IPPB2/415-835/11-3/MK1

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 30 września 2011 r. (data wpływu 10 października 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych ustanowienia nieodpłatnej służebności gruntowej - jest prawidłowe.

W dniu 10 października 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych ustanowienia nieodpłatnej służebności gruntowej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca otrzymał propozycję od Wojskowej Agencji Mieszkaniowej nabycia udziału w działce gruntu nr 866/15. Agencja ta w imieniu Skarbu Państwa wykonuje prawo własności do ww. działki. Działka 866/15 otacza działkę nr 866/2, którą geodezyjnie wydzielono tylko po obrysie budynku, w którym jeden z lokali jest własnością Wnioskodawcy wraz z udziałem w działce 866/2. Pozostałych 5 lokali w ww. budynku nie jest jeszcze sprywatyzowanych. Prawo własności do nich również wykonuje Wojskowa Agencja Mieszkaniowa. W chwili obecnej Wspólnotę Mieszkaniową bloku tworzą: Skarb Państwa-WAM (83% udziałów) i lokal Wnioskodawcy (17% udziałów), przy czym Skarb Państwa-WAM posiada 100% udziałów w działce nr 866/15. Nabycie przez Wnioskodawcę udziału w działce nr 866/15 pozwoli na połączenie dwóch działek: 866/2 i 866/15 w jedną działkę, a więc uporządkowanie stanu prawnego, a następnie prywatyzację pozostałych lokali w budynku wraz ze zbyciem przez WAM udziałów w połączonych działkach; 866/2 i 866/15.

Mieszkańcy budynku mają dostęp do drogi publicznej po istniejących ciągach komunikacyjnych tylko przez działkę nr 866/16, która jest własnością sąsiedniej Wspólnoty Mieszkaniowej bloków nr 4 i 6. Stan ten można prawnie usankcjonować, zgodnie z zapewnieniem WAM, poprzez ustanowienie bezterminowej, nieodpłatnej służebności gruntowej, po istniejącym ciągu komunikacyjnym, przez działkę nr 866/16 należącą do Wspólnoty Mieszkaniowej bloków 4 i 6. Zgodnie z obecnymi zamierzeniami, najpierw ma być ustanowiona nieodpłatna służebność gruntowa na rzecz WAM (jako właściciela działki 866/15) lub Wspólnoty Mieszkaniowej bloku a następnie przeprowadzona prywatyzacja.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź w zakresie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, ustanowienie nieodpłatnej służebności gruntowej w przedstawionym przypadku nie będzie rodziło obowiązku podatkowego. Korzystanie z przejścia i przejazdu przez działkę nie przysparza korzyści majątkowej, a stwarza tylko warunki umożliwiające do korzystania z nieruchomości.

Stanowisko swoje Wnioskodawca opiera m.in. na twierdzeniu Wojskowej Agencji Mieszkaniowej, która pisemnie go zapewniła, iż ustanowienie nieodpłatnej służebności gruntowej nie będzie skutkować obciążeniem Wnioskodawcy i mieszkańców budynku podatkami, zwłaszcza podatkiem od nieruchomości, podatkiem dochodowym lub też podatkiem od spadków i darowizn. Ponadto Wojskowa Agencja Mieszkaniowa powołując się na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego stwierdziła, że ustanowienie nieodpłatnej służebności gruntowej w odróżnieniu od służebności osobistej (która zgodnie z art. 296 kodeksu cywilnego może być ustanowiona tylko na rzecz osoby fizycznej) nie rodzi obowiązku podatkowego z tytułu podatku od spadków i darowizn.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Opodatkowanie dochodów osób fizycznych reguluje ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ww. ustawy opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

Dla celów podatkowych nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób, których skutkiem jest nieodpłatne - to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu - przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Jednocześnie stosownie do art. 11 ust. 2 ww. ustawy wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Na podstawie art. 11 ust. 2a wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

Zgodnie natomiast z art. 11 ust. 2b ww. ustawy jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca otrzymał propozycję od Wojskowej Agencji Mieszkaniowej nabycia udziału w działce gruntu nr 866/15,. Agencja ta w imieniu Skarbu Państwa wykonuje prawo własności do ww. działki. Działka 866/15 otacza działkę nr 866/2, którą geodezyjnie wydzielono tylko po obrysie budynku, w którym jeden z lokali jest własnością Wnioskodawcy wraz z udziałem w działce 866/2. Pozostałych 5 lokali w ww. budynku nie jest jeszcze sprywatyzowanych. Prawo własności do nich również wykonuje Wojskowa Agencja Mieszkaniowa. W chwili obecnej Wspólnotę Mieszkaniową bloku Stworzą: Skarb Państwa-WAM (83% udziałów) i lokal Wnioskodawcy (17% udziałów), przy czym Skarb Państwa-WAM posiada 100% udziałów w działce nr 866/15. Nabycie przez Wnioskodawcę udziału w działce nr 866/15 pozwoli na połączenie dwóch działek: 866/2 i 866/15 w jedną działkę, a więc uporządkowanie stanu prawnego, a następnie prywatyzację pozostałych lokali w budynku wraz ze zbyciem przez WAM udziałów w połączonych działkach; 866/2 i 866/15.

Mieszkańcy budynku mają dostęp do drogi publicznej po istniejących ciągach komunikacyjnych tylko przez działkę nr 866/16, która jest własnością sąsiedniej Wspólnoty Mieszkaniowej bloków nr 4 i 6. Stan ten można prawnie usankcjonować, zgodnie z zapewnieniem WAM, poprzez ustanowienie bezterminowej, nieodpłatnej służebności gruntowej, po istniejącym ciągu komunikacyjnym, przez działkę nr 866/16 należącą do Wspólnoty Mieszkaniowej bloków 4 i 6. Zgodnie z obecnymi zamierzeniami, najpierw ma być ustanowiona nieodpłatna służebność gruntowa na rzecz WAM (jako właściciela działki 866/15) lub Wspólnoty Mieszkaniowej bloku nr 8, a następnie przeprowadzona prywatyzacja.

Zgodnie z treścią art. 285 § 1 i 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). nieruchomość można obciążyć na rzecz właściciela innej nieruchomości (nieruchomości władnącej) prawem, którego treść polega bądź na tym, że właściciel nieruchomości władnącej może korzystać w oznaczonym zakresie z nieruchomości obciążonej, bądź na tym, że właściciel nieruchomości obciążonej zostaje ograniczony w możności dokonywania w stosunku do niej określonych działań, bądź też na tym, że właścicielowi nieruchomości obciążonej nie wolno wykonywać określonych uprawnień, które mu względem nieruchomości władnącej przysługują na podstawie przepisów o treści i wykonywaniu własności (służebność gruntowa). Służebność gruntowa może mieć jedynie na celu zwiększenie użyteczności nieruchomości władnącej lub jej oznaczonej części.

Służebność jest ograniczonym prawem rzeczowym związanym z własnością nieruchomości władnącej i przysługuje każdoczesnemu właścicielowi oraz każdej innej osobie wykonującej prawo własności w imieniu właściciela (najemcy, dzierżawcy, pracownicy, domownicy). Umowa ustanowienia służebności powoduje powstanie określonych praw, które nie mają charakteru zobowiązaniowego, a rzeczowy".

Mając powyższe na uwadze, nieodpłatna służebność gruntowa polegająca na prawie przejścia i przejazdu przez działkę nr 866/16 nie stanowi dla Wnioskodawcy nieodpłatnego świadczenia podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, tym samym nie rodzi po stronie Wnioskodawcy obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.