IPPB2/415-604/14-4/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 6 sierpnia 2014 r. (data wpływu 11 sierpnia 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 6 października 2014 r. (data wpływu 9 października 2014 r.) na wezwanie Nr IPPB2/415-604/14-2/MK z dnia 25 września 2014 r. o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie braku powstania obowiązków płatnika po stronie Spółki związanych z uczestnictwem pracowników Spółki w Planie motywacyjnym organizowanym na szczeblu Grupy spółek V. - jest prawidłowe.

W dniu 11 sierpnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie braku powstania obowiązków płatnika po stronie Spółki związanych z uczestnictwem pracowników Spółki w Planie motywacyjnym organizowanym na szczeblu Grupy spółek V.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej jako: Wnioskodawca lub V.) jest polską spółką zależną należącą do grupy spółek V. (dalej jako: Grupa). Na szczeblu Grupy w dniu 3 czerwca 2010 r. przyjęto Plan darmowych akcji dla pracowników spółek zależnych spoza Francji, Włoch i Hiszpanii (dalej jako: Plan lub Plan motywacyjny). Wśród spółek zależnych z Grupy objętych Planem motywacyjnym znajdują się również spółki polskie, w tym Wnioskodawca. Celem wdrożenia Planu było zwiększenie zaangażowania pracowników w rozwój Grupy poprzez przyznanie jej pracownikom trzech darmowych akcji. Decyzja o wdrożeniu Planu motywacyjnego została podjęta przez centralne władze V. na podstawie uchwały Walnego Zgromadzenia Akcjonariuszy (zaakceptowanej przez Zarząd V. w dniu 24 czerwca 2010 r.).

Do uczestnictwa w Planie mogły się zakwalifikować wyłącznie osoby, które w dniu jego zatwierdzenia były zatrudnione we wskazanych spółkach zależnych Grupy oraz były pracownikami tych spółek przynajmniej od 24 czerwca 2009 r. (dalej jako: Pracownicy Uprawnieni). Otrzymanie przez Pracowników Uprawnionych akcji V. zostało uzależnione od spełnienia przez nich warunku "ciągłego zatrudnienia". Przez niniejszy warunek należy rozumieć zatrudnienie Pracownika Uprawnionego w danej spółce zależnej Grupy przez cały okres nabywania akcji, tj. od 24 czerwca 2010 r. do 30 czerwca 2014 r.

Zgodnie z przyjętym Planem motywacyjnym Pracownicy Uprawnieni otrzymali trzy darmowe akcje V. z chwilą zakończenia okresu nabywania, tj. po 30 czerwca 2014 r., kiedy upłynął termin warunkujący otrzymanie akcji. W związku z powyższym, Pracownicy Uprawnieni otrzymali faktyczne prawo do rozporządzania akcjami w dniu 1 lipca 2014 r. Otrzymane przez pracowników akcje zostały przekazane, na specjalnie utworzony w tym celu przez V., fundusz inwestycyjny - VA., w ramach którego możliwe będzie w przyszłości np. zbycie uzyskanych akcji. Przed 1 lipca 2014 r. Pracownicy Uprawnieni nie byli właścicielami akcji V., nie przysługiwało im prawo do głosowania lub odbierania dywidendy. Pracownicy Uprawnieni nie mogli również sprzedać, przenieść lub zastawić swojego prawa do otrzymania akcji V. na rzecz osoby trzeciej.

Prawo do nabycia akcji V. przez Pracowników polskich spółek zależnych nie było w żaden sposób uregulowane przez Wnioskodawcę w postanowieniach umów o pracę a Wnioskodawca nie miał też wpływu na kształt Planu. Wszelkie ustalenia dotyczące kluczowych założeń Planu - tj. określenie, które osoby były uprawnione do uczestnictwa w Planie, jaki był wymiar przyznanych akcji, w jakim terminie akcje były przyznane itd. były dokonywane na szczeblu Grupy poza bezpośrednim wpływem V. W wyniku spełnienia przesłanek określonych w Planie motywacyjnym Pracownicy Uprawnieni otrzymali dodatkową gratyfikację (nie stanowiącą bezpośrednio wynagrodzenia ze stosunku pracy) a przysporzenie majątkowe jakie powstanie po stronie Pracowników Uprawnionych w wyniku rozporządzania nabytymi akcjami zostanie zrealizowane w związku z ich sprzedażą. Rola Wnioskodawcy sprowadza się przede wszystkim do dystrybucji informacji w zakresie funkcjonowania Planu. Wnioskodawca będzie także koordynował wypłatę środków ze sprzedaży akcji. Z uwagi bowiem na bardzo dużą liczbę uczestników Planu (Uprawnionych Pracowników) przyjęto założenie, że w momencie sprzedaży akcji przez Uprawnionych Pracowników za pośrednictwem wspomnianego fundusze VA., środki z tego tytułu zostaną przekazane w sposób zbiorczy (np. w okresach tygodniowych) na konto poszczególnych spółek z Grupy V., w tym na konto Wnioskodawcy, który rozdystrybuuje te środki dla poszczególnych uczestników Planu, będących jednocześnie jego pracownikami. Procedura ta pozwoli na uproszczenie procedury wypłaty środków ze sprzedaży akcji.

Zarówno Wnioskodawca, jak i pozostałe spółki zależne uczestniczące w Planie motywacyjnym, nie miały bezpośredniego wpływu na podjęcie decyzji o zatwierdzeniu Planu. Podmioty te nie uczestniczyły również w ustaleniach dotyczących finansowania realizacji Planu. Decyzja o wdrożeniu Planu motywacyjnego została podjęta przez centralne władze V.

Ponieważ złożony wniosek zawierał braki formalne, tutejszy organ podatkowy pismem z dnia 25 września 2014 r. Nr IPPB2/415-604/14-2/MK wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w celu doprecyzowanie przedstawionego stanu faktycznego/ zdarzenia przyszłego poprzez:

* wskazanie gdzie mieści się siedziba spółki, której akcje zostały przyznane uprawnionym pracownikom polskiej Spółki w ramach wprowadzonego Planu motywacyjnego.

Braki uzupełniono w wyznaczonym terminie (data nadania 12 czerwca 2013 r.). W kwestii doprecyzowania wyjaśniono, że:

Siedziba Spółki, której akcje zostały przyznane uprawnionym pracownikom V. w ramach wprowadzonego Planu Motywacyjnego znajduję się we Francji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (a).

1. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy zgodnie z którym źródłem powstania przychodu z tytułu uczestnictwa Pracowników Uprawnionych zatrudnianych u Wnioskodawcy w Planie motywacyjnym są tzw. kapitały pieniężne a nie stosunek pracy.

2. Jeżeli odpowiedź na pytania nr 1 jest twierdząca, to w takim razie czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym nie będą na nim ciążyły obowiązki płatnika w związku z przychodem powstałym w ramach realizacji Planu po stronie jego pracowników.

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad. 1

Dla odpowiedzi na najistotniejsze dla Wnioskodawcy pytanie nr 2 z niniejszego Wniosku - tj. ustalenie jego ewentualnej roli jako płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych, w rozumieniu art. 31 ustawy o PIT, kluczowe jest w pierwszej kolejności określenie źródła przychodów związanych z uczestnictwem Pracowników Uprawnionych w Planie motywacyjnym, a także ustalenie momentu powstania ewentualnego przychodu i związanych z tym zasad opodatkowania tego przychodu.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o PIT przychodami z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3 są otrzymane lub pozostawione do dyspozycji podatnika w danym roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Równocześnie art. 24 ust. 11 ustawy o PIT stanowi, że dochód stanowiący nadwyżkę pomiędzy wartością rynkową akcji objętych przez osoby uprawnione na podstawie uchwały walnego zgromadzenia, a wydatkami poniesionymi na ich objęcie nie podlega opodatkowaniu w momencie objęcia tych akcji; zasadę określoną w zdaniu pierwszym stosuje się odpowiednio do dochodu stanowiącego nadwyżkę pomiędzy wartością rynkową akcji a wydatkami poniesionymi na ich nabycie od spółki posiadającej osobowość prawną, która objęła te akcje wyłącznie w celu przeniesienia tytułu ich własności na osoby uprawnione na podstawie uchwały Walnego Zgromadzenia spółki będącej emitentem akcji. Przytoczony przepis ma zastosowanie do dochodu uzyskanego przez osoby uprawnione z tytułu objęcia (nabycia) akcji spółek, których siedziba znajduje się na terytorium państw członkowskich Unii Europejskiej lub Europejskiego Obszaru Gospodarczego.

Z kolei zgodnie ze stanem faktycznym przedstawionym w niniejszym wniosku, akcje V. zostały przyznane Pracownikom Uprawnionym na podstawie uchwały Walnego Zgromadzenia Akcjonariuszy z dnia 3 czerwca 2010 r. Pracownikom Uprawnionym zostały więc przyznane akcje spółki mającej siedzibę na terytorium Unii Europejskiej, a grupa Pracowników Uprawnionych do objęcia przedmiotowych akcji została określona na podstawie uchwały Walnego Zgromadzenia Akcjonariuszy. Mając powyższe na uwadze, Wnioskodawca uważa, że w przedmiotowej sprawie spełnione zostały przesłanki wynikające z art. 24 ust. 11 ustawy o PIT.

Zastosowanie w niniejszej sytuacji art. 24 ust. 11 ustawy o PIT oznacza zatem, że właściwym momentem dla rozpoznania przychodu z tytułu uczestnictwa w Planie będzie moment sprzedaży akcji przez Pracowników Uprawnionych (ewentualnie wypłata na ich rzecz dywidendy lub osiągnięcie innych dochodów z przedmiotowych akcji, które na obecnym etapie nie jest brane pod uwagę).

W analizowanej sytuacji spełnione zostały bowiem określone przez ustawodawcę przesłanki pozwalające na zastosowanie ww. artykułu - w szczególności przyznanie Pracownikom Uprawnionym akcji miało miejsce na podstawie uchwały Walnego Zgromadzenia Akcjonariuszy. Powyższa regulacja nie pozostawia zatem wątpliwości, że w momencie nabycia prawa do objęcia akcji, tj. po 30 czerwca 2014 r., dochód powstały jako różnica pomiędzy wartością rynkową akcji a wydatkami poniesionymi na ich nabycie (w analizowanym stanie faktycznym brak wydatków) nie będzie podlegał opodatkowaniu w tym momencie.

Odnosząc się do kategorii źródła przychodów należy zatem zauważyć, że zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o PIT źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a - c. Natomiast zgodnie z treścią art. 17 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, przychody z:

* odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz papierów wartościowych,

* realizacji praw wynikających z papierów wartościowych, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy w przedmiotowej sytuacji wyłącznym źródłem powstania przychodu po stronie Pracowników Uprawnionych z tytułu uczestnictwa w Planie będą tzw. kapitały pieniężne. W szczególności, Wnioskodawca uważa, że w niniejszej sytuacji nie mamy do czynienia z przychodem powstałym ze stosunku pracy. Plan motywacyjny, stanowiący podstawę do nabycia przez Pracowników Uprawnionych akcji V. został przyjęty na podstawie decyzji centralnych władz spółki matki, a nie na podstawie decyzji V. Warunki otrzymania akcji nie zostały uregulowane przez Wnioskodawcę w umowach o pracę zawartych z pracownikami. W konsekwencji, otrzymane przez Pracowników Uprawnionych akcje nie stanowią ekwiwalentu za pracę na rzecz Wnioskodawcy. Tym bardziej, że akcje te zostały przyznane Pracownikom Uprawnionym przez centralę Grupy, a nie przez V., czyli ich bezpośredniego pracodawcę.

Ponadto zgodnie z argumentacją przedstawioną powyżej, zgodnie z art. 24 ust. 11, analizowany dochód nie powstaje w momencie objęcia akcji, a uwzględniając wykładnię celowościową tego przepisu należy stwierdzić, że momentem powstania obowiązku podatkowego będzie zatem dopiero moment zbycia przedmiotowych akcji (ewentualnie moment uzyskania przychodów z akcji np. w postaci dywidendy).

W konsekwencji dochód otrzymany przez Pracowników Uprawnionych, w tym pracowników Wnioskodawcy na skutek sprzedaży (lub wypłaty dywidendy) akcji V. zgodnie z art. 30b ust. 1 ustawy o PIT będzie traktowany jako dochód z kapitałów pieniężnych opodatkowany 19% stawką podatku.

Stanowisko Wnioskodawcy odnośnie kwalifikacji źródła przychodu jako przychodu z kapitałów pieniężnych należy zatem uznać za prawidłowe oraz w pełni uzasadnione.

Ad. 2

Odnosząc się wreszcie do najistotniejszego dla Wnioskodawcy pytania, tj. ustalenia czy ciążą na nim ewentualne obowiązki płatnika w rozumieniu art. 31 ustawy o PIT z tytułu otrzymania przez Pracowników Uprawnionych, będących pracownikami Wnioskodawcy, nieodpłatnych akcji, należy stwierdzić, że jeżeli słuszne jest stanowisko Wnioskodawcy opisane w punkcie 1 powyżej, to Wnioskodawca nie pełni roli płatnika w związku z realizacją analizowanego Planu motywacyjnego.

Wnioskodawca uważa, że na V. nie będą ciążyły obowiązki płatnika, gdyż źródłem powstałego przychodu nie będzie stosunek pracy, ale kapitały pieniężne a moment opodatkowania zostanie odroczony do momentu zbycia przedmiotowych akcji. Dochody tego rodzaju są opodatkowane bez pośrednictwa płatników. Wszelkie obowiązki w powyższym zakresie będą ciążyły na Pracownikach Uprawnionych. Po zakończeniu roku podatkowego w terminie do 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym Pracownicy Uprawnieni, w tym pracownicy Wnioskodawcy, będą zobowiązaniu w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 1 (PIT-38) ustawy o PIT wskazać dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, w tym z realizacji praw wynikających z tych instrumentów, z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część. Zastosowanie powyższej formy opodatkowania wyklucza jakąkolwiek rolę Wnioskodawcy jako płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu uczestnictwa jego pracowników w analizowanym Pianie motywacyjnym.

Wnioskodawca zwraca również uwagę, że zaprezentowane przez niego stanowisko zostało wielokrotnie potwierdzone przez organy podatkowe, przykładowo w następujących interpretacjach;

* interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 17 października 2013 r., sygn.: IPPB2/415-565/13-2/MK;

* interpretacja indywidualna Dyrektora izby Skarbowej w Warszawie z dnia 2 marca 2010 r., sygn.: IPPB2/415-756/09-2/AS;

Dodatkowo Wnioskodawca wskazuje, że przedstawione przez niego w niniejszym wniosku wykładania źródła przychodu z tytułu prawa opcji na akcje oraz momentu jego powstania jest zgodna z obowiązującą linią orzeczniczą Naczelnego Sądu Administracyjnego, który w wyroku z dnia 3 lipca 2013 r. (sygn. akt; II FSK 2231/11) stwierdził, że: "Art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy o PIT stanowi podstawę powstania dochodu z kapitałów pieniężnych. Należy zwrócić uwagę, że przesunięcie, na podstawie art. 24 ust. 11 ustawy o PIT daty opodatkowania do czasu zbycia objętych akcji, ma na celu uniknięcie podwójnego opodatkowania i opodatkowanie ostatecznego przysporzenia, które zrealizuje się w czasie sprzedaży objętych akcji. Samo objęcie akcji poniżej ich wartości rynkowej oznacza jedynie, że wartość obejmowanych akcji jest poniżej ich wartości rynkowej w dniu ich objęcia. Wartość akcji z dnia objęcia jest jednak tylko wyceną wartości akcji, która się zmienia wraz ze zmianą kursu akcji."

Zaprezentowane stanowisko Wnioskodawcy należy zatem uznać za prawidłowe,

W świetle powyższego, Wnioskodawca zwraca się z przedmiotowym wnioskiem do tut. organu o potwierdzenie prawidłowości jego stanowiska w interpretacji indywidualnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie należy wyjaśnić, że niniejsza interpretacja zawiera ocenę stanowiska Spółki wyłącznie w zakresie obowiązków płatnika ciążących na Spółce, w odniesieniu do zadanych pytań.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52 i 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 11 ust. 1 cytowanej ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 11 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

W myśl przepisu art. 11 ust. 2a ww. ustawy, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

Zgodnie z art. 11 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika.

Dla celów podatkowych przyjmuje się, że nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności podmiotów, których skutkiem jest przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.), płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Z uwagi na powyższe na płatniku ciążą trzy podstawowe obowiązki podatkowe, tj.:

- podatku, zaliczki lub raty.

Z kolei płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8 Ordynacji podatkowej, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony, o czym stanowi art. 30 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa.

Przechodząc na grunt przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w myśl przepisu art. 31 ustawy osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Stosownie do art. 38 ust. 1 ww. ustawy, płatnicy, o których mowa w art. 31 i 33-35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a.

Na podstawie treści powyższych przepisów należy stwierdzić, że warunkiem istnienia obowiązków płatnika dla określonego podmiotu jest fakt dokonywania świadczeń przez ten podmiot na rzecz osób będących pracownikami tego podmiotu. Przesłanką zakwalifikowania przychodu do źródła określonego, jako "stosunek pracy" jest to, aby przychód stanowił wynagrodzenie w rozumieniu przepisów Kodeksu pracy, czyli musi wiązać się z wykonywaniem określonej pracy na rzecz podmiotu wypłacającego to świadczenie. Świadczenie, które nie wynika ze stosunku pracy, otrzymane od osoby trzeciej - nawet jeżeli jako kryterium stanowiące podstawę jego przyznania zostanie określony fakt istnienia stosunku pracy z określonym podmiotem, nie może stanowić podstawy do uznania takiego świadczenia jako pochodzącego ze stosunku pracy. Przychód taki ocenić należy jako świadczenie otrzymane od podmiotu, z którym nie łączy go stosunek pracy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego oraz jego uzupełnienia na przesłane wezwanie wynika, że Spółka wchodzi w skład międzynarodowej grupy kapitałowej Spółek V. W celu zwiększenia zaangażowania pracowników w rozwój Grupy w dniu 3 czerwca 2010 r. na szczeblu Grupy przyjęto Plan motywacyjny darmowych akcji dla pracowników spółek zależnych spoza Francji, Włoch i Hiszpanii. Wśród spółek zależnych z Grupy objętych Planem motywacyjnym znajduje się również polska spółka. Decyzja o wdrożeniu Planu motywacyjnego została podjęta przez centralne władze V. na podstawie uchwały Walnego Zgromadzenia Akcjonariuszy (zaakceptowanej przez Zarząd V. w dniu 24 czerwca 2010 r.). Otrzymanie przez Pracowników Uprawnionych akcji V. zostało uzależnione od spełnienia przez nich warunku "ciągłego zatrudnienia". Pracownika Uprawnionego w danej spółce zależnej Grupy przez cały okres nabywania akcji, tj. od 24 czerwca 2010 r. do 30 czerwca 2014 r. Zgodnie z przyjętym Planem motywacyjnym Pracownicy Uprawnieni otrzymali trzy darmowe akcje V. Spółki mającej siedzibę we Francji z chwilą zakończenia okresu nabywania, tj. po 30 czerwca 2014 r., kiedy upłynął termin warunkujący otrzymanie akcji. Przed 1 lipca 2014 r. Pracownicy Uprawnieni nie byli właścicielami akcji V., nie przysługiwało im prawo do głosowania lub odbierania dywidendy. Pracownicy Uprawnieni nie mogli również sprzedać, przenieść lub zastawić swojego prawa do otrzymania akcji V. na rzecz osoby trzeciej. Zatem w dniu 1 lipca 2014 r. Pracownicy Uprawnieni otrzymali faktyczne prawo do rozporządzania akcjami. Otrzymane przez pracowników akcje zostały przekazane, na specjalnie utworzony w tym celu przez V., fundusz inwestycyjny - VA., w ramach którego możliwe będzie w przyszłości np. zbycie uzyskanych akcji. Prawo do nabycia akcji V. spółki mającej siedzibę we Francji przez Pracowników polskich spółek zależnych nie było w żaden sposób uregulowane przez Spółkę w postanowieniach umów o pracę a Spółka nie miała wpływu na kształt Planu. Wszelkie ustalenia dotyczące kluczowych założeń Planu - tj. określenie, które osoby były uprawnione do uczestnictwa w Planie, jaki był wymiar przyznanych akcji, w jakim terminie akcje były przyznane itd. były dokonywane na szczeblu Grupy poza bezpośrednim wpływem V.

Mając na uwadze powyższe okoliczności faktyczne i prawne należy uznać, że w momencie nieodpłatnego nabycia akcji spółki francuskiej w ramach wprowadzonego Programu motywacyjnego po stronie Uczestników programu powstanie przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń. Jak bowiem wskazano w treści wniosku w dniu 1 lipca 2014 r. Uprawnieni Pracownicy otrzymali faktyczne prawo do rozporządzania akcjami. Zatem będzie im przysługiwać pełne prawo własności oraz prawa z Akcji (prawo do dywidendy, prawo do wykonywania prawa głosu podczas walnego zgromadzenia).

Powyższe skutkować będzie powstaniem po stronie Uczestników programu przysporzenia majątkowego, z uwagi na to, że aby podatnik mógł czerpać korzyści z akcji musi nabyć akcje za określoną cenę, a w związku z nieodpłatnym ich nabyciem nie ponosi takich wydatków. Operacja ta wywołuje skutek podatkowy w postaci uzyskania przez pracowników Spółki przychodu w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednakże, z uwagi na to, że Wnioskodawca nie jest organizatorem programu motywacyjnego i nie jest podmiotem przyznającym pracownikom w wyniku uchwały Walnego Zgromadzenia Akcjonariuszy przedmiotowe Akcje, lecz spółka akcyjna z siedzibą we Francji, czyli podmiot, z którym nie wiąże pracowników stosunek pracy (pracownicy Wnioskodawcy nie są zatrudnieni w spółce francuskiej, będącej organizatorem programu są tylko akcjonariuszami spółki francuskiej) natomiast Wnioskodawca w żaden sposób nie ma wpływu na na podejmowane przez spółkę niemiecką uchwały (tworzenie programu, nie bierze udziału w jego tworzeniu). Zatem w związku z nieodpłatnym nabyciem przez pracowników Wnioskodawcy akcji spółki akcyjnej z siedzibą we Francji na Wnioskodawcy nie będą ciążyć obowiązki płatnika.

Jak już bowiem wskazano, warunkiem istnienia obowiązków płatnika dla określonego podmiotu jest fakt dokonywania świadczeń przez ten podmiot na rzecz osób będących pracownikami tego podmiotu. W świetle powyższego przychód osób, które nabędą akcje nieodpłatnie od podmiotu trzeciego nie może stanowić podstawy uznania tego świadczenia jako pochodzącego ze stosunku pracy.

W konsekwencji w związku z nieodpłatnym nabywaniem przez pracowników Wnioskodawcy akcji spółki akcyjnej z siedzibą we Francji, nie będą ciążyć na Wnioskodawcy żadne obowiązki wynikające z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w szczególności Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do obliczenia, poboru i wpłacenia zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

W tym miejscu należy podkreślić, że z uwagi na to, że w przedstawionym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca nie będzie wykonywać wobec swoich pracowników obowiązków płatnika, zatem nieuprawnionym jest przez tutejszy organ podatkowy rozpatrywanie w niniejszej interpretacji skutków podatkowych powstałych po stronie pracowników Wnioskodawcy z tytułu nieodpłatnego nabycia akcji spółki akcyjnej z siedzibą we Francji oraz w zakresie ewentualnego zastosowania art. 24 ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wobec tego tut. Organ nie dokonał oceny stanowiska Wnioskodawcy w tym zakresie.

Ewentualne zbycie akcji spółki francuskiej przez pracowników Wnioskodawcy, nabytych w ramach opisanego programu motywacyjnego również nie rodzi po stronie Wnioskodawcy obowiązków płatnika. Przychód, który pracownicy osiągną z odpłatnego zbycia akcji zobowiązani będą opodatkować samodzielnie w stosownym zeznaniu podatkowym, składanym za rok podatkowych, w którym nastąpi ich sprzedaż.

Jednocześnie należy wskazać, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Przy czym, ww. przepisy prawa podatkowego wnioskodawca jest zobowiązany wskazać w złożonym wniosku.

Zakres żądania Wnioskodawcy wyznacza zatem w szczególności:

* stan faktyczny przedstawiony we wniosku o indywidualną interpretację prawa podatkowego,

* stan prawny (przepisy prawa) wskazany przez wnioskodawcę oraz

* zagadnienie prawne, które ma być przedmiotem interpretacji, a które wskazuje pytanie (pytania) Wnioskodawcy w kontekście Jego wątpliwości interpretacyjnych w odniesieniu do przepisów prawa podatkowego oraz własne stanowisko Wnioskodawcy.

W konsekwencji, niniejsza interpretacja została wydana wyłącznie w indywidualnej sprawie Wnioskodawcy, tj. w zakresie obowiązków płatnika - w kontekście obowiązku obliczania, pobierania i odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy i nie wywołuje skutków prawnych dla innych podmiotów (podatników - uczestników Programu).

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji organu podatkowego - wskazać należy, że orzeczenie te nie są wiążące dla tutejszego organu. Interpretacje organów podatkowych dotyczą tylko konkretnej, indywidualnej sprawy, osadzonej w określonym stanie faktycznym i tylko w tej sprawie rozstrzygnięcie w każdej z nich zawarte jest wiążące.

W związku z tym, organy podatkowe mimo, iż w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami - nie tylko innych organów podatkowych, jednak nie stosują wprost tych rozstrzygnięć także i z tego zwykłego powodu, iż nie stanowią one materialnego prawa podatkowego.

Ponadto odnosząc się do przywołanych orzeczeń Naczelnego Sadu Administracyjnego należy stwierdzić, iż w świetle art. 87 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej wyroki nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa i tym samym nie mogą być wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację, nawet jeżeli kształtuje określoną linię orzeczniczą. Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.) ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.