IPPB2/415-905/13-5/MK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 27 lutego 2014 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB2/415-905/13-5/MK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 14 grudnia 2013 r. (data wpływu 16 grudnia 2013 r.) uzupełnionym pismem z dnia 10 lutego 2014 r. (data wpływu 10 lutego 2014 r.) na wezwanie Nr IPPB2/415-905/13-2/MK z dnia 4 lutego 2014 r. o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych związanych z przyznaniem Wnioskodawcy kwoty w wyniku zawartej umowy - zobowiązania - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 grudnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych związanych z przyznaniem Wnioskodawcy kwoty w wyniku zawartej umowy - zobowiązania.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

1. Małżonka Wnioskodawcy W.Z. na mocy testamentu swojej babki F.B. wraz z siostrą H.B. otrzymały prawa do działki 170 w M N. Okazało się, że prawo do przedmiotowej działki nie jest uregulowane prawnie w żaden sposób. W konsekwencji notariusz odmówiła sporządzenia aktu sprzedaży tej działki z uwagi na brak żadnego tytułu prawnego, ponieważ wpis do ewidencji gruntów w Starostwie nie oznacza tytułu prawnego do działki 170 w M.N Wnioskodawca wskazuje, że także Urząd Skarbowy W - W, ani Urząd Skarbowy w Ł (ze względu na miejsce położenia działki 170) nie pobrał żadnego podatku, ponieważ nie było żadnego tytułu prawnego do działki 170 w M.N.

2. Sąd Rejonowy Wydział Cywilny stwierdził, że prawo do działki 170 w M.N. nabył na własność w całości (przez zasiedzenie) Pan J.B. (syn F.B.).

3. W wyniku zawartej umowy - zobowiązania z Panią I.M. - córką Pana J.B. Pani I..M. zobowiązała się do wypłaty kwoty 9.000,00 zł (dziewięć tysięcy złotych), którą zapłaciła w 2013 r. (na podstawie zobowiązania i wyroku sądowego z 2012 r.) jako odszkodowanie za działkę 170 w M.N.

Z uwagi na braki formalne w złożonym wniosku, tutejszy organ podatkowy pismem z dnia 4 lutego 2014 r. Nr IPPB2/415-905/13-2/MK wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez:

* wskazanie, czy pomiędzy Wnioskodawcą a jego żoną istnieje małżeńska wspólnota majątkowa, czy też rozdzielność majątkowa. Jeżeli istnieje wspólność majątkowa to czy w momencie wpływu kwoty wynikającej z zawartej umowy - zobowiązania, wspólność małżeńska istniała.

* wskazanie, czy podstawą zawarcia umowy - zobowiązania do wypłaty na rzecz żony Wnioskodawcy i Wnioskodawcy kwoty 9.000,00 zł był nakaz wynikający z postanowienia Sądu Rejonowego w S (proszę podać jaka była podstawa prawna wypłaty), czy też podstawą wypłaty było tylko porozumienie (ugoda) zawarta między Panią I.M. a żoną Wnioskodawcy.

Braki uzupełniono w wyznaczonym terminie (data nadania 10. lutego 2014 r.). W kwestii doprecyzowania wyjaśniono, że:

1. Tak, pomiędzy Wnioskodawca a żoną Wnioskodawcy W.Z. istnieje i istniała małżeńska wspólnota ustawowa majątkowa od chwili zawarcia związku małżeńskiego wciąż a nigdy nie istniała żadna rozdzielność majątkowa u małżonków, w momencie wpływu kwoty 9000 złotych istniała i wciąż istnieje małżeńska wspólnota majątkowa współmałżonków Z.,

2. podstawa prawną wpłaty była umowa zawarta pomiędzy małżonkami Z, a Panią I.M. zawarta na piśmie z podpisami notarialnie poświadczonymi a nie zaś żaden wyrok sądu. Umowa dotyczyła zobowiązania I.M. do zapłaty kwoty 9.000 złotych tytułem zapłaty odszkodowania i zadośćuczynienia za zasiedzenie działki 170 M.W. na rzecz J.B. a tym samym na rzecz Jego spadkobierców, tj. rodzeństwa I.M. i C.B. Umowa była zawarta pomiędzy I.M. a małżeństwem F. i W. Z. a dotyczyła działki numer 170 M.N., którą w drodze zasiedzenia nabył J.B.

Własne stanowisko Wnioskodawcy polega na tym, iż skoro pierwotnie zmarła testatorka F.B. zapisała testamentem poświadczonym urzędowo działkę nr 170 w M.N. ale stan prawny działki nie został uregulowany a dopiero na podstawie zasiedzenia nabył prawo do dziatki zmarły Syn zmarłej J.B., to zarówno ewentulany podatek, tak od spadków i darowizn jak i od nabycia własności przez zasiedzenie to upłynął okres czasu, który jest okresem uznawanym jako przedawnienie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Jaki jest podatek w sprawie.

2. Czy wystąpi podatek od spadków i darowizn - w tym od spadku po F.B. - działka 170 w M.N. zmarłej w roku 1961 pozostawiając testament na W.Z.B. - Z i H.B., która zmarła w 1981 r.

3. Jaki jest podatek od zasiedzenia.

4. Czy wpłacona w 2013 r. na rachunek bankowy Wnioskodawcy i jego żony kwota 9.000,00 zł za działkę 170 w M.N. podlega opodatkowaniu. Jeżeli tak to jakim podatkiem.

5. Czy jest podatek, jeśli jest podatek to jaki i w jakiej wysokości oraz kiedy płatny, w jakim terminie i na jakich zasadach jest płatny podatek.

Przedmiot niniejszej interpretacji stanowi odpowiedź na pytanie Nr 4 i 5 wniosku w przedmiocie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Odpowiedź w przedmiocie ustawy o podatku od spadków i darowizn została udzielona w odrębnym rozstrzygnięciu.

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad. 4. i 5

Kwota 9.000,00 zł za działkę 170 w M.N. została wpłacona na konto bankowe małżonków, tj. Wnioskodawcy i jego żony. W ocenie Wnioskodawcy brak jest podatku od kwoty 9000,00 zł. Kwota 9000,00 zł jest odszkodowaniem i zadośćuczynieniem za działkę 170 położoną w M.N.

Zmarła F.B. - babka żony Wnioskodawcy przekazała jej testamentem na rzecz m.in. W.Z.B-Z. i H.B. jednak postanowieniem Sądu Rejonowego w S wydział cywilny zasiedzenie nabył J.B.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Na wstępie organ podatkowy informuje, że niniejsza interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska Wnioskodawcy wyłącznie w przedmiocie zadanego pytania przyporządkowanego do przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, tj. skutków podatkowych w podatku dochodowym od osób fizycznych powstałych po stronie Wnioskodawcy w związku z otrzymaniem przez Wnioskodawcę i jego żonę kwoty 9.000,00 zł, jako odszkodowania i zadośćuczynienia za zasiedzenie działki.

Jednocześnie tutejszy organ informuje, że kwestia dotycząca skutków podatkowych w podatku od spadków i darowizn była przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W art. 10 ust. 1 pkt 1-9 ustawy określone zostały źródła przychodów, wśród których wymieniono między innymi: stosunek pracy i stosunki pokrewne, emeryturę, rentę (pkt 1), oraz inne źródła (pkt 9).

Natomiast za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 20 ust. 1 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy, uważa się w szczególności:, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego oraz jego uzupełnienia wynika, że Małżonka Wnioskodawcy na mocy testamentu swojej babki wraz z siostrą otrzymały prawa do działki 170 w M.N. Okazało się, że prawo do przedmiotowej działki nie jest uregulowane prawnie. Sąd Rejonowy w S. Wydział Cywilny stwierdził, że prawo do działki 170 w M.N. nabył na własność w całości (przez zasiedzenie) Pan J.B.

W związku z powyższym zawarto umowę cywilnoprawną w formie aktu notarialnego, pomiędzy I.M. a małżeństwem F. i W. Z., która dotyczyła zobowiązania I.M. do zapłaty kwoty 9.000 złotych tytułem zapłaty odszkodowania i zadośćuczynienia za zasiedzenie działki 170 M.N. na rzecz J.B. a tym samym na rzecz Jego spadkobierców, tj. rodzeństwa I.M. i C.B. W 2013 r. Wnioskodawca wraz z małżonką otrzymał 9.000 złotych, jako odszkodowanie i zadośćuczynienie za zasiedzenie działki 170 w M.N. na rzecz J.B. a tym samym na rzecz Jego spadkobierców, tj. rodzeństwa I.M. i C.B. Pomiędzy Wnioskodawcą a żoną Wnioskodawcy od chwili zawarcia związku małżeńskiego istnieje ustawowa małżeńska wspólnota majątkowa.

W związku z zaistniałą sytuacją powstała wątpliwość czy wpłacona w 2013 r. na rachunek bankowy Wnioskodawcy i jego żony kwota 9.000,00 zł za działkę 170 w M.N. podlega opodatkowaniu, podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, z wyjątkiem:

a.

określonych w prawie pracy odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę,

b.

odpraw pieniężnych wypłacanych na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników,

c.

odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia funkcjonariuszom pozostającym w stosunku służbowym,

d.

odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji,

e.

odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą,

f.

odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, lub na zasadach, o których mowa w art. 30c,

g.

odszkodowań wynikających z zawartych umów lub ugód innych niż ugody sądowe.

Z literalnego brzmienia powołanego przepisu jednoznacznie wynika, iż nie wszystkie odszkodowania i zadośćuczynienia otrzymywane przez osoby fizyczne są wolne od podatku dochodowego. Ze zwolnienia bowiem korzystają jedynie te odszkodowania i zadośćuczynienia, prawo do otrzymania których wynika wprost z przepisów ustawy lub aktów wykonawczych, z wyjątkiem wyłączonych ze zwolnienia wolą ustawodawcy.

Natomiast w przypadku gdy wysokość lub zasady ustalania odszkodowania nie wynikają wprost z odrębnych ustaw lub aktów wykonawczych wydanych na podstawie tych odrębnych ustaw, a podstawą ich otrzymania jest wyrok lub ugoda sądowa, wówczas odszkodowanie takie korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy, z wyjątkiem odszkodowań wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 3b lit. a i b ustawy.

Zgodnie bowiem z art. 21 ust. 1 pkt 3b cytowanej ustawy wolne od podatku dochodowego są inne odszkodowania lub zadośćuczynienia otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej do wysokości określonej w tym wyroku lub tej ugodzie, z wyjątkiem odszkodowań lub zadośćuczynień:

a.

otrzymanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą,

b.

dotyczących korzyści, które podatnik mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.

Zakres ww. zwolnienia został ograniczony do odszkodowań (zadośćuczynień):

1.

których wysokość lub zasady ustalania nie wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw;

2.

otrzymanych na podstawie wyroku lub ugody sądowej do wysokości określonej w tym wyroku lub tej ugodzie;

3.

otrzymanych bez związku z prowadzoną działalnością gospodarczą;

4.

niedotyczących korzyści, które podatnik mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.

Regulacją powyżej wskazanego przepisu art. 21 ust. 1 pkt 3b ww. ustawy zostały objęte przede wszystkim inne odszkodowania lub zadośćuczynienia niż te, których wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów prawa, jednakże dla zastosowania zwolnienia koniecznym jest aby to inne odszkodowanie lub zadośćuczynienie otrzymane zostało na mocy wyroku lub ugody sądowej.

Warunkiem wystarczającym do powstania obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych na zasadach przewidzianych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych będzie więc niezrealizowanie choćby jednej ze wskazanych wyżej przesłanek. Tylko łączne spełnienie ww. warunków uprawnia do zastosowania przedmiotowego zwolnienia od podatku.

Analiza cytowanych powyżej przepisów wskazuje jednoznacznie, że ustawodawca konsekwentnie wyłączył z katalogu zwolnień odszkodowania lub zadośćuczynienia których otrzymanie wynika wprost z przepisów ustawy lub aktów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw oraz na podstawie zawartej pomiędzy stronami umowy lub ugody pozasądowej.

Mając na uwadze wyżej przywołane uregulowania prawne oraz przedstawiony stan faktyczny, stwierdzić należy, że otrzymane przez Wnioskodawcę odszkodowanie (zadośćuczynienie), nie spełnia wymienionych wyżej warunków do zastosowania zwolnienia od podatku, bowiem prawo do otrzymania odszkodowania (zadośćuczynienia) nie wynikało wprost z przepisów ustawy lub aktów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, ani podstawą jego otrzymania nie był wyrok sądu czy też ugoda zawarta przed sądem. Podstawą wypłaty była umowa cywilnoprawna zawarta pomiędzy Wnioskodawcą i jego małżonką, a Panią I.M.

W związku z powyższym uznać należy, że omawiane zwolnienia od podatku nie mają zastosowania w niniejszej sprawie.

Zatem otrzymana przez Wnioskodawcę kwota z tytułu odszkodowania (zadośćuczynienia) za zasiedzenie działki 170 w M.N. na rzecz J.B. a tym samym na rzecz Jego spadkobierców, tj. rodzeństwa I.M. i C.B. stanowić będzie dla Wnioskodawcy przychód z innych źródeł, o którym mowa w ww. art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Oznacza to, że kwota wynagrodzenia, którą Wnioskodawca otrzymał z tytułu zawarcia przedmiotowej umowy - jako przychód z innych źródeł - podlega opodatkowaniu według skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i powinna zostać wykazana w zeznaniu podatkowym, które należy złożyć we właściwym urzędzie skarbowym, w terminie do dnia 30 kwietnia następnego roku podatkowego, w którym ją otrzymano. Małżonkowie podlegają bowiem odrębnemu opodatkowaniu od osiąganych przez nich dochodów (art. 6 ust. 1 ww. ustawy).

Jednocześnie mając na uwadze, że kwota wynagrodzenia została wypłacona na rzecz Wnioskodawcy i jego małżonki pomiędzy którymi istnieje ustawowa wspólność małżeńska, należy zauważyć, że niniejsza interpretacja stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, który stanowi, że Minister Finansów, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną), została wydana wyłącznie dla Wnioskodawcy. Stosownie do powyższego małżonka Wnioskodawcy chcąc uzyskać interpretację indywidualną winna wystąpić z odrębnym zapytaniem i uiścić stosowną opłatę.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl