IPPB2/415-78/07-2/AS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 16 sierpnia 2007 r. (data wpływu 21 sierpnia 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego w 2007 r. - jest prawidłowe.

W dniu 21 sierpnia 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego w 2007 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni, do dnia 17 stycznia 2007 r. mieszkała i była zatrudniona w Polsce. Z dochodów uzyskanych do 2006 r. rozliczyła się w Urzędzie Skarbowym w Siedlcach.

Od 20 stycznia do 31 marca 2007 r. nie pracowała, w tym czasie podróżowała (Hiszpania, Kostaryka, Nikaragua, Portugalia) i nie przebywała w Polsce.

Od 1 kwietnia 2007 r. podjęła pracę w Austrii w Firmie (...) - miejscem pracy jest W, gdzie mieszka i pracuje do tej pory.

Zamierza pozostać na stałe w W. W maju złożyła wniosek NIP-3, w którym poinformowała Urząd Skarbowy o zmianie miejsca zamieszkania. Ma stałe miejsce zamieszkania w W wymeldowała się z dotychczasowego miejsca zamieszkania w Polsce.

Z firmą (...) zawarła umowę o pracę na czas nieokreślony. Płaci podatek dochodowy i składki obowiązkowego ubezpieczenia do austriackich organów skarbowych, płaci również podatek kościelny w Austrii i jest ubezpieczona w austriackiej kasie chorych (korzysta ze świadczeń zdrowotnych). Posiada konto w austriackim banku, na które otrzymuje wynagrodzenie. W Polsce posiada konto internetowe, na którym ma trochę oszczędności w złotówkach, w celu dokonywania płatności w okresach przebywania w Polsce (w miejsce dokonywania wypłat z bankomatu z austriackiego konta lub wymieniać Euro) - od czasu wyjazdu z Polski nie ma żadnych wpływów na polskim koncie.

W W wynajmuje mieszkanie, w którym jest zameldowana na stałe (posiada podpisaną umowę najmu na okres 5 lat). Mieszka tam z partnerem, który jest Austriakiem. Zamierzają się pobrać w perspektywie najbliższych 2 lat i dalej mieszkać razem w W. Meble w wynajmowanym mieszkaniu są ich własnością.

Nie ma dzieci i jest obecnie niezamężna. W Polsce ma tylko rodzeństwo i rodziców. W Polsce nie posiada żadnych nieruchomości i samochodu.

Odkąd mieszka w Austrii, była w Polsce w lipcu 2007 r. około tygodnia, zamierza też przyjechać jesienią na 3 - 4 dni i prawdopodobnie na Święta do rodziców. Czas pobytu w Polsce w 2007 r. będzie wynosił w sumie 35 - 40 dni.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w roku podatkowym 2007 jest osobą mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a co za tym idzie podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.

Zdaniem wnioskodawcy w 2007 r. nie jest osobą zamieszkałą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, gdyż nie spełnia żadnego z kryteriów podanych w art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

* okres przebywania w Polsce w ciągu roku podatkowego 2007 nie przekroczy 183 dni,

* ośrodek interesów życiowych od roku 2007 jest w W - zarówno centrum interesów gospodarczych (praca zawodowa) jak i osobistych (partner).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

Natomiast art. 3 ust. 2a cytowanej ustawy stanowi, że osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych powołane przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczypospolita Polska.

Stosownie do art. 4 umowy z dnia 13 stycznia 2004 r. między Rzeczypospolitą Polską a Republiką Austrii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005 r. Nr 224, poz. 1921) "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza każdą osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze, i obejmuje również to Państwo, jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny. Określenie to jednak nie obejmuje osób, które podlegają opodatkowaniu w tym Państwie w zakresie dochodu osiąganego tylko ze źródeł w tym Państwie lub z tytułu majątku położonego w tym Państwie.

Jeżeli, stosownie do postanowień ustępu 1, osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, to jej status określa się według następujących zasad:

Od 1 stycznia 2007 r. ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera definicję miejsca zamieszkania osoby fizycznej do celów podatkowych (art. 3 ust. 1a ww. ustawy).

Za osobę posiadającą w Polsce miejsce zamieszkania dla celów podatkowych uważa się taką, która przebywa w Polsce przez więcej niż 183 dni w roku kalendarzowym albo posiada w Polsce centrum interesów osobistych lub gospodarczych.

W przypadku Wnioskodawczyni pierwszy z wymienionych warunków nie będzie spełniony, gdyż deklaruje, że czas pobytu w Polsce w 2007 r. będzie wynosił w sumie 35 - 40 dni.

Analizując natomiast drugi warunek czyli miejsce, gdzie znajduje się centrum interesów osobistych lub gospodarczych podatnika należy stwierdzić, iż kraj, w którym przeważają powiązania osobiste, powinien być zasadniczo traktowany jako ośrodek interesów życiowych i osobistych.

Wnioskodawczyni z firmą (...) zawarła umowę o pracę na czas nieokreślony. Płaci podatek dochodowy, składki obowiązkowego ubezpieczenia do austriackich organów skarbowych, płaci również podatek kościelny w Austrii, jest ubezpieczona w austriackiej kasie chorych. Wynagrodzenie za pracę przekazywane jest na konto w austriackim banku. W Polsce posiada tylko konto internetowe, w celu dokonywania płatności w okresach przebywania w Polsce - od czasu wyjazdu z Polski nie ma żadnych wpływów na polskim koncie.

W W wynajmuje mieszkanie, w którym jest zameldowana na stałe (posiada podpisaną umowę najmu na okres 5 lat). Mieszka tam z partnerem, który jest Austriakiem. Zamierzają się pobrać w perspektywie najbliższych 2 lat i dalej mieszkać razem w W. Meble w wynajmowanym mieszkaniu są ich własnością. Nie ma dzieci i jest obecnie niezamężna. W Polsce ma tylko rodzeństwo i rodziców. W Polsce nie posiada żadnych nieruchomości i samochodu.

Mając na uwadze opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny, należy stwierdzić, iż w 2007 r. nie posiada Pani miejsca zamieszkania w Polsce. Zatem podlega Pani w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, tj. jedynie od dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja nr 10, 09-402 Płock.