IPPB2/415-830/11-6/MK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 29 grudnia 2011 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB2/415-830/11-6/MK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 6 października 2011 r. (data wpływu do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku.) oraz pismach uzupełniających braki formalne (data nadania 20 października 2011 r., data wpływu 24 października 2011 r., na wezwanie Nr IPPB2/415-830/11-2/MK z dnia 11 października 2011 r. (data nadania 12 października 2011 r., data doręczenia 17 października 2011 r.) i data nadania 19 grudnia 2011 r., data wpływu 21..12.2011 r., na wezwanie Nr IPPB2/415-830/11-4/MK z dnia 22 stycznia 2010 r. (data nadania 9 grudnia 2011 r., data doręczenia 13 grudnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych związanych z wprowadzeniem programu emerytalnego H. I. Program dla pracowników Grupy H. oraz wynikających z tego tytułu obowiązków płatnika-jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 października 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych związanych z wprowadzeniem programu emerytalnego H. I. Program dla pracowników Grupy H. oraz wynikających z tego tytułu obowiązków płatnika.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca, H. Sp. z o.o. (dalej "Spółka") należy do grupy spółek H. G. (dalej jako "Grupa"). Spółka z "Grupy" H. z siedzibą w Szwecji - zamierza wprowadzić program emerytalny H. I. - (dalej jako "Program") dla pracowników Grypy H. Program ten będzie prowadzony przez specjalnie w tym celu utworzony w Szwecji podmiot S. H. Program będący fundacją (dalej jako "Fundacja").

Zgodnie z założeniami Programu uprawnionymi do korzystania z niego są wszyscy pracownicy w tym pracownicy Wnioskodawcy ("Uczestnicy"), zatrudnieni w "Grupie" przez co najmniej pięć lat przed dniem przekazania środków do Programu.

Przekazanie środków do Fundacji na potrzeby Programu dokonywane jest co roku przez spółki z Grupy H., w tym przez Wnioskodawcę. Dodatkowo Fundacja, w chwili jej utworzenia, otrzyma dodatkowe środki na kapitał zakładowy od większościowego udziałowca Grupy H., które również zasilą Program. Wszystkie zgromadzone środki Fundacji będą inwestowane przez nią w akcje Grupy H.

Na podstawie Programu Uczestnicy uzyskują prawo do otrzymania w przyszłości kwoty rozliczenia z Fundacji, tj. przyznaje im się nieodpłatnie prawo do udziału w środkach Fundacji zgromadzonych podczas trwania Programu oraz wzrostu ich wartości wynikających z inwestycji Fundacji.

Środki otrzymane przez Fundację na potrzeby Programu będą wirtualnie przypisywane na bazie rocznej do Uczestników Programu (alokowane do Uczestników). Kwota środków alokowanych do Uczestnika w ramach Programu będzie wynikała z liczby osób zatrudnionych w Spółce oraz całkowitych środków wpłacanych przez Grupę H.

Zgromadzone środki będą wypłacane Uczestnikom dopiero w momencie osiągnięcia przez nich wieku 61 lat, bezpośrednio przez Fundację. Wypłata może być dokonana jednorazowo lub w pięciu transzach. Jednakże, jeśli w ciągu 10 lat od osiągnięcia przez Uczestnika wieku 61 lat lub w ciągu 10 lat od momentu jego przejścia na emeryturę nie złoży on prośby o wypłatę zgromadzonych środków, to utraci prawo do ich otrzymania.Do momentu wypłaty kwoty rozliczenia środkami zarządza Fundacja - jest ona właścicielem tych środków.

Uprawnienie Uczestników związane z otrzymaniem zgromadzonych w ramach Programu środków nie może być transferowane, ani w żaden sposób nie podlega dyspozycji Uczestnika. Jedynie w przypadku śmierci uczestnika Programu, prawo to nabywają jego spadkobiercy. Uczestnik nie ma też dostępu do środków Fundacji i prawa do dysponowania nimi podczas trwania Programu.

Z uwagi na braki formalne w złożonym wniosku, tutejszy organ podatkowy pismem z dnia 11 października 2011 r. Nr IPPB2/415-830/11-2/MK wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez:

* wskazanie, czy tworzony program emerytalny H. I. dla pracowników Grupy H. będzie programem działającym w oparciu o przepisy dotyczące pracowniczych programów emerytalnych w Szwecji.

Braki uzupełniono w wyznaczonym terminie. W kwestii doprecyzowania wyjaśniono, że:

Program emerytalny H., który zamierza wprowadzić spółka H. z siedzibą w Szwecji dla pracowników Grupy H., której częścią jest Wnioskodawca, H. Sp. z o.o., nie będzie programem działającym w oparciu o przepisy dotyczące pracowniczych programów emerytalnych w Szwecji.

Założenia H. I. Program nie spełniają przesłanek określonych dla pracowniczych programów emerytalnych w świetle prawa szwedzkiego, gdyż wypłaty będą udzielane przez specjalnie w tym celu utworzony podmiot - S. H., działający jako fundacja, a nie przez pracodawcę. Ponadto środki zgromadzone na funduszu utworzonym w ramach Programu, nie będą miały charakteru gwarancyjnego ani zabezpieczającego.

oraz

pismem z dnia 9 grudnia 2011 r. Nr IPPB2/415-830/11-4/MK ponownie wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez jednoznaczne wskazanie, czy przyznane pracownikom Spółki prawo w ramach wprowadzonego Programu stanowi:

* pochodny instrument finansowy w rozumieniu art. 5a pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2005 r. Nr 183, poz. 1538 z późn. zm.).

Braki uzupełniono w wyznaczonym terminie. W kwestii doprecyzowania wyjaśniono, że:

Stosownie do treści art. 5a pkt 13 u.p.d.o.f., za pochodne instrumenty finansowe uważa się instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f., czyli m.in.: nie będące papierami wartościowymi (...) tytuły uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward dotyczące stóp procentowych oraz inne instrumenty pochodne odnoszące się do zmian klimatycznych, stawek frachtowych, uprawnień do emisji oraz stawek inflacji lub innych oficjalnych danych statystycznych, które są wykonywane przez rozliczenie pieniężne albo mogą być wykonane przez rozliczenie pieniężne według wyboru jednej ze stron, a także wszelkiego rodzaju inne instrumenty pochodne odnoszące się do aktywów, praw, zobowiązań, indeksów oraz innych wskaźników, które wykazują właściwości innych pochodnych instrumentów finansowych.

Z kolei, zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 12 grudnia 2001 r. w sprawie szczegółowych zasad uznawania, metod wyceny, zakresu ujawniania i sposobu prezentacji instrumentów finansowych (Dz. U. z 2001 r. Nr 149, poz. 1674) instrument pochodny - instrument finansowy, to taki, którego:

a.

wartość jest zależna od zmiany wartości instrumentu bazowego, to jest określonej stopy procentowej, ceny papieru wartościowego lub towaru, kursu wymiany walut, indeksu cen lub stóp, oceny wiarygodności kredytowej lub indeksu kredytowego albo innej podobnej wielkości i

b.

nabycie nie powoduje poniesienia żadnych wydatków początkowych albo wartość netto tych wydatków jest niska w porównaniu do wartości innych rodzajów kontraktów, których cena podobnie zależy od zmiany warunków rynkowych, i

c.

rozliczenie nastąpi w przyszłości.

W związku z powyższym, uwzględniając charakter Programu, środki, które będą nabywane w ramach H. I. wykazują następujące cechy pochodnego instrumentu finansowego:

a.

uczestnicy, wpłacając ustaloną kwotę inwestycji finansowej, nabywają prawo do żądania rozliczenia w gotówce w ramach Programu po osiągnięciu 61 roku życia, oraz;

b.

wartość tego prawa jest uzależniona od dwóch czynników;

o kwoty środków zgromadzonych przez utworzony w celu prowadzenia Programu podmiot szwedzki S. H., będący fundacją ("Fundacja") i alokowanych do konkretnego uczestnika, oraz

o kwoty wynikającej z inwestycji dokonywanych przez Fundację;

a.

w momencie otrzymania praw uczestnictwa, nie mają one żadnej wartości rynkowej, ponieważ są niezbywalne i uczestnik nie ma możliwości ich transferowania na inne osoby;

b.

rozliczenie transakcji nastąpi w przyszłości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

1.

Czy Wnioskodawca, jako płatnik, powinien pobierać zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych w momencie przyznania Uczestnikom prawa do udziału w Programie oraz corocznego przekazania środków do Fundacji.

2.

Czy Wnioskodawca ma obowiązek, jako płatnik pobrać zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych od kwoty rozliczenia wypłacanej Uczestnikowi w ramach Programu.

Zdaniem Wnioskodawcy, na żadnym z etapów Programu (przyznania prawa do udziału w Programie i wpłaty/alokacji środków do Uczestnika) na Spółce nie spoczywają obowiązki płatnika związane z obliczeniem, pobraniem i wpłaceniem zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, bowiem w momencie przyznania prawa do udziału w Programie i wpłaty/alokacji środków do Uczestnika nie uzyskują oni przychodu w rozumieniu art. 11 ust. 1 u.p.d.o.f.

Ad. 1.

Zgodnie z przepisem art. 11 ust. 1 u.p.d.o.f. przychodem są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Ponieważ Program do momentu wypłaty wyklucza możliwość dysponowania środkami Fundacji przez uczestnika Programu (Uczestnik nie ma do nich dostępu, gdyż są własnością Fundacji), a ponadto prawo uczestnika jest zasadniczo niezbywalne (brak możliwości jego zbycia, zastawienia) i jednocześnie nie ma ono żadnej wartości rynkowej, to zdaniem Wnioskodawcy, Uczestnik do momentu wypłaty kwoty rozliczenia nie otrzymuje przychodu w rozumieniu art. 11 ust. 1 u.p.d.o.f., a tym samym Spółka nie ma obowiązków wynikających z u.p.d.o.f. w zakresie obliczenia i poboru zaliczki na podatek.

Ad. 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, w momencie wypłaty kwoty rozliczenia Uczestnikowi w ramach Programu Wnioskodawca nie ma obowiązku pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od wypłacanej kwoty rozliczenia. W ocenie Wnioskodawcy, środki wypłacone w ramach Programu prowadzonego przez Fundację stanowią przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 u.p.d.o.f., które są rozliczane w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych samodzielnie przez Uczestników.

Stosownie do treści art. 5a pkt 13 u.p.d.o.f. za pochodne instrumenty finansowe uważa się instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2005 r. Nr 183, poz. 1538), czyli m.in.: niebędące papierami wartościowymi (...) opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward dotyczące stóp procentowych oraz inne instrumenty pochodne odnoszące się do zmian klimatycznych, stawek frachtowych, uprawnień do emisji oraz stawek inflacji lub innych oficjalnych danych statystycznych, które są wykonywane przez rozliczenie pieniężne albo mogą być wykonane przez rozliczenie pieniężne według wyboru jednej ze stron, a także wszelkiego rodzaju inne instrumenty pochodne odnoszące się do aktywów, praw, zobowiązań, indeksów oraz innych wskaźników, które wykazują właściwości innych pochodnych instrumentów finansowych.

Posiadacz pochodnego instrumentu finansowego jest uprawniony do uzyskania świadczenia, zaś jego wystawca jest zobowiązany do realizacji zobowiązania, w określonym terminie i na określonych warunkach, wyznaczanych w odniesieniu do wartości aktywów, na którym oparty został pochodny instrument finansowy.

Jedną z form realizacji pochodnego instrumentu finansowego jest zapłata odpowiedniej kwoty rozliczenia w gotówce.

Zgodnie z powyższym Uczestnicy, nabywając prawo do wypłaty w przyszłości kwoty rozliczenia, otrzymują swego rodzaju pochodny instrument finansowy, tj. prawo do żądania wypłaty rozliczenia w gotówce środków zgromadzonych w Programie po osiągnięciu odpowiedniego wieku i zgłoszenia realizacji tego prawa. Niemniej w momencie otrzymania tego instrumentu nie ma on żadnej wartości rynkowej, ponieważ jest niezbywalny i Uczestnik nie ma możliwości jego transferowania na inne osoby.

W omawianym przypadku wartość wypłaty jest uzależniona od dwóch czynników (aktywów):

* kwoty środków zgromadzonych przez Fundację i alokowanych do konkretnego Uczestnika oraz

* kwoty wynikającej z inwestycji dokonywanych przez Fundację.

W związku powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, realizacja prawa w ramach Programu stanowi realizację swego rodzaju finansowego instrumentu pochodnego, rozliczanego pieniężnie, odnoszącego się do aktywów alokowanych do uczestnika w Programie inwestycji tych środków przez Fundację. W tym kontekście, prawo do realizacji tego instrumentu mieści się w definicji pochodnych instrumentów finansowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, a w konsekwencji spełnia definicję pochodnych instrumentów finansowych, zawartą w art. 5a pkt 13 u.p.d.o.f.

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, realizacja praw z tytułu uczestnictwa w Programie powoduje powstanie po stronie uczestnika przychodu z kapitałów pieniężnych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 10 u.p.d.o.f. w wysokości opisanej powyżej kwoty rozliczenia.

Biorąc powyższe pod uwagę, zdaniem Spółki, ponieważ kwota rozliczenia jest wypłacana bezpośrednio przez Fundację, czyli bez pośrednictwa Spółki i jest to przychód z kapitałów pieniężnych, to Spółka nie pełni funkcji płatnika w stosunku do tej wypłaty.

Na podstawie art. 45 ust. 1a u.p.d.o.f. przychód z tytułu uczestnictwa w Programie powinien zostać wykazany przez Uczestnika w odrębnym zeznaniu podatkowym (PIT-38) sporządzanym do 30 kwietnia roku następującego po roku, w którym dochód został osiągnięty. W tym samym terminie powinien zostać wpłacony przez Uczestnika do urzędu skarbowego podatek wynikający z tego zeznania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zatem wszelkie dochody podatnika nie wymienione enumeratywnie w katalogu zwolnień przedmiotowych podlegają opodatkowaniu.

W myśl postanowień art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c).

Natomiast zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających. Jak stanowi art. 17 ust. 1b ww. ustawy, przychód określony w ust. 1 pkt 10 powstaje w momencie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych.

Zgodnie z ust. 2 art. 17 omawianej ustawy podatkowej, przy ustalania wartości przychodów, o których mowa w ust. 1 pkt 4 lit. c), pkt 6, 7, 9 i 10, stosuje się odpowiednio przepisy art. 19.

Stosownie zaś do treści art. 5a pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o pochodnych instrumentach finansowych - oznacza to instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2005 r. Nr 183, poz. 1538 z późn. zm.).

Przepis art. 2 ust. 1 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi stanowi, że instrumentami finansowymi w rozumieniu ustawy są:

1.

papiery wartościowe;

2.

ebędące papierami wartościowymi:

a.

tytuły uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania,

b.

instrumenty rynku pieniężnego,

c.

opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową, inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest papier wartościowy, waluta, stopa procentowa, wskaźnik rentowności lub inny instrument pochodny, indeks finansowy lub wskaźnik finansowy, które są wykonywane przez dostawę lub rozliczenie pieniężne,

d.

opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar i które są wykonywane przez rozliczenie pieniężne lub mogą być wykonane przez rozliczenie pieniężne według wyboru jednej ze stron,

e.

opcje, kontrakty terminowe, swapy oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar i które są wykonywane przez dostawę, pod warunkiem, że są dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym lub w alternatywnym systemie obrotu,

f.

niedopuszczone do obrotu na rynku regulowanym ani w alternatywnym systemie obrotu opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar, które mogą być wykonane przez dostawę, które nie są przeznaczone do celów handlowych i wykazują właściwości innych pochodnych instrumentów finansowych,

g.

instrumenty pochodne dotyczące przenoszenia ryzyka kredytowego,

h.

kontrakty na różnicę,

i.

opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward dotyczące stóp procentowych oraz inne instrumenty pochodne odnoszące się do zmian klimatycznych, stawek frachtowych, uprawnień do emisji oraz stawek inflacji lub innych oficjalnych danych statystycznych, które są wykonywane przez rozliczenie pieniężne albo mogą być wykonane przez rozliczenie pieniężne według wyboru jednej ze stron, a także wszelkiego rodzaju inne instrumenty pochodne odnoszące się do aktywów, praw, zobowiązań, indeksów oraz innych wskaźników, które wykazują właściwości innych pochodnych instrumentów finansowych.

W myśl § 3 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 12 grudnia 2001 r. w sprawie szczegółowych zasad uznawania, metod wyceny, zakresu ujawniania i sposobu prezentacji instrumentów finansowych (Dz. U. z 2001 r. Nr 149, poz. 1674 z późn. zm.), użyte w rozporządzeniu pojęcia oznaczają instrument pochodny - instrument finansowy, którego:

a.

wartość jest zależna od zmiany wartości instrumentu bazowego, to jest określonej stopy procentowej, ceny papieru wartościowego lub towaru, kursu wymiany walut, indeksu cen lub stóp, oceny wiarygodności kredytowej lub indeksu kredytowego albo innej podobnej wielkości i

b.

nabycie nie powoduje poniesienia żadnych wydatków początkowych albo wartość netto tych wydatków jest niska w porównaniu do wartości innych rodzajów kontraktów, których cena podobnie zależy od zmiany warunków rynkowych, i

c.

rozliczenie nastąpi w przyszłości.

Do instrumentów pochodnych zalicza się w szczególności transakcje terminowe, takie jak kontrakty forward lub futures, opcje oraz kontrakty swap. Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego oraz jego uzupełnienia w odpowiedzi na przesłane wezwanie wynika, że Spółka należy do grupy kapitałowej spółek H. Spółka z "Grupy" z siedzibą w Szwecji - zamierza wprowadzić program emerytalny - dla pracowników Grupy. Program ten będzie prowadzony przez specjalnie w tym celu utworzony w Szwecji podmiot będący fundacją.

Zgodnie z założeniami Programu Uprawnionymi do korzystania z niego są wszyscy pracownicy w tym pracownicy Wnioskodawcy zatrudnieni w "Grupie" przez co najmniej pięć lat przed dniem przekazania środków do Programu.

Przekazanie środków do Fundacji na potrzeby Programu dokonywane jest co roku przez spółki z Grupy, w tym przez Wnioskodawcę. Dodatkowo Fundacja, w chwili jej utworzenia, otrzyma dodatkowe środki na kapitał zakładowy od większościowego udziałowca Grupy, które również zasilą Program. Wszystkie zgromadzone środki Fundacji będą inwestowane przez nią w akcje Grupy.

Na podstawie Programu Uczestnicy uzyskują prawo do otrzymania w przyszłości kwoty rozliczenia z Fundacji, tj. przyznaje im się nieodpłatnie prawo do udziału w środkach Fundacji zgromadzonych podczas trwania Programu oraz wzrostu ich wartości wynikających z inwestycji Fundacji. Środki otrzymane przez Fundację na potrzeby Programu będą wirtualnie przypisywane na bazie rocznej do Uczestników Programu. Kwota środków alokowanych do Uczestnika w ramach Programu będzie wynikała z liczby osób zatrudnionych w Spółce oraz całkowitych środków wpłacanych przez Grupę. Program nie będzie programem działającym w oparciu o przepisy dotyczące pracowniczych programów emerytalnych w Szwecji, bowiem jego założenia nie spełniają przesłanek określonych dla pracowniczych programów emerytalnych w świetle prawa szwedzkiego, gdyż wypłaty będą udzielane przez specjalnie w tym celu utworzony podmiot - działający jako fundacja, a nie przez pracodawcę. Ponadto środki zgromadzone na funduszu utworzonym w ramach Programu, nie będą miały charakteru gwarancyjnego ani zabezpieczającego.

Zgromadzone środki będą wypłacane Uczestnikom dopiero w momencie osiągnięcia przez nich wieku 61 lat, bezpośrednio przez Fundację. Wypłata może być dokonana jednorazowo lub w pięciu transzach. Jednakże, jeśli w ciągu 10 lat od osiągnięcia przez Uczestnika wieku 61 lat lub w ciągu 10 lat od momentu jego przejścia na emeryturę nie złoży on prośby o wypłatę zgromadzonych środków, to utraci prawo do ich otrzymania.

Do momentu wypłaty kwoty rozliczenia środkami zarządza Fundacja - jest ona właścicielem tych środków.

Uprawnienie Uczestników związane z otrzymaniem zgromadzonych w ramach Programu środków nie może być transferowane, ani w żaden sposób nie podlega dyspozycji Uczestnika. Jedynie w przypadku śmierci uczestnika Programu, prawo to nabywają jego spadkobiercy. Uczestnik nie ma też dostępu do środków Fundacji i prawa do dysponowania nimi podczas trwania Programu.

Wnioskodawca uznał, iz środki, które będą nabywane w ramach Programu wykazują cechy pochodnego instrumentu finansowego na co wskazuje treść dokonanego przez spółkę uzupełnienia wniosku na wezwanie tutejszego organu podatkowego.

W związku z powyższym przyznanie pracownikom Spółki w ramach przedmiotowego programu praw uczestnictwa związanych z alokowaniem do konkretnego uczestnika zgromadzonych środków przez Fundację podczas trwania Programu oraz wzrostu ich wartości, które nie mogą być transferowane na inne osoby, ani w żaden sposób nie podlegają dyspozycji Uczestnika - będą niezbywalne, (uczestnik nie ma do nich dostępu, gdyż są własnością Fundacji) uniemożliwia traktowanie ich w kategorii przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z zasadami wynikającymi z art. 11 ww. ustawy. Otrzymanie niezbywalnego prawa nie jest bowiem związane z jakimkolwiek przysporzeniem w majątku osoby je otrzymującej.

Zatem nie będzie istniał rynek, na którym takie instrumenty byłyby oferowane osobom trzecim, skutkuje to tym, iż nie będzie możliwe ustalenie ceny rynkowej stosowanej przy udostępnianiu ww. praw a w konsekwencji na Wnioskodawcy, nie będzie ciążył obowiązek płatnika, w momencie przyznania Uczestnikom prawa do udziału w Programie oraz corocznego przekazania środków do Fundacji.

Natomiast przyjmując za Spółką, iż w przedmiotowej sprawie przyznane uczestnikom programu prawo uczestnictwa w programie skutkujące w przyszłości wypłatą kwoty rozliczenia w gotówce wykazuje cechy pochodnego instrumentu finansowego w rozumieniu art. 5a pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych powoduje, iż realizacja praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, w kontekście zdarzenia przedstawionego we wniosku, powoduje wystąpienie przysporzenia majątkowego po stronie uczestników programu, tj. przychodu, o którym mowa w zacytowanym na wstępie art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Sposób opodatkowania tychże przychodów uregulowany został w art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym, od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, i z realizacji praw z nich wynikających oraz z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) w spółkach mających osobowość prawną albo wkładów w spółdzielniach w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Dochód, o którym mowa powyżej uczestnik programu zobowiązany będzie wykazać - na zasadach określonych w art. 45 ust. 1a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym - w odrębnym zeznaniu rocznym (PIT-38), które powinno być złożone we właściwym urzędzie skarbowym do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym. W tym samym terminie uczestnik programu obowiązany będzie do wpłaty należnego podatku wynikającego z zeznania (art. 45 ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Organ podatkowy zauważa, iż zgodnie z art. 30b ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, albo niezapłacenie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.

Biorąc pod uwagę powyższe ustalenia, o tym czy uzyskany przez pracowników Spółki przychód podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych decydować będą każdorazowo postanowienia umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania podpisanej pomiędzy Rzeczpospolitą Polską a Królestwem Szwecji, w którym znajduje się siedziba Fundacji, która będzie dokonywać wypłat kwot wynikających z rozliczenia.

Mając na uwadze powyższe uregulowania prawne oraz przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, należy stwierdzić, iż w związku przysporzeniem majątkowym, które wystąpi po stronie uczestników programu z tytułu rozliczenia kwoty wypłacanej uczestnikowi w ramach programu, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, na Wnioskodawcy nie będą ciążyć obowiązki płatnika, ani żadne inne obowiązki informacyjne. Zobowiązanym do rozliczenia uzyskanego przychodu będzie uczestnik programu zgodnie z treścią art. 45 ust. 1a pkt 1 i art. 45 ust. 4 pkt 2 w związku z art. 30b ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując należy stwierdzić, iż na żadnym z etapów Programu, tj. w momencie przyznania Uczestnikom prawa do udziału w Programie, corocznego przekazania środków do Fundacji oraz rozliczenia kwoty wypłacanej Uczestnikowi w ramach Programu na Wnioskodawcy, nie będzie ciążyć obowiązek poboru zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl