IPPB2/415-915/11-2/MG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 9 listopada 2011 r. (data wpływu 14 listopada 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie braku wystąpienia po stronie Spółki obowiązku poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych w związku z uczestnictwem pracowników Spółki w planie organizowanym przez spółkę z siedzibą w Stanach Zjednoczonych - jest prawidłowe.

W dniu 14 listopada 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej dochodowego od osób fizycznych w zakresie braku wystąpienia po stronie Spółki obowiązku poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych w związku z uczestnictwem pracowników Spółki w planie organizowanym przez spółkę z siedzibą w Stanach Zjednoczonych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Niektórzy pracownicy Spółki są uczestnikami obowiązującego od dnia 28 lutego 2000 r. planu motywacyjnego "I" (dalej jako: "Plan"). Plan jest organizowany przez spółkę I. INC. z siedzibą w Stanach Zjednoczonych (dalej jako: "Spółka Zagraniczna"). Plan stanowi długoterminowy system motywacyjny, ukierunkowany na wspieranie strategii biznesowej Spółki Zagranicznej poprzez uzależnienie możliwości uzyskania dodatkowego wynagrodzenia objętego postanowieniami Planu od uzyskania przez Spółkę Zagraniczną pożądanych mierników finansowych. Zgodnie z zasadami Planu, jest on administrowany przez komitet powołany przez Zarząd Spółki Zagranicznej (dalej jako "Komitet") i jest skierowany do wybranych pracowników Spółki Zagranicznej oraz spółek zależnych (w tym Spółki).

Zasady Planu przewidują przyznanie jego uczestnikom jednostek podlegających realizacji po upływie określonego w Planie okresu i umożliwiających jego uczestnikom otrzymanie kwoty stanowiącej dodatnią różnicę pomiędzy ich wartością końcową, a początkową (jeżeli taka wystąpi). Wartość wyżej opisanych jednostek (dalej jako: "Jednostki") jest ustalana w oparciu o wartość kapitału akcyjnego odzwierciedloną w księgach finansowych z wykluczeniem określonych skumulowanych dochodów i strat.

Powyżej wskazane jednostki mają charakter zapisów w księgach Spółki Zagranicznej. Liczba przyznawanych Jednostek jest każdorazowo ustalana przez Komitet. Uprawnienia do realizacji Jednostek są nabywane przez uczestnika Planu sukcesywnie w ciągu 5 lat od momentu ich przyznania, w taki sposób, że uczestnik nabywa prawo do realizacji 20% przyznanych mu jednostek każdego roku.

Zgodnie z zasadami Planu, w sytuacji, w której Spółka Zagraniczna wypłaca akcjonariuszom dywidendę w oparciu o posiadane akcje zwykłe tej spółki, Komitet może podjąć decyzję dotyczącą przyznania uczestnikom Planu ekwiwalentu dywidendy w postaci dodatkowych Jednostek. Jednocześnie, Plan przewiduje, iż w przypadku przejęcia kontroli nad Spółką Zagraniczną wszystkie Jednostki, które nie zostały wcześniej anulowane lub utracone, podlegają realizacji, zaś potencjalne zyski w postaci różnicy pomiędzy wartością końcową a początkową tych Jednostek (jeżeli wystąpią) podlegają wypłacie w ciągu 60 dni od dnia przejęcia.

Ze względów technicznych kwota osiągniętego przez uczestników zysku z realizacji Jednostek jest przekazywana na konto bankowe Wnioskodawcy, który działając jako pośrednik w dokonywaniu płatności, przelewa pieniądze na odpowiednie konta bankowe uczestników Planu.

Jak wspomniano powyżej Plan jest organizowany i administrowany przez Spółkę Zagraniczną. Wnioskodawca nie ma / nie miał wpływu ani na to komu zaproponowano uczestnictwo w Planie, ani ile Jednostek zostało przyznanych poszczególnym uczestnikom. Nie ponosi on także kosztu uczestnictwa osób będących jego pracownikami w Planie; ze względów technicznych pośredniczy on jedynie w dokonywaniu płatności na konta bankowe uczestników Planu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy na Wnioskodawcy ciąży obowiązek poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych w związku z uczestnictwem jego pracowników w Planie organizowanym przez Spółkę Zagraniczną.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ciąży na nim obowiązek poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych (dalej jako: "PIT") w związku z uczestnictwem jego pracowników w Planie organizowanym przez Spółkę Zagraniczną.

Powyższe znajduje uzasadnienie w poniżej przytoczonych przepisach Ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm, dalej jako "Ordynacja podatkowa") oraz Ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zmianami, dalej jako "Ustawa o PIT").

W myśl art. 8 Ordynacji podatkowej, płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.Jednocześnie, zgodnie z treścią art. 3 pkt 3 Ordynacji podatkowej, przez pojęcie podatki rozumie się także m.in. zaliczki na podatek.

Zgodnie z art. 31 ustawy o PIT, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Dodatkowo, art. 12 ust. 1 ustawy o PIT precyzuje, iż za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, przytoczone przepisy jednoznacznie wskazują, iż kwoty uzyskane przez uczestników z realizacji Planu nie stanowią przychodu ze stosunku pracy z Wnioskodawcą i w związku z tym na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek poboru zaliczek na PIT w związku z dokonywanymi przez niego w imieniu Spółki Zagranicznej wypłatami na rzecz uczestników Planu. Powyższe wynika z tego, iż wspomniane przychody uzyskiwane przez uczestników Planu nie wynikają ze stosunku pracy jaki łączy uczestników z Wnioskodawcą. Decyzja o objęciu danej osoby Planem jest autonomiczną decyzją Spółki Zagranicznej i w żadnej mierze nie wynika z umów / porozumień zwartych pomiędzy Wnioskodawcą a uczestnikiem Planu będącym jego pracownikiem (tj. nie stanowi elementu warunków pracy i płacy tych pracowników, w szczególności nie jest elementem umów o pracę zawartych pomiędzy Wnioskodawcą a uczestnikami Planu). Dodatkowo, podkreślić należy, iż Wnioskodawca nie ma wpływu na liczbę przyznawanych uczestnikowi jednostek, nie administruje Planem ani nie ponosi kosztów w jakikolwiek sposób związanych z uczestnictwem jego pracowników w Planie.

Na poparcie powyższej tezy można przytoczyć treść wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 27 kwietnia 2011 r. (sygn. II FSK 1865/10), w którym stwierdził on, iż "w przywołanej regulacji prawnej (tj. art. 12 ust. 1 Ustawy o PIT - przypis Wnioskodawcy) prawodawca nie użył sformułowań w rodzaju: "przychody związane ze stosunkiem pracy, towarzyszące stosunkowi pracy, osiągnięte przy okazji stosunku pracy". Jeżeli więc uczestnicząc w określonym stosunku pracy osoba fizyczna osiągnie przychód pozostający w jakimś związku faktycznym z wykonywaniem pracy, ale nie stanowiący przychodu ze stosunku prawnego w postaci pracy, nie będzie to przychód, o którym mowa w art. 12 ust. 1 Ustawy o PIT". NSA podniósł także, iż " (...) okoliczność, iż beneficjentami tych czynności są pracownicy spółki krajowej, nie uzasadnia jeszcze twierdzenia, że uzyskanie wzmiankowanych akcji jest świadczeniem ze stosunku (prawnego) pracy łączącego spółkę krajową z jej pracownikami" oraz, że "ze stanu faktycznego nie wynika, że objęcie lub nabycie na preferencyjnych warunkach akcji spółki brytyjskiej przez pracowników spółki polskiej stanowiło element warunków pracy i płacy tych pracowników, aby - na przykład - objęte było zapisami umów o pracę, zgodnych z prawem regulaminów pracy, płacy lub nagradzania pracowników". W powołanym wyroku NSA dodatkowo stwierdził, iż nawet ponoszenie przez spółkę polską kosztów / części kosztów planu motywacyjnego organizowanego przez spółkę zagraniczną nie uzasadnia uznania, iż przychody z uczestnictwa w planie powinny być uznane za wynikające ze stosunku pracy. Jeżeli więc w ocenie NSA fakt ponoszenia kosztów przez spółkę polską nie przesądza o kwalifikacji osiągniętych przez uczestników przychodów z planu motywacyjnego jako przychodów ze stosunku pracy, tym bardziej wniosku takiego nie można wysnuć w omawianym stanie faktycznym (tj. gdy Wnioskodawca pośredniczy jedynie w przekazaniu uczestnikom Planu środków otrzymanych od Spółki Zagranicznej).

Mając powyższe na uwadze, zdaniem Wnioskodawcy nie ciążą na nim obowiązki płatnika w odniesieniu do wypłat dokonywanych na rzecz uczestników Planu w imieniu Spółki Zagranicznej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Z uwagi na powyższe na płatniku ciążą trzy podstawowe obowiązki podatkowe, tj.:

Z kolei płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8 Ordynacji podatkowej, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony, o czym stanowi art. 30 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa.

Przechodząc na grunt przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w myśl przepisów art. 31 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Stosownie do art. 38 ust. 1 ww. ustawy płatnicy, o których mowa w art. 31 i 33-35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a.

Zgodnie z art. 39 ust. 1 ww. ustawy, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, w przypadku gdy nie dokonują rocznego obliczenia podatku, są obowiązani przekazać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje o dochodach sporządzone według ustalonego wzoru.

Na podstawie treści powyższych przepisów należy stwierdzić, iż warunkiem istnienia obowiązków płatnika dla określonego podmiotu jest fakt dokonywania świadczeń przez ten podmiot na rzecz osób będących pracownikami tego podmiotu.

Z przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego wynika, iż niektórzy pracownicy Spółki są uczestnikami obowiązującego od dnia 28 lutego 2000 r. planu motywacyjnego "I". Plan jest organizowany przez spółkę I. INC. z siedzibą w Stanach Zjednoczonych. Zgodnie z zasadami Planu, jest on administrowany przez Komitet powołany przez Zarząd Spółki Zagranicznej i jest skierowany do wybranych pracowników Spółki Zagranicznej oraz spółek zależnych, w tym Spółki. Zasady Planu przewidują przyznanie jego uczestnikom jednostek podlegających realizacji po upływie określonego w Planie okresu i umożliwiających jego uczestnikom otrzymanie kwoty stanowiącej dodatnią różnicę pomiędzy ich wartością końcową, a początkową (jeżeli taka wystąpi). Wartość wyżej opisanych Jednostek jest ustalana w oparciu o wartość kapitału akcyjnego odzwierciedloną w księgach finansowych z wykluczeniem określonych skumulowanych dochodów i strat. Powyżej wskazane jednostki mają charakter zapisów w księgach Spółki Zagranicznej. Liczba przyznawanych Jednostek jest każdorazowo ustalana przez Komitet. Uprawnienia do realizacji Jednostek są nabywane przez uczestnika Planu sukcesywnie w ciągu 5 lat od momentu ich przyznania, w taki sposób, że uczestnik nabywa prawo do realizacji 20% przyznanych mu jednostek każdego roku. Zgodnie z zasadami Planu, w sytuacji, w której Spółka Zagraniczna wypłaca akcjonariuszom dywidendę w oparciu o posiadane akcje zwykłe tej spółki, Komitet może podjąć decyzję dotyczącą przyznania uczestnikom Planu ekwiwalentu dywidendy w postaci dodatkowych Jednostek. Plan przewiduje, iż w przypadku przejęcia kontroli nad Spółką Zagraniczną wszystkie Jednostki, które nie zostały wcześniej anulowane lub utracone, podlegają realizacji, zaś potencjalne zyski w postaci różnicy pomiędzy wartością końcową a początkową tych Jednostek (jeżeli wystąpią) podlegają wypłacie w ciągu 60 dni od dnia przejęcia. Ze względów technicznych kwota osiągniętego przez uczestników zysku z realizacji Jednostek jest przekazywana na konto bankowe Spółki, która działając jako pośrednik w dokonywaniu płatności, przelewa pieniądze na odpowiednie konta bankowe uczestników Planu. Plan jest organizowany i administrowany przez Spółkę Zagraniczną. Spółka nie ma i nie miała wpływu na to komu zaproponowano uczestnictwo w Planie, ani ile Jednostek zostało przyznanych poszczególnym uczestnikom. Spółka nie ponosi także kosztu uczestnictwa osób będących jej pracownikami w Planie, natomiast ze względów technicznych pośredniczy jedynie w dokonywaniu płatności na konta bankowe uczestników Planu.

Wątpliwości Spółki budzi kwestia dotycząca ciążących na Spółce obowiązkach płatnika podatku dochodowego, tj. poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych w związku z uczestnictwem pracowników Spółki w przedmiotowym planie.

Mając na uwadze powyższe okoliczności faktyczne i prawne należy stwierdzić, że pracownicy Spółki w momencie realizacji przyznanych przez zagraniczną spółkę jednostek, umożliwiających otrzymanie kwoty stanowiącej dodatnią różnicę pomiędzy ich wartością końcową a początkową, tj. w momencie uzyskania kwoty z realizacji jednostek uzyskują przysporzenie majątkowe.

Operacja ta wywołuje skutek podatkowy w postaci uzyskania przez uczestnika planu przychodu w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Jednakże, z uwagi na fakt, iż Spółka nie ponosi kosztów uczestnictwa pracowników Spółki w planie, a jedynie ze względów technicznych pośredniczy w dokonywaniu płatności na konta bankowe uczestników planu, należy zgodzić się ze stanowiskiem Spółki, zgodnie z którym na Spółce nie ciążą obowiązki płatnika w odniesieniu do wypłat dokonywanych na rzecz uczestników planu w imieniu spółki zagranicznej, bowiem kwoty uzyskane przez uczestników z realizacji planu nie stanowią przychodu ze stosunku pracy.

Reasumując, z uwagi na fakt, że Spółka nie ponosi kosztów uczestnictwa pracowników Spółki w planie, a jedynie ze względów technicznych pośredniczy w dokonywaniu płatności na konta bankowe uczestników planu, na Spółce nie ciąży obowiązek poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych w związku z uczestnictwem pracowników Spółki w planie organizowanym przez spółkę zagraniczną z siedzibą w Stanach Zjednoczonych.

Końcowo - odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę tez wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego - wskazać należy, iż powołany wyrok dotyczy konkretnej sprawy podatnika osądzonej w określonym stanie faktycznym i w tej sprawie rozstrzygnięcie w nim zawarte jest wiążące. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, iż nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.