisach podatkowych, ani też cywilnoprawnych. Z uwagi na powyższe koniecznym jest dokonanie wykładni językowej przedmiotowego pojęcia. Za premię uznać należy nagrodę za coś, dodatkowe wynagrodzenie za wykonanie czegoś (Nowy Słownik Języka Polskiego, PWN, Warszawa, 2003). Innymi słowy pojęcie to służy dla określenia świadczenia, które otrzymuje ktoś, kto zachował się w sposób określony przez przyznającego premię. Przymiotnik "premiowy" należy zatem rozumieć jako odnoszący się do powyżej zdefiniowanej premii.

Należy także zwrócić uwagę na przepis art. 353 § 1 ustawy - Kodeks cywilny, który stanowi, że zobowiązanie polega na tym, że wierzyciel może żądać od dłużnika świadczenia, a dłużnik powinien świadczenie spełnić. Natomiast zgodnie z § 2 art. 353 Kodeksu cywilnego, świadczenie może polegać na działaniu albo na zaniechaniu. Zatem strony umowy sprzedaży mogą wzbogacić treść łączącego je stosunku w granicach swobody kontraktowania, tzn. mogą wprowadzić do niego określone postanowienia, których treść lub cel nie sprzeciwiają się właściwości (naturze) sprzedaży, ustawie lub zasadom współżycia społecznego. Do tego rodzaju postanowień należy zobowiązanie sprzedawcy do spełnienia dodatkowego świadczenia (nagrody) w przypadku zakupu przez kupującego określonego towaru. Postanowienia takie stanowią elementy dodatkowe, zastrzeżone w treści umowy przez strony.

W związku z powyższym, mając na uwadze powyższe ustalenia i powołane przepisy prawa, zdaniem tutejszego organu podatkowego "sprzedaż premiowa" jest umową sprzedaży, zawartą między sprzedawcą a kupującym, połączoną jednak z przyznaniem przez sprzedającego premii kupującemu. Na skutek zawarcia tej umowy po stronie sprzedawcy powstaje obowiązek przeniesienia na kupującego własności rzeczy i wydania mu rzeczy, jak również wydania (przekazania) kupującemu premii, w związku z dokonanym przez niego zakupem, której wartość nie jest objęta ceną kupowanego towaru. Otrzymanie premii jest gwarantowane, albowiem przyznawane jest przez sprzedawcę kupującemu w zamian za to, że ten dokonał zakupu określonego towaru, na warunkach wskazanych przez sprzedającego (np. w określonej ilości, o określonej wartości, czy też określonego rodzaju towarów). Po stronie kupującego powstaje obowiązek zapłaty ceny sprzedaży oraz uprawnienie do otrzymania premii.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że daną czynność można uznać za sprzedaż premiową jeżeli m.in. dochodzi do wydania nagród z racji nabycia towaru lub usługi, nagroda przyznawana jest każdemu nabywcy, który spełnia określone przez sprzedającego warunki zakupu oraz nagroda nie zostaje przyznana w formie pieniężnej ani towarach lub usługach, które sprzedano nabywcy. Sprzedaż premiowa zachodzi w sytuacjach, w których dodatkowa nagroda ma charakter rzeczowy i jest odrębna od przedmiotu samej umowy sprzedaży.

Odnosząc przedstawione na wstępie uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że wypłacane świadczenia polegające na przyznaniu uczestnikowi spełniającemu określone warunki nagrody pieniężnej mające na celu zachęcenie uczestników do inwestowania w fundusze inwestycyjne np. za długotrwałe uczestnictwo w danym funduszu inwestycyjnym stanowią swoistą nagrodę za lojalność. Przyznana premia pieniężna czy też premia w postaci gratisowych jednostek uczestnictwa stanowi dla uczestnika Programu przychód z kapitałów pieniężnych, tj. z tytułu udziału w funduszach kapitałowych. Jest to niewątpliwie dochód wynikający z udziału w funduszu inwestycyjnym.

Przyznana i wypłacona przez TFI premia nie może być zaliczona do nagród opodatkowanych na podstawie art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ponieważ podstawą wypłacenia uczestnikowi premii jest określone jego zachowanie względem funduszu.

Nie jest to nagroda związana ze sprzedażą premiową, która korzysta ze zwolnienia od opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w wypadku wypłaty do kwoty 760 zł, gdyż przysługuje uczestnikowi funduszu za długoterminowe utrzymywanie inwestycji bądź nabycia określonej ilości jednostek.

Należy stwierdzić, iż uzyskanie przez uczestnika nagrody z tytułu uczestnictwa w Programie jest niewątpliwie powiązane z posiadaniem (utrzymywanie posiadania) jednostek uczestnictwa. Istnieje więc bezpośrednia relacja pomiędzy posiadaniem jednostek uczestnictwa (udziałem w funduszu inwestycyjnym), a otrzymywaną od TFI nagrodą. Nagroda stanowi bowiem dochód (przychód) uzyskiwany z tytułu udziału uczestnika w funduszu. W związku z tym faktem nagroda wynikająca z posiadania jednostek uczestnictwa lub nabycia określonej ilości jednostek winna być kwalifikowana do źródła przychodów kapitały pieniężne, tj. na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi przychody z tytułu udziału w funduszach kapitałowych.

Zasady opodatkowania dochodów z tytułu udziału w funduszach kapitałowych reguluje art. 30a ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w świetle którego od uzyskanych dochodów (przychodów) pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 52a.

Jak wynika z art. 30a ust. 5 ww. ustawy dochodu, o którym mowa w ust. 1 pkt 5, nie pomniejsza się o straty z tytułu udziału w funduszach kapitałowych oraz inne straty z kapitałów pieniężnych i praw majątkowych, poniesione w roku podatkowym oraz w latach poprzednich.

Dochodów (przychodów) z tytułu udziału w funduszach kapitałowych nie łączy się z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 27 (art. 30a ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Na podstawie art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności (świadczeń) z tytułów określonych m.in. w art. 30a ust. 1 pkt 5 tej ustawy są obowiązane pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych, tj. m.in. dochodów z tytułu udziału w funduszach kapitałowych.

Reasumując należy stwierdzić, iż dochód uzyskany przez osobę fizyczną uczestniczącą w Programie polegającym na nagradzaniu uczestników za nabycie określonej liczby jednostek uczestnictwa lub utrzymywanie inwestycji przez określony czas stanowi przychód z tytułu udziału w funduszach kapitałowych i podlega opodatkowaniu 19% zryczałtowanym podatkiem dochodowym, określonym w art. 30a ust. 1 pkt 5 ustawy. Dochód ten nie korzysta ze zwolnienia od opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Końcowo - odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę wyroków Sądów Administracyjnych oraz interpretacji przepisów prawa podatkowego - wskazać należy, iż orzeczenia te nie są wiążące dla tutejszego organu. Wydane orzeczenia dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw, osadzonych w określonych stanach faktycznych i tylko w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. W związku z tym, organy podatkowe mimo, iż w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami - nie stosują wprost tych rozstrzygnięć także i z tego powodu, iż nie stanowią one materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja Nr 10, 09-402 Płock.