IPPB2/415-739/09-4/MK - Zasady opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym nabytych przez spadkobiercę jednostek uczestnictwa funduszy inwestycyjnych, zgromadzonych w rejestrze spadkodawcy.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 3 grudnia 2009 r. (data wpływu 7 grudnia 2009 r.), oraz piśmie uzupełniającym braki formalne (data nadania 22 lutego 2010 r., data wpływu 25 lutego 2009 r., na wezwanie Nr IPPB2/436-492/09-2/MZ i Nr IPPB2/436-739/09-2/MK z dnia 16 lutego 2010 r. (data nadania 17 lutego 2010 r., data doręczenia 22 lutego 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie poboru 19% zryczałtowanego podatku od nabytych przez spadkobiercę w drodze dziedziczenia oraz przekazanych przez rodzeństwo jednostek uczestnictwa funduszy inwestycyjnych zgromadzonych na rejestrze spadkodawcy oraz wskazania na kim spoczywa obowiązek korekty pobranego podatku w przypadku, gdy brak było podstaw do pobrania podatku jest:

W dniu 7 grudnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie poboru 19 % zryczałtowanego podatku od nabytych przez spadkobiercę w drodze dziedziczenia oraz przekazanych przez rodzeństwo jednostek uczestnictwa funduszy inwestycyjnych zgromadzonych na rejestrze spadkodawcy oraz wskazania na kim spoczywa obowiązek korekty pobranego podatku w przypadku, gdy brak było podstaw do pobrania podatku.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 8 lipca 2009 r. zmarł ojciec Wnioskodawcy, Pan Marian N. Na drodze postępowania sądowego o nabyciu spadku, Sąd Rejonowy stwierdził, że spadkobiercami ustawowymi są dzieci zmarłego (brat Wnioskodawcy - Ryszard N, siostra - Halina K z d. N i Wnioskodawca - Krzysztof N). W dniu 15 października 2009 r. Wnioskodawca złożył w swoim imieniu i jako pełnomocnik brata i siostry zeznania SD-Z2 (wartość jednostek wskazano na dzień uprawomocnienia się postanowienia sądu o stwierdzeniu nabycia spadku, tj. 5 października 2009 r.) do Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego. Zmarły ojciec posiadał jednostki uczestnictwa w funduszu O - w ilości 246,751 (nabyte w dniu 27 marca 2007 r. w cenie 60,79 zł za jednostkę) i w S subfundusz R - w ilości 1222,939 (nabyte w dniu 18 lipca 2007 r. w cenie 12,45 zł za jednostkę).

W dniu 16 października 2009 r., za pośrednictwem filii Banku P, Wnioskodawca złożył oświadczenie spadkobierców w sprawie podziału jednostek uczestnictwa objętych masą spadkową, na podstawie którego 100 % jednostek uczestnictwa otrzymuje jeden spadkobierca, tj. Krzysztof N i zlecenie na otwarcie konta na imię Wnioskodawcy obejmujące część spadkową i przeniesienie jednostek uczestnictwa (w ilości 100% jednostek uczestnictwa) pozostających na koncie spadkodawcy na konto spadkobiercy.

W dniu 29 października 2009 r. Wnioskodawca otrzymał od funduszu potwierdzenie zlecenia, z którego wynika że nabył (w drodze dziedziczenia przez kupno...) w funduszu O - 232,856 (nabyte w dniu 23 października 2009 r. w cenie 32,21 zł jednostka) i jednostki w subfunduszu R 1159,943 jednostki (nabyte w dniu 23 października 2009 r. w cenie 8,44 zł jednostka).

W dniu 1 grudnia 2009 r., Wnioskodawca otrzymał od funduszu pismo znak 1-6URL1E, z którego wynika, że kwota uzyskana z odkupienia z konta spadkodawcy jednostek uczestnictwa została obciążona podatkiem 19 % od zysków kapitałowych, naliczony za okres od daty zgonu ojca do dnia odkupienia (nabycia w drodze dziedziczenia) jednostek przez Wnioskodawcę. Łączna kwota pobranego podatku to 834,00 zł.

Wnioskodawca do wniosku załączył kopie następujących dokumentów:

Z uwagi na braki formalne w złożonym wniosku, tutejszy organ podatkowy pismem z dnia 16 lutego 2010 r. Nr IPPB2/436-492/09-2/MZ i Nr IPPB2/415-739/09-2/MK wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez:

Wskazanie, czy interpretacja przepisów prawa podatkowego ma być wydana w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, podatku od spadków i darowizn, czy również w zakresie ustawy - Ordynacja podatkowa. Ponieważ w złożonym wniosku w części D.2 wskazano poz. 40 - podatek dochodowy od osób fizycznych, poz. 44 - podatek od spadków i darowizn oraz poz. 45 - Ordynacja podatkowa. Natomiast zadane we wniosku pytania dotyczą wyłącznie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Poinformowano Wnioskodawcę, że jeżeli interpretacja ma być wydana w zakresie:

Braki uzupełniono prawidłowo w wyznaczonym terminie. W kwestii doprecyzowania wyjaśniono, że:

Interpretacja powinna być wydana w zakresie pobranego przez fundusz podatku od "zysków kapitałowych" w wysokości 834,00 zł, tj. w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych. Wszystkie inne akty prawne zostały wskazane z uwagi na próbę wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego, przy czym nie formułowano pytań ich dotyczących.

Pytanie Nr 3. W wypadku twierdzenia braku podstawy naliczenia podatku od zysku, kto jest odpowiedzialny za korygowanie sytuacji z organami podatkowymi, spadkobierca czy fundusz.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w przedmiotowej sytuacji oczywistym jest brak wystąpienia zysku, tym samym fundusz nie miał prawa pobierać podatku od zysków kapitałowych. W związku, z czym tylko fundusz jest odpowiedzialny za korygowanie zaistniałej sytuacji z organami podatkowymi i za wszystkie jej konsekwencje.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy

Bezspornym faktem jest, że "jednostka uczestnictwa podlega dziedziczeniu" (ustawa z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz. U. z 2004 r. Nr 146, poz. 1546) art. 83 ust. 3. Nabycie rzeczy i praw majątkowych tytułem dziedziczenia oznacza nabycie tych właśnie składników majątku przez spadkobiercę z chwilą śmierci spadkodawcy tytułem darmym (spadkobranie).

W niniejszej sytuacji, w dniu śmierci ojca, spadkobierca nie uzyskał żadnego przychodu, lecz jedynie nabył prawa majątkowe określonej wartości, i zgodnie z prawem podatkowym od spadków i darowizn przedstawił do adekwatnego Urzędu Skarbowego formularz SD-Z2. Zastosowana procedura funduszu narusza istniejący szeroko pojęty stan prawny (w tym też prawo podatkowe), dziedziczenie jednostek uczestnictwa zostało bowiem sprowadzone do transakcji zbycia-nabycia. W związku z niniejszą transakcją bezspornym faktem dla Wnioskodawcy jest, iż powstaje obowiązek oceny transakcji w świetle podatku od zysków kapitałowych. Należy również wskazać, że zgodnie z art. 97 § 1 Op. spadkobiercy podatnika przejmują co do zasady przewidziane w przepisach prawa podatkowego majątkowe prawa i obowiązki spadkodawcy. W zaistniałej sytuacji należałoby przyjąć kwotę dochodu dla celów podatku od zysków kapitałowych, jako różnicę pomiędzy ceną zakupu jednostek uczestnictwa zapłaconą przez spadkodawcę (transakcja bezpośrednio poprzedzająca zbycie) a ceną zbycia ich (przez fundusz na rzecz spadkobiercy). Zdaniem Wnioskodawcy pobrany podatek przez fundusz nie znajduje żadnego uzasadnienia w obecnym stanie prawnym, gdyż w przedmiotowej sytuacji fundusz pobrał podatek od straty. Brak jest jakichkolwiek podstaw utożsamienia dnia zgonu ojca z dniem nabycia jednostek dla celów podatku od zysków kapitałowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe - w części dotyczącej przejęcia przez spadkobiercę majątkowych praw i obowiązków spadkodawcy oraz w części dotyczącej złożenia korekty w sprawie nienależnie pobranego podatku. Prawidłowe - w części dotyczącej braku obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych w momencie uznania prawa spadkobiercy uczestnika funduszu do jednostek uczestnictwa.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych precyzuje, iż przepisów tej ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tekst jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768) podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej tytułem dziedziczenia.

Stosownie do art. 1 ust. 2 ww. ustawy, podatkowi od spadków i darowizn podlega również nabycie praw do wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładem na wypadek śmierci oraz nabycie jednostek uczestnictwa na podstawie dyspozycji uczestnika funduszu inwestycyjnego otwartego albo specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na wypadek jego śmierci.

W świetle z art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c).

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z tytułu udziału w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 1c.

Zgodnie z art. 17 ust. 1c ww. ustawy nie ustala się przychodu z tytułu umorzenia jednostek uczestnictwa subfunduszu funduszu inwestycyjnego z wydzielonymi subfunduszami, w przypadku zamiany jednostek uczestnictwa subfunduszu na jednostki uczestnictwa innego subfunduszu tego samego funduszu inwestycyjnego, dokonanej na podstawie ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz. U. Nr 146, poz. 1546 oraz z 2005 r. Nr 183, poz. 1537).

Według art. 5a pkt 14 - ilekroć w ustawie jest mowa o funduszach kapitałowych oznacza to fundusze inwestycyjne oraz fundusze zagraniczne, o których mowa w przepisach o funduszach inwestycyjnych, oraz ubezpieczeniowe fundusze kapitałowe działające na podstawie przepisów ustawy o działalności ubezpieczeniowej, z wyjątkiem funduszy emerytalnych, o których mowa w przepisach o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych.

Dochody z tytułu udziału w funduszach kapitałowych, uzyskane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegają opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym w wysokości 19% uzyskanego dochodu.

Na podstawie art. 83 ust. 3 ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz. U. z 2004 r. Nr 146, poz. 1546 z późn. zm.) zdarzają się sytuacje, iż uczestnik Funduszu umiera, a posiadane przez niego jednostki uczestnictwa podlegają dziedziczeniu.

Zasady i terminy umarzania jednostek uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych, umarzania albo wykupywania certyfikatów inwestycyjnych w tych funduszach lub w inny sposób unicestwiania tytułów udziału w funduszach kapitałowych określone są w statutach funduszy kapitałowych.

Statut Funduszu przewiduje, że w razie śmierci uczestnika funduszu posiadane przez niego jednostki uczestnictwa mogą zostać przeniesione na spadkobiercę, jeśli przedstawi on prawomocne postanowieniu sądu stwierdzające nabycie spadku. W takim przypadku dla spadkobiercy może zostać otwarty oddzielny rejestr uczestnika, na który zostaną przeniesione jednostki uczestnictwa posiadane przez zmarłego uczestnika (transfer spadkowy) lub spadkobierca może złożyć zlecenie odkupienia odziedziczonych jednostek uczestnictwa.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca wraz z dwójką rodzeństwa (każde w 1/3 części) nabył w drodze spadku po zmarłym ojcu jednostki uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych) zdeponowane na rachunku ojca.

W związku z zaistniałą sytuacją Wnioskodawca złożył oświadczenie spadkobierców w sprawie podziału odziedziczonych jednostek uczestnictwa objętych masą spadkową. Na jego podstawie Wnioskodawca złożył zlecenie w sprawie przeniesienia jednostek uczestnictwa z rejestru spadkodawcy na rejestr Wnioskodawcy, co w konsekwencji skutkowało tym, że uzyskana z przeniesienia jednostek uczestnictwa z konta spadkodawcy kwota została obciążona 19% podatkiem zryczałtowanym naliczonym za okres od daty zgonu ojca do dnia odkupienia jednostek przez Wnioskodawcę. Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z art. 83 ust. 3 ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz. U. z 2004 r. Nr 146, poz. 1546). "jednostka uczestnictwa podlega dziedziczeniu". Nabycie rzeczy i praw majątkowych tytułem dziedziczenia oznacza nabycie tych właśnie składników majątku przez spadkobiercę z chwilą śmierci spadkodawcy tytułem darmym (spadkobranie).

W przedstawionym stanie faktycznym, w dniu śmierci ojca, spadkobierca nie uzyskał żadnego przychodu, lecz jedynie nabył prawa majątkowe określonej wartości, i zgodnie z prawem podatkowym od spadków i darowizn przedstawił do adekwatnego Urzędu Skarbowego formularz SD-Z2.

Ponadto Wnioskodawca wskazuje, że kwotę dochodu dla celów podatku od zysków kapitałowych należałoby przyjąć, jako różnicę pomiędzy ceną zakupu jednostek uczestnictwa zapłaconą przez spadkodawcę (transakcja bezpośrednio poprzedzająca zbycie) a ceną zbycia ich (przez fundusz na rzecz spadkobiercy). Ponadto zauważa, że brak jest jakichkolwiek podstaw utożsamiania dnia zgonu ojca z dniem nabycia jednostek dla celów obliczenia podatku od zysków kapitałowych. Zdaniem Wnioskodawcy fundusz pobrał podatek od straty.

Mając na względzie powyższe, w przypadku, gdy następuje przeniesienie jednostek uczestnictwa nabytych w drodze spadkobrania z rejestru spadkodawcy na rejestr spadkobiercy, podmiot dokonujący transferu spadkowego nie jest zobowiązany do poboru podatku od przychodów z kapitałów pieniężnych, o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Obowiązek poboru zryczałtowanego podatku dochodowego powstanie dopiero w dacie odkupu jednostek uczestnictwa przez fundusz.

W konsekwencji, stwierdzić należy, iż w przedstawionym stanie faktycznym w odniesieniu do nabytych w drodze spadku jednostek uczestnictwa zastosowanie znajdą przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Natomiast, w przypadku złożenia przez Wnioskodawcę zlecenia odkupienia odziedziczonych jednostek uczestnictwa obowiązek poboru zryczałtowanego podatku dochodowego powstanie w momencie realizacji zlecenia odkupu nabytych w drodze spadku jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych, podstawą określenia zysku w takim przypadku jest okres od daty zgonu spadkodawcy do dnia odkupienia tj. dnia wyceny według którego jest realizowane zlecenie odkupu, a zatem z powyższego nie wynika brak podstaw (strata) do naliczenia podatku od zysku ponieważ fakt, że wartość jednostek uczestnictwa na dzień wykupu była niższa, niż wartość jednostek, za którą Spadkodawca je nabywa nie jest uwzględniana przy obliczeniu podstawy opodatkowania.

W ocenie Organu podatkowego przedstawione przez Wnioskodawcę stanowisko, że w przypadku odkupienia jednostek uczestnictwa nabytych w drodze spadku, spadkobierca na zasadzie sukcesji praw określonych w art. 97 § 1 Ordynacji podatkowej nabywa prawo do pomniejszenia swojego przychodu z tego źródła o koszt ich nabycia poniesiony przez spadkodawcę, należy uznać za nieprawidłowe.

Organ podatkowy zauważa, że w chwili śmierci prawa i obowiązki podatnika przechodzą na spadkobierców. Krąg spadkobierców ustalany jest zgodnie z przepisami ustawy - Kodeks cywilny. Do odpowiedzialności spadkobierców za zobowiązania podatkowe spadkodawcy mają zastosowanie przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r., Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) o przyjęciu i odrzuceniu spadku oraz o odpowiedzialności za długi spadkowe.

Natomiast w przepisach podatkowych kwestię sukcesji praw i obowiązków spadkobierców regulują przepisy art. 97 - 105 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60). Śmierć osoby będącej podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych powoduje określone konsekwencje, dla których przewidziane są szczególne formy postępowania.

Z regulacji zawartej w art. 97 § 1 Ordynacji podatkowej dotyczącej sukcesji w zakresie prawa podatkowego, wynika że spadkobiercy podatnika przejmują przewidziane w przepisach prawa podatkowego majątkowe prawa i obowiązki spadkodawcy. Ich sukcesja jest możliwa jedynie na podstawie i w granicach przepisów Ordynacji podatkowej. Zarówno prawa i obowiązki, aby mogły być nabyte przez spadkobiercę, muszą nie tylko wynikać z przepisów prawa podatkowego ale również przynależeć do konkretnej osoby w tym wypadku spadkodawcy. Na spadkobierców przechodzą tylko te obowiązki spadkodawcy, które miał on jako podatnik i tylko te, które są związane z realizacją obowiązków, wynikających z ustaw regulujących kwestie podatków. Jednocześnie nie można mówić o sukcesji prawa, którego spadkodawca nie nabył. Wejście spadkobiercy na podstawie art. 97 Ordynacji podatkowej w prawa i obowiązki podatnika (spadkodawcy) - nie uzasadnia utożsamiania go z podatnikiem.

Organ podatkowy zauważa, iż w omawianym stanie faktycznym zdarzeniem, którego zaistnienie konstytuuje obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób fizycznych jest uzyskanie przychodu z odpłatnego zbycia jednostek uczestnictwa. Z tego zdarzenia wynika zobowiązanie podatkowe podatnika, na które składają się: podstawa opodatkowania - przychód uzyskany przez podatnika pomniejszony o koszt uzyskania przychodu poniesionego przez podatnika (wydatki faktycznie poniesione przez podatnika, w celu przychodu powiększone o koszty opłat manipulacyjnych pobranych przez fundusz, których ustawa nie wyłącza z kosztów uzyskania przychodu) oraz stawka podatkowa.

Prawo do uznania wydatków na zakup jednostek uczestnictwa,- na mocy art. 23 ust. 1 pkt 38 ww. ustawy oraz kosztów opłat manipulacyjnych pobranych przez fundusz na mocy art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - za koszt uzyskania przychodu, aktywuje się w momencie powstania należności z tytułu sprzedaży jednostek uczestnictwa. Tak więc spadkodawca nie zlecając sprzedaży jednostek uczestnictwa nie posiadał prawa do uznania ich podatkowo za koszt uzyskania przychodu, jak również nie mogą być uznane za koszt wydatki poniesione przez spadkodawcę związane z opłatami manipulacyjnymi. W konsekwencji wobec nie istnienia takiego prawa nie możne być ono przedmiotem sukcesji.

A zatem przy ustalaniu dochodu z tytułu odpłatnego zbycia jednostek uczestnictwa nabytych w drodze spadku nie może uwzględnić wydatków poniesionych przez spadkodawcę na ich nabycie oraz powiększyć ich o koszty opłat manipulacyjnych poniesionych przez spadkodawcę, które zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych są kosztami uzyskania przychodu z uwagi na to, że wydatków tych nie poniósł Wnioskodawca.

Wartość odkupu stanowiąca przychód z tytułu udziału w funduszu kapitałowych będzie równocześnie dochodem do opodatkowania, w przypadku braku innych kosztów, o które przychód ten można pomniejszyć.

Jednakże, może się zdarzyć, że wystąpią dodatkowe wydatki stanowiące koszty uzyskania przychodów, o które spadkobierca może pomniejszyć uzyskany przychód. Do kosztów uzyskania przychodów mogą zostać zaliczone kwoty pobierane przez Fundusz z tytułu realizacji zlecenia odkupienia. Do wydatków stanowiących koszty uzyskania przychodów można też zaliczyć np. opłaty manipulacyjne.

W myśl art. 41 ust. 4 osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej są obowiązane pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4, 4a, 5 i 13 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 5.

Organ podatkowy zauważa, że jak wskazano w przedstawionym stanie faktycznym transfer na konto spadkobiercy nabytych w drodze spadku jednostek uczestnictwa nie podlega opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym zgodnie z dyspozycją art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W odniesieniu do nabytych w drodze spadku jednostek uczestnictwa zastosowanie znajdą przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn.

W przedstawionym stanie faktycznym dla spadkobiercy otwarto oddzielny rejestr uczestnika, na który zostały przeniesione jednostki uczestnictwa posiadane przez zmarłego uczestnika (transfer spadkowy) w wyniku tej operacji fundusz niewłaściwe dokonał poboru zryczałtowanego podatku. W takich przypadkach przysługuje prawo do wystąpienia z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty nienależnie pobranego podatku przez płatnika w przedmiocie zwrotu nienależnie pobranego zryczałtowanego podatku od dochodu uzyskanego z tytułu dokonanego transferu spadkowego od nabytych w drodze spadku jednostek uczestnictwa

Ordynacja podatkowa zarówno w art. 72 zawierającym definicję nadpłaty, jak i w art. 75 dotyczącym postępowania w sprawie stwierdzenia nadpłaty, rozgranicza nadpłatę zaistniałą po stronie płatnika i możliwość dochodzenia jej zwrotu przez podatnika.

Zgodnie z treścią art. 72 § 1 pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa za nadpłatę uważa się w szczególności kwotę nadpłaconego lub nienależnie zapłaconego podatku, kwotę podatku pobraną przez płatnika nienależnie lub w wysokości większej od należnej.

W myśl art. 73 § 1 pkt 2 tej ustawy dla podatników podatku dochodowego nadpłata powstaje w dniu pobrania przez płatnika podatku nienależnego lub w wysokości wyższej od należnej.

Stosownie do art. 75 § 1 ww. ustawy jeżeli podatnik kwestionuje zasadność pobrania przez płatnika podatku albo wysokość pobranego podatku, może złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty podatku.

Jednakże z § 2 pkt 2 tego przepisu wynika, że prawo do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty przysługuje także płatnikom, jeżeli:

Jednakże nie w każdej z tych sytuacji płatnikowi przysługuje prawo do żądania stwierdzenia nadpłaty.

Z powyższego wynika, że to podatnik składa wniosek o stwierdzenie nadpłaty wtedy, gdy płatnik zaliczkę na podatek niezasadnie pobrał lub pobrał ją w zbyt dużej wysokości. Natomiast płatnik może złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty wtedy, gdy błąd płatnika spowodował, że wpłacił on zaliczkę na podatek w wysokości większej od należnej, tj. w sytuacjach, gdy błąd płatnika spowodował uszczerbek z jego majątku.

W przeciwnym wypadku, a więc gdy uszczuplenie nastąpiło z majątku podatnika, a taka sytuacja została przedstawiona w stanie faktycznym we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, o stwierdzenie nadpłaty może wystąpić tylko podatnik.

Złożenie wniosku o stwierdzenie nadpłaty skutkuje wszczęciem postępowania podatkowego przez organ podatkowy.

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego należy wskazać, iż co do zasady Wnioskodawcy przysługuje prawo - jako podatnikowi - do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty i uzasadnieniem jej przyczyn.

Prawo do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty w przypadku, o którym mowa powyżej w myśl art. 79 § 2 pkt 2 ww. ustawy wygasa po upływie 5 lat od dnia złożenia zeznania (deklaracji).

Reasumując w przypadku, gdy następuje przeniesienie jednostek uczestnictwa nabytych w drodze spadkobrania z rejestru spadkodawcy na rejestr spadkobiercy, podmiot dokonujący transferu spadkowego nie jest zobowiązany do poboru podatku od przychodów z kapitałów pieniężnych, o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W odniesieniu do nabytych w drodze spadku jednostek uczestnictwa zastosowanie znajdą przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn. Obowiązek poboru zryczałtowanego podatku dochodowego powstanie w momencie realizacji zlecenia odkupu nabytych w drodze spadku jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych, podstawą określenia zysku w takim przypadku jest okres od daty zgonu spadkodawcy do dnia odkupienia tj. dnia wyceny według którego jest realizowane zlecenie odkupu, a zatem z powyższego nie wynika brak podstaw (strata) do naliczenia podatku od zysku ponieważ fakt, że wartość jednostek uczestnictwa na dzień wykupu była niższa, niż wartość jednostek za którą Spadkodawca je nabył nie skutkuje na obliczenie podstawy opodatkowania. W kwestii dotyczącej korygowania niewłaściwie pobranego przez płatnika podatku, prawo do wystąpienia z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty przysługuje podatnikowi.

Ponadto w sprawie będącej przedmiotem wniosku należy zwrócić uwagę, że dokumenty dołączone przez Wnioskodawcę do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji w ramach wydanej interpretacji. Zgodnie bowiem z art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższego wynika, że organ właściwy do wydania interpretacji indywidualnej nie przeprowadza postępowania dowodowego, nie jest zatem ani obowiązany ani uprawniony do analizy dołączonych do wniosku dokumentów ani do wykorzystania ich treści przy ocenie stanowiska Wnioskodawcy. Organ ten jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawcę. Tym samym, jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie ul. M. C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.