IPPB2/415-745/13/15-7/S/MG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów, uwzględniając prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie sygn. akt III SA/Wa 1667/14 z dnia 12 lutego 2015 r. (data wpływu 18 maja 2015 r.) stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 16 września 2013 r. (data wpływu 21 października 2013 r.) oraz piśmie uzupełniającym braki formalne z dnia 14 stycznia 2014 r. (data wpływu 16 stycznia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych powstałych po stronie uczestników akcji promocyjnej organizowanej przez Kontrahenta, premiującej zakup produktów Kontrahenta, oraz ciążących na Spółce obowiązkach płatnika oraz obowiązkach informacyjnych związanych z wydawaniem nagrody związanej z zakupem produktów Kontrahenta - jest prawidłowe.

W dniu 21 października 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych powstałych po stronie uczestników akcji promocyjnej organizowanej przez Kontrahenta, premiującej zakup produktów Kontrahenta, oraz ciążących na Spółce obowiązkach płatnika oraz obowiązkach informacyjnych związanych z wydawaniem nagrody związanej z zakupem produktów Kontrahenta.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka świadczy usługi marketingowo-reklamowe na rzecz swoich klientów, w skład których między innymi wchodzi koordynacja akcji sprzedaży premiowej z limitowaną ilością nagród (otrzymanie przyrzeczonej nagrody nie jest związane z jakąkolwiek inną aktywnością uczestnika jak tylko zakup produktu i zgłoszenie udziału).

Spółka występuje w roli koordynatora powyższych akcji promocyjnych, działając w imieniu i na rzecz swoich klientów. Akcje sprzedaży premiowej realizowane są na zlecenie dużych podmiotów gospodarczych, klientów Wnioskodawcy (dalej: Kontrahenci), zaś podstawą ich realizacji jest każdorazowo zlecenie zawarte między Spółką a Kontrahentem oraz przygotowany przez Spółkę regulamin określający prawa i obowiązki Spółki oraz uczestników akcji - osób fizycznych, konsumentów w rozumieniu art. 22 (1) Kodeksu cywilnego oraz działania Koordynatora. Podstawą organizacji takiej akcji promocyjnej jest prawidłowo sformułowany regulamin, określający iż nagroda należy się każdemu konsumentowi, który dokona zakupu produktów produkowanych lub wprowadzanych do obrotu na terytorium RP przez Kontrahenta, za pośrednictwem placówek detalicznych. Dodatkowym warunkiem jest zgłoszenie się przez konsumenta bądź do punktu wydawania nagród, bądź przesłanie zgłoszenia z dowodami zakupów produktów listem poleconym do Koordynatora i nie wyczerpanie puli nagród. Dodatkowo udział w akcji promocyjnej ograniczony jest czasowo stosownie do postanowień regulaminu.

Prawo do nagrody w akcji promocyjnej przysługuje każdej osobie, która w okresie trwania sprzedaży premiowej lub do wyczerpania zapasów, dokona zakupu produktu z oferty Kontrahenta (zakup określonego towaru, określonej usługi, za określoną kwotę).

Otrzymanie nagrody nie jest zdarzeniem losowym, oznacza to, że istnieje gwarancja otrzymania premii po spełnieniu warunków określonych w regulaminie. Nagrodę otrzymuje podmiot, który dokonał zakupu, na podstawie dowodu zakupu lub opakowania.

Laureaci w akcjach sprzedaży premiowej nagradzani są w trakcie trwania akcji marketingowej, jednak do wyczerpania puli nagród określonej w regulaminie akcji, nagrodami rzeczowymi. Nagrody w akcji promocyjnej wydawane są przez Wnioskodawcę.

W Konkursach nie mogą uczestniczyć ani uzyskać nagrody pracownicy oraz współpracownicy Spółki (organizatora) jak również Kontrahenta.

Akcja promocyjna obejmuje swoim zasięgiem terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub wybrane placówki handlowe.

Akcja promocyjna realizowana jest w celu zwiększenia popytu wśród konsumentów na produkty wprowadzane do obrotu na terytorium RP przez Kontrahentów. Akcja stanowi więc formę uatrakcyjnienia zakupu danego towaru Kontrahenta dokonywanego przez konsumenta w placówce detalicznej, gdyż nagroda wydawana jest osobie, która nabyła określony towar. Kontrahent nie prowadzi bezpośrednio (we własnym imieniu) punktów handlowych mogących prowadzić sprzedaż detaliczną jego towarów.

W dniu 16 stycznia 2014 r. do tut. organu wpłynęło pismo Wnioskodawcy z dnia 14 stycznia 2014 r. doprecyzowujące przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, w którym Wnioskodawca wskazał, że ciężar ekonomiczny organizowanych przez Wnioskodawcę akcji promocyjno-reklamowych ponosi w całości Klient Wnioskodawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy obowiązek odprowadzenia podatku w związku z wydaniem nagrody w akcji promocyjnej organizowanej przez Kontrahenta, premiującej zakup produktów Kontrahenta w punktach handlu detalicznego, obciąża Spółkę jako podmiot odpowiedzialny za wydanie i wydający nagrody laureatom w rozumieniu art. 41 ust. 1 i 4 podatku dochodowego od osób fizycznych.

2. Czy wydanie przez Spółkę nagrody o wartości nie przekraczającej 760 złotych brutto, w akcji promocyjnej promującej zakup towarów wprowadzanych do obrotu przez Kontrahenta (realizowany ten zakup) w placówce handlu detalicznego (niezależnej od Kontrahenta), korzysta ze zwolnienia przedmiotowego w podatku dochodowym, o którym mowa w art. 21 ust. 1 punkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanej akcji promocyjnej, Spółka jako koordynator akcji promocyjnej organizowanej przez Kontrahenta, podmiot faktycznie wydający nagrody stosownie do regulaminu akcji promocyjnej zobowiązana jest stosownie do treści art. 41 ust. 1 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do pobrania zryczałtowanego podatku od nagród otrzymanych w akcji sprzedaży premiowej.

Zdaniem Spółki opisana akcja promocyjna - potocznie funkcjonująca jako sprzedaż premiowa - polegająca na premiowaniu konsumenckich zakupów produktów promocyjnych wprowadzanych na rynek przez Kontrahentów (przy czym zakup produktów promocyjnych odbywa się nie bezpośrednio u Kontrahentów, a w sieciach detalicznych) nagrodą o wartości nie przekraczającej 760 złotych brutto, spełnia wszelkie wymogi, aby wartość nagrody otrzymywanej przez osoby fizyczne w związku z ich udziałem w akcji podlegała zwolnieniu przedmiotowemu, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy w zakresie akcji opisanej w tym przepisie jako akcja sprzedaży premiowej.

Stanowisko Spółki podziela Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, który w uzasadnieniu wyroku z dnia 4 lipca 2013 r. (sygn. akt: III SA/Wa 381/13) stwierdził, iż zwolnieniu podatkowemu nagród uzyskanych w ramach sprzedaży premiowej podlega także sytuacja w której organizator sprzedaży premiowej, który nie jest podmiotem zawierającym umową z kontrahentem, wydaje nagrodę. Sąd stwierdził, iż bez znaczenia pozostaje fakt, iż kontrahent nie prowadzi bezpośrednio (we własnym imieniu) punktów handlowych mogących prowadzić sprzedaż detaliczną jego towarów. Co do definicji akcji sprzedaży premiowej Spółka podziela stanowiska zajęte dotychczas przez Ministerstwo Finansów. Zgodnie z pismem MF z dnia 6 grudnia 1995 r., PO4/AK-722-1110/95, sprzedaż premiowa polega na tym, że do każdego sprzedawanego w danym okresie wyrobu dołączana jest nagroda. Polega więc ona na uatrakcyjnieniu zakupu danych towarów. Natomiast pismo Ministra Finansów z dnia 29 kwietnia 1998 r., PO 2/HD6065/970912, wyjaśnia charakter sprzedaży premiowej jako przyznanie nagrody w określonej wysokości każdemu nabywcy towaru, który spełni wymagane warunki, a zatem nie jest wynikiem przypadku lub odgadywania zaistnienia określonych zdarzeń losowych.

Reasumując powyższe, stosownie do stanowiska Ministerstwa Finansów cechami sprzedaży premiowej jest:

Zdaniem Spółki bez znaczenia jest fakt, iż organizatorem akcji sprzedaży premiowej i równocześnie przyrzekającym nagrody jest Kontrahent Spółki, a nie bezpośredni sprzedawcy będący stroną umowy sprzedaży produktów promocyjnych z odbiorcą końcowym - konsumentami.

Nie można bowiem akcji sprzedaży premiowej utożsamiać jak to czynią organy podatkowe z tzw. konstrukcją umowy "sprzedaży premiowej", nie znaną polskiemu prawu. Nie ulega bowiem wątpliwości, iż wymierne korzyści z tytułu organizacji akcji sprzedaży premiowej w postaci wzrostu przychodów ze sprzedaży promocyjnych towarów lub usług określonych w regulaminie akcji wystąpią zarówno u sprzedawcy jak i u Kontrahenta Spółki - producenta lub wprowadzającego produkt na rynek. Nie bez znaczenia jest fakt, iż organizowane przez Spółkę akcje sprzedaży premiowej mają charakter ogólnopolski, a nie lokalny, wobec czego jedyną możliwością przeprowadzenia akcji jest jej organizacja właśnie przez producenta (a nie sprzedawców detalicznych) w tym przy udziale Spółki, jako podmiotu mającego know-how i profesjonalnie zajmującego się reklamą i prowadzeniem działań marketingowych.

Interpretacja zawężająca w odniesieniu do pojęcia akcji sprzedaży premiowej, umożliwiająca prowadzenie tych akcji wyłącznie przez bezpośredniego i końcowego zbywcę towaru lub usługi konsumentowi, jest zdaniem Spółki nie do pogodzenia z:

Ad. a)

Mając na względzie, iż art. 21 ust. 1 pkt 68 nie zawiera definicji sprzedaży premiowej, a wykładnia literalna nie daje podstaw zbudowania treści normy prawnej, zasadnym jest dokonanie wykładni celowościowej wspomnianego przepisu.

Z wykładni celowościowej wynika jednoznacznie, iż wolą ustawodawcy jest, aby zwolnieniem przedmiotowym objęte była - w granicach limitu 760 złotych - wartość nagrody otrzymanej przez osobę fizyczną (konsumentów) związanej z nabywaniem przez nią towarów lub usług. Bez znaczenia jest więc zdaniem Wnioskodawcy osoba wydająca nagrodę oraz osoba sprzedawcy towaru lub usługi. Nie ulega wątpliwości, iż w akcji organizowanej przez Kontrahenta premiowany jest zakup jego produktów, a bezpośrednim beneficjentem jest konsument, który ów produkt nabył, wobec czego wartość tej nagrody stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 68 winna podlegać zwolnieniu, o ile nie przekracza wartości 760 złotych.

Ponadto wskazać należy, iż akcja premiowania zakupu, ma na celu uatrakcyjnienie zakupu danego towaru, nie zaś promocję określonego zbywcy - będącego stroną umowy sprzedaży. Wnioskodawca wskazuje, iż interpretacja stosownie do której sprzedaż premiowa ogranicza się wyłącznie do stosunku prawnego między zbywcą a nabywcą, w istocie wpływa negatywnie na rynek, premiuje bowiem duże sieci handlowe, które dysponują budżetem na przeprowadzenie takowej akcji - premiowania zakupu, co w przypadku małych przedsiębiorców jest na dłuższą metę niemożliwe. Mając powyższe na uwadze wskazać należy, iż wykładnia celowościowa przepisu prowadząca do ustalenia właściwego rozumienia przepisów prawa winna być dokonywana również w kontekście pozostałych przepisów regulujących obecność sprzedawców na rynku i nie powinna wpływać na ich pozycję oraz możliwość konkurowania. Nie ulega bowiem wątpliwości, iż dołączenie do zakupu premii jest czynnikiem motywującym konsumenta do zakupu.

Ad. b)

Organizacja akcji o modelu sprzedaży premiowej bez względu na osobę organizatora i przyrzekającego nagrodę, powoduje tożsamy efekt ekonomiczny w postaci wzrostu sprzedaży produktów (towarów lub usług) objętych akcją od producenta, po hurtowników a skończywszy na sprzedawcach detalicznych. Z powyższych względów interpretacja przepisu art. 21 ust. 1 punkt 68 zawężająca akcję sprzedaży premiowej de facto wyłącznie do akcji organizowanej i prowadzonej przez końcowych sprzedawców, jest nie uzasadniona.

W dniu 16 stycznia 2014 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wydał interpretację indywidualną Nr IPPB2/415-745/13-4/MG, w której stwierdził, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 września 2013 r. (data wpływu 21 października 2013 r.) jest nieprawidłowe w części dotyczącej skutków podatkowych powstałych po stronie uczestników akcji promocyjnej organizowanej przez Kontrahenta, premiującej zakup usług Kontrahenta oraz ciążących na Spółce obowiązkach płatnika oraz obowiązkach informacyjnych związanych z wydawaniem nagrody za zakup towarów i usług Kontrahenta, natomiast prawidłowe w części dotyczącej skutków podatkowych powstałych po stronie uczestników akcji promocyjnej organizowanej przez Kontrahenta premiującej zakup towarów Kontrahenta. W ocenie organu podatkowego:

Nagrody wydawane przez Spółkę w związku z dokonywanym przez konsumenta zakupem w punktach handlu detalicznego oferowanych przez Kontrahenta usług nie będą związane ze sprzedażą premiową. Przedmiotowe nagrody będą wydawane w związku ze skorzystaniem przez konsumenta z usług oferowanych przez Kontrahenta, nie zaś sprzedażą mającą na celu przeniesienie na konsumenta własności rzeczy. W konsekwencji do wydawanych przez Spółkę w ramach organizowanej akcji promocyjnej nagród związanych ze sprzedażą usług nie będzie miało zastosowania zwolnienie określone w art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wydane przez Spółkę nagrody w akcji promocyjnej promującej zakup usług wprowadzanych do obrotu przez Kontrahenta, realizowanych w placówce handlu detalicznego nie będzie korzystało ze zwolnienia, natomiast będzie powodowało powstanie przychodu po stronie konsumenta, który je otrzyma, kwalifikowanego do przychodów z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym na zasadach ogólnych przy zastosowaniu skali podatkowej. Na Spółce, jako koordynatorze akcji promocyjnej, działającej w imieniu i na rzecz organizatora - Kontrahenta nie będą jednak ciążyły obowiązki informacyjne, o których mowa w art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Obowiązki te ciążyły będą na organizatorze - Kontrahencie, zlecającym Spółce obsługę akcji promocyjnej, mającej na celu zwiększenie popytu wśród konsumentów na produkty wprowadzane do obrotu przez Kontrahentów, stanowiącej formę uatrakcyjnienia zakupu danego produktu Kontrahenta. Fakt zlecenia przez organizatora - Kontrahenta koordynacji obsługi akcji promocyjnej na zlecenie zawarte między Spółką a Kontrahentem, nie powoduje, że na Spółce wydającej nagrody spoczywały będą obowiązki informacyjne.

W sytuacji wydawania przez Spółkę nagród w związku z dokonywanym przez konsumenta zakupem w punktach handlu detalicznego oferowanych przez Kontrahenta towarów, nagroda będzie związana ze sprzedażą premiową. Do wydawanych przez Spółkę nagród związanych ze sprzedażą premiową z tytułu dokonywanych przez konsumentów w ramach koordynowanej przez Spółkę akcji promocyjnej zakupu towarów Kontrahenta będzie miało zastosowanie zwolnienie określone w art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Możliwość zastosowania zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 68 ww. ustawy istnieje w przypadku wydawania nagród w ramach sprzedaży premiowej, gdy wartość tej nagrody nie przekroczy kwoty 760 zł. W przypadku świadczeń o wyższej wartości (tekst jedn.: gdy jednorazowa wartość nagrody przekroczy kwotę warunkującą zwolnienie) płatnik - stosownie do art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - zobowiązany będzie do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego oraz sporządzenia deklaracji rocznej o wysokości pobranego zryczałtowanego podatku (PIT-8AR). Jednakże nie można uznać, że Spółka będzie płatnikiem zryczałtowanego podatku dochodowego. Płatnikiem tego podatku będzie organizator - Kontrahent, który kompleksową obsługą akcji promocyjnej zleci Spółce - koordynatorowi akcji promocyjnej. Z tych też względów pobrany zryczałtowany podatek powinien być przekazany do urzędu skarbowego właściwego według siedziby Kontrahenta. Do sporządzenia i przekazania do właściwego urzędu skarbowego rocznej deklaracji podatkowej PIT-8AR obowiązany będzie również Kontrahent, a nie Spółka.

Wnioskodawca nie zgodził się ze stanowiskiem tutejszego organu i na mocy art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r. poz. 1270 z późn. zm.) w dniu 29 stycznia 2014 r. (data wpływu 31 stycznia 2014 r.) wezwał organ podatkowy do usunięcia naruszenia prawa w wydanej interpretacji indywidualnej.

Po dokonaniu wnikliwej analizy zarzutów przytoczonych w wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdził brak podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, co przedstawiono w odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa zawartej w piśmie Nr IPPB2/415-745/13-6/MG z dnia 11 marca 2014 r.

Na powyższą interpretację przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie z dnia 16 stycznia 2014 r. Nr IPPB2/415-745/13-4/MG Strona złożyła pismem z dnia 16 kwietnia 2014 r. (doręczonym w dniu 22 kwietnia 2014 r.) skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wnosząc o jej uchylenie.

Wyrokiem z dnia 12 lutego 2015 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie sygn. akt III SA/Wa 1667/14 uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną stwierdzając, że uchylona interpretacja indywidualna nie może być wykonana w całości.

W wyroku tym Wojewódzki Sąd Administracyjny stwierdził, że skarga jest zasadna.

Sąd podniósł, że z zgodnie z art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych, sąd administracyjny sprawuje wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem. Kontrola ta obejmuje m.in. orzekanie w sprawach ze skarg na pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach (art. 3 § 2 pkt 4a ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - dalej: "p.p.s.a."). Stosownie do art. 134 tej ustawy, sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy, nie będąc związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Przedmiotem kontroli w sprawie niniejszej jest interpretacja indywidualna przepisów prawa podatkowego z 16 stycznia 2014 r. Na tym tle powstał między stronami spór co do tego, czy na podstawie art. 41 ust. 1 i 4 u.p.d.o.f. na Skarżącej ciąży obowiązek odprowadzenia podatku w związku z wydaniem nagrody w akcji promocyjnej organizowanej przez Kontrahenta, premiującej zakup produktów Kontrahenta w punktach handlu detalicznego (pytanie 1 zawarte we wniosku o wydanie interpretacji) oraz czy wydanie przez Skarżącą nagród o wartości nie przekraczającej 760 złotych brutto, w akcji promocyjnej promującej zakup towarów wprowadzanych do obrotu przez Kontrahenta, realizowany w placówce handlu detalicznego (niezależnej od Kontrahenta), korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68 u.p.d.o.f. (pytanie 2). Zdaniem Spółki, na obydwa pytania należy udzielić odpowiedzi twierdzącej.

Sąd stwierdził, że Minister Finansów uznał stanowisko Skarżącej za nieprawidłowe w części dotyczącej skutków podatkowych powstałych po stronie uczestników akcji promocyjnej premiującej zakup usług Kontrahenta i ciążących na Spółce obowiązkach płatnika oraz obowiązkach informacyjnych związanych z wydawaniem nagrody, natomiast za prawidłowe - w części dotyczącej skutków podatkowych powstałych po stronie uczestników akcji promocyjnej premiującej zakup towarów Kontrahenta.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 68 u.p.d.o.f., wolna od podatku dochodowego jest m.in. wartość nagród związanych ze sprzedażą premiową - jeżeli jednorazowa wartość tych wygranych lub nagród nie przekracza kwoty 760 zł; zwolnienie od podatku nagród związanych ze sprzedażą premiową nie dotyczy nagród otrzymanych przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego pozarolniczą działalnością gospodarczą, stanowiących przychód z tej działalności.

Zdaniem Sądu norma wyrażona w tym przepisie pozwala na zwolnienie od podatku dochodowego przychodów, które w przeciwnym wypadku podlegałyby opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem według stawki 10% - stosowanie do treści art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f., stanowiącego, iż od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu wygranych w konkursach, grach i zakładach wzajemnych lub nagród związanych ze sprzedażą premiową, uzyskanych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 6, 6a i 68 - w wysokości 10% wygranej lub nagrody. Zgodnie natomiast z art. 41 ust. 4 u.p.d.o.f. płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych między innymi w art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f.

Zdaniem Sądu, w sytuacji, gdy ustawodawca, wprowadzając w art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f. ryczałt od nagród związanych ze sprzedażą premiową, a w art. 21 ust. 1 pkt 68 zwolnienie podatkowe m.in. w odniesieniu do nagród związanych ze sprzedażą premiową, nie zawarł w ustawie definicji "sprzedaży premiowej", zakres znaczeniowy tego pojęcia należy ustalić z uwzględnieniem przyjętych reguł wykładni. W stosunku do zwolnień podatkowych podkreśla się konieczność ścisłego ich interpretowania, jednak ścisła interpretacja nie zawsze oznacza przyjęcie możliwie wąskiego znaczenia, ale chodzi tu o odnalezienie znaczenia możliwie najdokładniej odpowiadającego treści ustalonej przy użyciu reguł wykładni językowej, systemowej i celowościowej. W szczególności nie może być prawidłowa zawężająca wykładnia, prowadząca do zniweczenia lub zignorowania samego celu zwolnienia. Dokonując wykładni przepisu odwołującego się do pojęcia sprzedaży należy mieć na uwadze, że pojęcie to funkcjonuje zarówno jako termin języka prawnego, jak i prawniczego, odnoszący się do konkretnej instytucji prawa cywilnego, jak również jako pojęcie potoczne, używane w szeroko rozumianym obrocie gospodarczym i prywatnym.

Sąd podniósł, że w przypadku prawa podatkowego, w orzecznictwie i literaturze zwraca się uwagę na jego autonomiczność, co oznacza, że także w przypadku terminów o ustalonym znaczeniu w innych dziedzinach prawa, prawo podatkowe niejednokrotnie przypisuje tym nazwom inne znaczenie - co jest najczęściej wynikiem realizowania przez prawo podatkowe odmiennych celów, np. w prawie cywilnym. Nadanie swoistego znaczenia danemu terminowi w prawie podatkowym może się dokonywać w drodze definicji zawartej w ustawie podatkowej, ale może być też wynikiem funkcjonowania tego terminu rozumianego w taki, a nie inny sposób w systemie prawa podatkowego lub w obrębie konkretnego aktu prawnego. Niewątpliwie natomiast wskazane jest, zadaniem Sądu, aby przed sięgnięciem do definicji legalnych zawartych w innych, niż prawo podatkowe, dziedzinach prawa, wykluczyć możliwość nadania takiemu terminowi swoistego znaczenia w systemie prawa podatkowego lub na gruncie danej ustawy.

Jak wynika z art. 535 k.c., przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się zapłacić sprzedawcy cenę. Sprzedaż w tym znaczeniu jest umową dwustronnie zobowiązującą, a skutkiem jej zawarcia jest zobowiązanie się sprzedawcy do przeniesienia własności rzeczy lub prawa na kupującego oraz zobowiązanie się kupującego do zapłacenia sprzedawcy umówionej ceny. Świadczenie jednej strony jest więc odpowiednikiem świadczenia drugiej strony. W takim ujęciu umowa sprzedaży ma charakter umowy wzajemnej. Świadczenia stron mają charakter ekwiwalentny, jednakże w znaczeniu subiektywnym. Z istoty swej umowa ma charakter odpłatny. Odpowiednikiem świadczenia sprzedawcy jest umówiona cena, a więc ustalona przez strony i wyrażona w pieniądzu wartość rzeczy lub prawa. W znaczeniu potocznym pojęciem sprzedaży obejmuje się już natomiast bardziej ogólnie świadczenia odpłatne (wyrażone w pieniądzu), dokonane na warunkach porozumienia, obejmujące zarówno świadczenie usług lub wydanie towarów.

Prawo podatkowe pojęciem sprzedaży posługuje się w różnych sytuacjach i - w zależności od rodzaju, konstrukcji czy przedmiotu opodatkowania, znaczenie tego pojęcia może być, w stosunku do definicji zawartej w Kodeksie cywilnym, ograniczone lub rozszerzone. W tym miejscu warto odnotować, że ustawodawca nie zawsze wyjaśnia sposób rozumienia występujących w normach prawnopodatkowych terminów cywilnoprawnych. W takiej sytuacji w pierwszej kolejności należy szukać podatkowego sensu, a dopiero w razie stwierdzenia, że ustawodawca nie nadał im swoistej dla prawa podatkowego treści, można przyjąć sposób ich rozumienia w sprawie cywilnym. Przykładem szerszego ujęcia sprzedaży w prawie podatkowym jest np. art. 2 pkt 22 u.p.t.u., w którym, dla potrzeb tego podatku wprost zdefiniowano sprzedaż jako obejmującą odpłatną dostawę towarów, odpłatne świadczenie usług, export towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Podobnej definicji nie zawarto w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawa ta nie zawiera jednak także odwołania do cywilnoprawnej definicji sprzedaży.

Zdaniem Sądu, na gruncie samej u.p.d.o.f. pojęciem "sprzedaży" ustawodawca posługuje się m.in. w art. 5a ust. 20 (zawierającym definicje małego podatnika), art. 14 ust. 1 (w którym mowa wprost o podatniku dokonującym sprzedaży towarów i usług), ale także w art. 21 ust. 1 (m.in. pkt 28 - zwolnienie w przypadku sprzedaży nieruchomości), art. 22 ust. 4, art. 23c pkt 2), art. 45 ust. 5b (ustalanie ceny transakcyjnej). Z punktu widzenia art. 45 ust. 5 czy art. 5a pkt 20 u.p.d.o.f., wyłączenie odpłatnego świadczenia usług z zakresu znaczeniowego pojęcia "sprzedaż" użytego w tych przepisach nie znajduje żadnego uzasadnienia - cel tych regulacji (możliwość uznania podmiotu za "małego podatnika" uzależniona wielkości przychodu ze sprzedaży - art. 45 ust. 5, wielkość sprzedaży ustalonej przy zastosowaniu uznanej metody ustalania ceny transakcyjnej jako jeden z elementów weryfikacji i rozliczenia podmiotów powiązanych) wskazuje jasno, że w przypadkach, o których mowa w powyższych przepisach pod pojęciem sprzedaży należy rozumieć zarówno sprzedaż towarów, jak i odpłatne świadczenie usług. W ocenie Sądu sposób posługiwania się przez ustawodawcę w obszarze tej jednej ustawy pojęciem sprzedaży wskazuje, że przywołana przez organ definicja cywilistyczna sprzedaży jest zbyt wąska z punktu widzenia u.p.d.o.f. W szczególności w art. 14 ust. 1 ustawodawca posługuje się wprost sformułowaniem "podatnik dokonujący sprzedaży towarów i usług" - które to określenie jest z kolei typowe dla ustawy o podatku od towarów i usług, dla potrzeb opodatkowania którym to podatkiem istotny jest fakt dokonania sprzedaży (rzeczy lub praw) lub świadczenia usług, który ma charakter odpłatny.

Zdaniem Sądu nie było podstaw do różnicowania skutków podatkowych sprzedaży premiowej w zależności od tego, czy premiowana jest sprzedaż towarów, czy sprzedaż usług. Wniosek ten znajduje potwierdzenie w kierunku zmian ustawodawczych - przepis art. 21 ust. 1 pkt 68 u.p.d.o.f. z dniem 1 stycznia 2015 r. został zmieniony ustawą z dnia 29 sierpnia 2014 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r. poz. 1328 z późn. zm.) przez wprowadzenie do niego zwrotu: "nagród związanych ze sprzedażą premiową towarów lub usług".

Sąd podzielił także stanowisko Skarżącej co do tego, że organ błędnie zinterpretował przepis art. 41 ust. 1 i 4 u.p.d.o.f. W związku z przedmiotowym charakterem zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68 u.p.d.o.f. oraz brzmieniem przepisów art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f. oraz art. 41 ust. 4 tej ustawy nie sposób przyjąć, że płatnikiem z tytułu zryczałtowanego podatku dochodowego (w razie wartości nagrody wykraczającej poza ramy zwolnienia) będzie sprzedający. Zdaniem Sądu, wniosek taki z przepisów tych nie wynika, a wręcz przeciwnie, jak należy przyjąć, obowiązek poboru zryczałtowanego podatku dochodowego ciąży na wypłacającym nagrodę (Skarżącej), a nie na sprzedawcy (zob. np. wyrok WSA w Warszawie z dnia 4 lipca 2013 r. sygn. akt Ili SA/Wa 381/13, CBOSA).

Zdaniem Sądu, biorąc zaskarżoną interpretację należało ocenić jako wydaną z naruszeniem norm prawa materialnego, przez oparcie jej na błędnej, zawężającej wykładni art. 21 ust. 1 pkt 68 u.p.d.o.f., ograniczającej pojęcie sprzedaży premiowej do sprzedaży towarów. Zaskarżona interpretacja narusza też prawo procesowe, ponieważ, w ocenie Sądu nie uzasadniono w niej w dostatecznym stopniu negatywnej oceny stanowiska wnioskodawcy w zakresie wykładni przepisu art. 41 ust. 1 i 4 u.p.d.o.f., ograniczając się do wyrażenia poglądu odmiennego niż Strona. Wszystko to stanowi to uchybienie przepisom art. 14c § 1 i § 2 O.p.

Sąd wskazał, że w ponownie prowadzonym postępowaniu organ podatkowy wyda interpretację z uwzględnieniem stanowiska Sądu oraz biorąc pod uwagę wykładnię przepisów zawartą w niniejszym wyroku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego - biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 lutego 2015 r., sygn. akt III SA/Wa 1667/14 stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania zaskarżonej interpretacji, tj. 16 stycznia 2014 r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.