IPPB2/415-564/10-4/MG

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 17 września 2010 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB2/415-564/10-4/MG

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 21 czerwca 2010 r. (data wpływu 24 czerwca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania odszkodowania za wywłaszczone grunty, przyznanego w oparciu o przepisy ustawy o transporcie kolejowym - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 czerwca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania odszkodowania za wywłaszczone grunty, przyznanego w oparciu o przepisy ustawy o transporcie kolejowym.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W sierpniu 2009 r. rodzice Wnioskodawczyni przekazali aktem darowizny 2 hektary gruntów (ziemi) na rzecz Wnioskodawczyni. W marcu 2010 r. Wnioskodawczyni otrzymała pismo od P., iż zostanie wywłaszczona z 0,0933 ha na rzecz P. W piśmie określono kwotę odszkodowania, termin wypłaty odszkodowania określono na koniec 2010 r.

Z uwagi na stwierdzone braki formalne wniosku, tut. organ podatkowy pismem z dnia 13 sierpnia 2010 r. Nr IPPB2/415-564/10-2/MG (data nadania 13 sierpnia 2010 r., data odbioru 17 sierpnia 2010 r.) wezwał Wnioskodawczynię do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania poprzez:

* wskazanie podstawy prawnej, w oparciu o którą przyznane zostanie Wnioskodawczyni odszkodowania od P. za wywłaszczenie nieruchomości gruntowej,

* wskazanie celu wywłaszczenia przedmiotowego gruntu,

* wyjaśnienie czy przedmiotowy wniosek dotyczy stanu faktycznego, tak jak wskazano w części D.1. poz. 35 formularza ORD-IN, czy też zdarzenia przyszłego, na co wskazuje treść wniosku.

Wnioskodawczyni uzupełniła braki formalne wniosku w ustawowym terminie (data nadania 18 sierpnia 2010 r., data wpływu 20 sierpnia 2010 r.), w którym wskazała, iż przedmiotowe odszkodowanie przyznane zostało w oparciu o ustawę z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym (Dz. U. z 2007 r. Nr 16, poz. 94 z późn. zm.). Ponadto Wnioskodawczyni wyjaśniła, iż wywłaszczone grunty będą przeznaczone pod budowę dwupoziomowych skrzyżowań drogi z torami kolejowymi na linii kolejowej W. - G. - czterech wiaduktów drogowych: w k.m. 100,881 w ciągu drogi gminnej w C., w k.m. 102,598 w ciągu drogi wojewódzkiej na terenie P. i P.; w k.m. 104,462 w ciągu drogi gminnej w P. i w k.m. 106,348 w ciągu drogi powiatowej w P. - C. wraz z układem dróg dojazdowych i budową drogi równoległej od k.m. 103,025 do k.m. 104,330 w związku z rozbiórką przejazdów kolejowych w poziomie szyn w k.m. 100,448; w k.m. 100,758; w k.m. 102,362; w k.m. 103,032; w k.m. 104,405 i w k.m. 106,320 tej linii kolejowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy odszkodowanie z tytułu wywłaszczenia gruntów Wnioskodawczyni na rzecz P. podlega opodatkowaniu.

Zdaniem Wnioskodawczyni:

Zdaniem Wnioskodawczyni odszkodowanie nie powinno podlegać opodatkowaniu, ponieważ grunty, w których Wnioskodawczyni jest posiadaniu otrzymała w drodze darowizny od rodziców i Wnioskodawczyni nie posiadała informacji o inwestycjach P. na tym terenie. Ponadto grunty te Wnioskodawczyni częściowo przeznaczyła na budowę własnego domu jednorodzinnego. Pozostała część jest zagospodarowana rolniczo.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Odszkodowanie stanowi co do zasady przychód w rozumieniu zacytowanego wyżej art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od fizycznych. Nie oznacza to jednak, że wszystkie odszkodowania podlegają opodatkowaniu. Niektóre z nich, wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych określonym w art. 21 ust. 1 omawianej ustawy, korzystają ze zwolnienia od podatku.

Jednakże należy podkreślić, iż korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym zwolnienia od podatku, jest możliwe wyłącznie w sytuacji, gdy spełnione są wszelkie przesłanki określone w przepisie stanowiącym podstawę prawną danej preferencji.

Stosownie zaś do art. 21 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z tytułu odszkodowania wypłacanego stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami lub z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie oraz z tytułu sprzedaży nieruchomości w związku z realizacją przez nabywcę prawa pierwokupu, stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami; nie dotyczy to przypadków, gdy właściciel nieruchomości, o której mowa w zdaniu pierwszym, nabył jej własność w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego bądź odpłatnym zbyciem nieruchomości za cenę niższą o co najmniej 50% od wysokości uzyskanego odszkodowania lub ceny zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie lub w związku z realizacją prawa pierwokupu.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że sierpniu 2009 r. Wnioskodawczyni nabyła w drodze darowizny od rodziców 2 hektary gruntów. W marcu 2010 r. Wnioskodawczyni otrzymała pismo od PKP, iż zostanie wywłaszczona z 0,0933 ha na rzecz PKP, w którym to piśmie określono kwotę odszkodowania, natomiast termin jego wypłaty ustalono na koniec 2010 r. Wywłaszczenie gruntów nastąpi w oparciu o ustawę z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2007 r. Nr 16, poz. 94 z późn. zm.).

Organ podatkowy stwierdza, iż wskazana przez Wnioskodawczynię ustawa z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2007 r. Nr 16, poz. 94 z późn. zm.), określająca m.in. szczegółowe zasady i warunki przygotowania inwestycji dotyczących linii kolejowych o znaczeniu państwowym, w tym warunki lokalizacji i nabywania nieruchomości na ten cel oraz organy właściwe w tych sprawach, została wymieniona w art. 2 pkt 10 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 z późn. zm.), jako ustawa w zakresie dotyczącym gospodarki nieruchomościami.

Zgodnie z art. 9o ust. 1 ustawy o transporcie kolejowym, decyzję o ustaleniu lokalizacji linii kolejowej wydaje wojewoda, na wniosek P. P. L.K. Spółki Akcyjnej, zwanych dalej "P.L.K. S.A.".

W myśl art. 9q ust. 2 ustawy o transporcie kolejowym, Wojewoda doręcza decyzję o ustaleniu lokalizacji linii kolejowej wnioskodawcy oraz wysyła zawiadomienie o jej wydaniu właścicielom lub użytkownikom wieczystym nieruchomości objętych wnioskiem o wydanie tej decyzji na adres wskazany w katastrze nieruchomości. Stosownie do art. 9q ust. 6 ww. ustawy, decyzja o ustaleniu lokalizacji linii kolejowej określa termin wydania nieruchomości lub poróżnienia lokali i innych pomieszczeń. Jak stanowi art. 9s ust. 3 ustawy, nieruchomości wydzielone liniami rozgraniczającymi teren, o których mowa w ust. 2, stają się z mocy prawa własnością Skarbu Państwa z dniem, w którym decyzja o ustaleniu lokalizacji linii kolejowej stała się ostateczna.

Ponadto, istotne znaczenie dla ustalenia skutków podatkowych otrzymania ww. odszkodowania ma treść art. 9s ust. 4 omawianej ustawy, który stanowi, że do ustalenia wysokości i wypłacenia odszkodowania w przypadkach, o których mowa w ust. 3 i ust. 3a, stosuje się odpowiednio przepisy o gospodarce nieruchomościami, z zastrzeżeniem art. 9y i 9z.

Zgodnie natomiast z art. 9y ustawy o transporcie kolejowym, za nieruchomości oraz ograniczone prawa rzeczowe do nieruchomości, o których mowa w art. 9s ust. 3 i 3a oraz 9x ust. 4, przysługuje odszkodowanie w wysokości uzgodnionej między P.L.K. S.A. a dotychczasowym właścicielem lub użytkownikiem wieczystym nieruchomości, a także osobą, której przysługuje ograniczone prawo rzeczowe do nieruchomości.

W świetle zacytowanych wyżej przepisów prawa należy uznać, iż opisane we wniosku odszkodowanie, zostanie wypłacone stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z analizy art. 21 ust. 1 pkt 29 cytowanej ustawy wynika, że przedmiotowe zwolnienie nie będzie przysługiwało, w sytuacji gdy łącznie spełnione zostaną następujące warunki:

1.

nabycie nieruchomości nastąpiło w okresie dwóch lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego lub odpłatnym zbyciem,

2.

cena jej nabycia była o co najmniej 50% niższa od wysokości odszkodowania lub ceny zbycia.

W przypadku, gdy spełniony będzie tylko jeden z warunków, albo gdy żaden z nich nie zostanie spełniony, wówczas uzyskany przychód korzysta ze zwolnienia.

Analizując powyższe należy stwierdzić, iż Wnioskodawczyni nabyła własność nieruchomości gruntowej w okresie dwóch lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego. Tym samym należy uznać, że pierwszy warunek wyłączający możliwość skorzystania ze zwolnienia został spełniony. Nie będzie natomiast spełniony drugi z warunków wyłączający skorzystanie z przedmiotowego zwolnienia, dotyczący ceny nabycia, ponieważ Wnioskodawczyni nabyła nieruchomość w drodze darowizny, co nie pozwala na ustalenie ceny jej nabycia.

Stosownie bowiem do art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Skoro zatem przy nabyciu w drodze darowizny, z uwagi na jej nieodpłatny charakter, cena nie stanowi elementu tej umowy, nie będzie spełniony drugi warunek wyłączający przedmiotowe zwolnienie.

Biorąc zatem powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż odszkodowanie, które Wnioskodawczyni otrzyma skorzysta ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zetem nie będzie podlegało opodatkowaniu.

Jeżeli jednak przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różnić się od zdarzenia przyszłego, które wystąpi w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl