IPPB2/415-801/12-2/AK - Określenie skutków podatkowych powstałych po stronie pracowników w związku z uczestnictwem w spotkaniu integracyjnym.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 4 września 2012 r. (data wpływu 7 września 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych powstałych po stronie pracowników w związku z uczestnictwem w spotkaniu integracyjnym - jest nieprawidłowe.

W dniu 7 września 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych powstałych po stronie pracowników w związku z uczestnictwem w spotkaniu integracyjnym.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka rozważa organizację imprezy rekreacyjnej dla swoich pracowników, finansowanej ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych. Impreza ta ma mieć formę pikniku lub spotkania w wynajętym pomieszczeniu, lub pomieszczeniach firmowych połączonego z konsumpcją i różnymi rozrywkami i atrakcjami (min. zawody sportowe, gry, zabawy, dyskoteka itp.). Impreza ta ma mieć charakter otwarty, czyli będą zaproszeni wszyscy pracownicy lub grupy pracowników, ale ich obecność będzie całkowicie dobrowolna, nieobowiązkowa, a sam udział darmowy. Spółka ze względu na dużą liczebność pracowników nie będzie sporządzała listy pracowników biorących udział w imprezie i nie będzie w stanie określić z których udostępnionych atrakcji i świadczeń dany pracownik skorzysta. Spółka zamierza zlecić organizację imprezy podmiotom zewnętrznym, a wynagrodzenie za usługi w tym zakresie będą płatne ryczałtowo za organizację całej imprezy (np.: konsumpcję w formie szwedzkiego stołu, organizację gier i zabaw, transport uczestników itp.). Spółka będzie posiadała informację na temat szacowanej ilości osób, które zamierzają przybyć na imprezę, co będzie stanowiło podstawę do określenia ryczałtowego kosztu za imprezę. Spółka nie będzie w stanie zweryfikować, czy wszystkie osoby, które zadeklarowały zamiar wzięcia udziału w imprezie, rzeczywiście na nią przybyły oraz jak długo na niej przebywały i z jakich świadczeń skorzystały.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1)

Spółka uważa, iż nie będzie miała obowiązku doliczania jakichkolwiek kwot do przychodu pracownika zaproszonego/uczestniczącego w imprezie i pobieranie z tego tytułu zaliczki na podatek dochodowy. Z art. 11 ustawy z dnia 26/07/1991 o podatku dochodowym od osób fizycznych (z późn. zm.), wynika iż "przychód ze stosunku pracy powstaje w momencie otrzymania lub pozostawienia do dyspozycji podatnika pieniędzy i wartości pieniężnych oraz otrzymania (ale nie samego postawienia do dyspozycji) wartości świadczeń w naturze oraz innych nieodpłatnych świadczeń".

Spółka uważa, iż zgodnie z art. 12 ust. 1 i art. 11 ust. 1 u. p. d. o. f., że samo wzięcie udziału przez pracownika w imprezie nie doprowadzi do powstania u niego przychodu. Możliwość opodatkowania zaistnieje wówczas, gdy określone zdarzenie spowoduje przysporzenie o konkretnym wymiarze finansowym możliwe do powiązania z konkretną osobą. Tylko bowiem w takim przypadku można mówić o nieodpłatnym świadczeniu lub świadczeniu w naturze. Opodatkowaniu może podlegać jedynie konkretne i faktycznie otrzymane przez pracownika świadczenie, a nie możliwe do otrzymania. W przedstawionej sytuacji nie powstaje zindywidualizowane i skonkretyzowane świadczenie na rzecz określonego pracownika, gdyż w zależności od okoliczności dany pracownik może w ogóle nie skorzystać z udostępnionych w ramach imprezy atrakcji / świadczeń lub też skorzystać w większej lub mniejszej mierze niż inni. Nie jest również możliwe z punktu widzenia racjonalności kontrolowanie samego korzystania z określonych atrakcji / dóbr w toku imprezy.

Ad. 2)

Jeśli chodzi o wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń to ustala się ją według zasad określonych w art. 11 ust. 2a u. p. d. o. f. Jeśli przedmiotem są usługi zakupione wartość tę ustala się wg cen zakupu. Dla przypisania przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń konieczne jest zatem ustalenie wysokości tego przychodu. W opisanej sytuacji nie sposób jest określić zakresu korzyści uzyskanej przez konkretnego pracownika z tytułu sfinansowania przez pracodawcę kosztów imprezy, brak jest więc podstaw do ustalenia przychodu z tytułu świadczeń nieodpłatnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, źródłem przychodów jest stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta. Stosownie zaś do pkt 9 tegoż artykułu źródłem przychodów są również inne źródła.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ww. ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Przychodami z szeroko rozumianego stosunku pracy, są więc wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość świadczeń pieniężnych w naturze, bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń. Z powyższego wynika, iż przychodem ze stosunku pracy nie jest jedynie wynagrodzenie za pracę, ale także inne przysporzenia majątkowe, takie jak nieodpłatne świadczenia, czy też świadczenia częściowo odpłatne. Do nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych na rzecz pracownika związanych ze stosunkiem pracy zalicza się między innymi różnego rodzaju spotkania o charakterze imprez integracyjnych, a w zasadzie ich wartość (koszt organizacji). Jeżeli przedmiotem nieodpłatnego świadczenia lub świadczenia częściowo odpłatnego nie jest rzecz lub usługa, wchodząca w zakres działalności pracodawcy, wartość pieniężną tego rodzaju świadczenia ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b cyt. ustawy. Stąd też, w sytuacji usług zakupionych przez pracodawcę, wartość pieniężną tych świadczeń ustala się według cen zakupu.

Zasady ustalenia wartości nieodpłatnych świadczeń zostały określone m.in. w art. 11 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl tego przepisu, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

Powyższe postanowienia zastosować należy zarówno do nieodpłatnych świadczeń stanowiących przychód z innych źródeł, jak i tych, które na mocy art. 12 ust. 3 ww. ustawy, stanowią przychód ze stosunku pracy.

Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku, Spółka rozważa organizację imprezy rekreacyjnej dla swoich pracowników, finansowanej ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych. Impreza ta ma mieć formę pikniku lub spotkania w wynajętym pomieszczeniu, lub pomieszczeniach firmowych połączonego z konsumpcją i różnymi rozrywkami i atrakcjami (min. zawody sportowe, gry, zabawy, dyskoteka itp.). Impreza ta ma mieć charakter otwarty, czyli będą zaproszeni wszyscy pracownicy lub grupy pracowników, ale ich obecność będzie całkowicie dobrowolna, nieobowiązkowa, a sam udział darmowy. Spółka ze względu na dużą liczebność pracowników nie będzie sporządzała listy pracowników biorących udział w imprezie i nie będzie w stanie określić z których udostępnionych atrakcji i świadczeń dany pracownik skorzysta. Spółka zamierza zlecić organizację imprezy podmiotom zewnętrznym, a wynagrodzenie za usługi w tym zakresie będą płatne ryczałtowo za organizację całej imprezy (np.: konsumpcję w formie szwedzkiego stołu, organizację gier i zabaw, transport uczestników itp.). Spółka będzie posiadała informację na temat szacowanej ilości osób, które zamierzają przybyć na imprezę, co będzie stanowiło podstawę do określenia ryczałtowego kosztu za imprezę. Spółka nie będzie w stanie zweryfikować, czy wszystkie osoby, które zadeklarowały zamiar wzięcia udziału w imprezie, rzeczywiście na nią przybyły oraz jak długo na niej przebywały i z jakich świadczeń skorzystały.

Mając na względzie powołane wcześniej przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podkreślić należy, iż przychód ze stosunku pracy powstaje w każdym przypadku, w którym mamy do czynienia z uzyskaniem przez pracownika realnej korzyści. Najistotniejszą więc kwestią do rozstrzygnięcia pozostaje zidentyfikowanie samego świadczenia oraz momentu jego otrzymania przez pracownika. W tym też zakresie, zauważyć należy, iż w przypadku organizowania przez pracodawcę spotkań integracyjnych o powstaniu przychodu przesądza fakt uczestnictwa przez uprawnione osoby w zorganizowanym przez Wnioskodawcę spotkaniu. Samo otrzymanie przez te osoby informacji o możliwości uczestnictwa w spotkaniu nie jest nieodpłatnym świadczeniem, które generuje przychód podatkowy po stronie pracowników.

Argument o niemożliwości przypisania przychodu dla poszczególnych pracowników ze względu na opłacanie organizowanych imprez ryczałtowo jest nietrafny. Trudno bowiem wyobrazić sobie sytuację, w której organizując imprezę integracyjną pracodawca nie kalkuluje kosztu jednostkowego.

Organizowanie imprez integracyjnych nie jest koniecznością wynikającą z przepisów powszechnie obowiązującego prawa.

Wzięcie udziału przez pracownika w spotkaniu integracyjnym zorganizowanym i w całości sfinansowanym przez pracodawcę jest równoznaczne z otrzymaniem przez niego nieodpłatnego świadczenia, którego wartość ustala się według zasad określonych w cyt. wyżej art. 11 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nieistotne jest przy tym, co i ile dana osoba skonsumuje, czy i z jakich atrakcji skorzysta, gdyż koszty zakupu poszczególnych postawionych do dyspozycji świadczeń ponoszone będą niezależnie od tego czy uprawnione osoby skorzystają z nich w pełnym zakresie, czy też nie. Istotnym dla celów podatkowych jest to, że osoby te skorzystały z możliwości udziału w spotkaniu integracyjnym zaoferowanym im przez pracodawcę. Samo uczestnictwo pracownika w organizowanym spotkaniu, której koszty pokrywa w całości pracodawca posiada konkretny wymiar finansowy.

Jak wskazano już powyżej, ewentualne trudności towarzyszące indywidualizacji świadczeń na rzecz poszczególnych pracowników, którzy będą uczestniczyć w spotkaniu, mają charakter drugorzędny i nie mogą wpływać na byt i zakres obowiązku podatkowego. Tak więc, problemy techniczne związane z ujednoliceniem ogólnej kwoty kosztów zorganizowania Spotkania nie mogą prowadzić do niemożności wyodrębnienia, jaka wartość (część) uiszczonej kwoty przypada na danego pracownika.

Zatem ustalenie przychodu u poszczególnych uczestników jest sprawą oczywistą, nawet jeżeli zapłata nastąpi w sposób zryczałtowany i nie będzie określała jednostkowej ceny tego świadczenia. Nieistotne jest przy tym, co i ile dana osoba skonsumuje albo czy uczestniczy w całości imprezy, gdyż koszty zakupu poszczególnych postawionych do dyspozycji świadczeń ponoszone będą niezależnie od tego czy uprawnione osoby skorzystają z nich w pełnym zakresie, czy też nie.

Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, iż w sytuacji, gdy pracodawca zorganizuje spotkanie o charakterze integracyjnym w którym udział będą brali pracownicy i poniesie wszystkie koszty związane ze zorganizowaniem tego spotkania, winien ustalić wartość nieodpłatnego świadczenia dla każdej uprawnionej osoby, która weźmie w niej udział a obowiązek stworzenia listy i posiadania wiedzy którzy pracownicy uczestniczyli w spotkaniu spoczywa na pracodawcy. W świetle przepisów prawa podatkowego, nie można zgodzić się ze stwierdzeniem Wnioskodawcy, iż w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, jak też mając na względzie fakt, iż podatnikiem jest każdy pracownik, a nie grupa pracowników, nie sposób obiektywnie przypisać pracownikowi przychodu na gruncie art. 11 ust. 2a w związku z art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f. Techniczne trudności w ustaleniu wartości świadczenia, czy też nieprowadzenie ewidencji wejść i wyjść z imprezy pracowników obecnych na spotkaniu integracyjnym, nie mogą bowiem stanowić podstawy do uznania, iż dana osoba świadczenia nie otrzymała. Wbrew twierdzeniom Wnioskodawcy, samo skorzystanie z danego świadczenia przez uprawnionego pracownika (wzięcie udziału w zorganizowanym spotkaniu), skutkuje powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu u każdej z osób, która została zaproszona i wzięła udział w spotkaniu integracyjnym zorganizowanym przez pracodawcę.

Mając na uwadze fakt, iż Wnioskodawca zamierza sfinansować imprezę integracyjną dla swoich pracowników ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych - przychód pracownika może być zwolniony z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ale tylko wówczas gdy zostaną spełnione wszystkie przesłanki w tym przepisie zawarte.

W myśl tegoż przepisu, zwalnia się od podatku dochodowego wartość otrzymanych przez pracownika w związku z finansowaniem działalności socjalnej, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, rzeczowych świadczeń oraz otrzymanych przez niego w tym zakresie świadczeń pieniężnych, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych, łącznie do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380 zł; rzeczowymi świadczeniami nie są bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi.

W myśl postanowień art. 2 pkt 1 ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, działalność socjalna to usługi świadczone przez pracodawców na rzecz różnych form wypoczynku, działalności kulturalno-oświatowej, sportowo-rekreacyjnej, opieki nad dziećmi w żłobkach, przedszkolach oraz innych formach wychowania przedszkolnego, udzielanie pomocy materialnej - rzeczowej lub finansowej, a także zwrotnej lub bezzwrotnej pomocy na cele mieszkaniowe na warunkach określonych umową.

Zatem zastosowanie zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych możliwe jest jedynie wówczas gdy spełnione zostaną łącznie następujące przesłanki:

Reasumując, uczestnictwo w imprezie integracyjnej sfinansowanej przez Wnioskodawcę z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych skutkuje dla pracowników powstaniem przychodu ze stosunku pracy, od którego pracodawca powinien obliczyć, pobrać i odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy zgodnie z art. 31, 32 i 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wartość ww. świadczenia należy obliczyć dzieląc całkowity koszt organizacji imprezy przez liczbę wszystkich pracowników dla których była ona zorganizowana, a następnie tak obliczoną kwotę doliczyć do przychodów tych pracowników, którzy wzięli w niej udział.

W sytuacji, gdy zostały spełnione wszystkie warunki wynikające z art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość otrzymanych przez pracownika świadczeń - do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380 zł podlega zwolnieniu z opodatkowania (kwota ta obejmuje wartość świadczeń rzeczowych i pieniężnych otrzymanych w skali całego roku podatkowego).Jednakże od nadwyżki kwoty 380,00 zł. Wnioskodawca winien naliczyć podatek dochodowy.

Przychód powstały w ten sposób po stronie pracowników Wnioskodawcy, podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych, jako przychód ze stosunku pracy. Obliczoną wartość świadczeń, przypadających na pracownika, należy doliczyć do wynagrodzenia wypłacanego pracownikowi w danym miesiącu i od łącznej wartości obliczyć, pobrać i odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy według zasad przewidzianych dla opodatkowania przychodów ze stosunku pracy, zgodnie z treścią art. 31, 32 i 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy przy tym zaznaczyć, że w myśl art. 42 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby.

Reasumując, w przypadku uczestnictwa pracowników w imprezach integracyjnych finansowanych przez Wnioskodawcę z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych jeżeli kwota świadczenia przekroczy 380,00 zł. Spółka zobowiązana będzie przypisać przychód ze stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i od łącznego dochodu z tytułu wypłaconego wynagrodzenia w danym miesiącu obliczyć, pobrać i odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.