IPPB2/415-893/10-2/AS - Opodatkowanie podatkiem dochodowym od osób fizycznych świadczeń otrzymanych z tytułu likwidacji Pracowniczego Planu Emerytalnego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 25 października 2010 r. (data wpływu 27 października 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczeń z tytułu likwidacji Pracowniczego Planu Emerytalnego - jest nieprawidłowe.

W dniu 27 października 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczeń z tytułu likwidacji Pracowniczego Planu Emerytalnego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca, od 1 września 1995 r. jest pracownikiem firmy Sp. z o.o. należącej do Grupy D. Jedna ze spółek z Grupy D z siedzibą w Szwajcarii założyła w 1992 r. Fundację, której celem było gromadzenie środków pieniężnych w celu zapewnienie w przyszłości pracownikom poszczególnych spółek z Grupy świadczeń z tytułu starości, choroby lub inwalidztwa. W dniu rozpoczęcia pracy w D Sp. z o.o. Wnioskodawca został objęty tym Pracowniczym Planem Emerytalnym.

W ostatnim okresie podjęto decyzję o likwidacji Pracowniczego Planu Emerytalnego, w związku z czym wszystkie środki pieniężne zgromadzone przez Fundację przeniesiono na wyodrębniony rachunek bankowy w banku mającym siedzibę na terytorium Szwajcarii.

Jako pracownikowi jednej ze spółek z Grupy D (D Sp. z o.o.), uprawnionemu do otrzymania środków z likwidowanego Pracowniczego Planu Emerytalnego, w dniu 14 czerwca 2010 r. przelano na rachunek bankowy Wnioskodawcy w Polsce należną kwotę w CHF.

Kwota zaliczki 18% od powyższego dochodu z tego tytułu została uiszczona przez Wnioskodawcę na rachunek Urzędu Skarbowego w dniu 14 lipca 2010 r.

Informacje uzupełniające:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy otrzymane środki z tytułu likwidacji Pracowniczego Planu Emerytalnego zwolnione są z podatku.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Otrzymane środku z tytułu likwidacji Pracowniczego Planu Emerytalnego zwolnione są na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a wyżej powołanej ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

W świetle art. 4a ww. ustawy powołane przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż od 1 września 1995 r. Wnioskodawca jest pracownikiem firmy mającej siedzibę w Polsce, która należy do grupy koncernu. Wnioskodawca jest uczestnikiem Pracowniczego Planu Emerytalnego, który był prowadzony w Szwajcarii. Środki Pracowniczego Planu Emerytalnego w Szwajcarii były gromadzone z funduszy firmy należącej do grupy koncernu E.., mającej siedzibę w Szwajcarii. Podjęto decyzję o likwidacji Pracowniczego Planu Emerytalnego, w związku z czym wszystkie środki pieniężne zgromadzone przez Fundację Pracowniczego Planu Emerytalnego przeniesiono na wyodrębniony rachunek bankowy w banku mającym siedzibę na terytorium Szwajcarii. Jako pracownikowi jednej ze spółek z Grupy D (D Poland Sp. z o.o.), uprawnionemu do otrzymania środków z likwidowanego Pracowniczego Planu Emerytalnego, w dniu 14 czerwca 2010 r. Wnioskodawcy przelano na rachunek bankowy w Polsce kwotę z tytułu wypłaty środków.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Bernie dnia 2 września 1991 r. (Dz. U. z 1993 r. Nr 22, poz. 92), za osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie uważa się każdą osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, jej miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze.

Definicja "osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie" odnosi się zatem bezpośrednio do określenia "miejsce zamieszkania" przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

Analizując treść poszczególnych artykułów konwencji polsko-szwajcarskiej, należy wskazać, iż konwencja ta nie zawiera szczególnego artykułu, który regulowałby zasady opodatkowania środków uzyskanych w związku z likwidacją Pracowniczego Planu Emerytalnego.

Wobec powyższego w przedmiotowej sprawie należy zastosować artykuł 21 regulujący opodatkowanie "innych dochodów".

Jak wynika z treści art. 21 konwencji polsko-szwajcarskiej, części dochodu osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie, bez względu na to, skąd one pochodzą, które nie są objęte postanowieniami poprzednich artykułów niniejszej konwencji, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Z powyższego wynika, iż dochód uzyskany w związku z likwidacją Pracowniczego Planu Emerytalnego przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Polsce podlega opodatkowaniu tylko w Polsce.

Biorąc pod uwagę ww. przepisy, należy stwierdzić, iż uzyskane przez Wnioskodawcę środki z likwidacji Pracowniczego Planu Emerytalnego ze Szwajcarii podlegają regulacjom prawa polskiego.

Zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów zwolnionych na podstawie art. 21, 52, 52a i 52c wymienionej ustawy oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Otrzymane przez Wnioskodawcę środki ze Szwajcarii należy zakwalifikować do przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 20 ust. 1 cytowanej ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Sformułowanie "w szczególności" dowodzi, iż definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i zasadnym jest aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Na gruncie prawa podatkowego przychodem podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jest każda forma przysporzenia majątkowego (korzyść) tzn. zarówno pieniężna jak i niepieniężna.

Stosownie do przepisu art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są wypłaty środków zgromadzonych w pracowniczym programie emerytalnym dokonane na rzecz uczestnika lub osób uprawnionych do tych środków po śmierci uczestnika. Rozpatrując zasadność korzystania ze zwolnienia, o którym mowa w powołanym przepisie, należy wziąć pod uwagę m.in. postanowienia Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską dotyczące zasady swobodnego świadczenia usług.

Istotne jest również to, że tematyka pracowniczych programów emerytalnych jest uregulowana w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 3 czerwca 2003 r. Nr 2003/41/WE w sprawie działalności instytucji pracowniczych programów emerytalnych oraz nadzoru nad takimi instytucjami. Konsekwencją tego jest nakaz tzw. prowspólnotowej wykładni, tj. takiej wykładni prawa krajowego w świetle treści i celu dyrektywy, aby osiągnąć rezultat w niej zamierzony.

Uwzględniając powyższe, należy uznać, iż ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, korzystają wypłaty z pracowniczego programu emerytalnego, spełniającego wymogi określone w dyrektywie w sprawie pracowniczych programów emerytalnych, utworzonego na terytorium jakiegokolwiek państwa członkowskiego Unii Europejskiej.

Zgodnie z konstrukcją i systematyką ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe stanowią wyjątek od generalnej zasady powszechności opodatkowania wyrażonej w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Tak więc, wszystkie ulgi i zwolnienia są wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania wynikającej z art. 84 Konstytucji RP stanowiącego, że każdy jest obowiązany do ponoszenia ciężarów i świadczeń publicznych, w tym podatków, określonych w ustawie. Oznacza to, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. Tym samym podkreślenia wymaga fakt, że tylko określone zdarzenia prawne bądź spełnienie określonych przesłanek, od których ustawodawca uzależnia prawo do zwolnienia z opodatkowania - skutkuje zwolnieniem przychodu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, zwolnienie podatkowe przewidziane w art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczy wypłat środków zgromadzonych zarówno w pracowniczym programie emerytalnym utworzonym i działającym w oparciu o przepisy powołanej wcześniej ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o pracowniczych programach emerytalnych, jak i w pracowniczym programie emerytalnym utworzonym i prowadzonym w innym Państwie Członkowskim Unii Europejskiej w oparciu o przepisy właściwe tym Państwom.

Wobec powyższego, należy stwierdzić, że uzyskane przez Wnioskodawcę środki w związku z likwidacją Pracowniczego Planu Emerytalnego prowadzonego w Szwajcarii zgodnie z lokalnie obowiązującymi przepisami prawnymi, nie będą korzystać ze zwolnienia od opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem wypłata nie nastąpiła ze środków pracowniczego programu emerytalnego spełniającego wymogi określone w ww. Dyrektywie w sprawie pracowniczych programów emerytalnych, utworzonego na terytorium jakiegokolwiek państwa członkowskiego Unii Europejskiej.

W związku z powyższym, środki uzyskane w związku z likwidacją Pracowniczego Planu Emerytalnego ze Szwajcarii podlegają opodatkowaniu - łącznie z pozostałymi dochodami osiągniętymi przez Wnioskodawcę - wg skali określonej w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Należy go wykazać w zeznaniu podatkowym PIT-36, w części D, poz. 7 - inne źródła.

Reasumując, należy stwierdzić, iż otrzymane przez Wnioskodawcę środki z tytułu likwidacji szwajcarskiego Pracowniczego Planu Emerytalnego stanowią przychód z innych źródeł podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Środki te nie korzystają w Polsce ze zwolnienia od podatku dochodowego. Do ww. świadczenia nie będzie miało zastosowanie zwolnienie przedmiotowe wynikające z treści art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja Nr 10, 09-402 Płock.