IPPB2/415-653/09-2/AS - Opodatkowanie świadczenia pieniężnego udzielonego w formie darowizny na rzecz pracownika.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 11 stycznia 2010 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB2/415-653/09-2/AS Opodatkowanie świadczenia pieniężnego udzielonego w formie darowizny na rzecz pracownika.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 16 października 2009 r. (data wpływu 23 października 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczenia pieniężnego udzielonego w formie darowizny na rzecz pracownika - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 października 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczenia pieniężnego udzielonego w formie darowizny na rzecz pracownika.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Pracownik Spółki znalazł się w bardzo trudnej sytuacji materialnej ze względu na poważną chorobę dziecka (uraz kręgosłupa). Zakład pracy postanowił pomóc pracownikowi udzielając wsparcia finansowego w postaci darowizny pieniężnej w wysokości 2.500,00 zł. Jest to pierwsza darowizna jaka została przyznana pracownikowi w ciągu ostatnich 5 lat. Na okoliczność tą została zawarta umowa, spełniająca zapisy art. 888 § 1 ustawy Kodeksu Cywilnego z dnia 23 kwietnia 1964 r. (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), które mówią iż przez umowę darowizny, darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku. Pracownik otrzymując świadczenie pieniężne w formie darowizny potwierdził jej otrzymanie w formie pisemnej, co świadczy o spełnieniu przyrzeczonego świadczenia.

Ze strony Spółki dowodem potwierdzającym przekazanie darowizny jest przelew bankowy na rachunek oszczędnościowo-rozliczeniowy pracownika.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy środki pieniężne w formie darowizny otrzymane przez pracownika będą dochodem podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, czy tylko podatkiem od spadków i darowizn.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Pojęcie darowizny nie jest zdefiniowane ani w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych ani w ustawie o podatku od spadków i darowizn.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 r. (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, i 52c oraz dochodów, od których na podstawie Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Jednakże stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn.

Według oceny Wnioskodawcy ten przepis zwalnia z obowiązku opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych darowizny na rzecz osoby fizycznej. Także po uwzględnieniu postanowień art. 9 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od spadków i darowizn nie wystąpi obowiązek zapłaty podatku gdyż wartość darowizny dla pracownika zaliczonego do III grupy podatkowej - w okresie 5 lat - nie przekroczyła kwoty 4.902,00 zł.

Przedmiot niniejszej interpretacji przepisów prawa podatkowego stanowi odpowiedź na pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych. Odpowiedź w zakresie podatku od spadków i darowizn zostanie udzielona w odrębnym rozstrzygnięciu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Art. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), określa w sposób ogólny przedmiotowy i podmiotowy zakres zastosowania przepisów ustawy. Stanowi on, iż przepisy ustawy obejmują osoby fizyczne, natomiast przedmiotem jej regulacji jest opodatkowanie dochodów osób fizycznych podatkiem dochodowym.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jednakże stosownie do art. 2 ust. 1 przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn.

Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu. Najczęściej darowizna polega na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. W rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego darowizna jest umową, w której darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku - art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Świadczenie darczyńcy jest bezpłatne wtedy, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę.

Zatem podstawowym elementem darowizny, niezbędnym do uznania, że dane świadczenie jest darowizną, jest jej nieodpłatność. Świadczenie jest nieodpłatne wówczas, gdy otrzymujący świadczenie nie świadczy nic w zamian, ani też nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w przyszłości. Jedynym celem, jaki leży u podstaw darowizny, jest chęć przysporzenia majątkowego na rzecz drugiej strony.

Decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania danej czynności podatkiem od spadków i darowizn lub podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma kwalifikacja formy prawnej świadczonej pomocy, a zatem treść konkretnej umowy wiążącej strony. O tym, czy dokonana czynność ma charakter prawny darowizny, czy też jest to świadczenie nieodpłatne wynikające z innego stosunku prawnego winna przesądzać zawarta na tę okoliczność umowa.

W tym miejscu należy zauważyć, iż analiza umów cywilnoprawnych nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym tutejszy organ nie jest uprawniony do oceny skuteczności zawieranych umów cywilnoprawnych na gruncie prawa cywilnego, ani oceny, czy kwota świadczenia pieniężnego udzielonego pracownikowi stanowi darowiznę.

Przyjmując za Wnioskodawcą, iż udzielona przez zakład pracy kwota finansowej pomocy stanowi darowiznę pieniężną na rzecz pracownika, uznać należy, iż w przedmiotowej sprawie nie powstanie obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu otrzymanych środków, bowiem znajdzie tutaj zastosowanie art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wyłączający stosowanie przepisów ustawy do przychodów podlegających przepisom ustawy od spadków i darowizn.

Reasumując:

Środki pieniężne otrzymane przez pracownika nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, o ile ze sporządzonej umowy wynika, że środki te zostały przekazane w formie darowizny i podlegają opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Na mocy ustawy z dnia 10 lipca 2008 r. o zmianie ustawy o swobodzie działalności gospodarczej oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 141, poz. 888), która zmieniała treść art. 14f § 1 ustawy - Ordynacja Podatkowa od dnia 20 września 2008 r. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej podlega opłacie w wysokości 40 zł. Oznacza to, że wszystkie wnioski, które wpływają do organów od wymienionej daty podlegają opłacie w wysokości 40 zł Z uwagi na fakt, iż Strona opłaciła wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w kwocie 75 zł w dniu 14 października 2009 r. różnica w kwocie 35 zł, zgodnie z art. 14f § 2a Ordynacji podatkowej zostanie zwrócona na rachunek Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja Nr 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl