IPPB2/415-555/11-5/MG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 15 czerwca 2011 r. (data wpływu 7 lipca 2011 r.) oraz w uzupełnieniu wniosku z dnia 12 września 2011 r. (data nadania 12 września 2011 r., data wpływu 13 września 2011 r.) stanowiącego odpowiedź na wezwanie tut. organu z dnia 31 sierpnia 2011 r. Nr IPPB2/415-555/11-2/MG (data nadania 2 września 2011 r., data odbioru 9 września 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika związanych z programem zakupu przez pracowników Spółki akcji spółki z siedzibą w Danii, po ustalonej z góry cenie - jest:

* prawidłowe - odnośnie braku powstania po stronie pracowników przychodu ze stosunku pracy oraz związanych z tym faktem obowiązków płatnika,

* nieprawidłowe - w pozostałej części.

W dniu 7 lipca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika związanych z programem zakupu przez pracowników Spółki akcji spółki z siedzibą w Danii, po ustalonej z góry cenie.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Decyzją Zarządu (spółki z siedzibą w Danii), w grupie D. na świecie, wprowadzony zostanie program zakupu akcji tej spółki (dalej: Program). Uczestnikami programu będą m.in. pracownicy D. Sp. z o.o. (dalej: Spółka), podmiotu powiązanego z D.

Program przewiduje, iż w wyniku spełnienia określonych warunków (m.in. nieprzerwanego okresu zatrudnienia w Spółce) pracownicy Spółki będą mieli możliwość, ale nie obowiązek zakupu akcji D. po ustalonej z góry cenie (dalej: Opcja). Niniejsza Opcja jest przyznawana pracownikom nieodpłatnie. Opcja nie może zostać zbyta na rzecz osób trzecich, ani nie może zostać obciążona żadnymi postanowieniami umowy. Jakakolwiek próba rozdysponowania Opcją w powyższy sposób spowoduje jej unieważnienie. Ponadto, Opcja jest imienna i nie może stanowić przedmiotu masy spadkowej podlegającej zbyciu lub dziedziczeniu.

W sytuacji, kiedy pracownicy zdecydują się na zakup akcji, wówczas zgodnie z postanowieniami Programu, są zobowiązani do zakupu wszystkich akcji przypadających na danego pracownika. W tym celu są zobowiązani do poinformowania D. o ilości nabywanych akcji oraz do zdeponowania odpowiedniej kwoty na rachunek bankowy wskazany przez D. Po wykonaniu niniejszych czynności, akcje D. zostaną niezwłocznie przekazane na wyodrębniony rachunek maklerski wskazany przez Pracownika. Niniejsze akcje D. nie stanowią akcji nowej emisji i znajdują się w obrocie giełdowym na giełdzie papierów wartościowych.

Program przewiduje, iż cena po jakiej akcje są nabywane przez pracownika jest stała i uzależniona od kursu akcji D. (na giełdzie papierów wartościowych) określonego na dzień przyznania Opcji. Akcje D. nabyte odpłatnie będą mogły być zbyte przez pracowników na giełdzie papierów wartościowych, a uzyskane w ten sposób zagraniczne dochody będą wypłacane pracownikom bezpośrednio przez biuro maklerskie.

W ramach Programu Spółka nie będzie dokonywała żadnych wypłat pieniężnych na rzecz pracowników, ani nie będzie pośredniczyła w wydawaniu akcji. Spółka poniesie jednak koszty związane z uczestnictwem pracowników w Programie organizowanym przez D. W praktyce oznacza to, iż w wyniku uregulowań korporacyjnych w grupie D., Spółka będzie zobowiązana do poniesienia kosztów związanych z zakupem akcji D.

Z uwagi na stwierdzone we wniosku braki formalne, wezwano Wnioskodawcę pismem z dnia 31 sierpnia 2011 r. Nr IPPB2/415-555/11-2/MG (data nadania 2 września 2011 r., data odbioru 9 września 2011 r.) do ich uzupełnienia poprzez wyjaśnienie:

* czy nabycie akcji spółki z siedzibą w Danii nastąpi, na podstawie uchwały walnego zgromadzenia spółki będącej emitentem akcji, uprawniającej pracowników Spółki do nabycia akcji po z góry ustalonej cenie, która może być niższa od wartości rynkowej tych akcji.

Wnioskodawca uzupełnił braki formalne wniosku w ustawowym terminie, pismem z dnia 12 września 2011 r. (data nadania 9 września 2011 r., data wpływu 13 września 2011 r.), w którym wyjaśniono, że nabycie akcji Spółki z siedzibą w Danii nie nastąpi na podstawie uchwały walnego zgromadzenia Spółki będącej emitentem akcji, uprawniającej pracowników Spółki do nabycia akcji po z góry ustalonej cenie, która może być niższa od wartości rynkowej tych akcji.

Ponadto, tutejszy organ podatkowy w dniu 26 września 2011 r. wezwał telefonicznie Wnioskodawcę (na tę okoliczność została sporządzona notatka służbowa) do doprecyzowania przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji zdarzenia przyszłego poprzez wskazanie, czy przyznane nieodpłatnie pracownikom Spółki opcje stanowić będą pochodny instrument finansowy w rozumieniu art. 5a pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2005 r. Nr 183, poz. 1538 z późn. zm.). Wnioskodawca pismem z dnia 27 września 2011 r. (data nadania 28 września 2011 r., data wpływu 30 września 2011 r.) poinformował, że opcje, o których mowa we wniosku o wydanie interpretacji w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, art. 3 pkt 28a są pochodnymi instrumentami finansowymi.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym powyżej zdarzeniu przyszłym powstanie dla pracowników Spółki przychód ze stosunku pracy, od którego Spółka, jako płatnik zobowiązana będzie do poboru zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy PIT za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Z powyższego wynika, że za przychód ze stosunku pracy należy uznać:

W dalszej części przepis wymienia szczególne przypadki kwalifikujące uzyskane przez pracownika świadczenie, jako przychód z umowy o pracę. W szczególności przepis wskazuje, iż przychodem ze stosunku pracy są świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika oraz inne nieodpłatne świadczenia.

W opinii Spółki, nie można powyższego fragmentu przepisu utożsamiać z sytuacją pracowników, którzy otrzymali nieodpłatnie świadczenie w postaci zakupu akcji na preferencyjnych warunkach.

W pierwszej kolejności należy zwrócić uwagę, iż akcje zostaną przekazane bezpośrednio z zagranicy, tj. od podmiotu duńskiego. W kontekście tej operacji Spółka (pracodawca) powinna być traktowana jako podmiot niezwiązany z transakcją (podmiot trzeci), gdyż nie będzie uczestniczyć w procesie przekazywania akcji swoim pracownikom, a postanowienia Programu zostały przygotowane przez D., zaś Spółka nie będzie miała żadnych możliwości kształtowania treści tych uregulowań.

Zdaniem Spółki fakt, iż kosztem nabycia akcji zostanie obciążona Spółka nie powinien wpływać na możliwość rozpoznania przychodu ze stosunku pracy w odniesieniu do akcji przekazanych nieodpłatnie. Zobowiązanie do poniesienia kosztów Programu będzie wynikiem wewnętrznych ustaleń w grupie D. Zakup akcji na preferencyjnych warunkach będzie wynikiem przystąpienia pracownika do Programu, którego strony zostały zdefiniowane, jako D. oraz pracownicy Spółki. W tym kontekście regulamin Programu stanowi jedyną więź uprawniającą do nabycia od D. akcji w preferencyjny sposób. Oznacza to w szczególności, iż pracownik może kierować ewentualne roszczenia o wydanie akcji jedynie do D. a nie do Spółki (pracodawcy).

Wszystkie powyższe argumenty wyraźnie dowodzą, iż pomimo obciążenia polskiego pracodawcy kosztami akcji nabytych przez D., przychód ze stosunku pracy nie powstanie dla pracowników Spółki. W konsekwencji Spółka nie będzie pełniła funkcji płatnika, o której mowa w art. 31 ustawy PIT, tj. nie będzie zobowiązana do poboru zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

W powyższym zakresie wypowiedział się Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (wyrok z dnia 15 września 2009 r. sygn. III SA/Wa 570/09). Rozpatrując bardzo podobny stan faktyczny zauważył, iż:

Jak wynika ze stanu faktycznego podanego przez Spółkę w jej wniosku, nie ma ona wpływu na określanie zasad obowiązujących w ramach każdego z planów (zasady te ustala A. - GB), na podstawie których, m.in. jej pracownikom udostępniane są na preferencyjnych zasadach akcje spółki brytyjskiej. Spółka nie uczestniczy również w realizacji tych planów i nie ma wpływu na rozdział akcji, ponieważ wszystkie te czynności realizuje A. (GB) i ona też ostatecznie przydziela swoje akcje pracownikom Spółki. Od samego początku realizacji poszczególnych planów, a więc od przyznania opcji bądź udzielenia przyrzeczenia, aż do ich realizacji poprzez przydział akcji na preferencyjnych warunkach, więź prawna, jaka powstaje z racji realizacji tych przedsięwzięć istnieje jedynie pomiędzy poszczególnymi objętymi danym planem pracownikami Spółki a A. (GB), nie zaś pomiędzy tymi pracownikami a Spółką. Pracownicy z racji realizacji tych planów nie mogą zatem formalnie rzecz biorąc występować wobec Spółki z jakimikolwiek roszczeniami prawnymi. W takiej sytuacji, zdaniem Sądu, pomimo iż beneficjentami planów są także pracownicy Spółki (jak należy przyjąć są nimi również pracownicy szeregu innych spółek zależnych z grupy A.), a ona sama ponosi ekonomiczny ciężar przydzielanych jej pracownikom w sposób preferencyjny akcji, gdyż w ramach korporacyjnych uzgodnień refunduje te koszty na rzecz A. (GB), nie ma wystarczających przesłanek, aby przyjąć, iż mamy do czynienia z przychodami ze stosunku pracy, a Spółka jako pracodawca jest zobowiązana, m.in. do wykonywania obowiązków wynikających z funkcji płatnika, zgodnie z art. 31 PDOFizU.

Powyższy wyrok wskazuje na zasadność przyjętej przez Spółkę argumentacji, tj. w sytuacji obciążania Spółki kosztami Programu organizowanego przez podmiot zagraniczny, przychód z umowy pracę nie powstanie dla pracowników Spółki, a co za tym idzie, Spółka nie byłaby płatnikiem w rozumieniu ustawy PIT i konsekwentnie nie byłaby zobowiązana do poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe odnośnie braku powstania po stronie pracowników przychodu ze stosunku pracy oraz związanych z tym faktem obowiązków płatnika, natomiast w pozostałej części uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnikom w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Na podstawie art. 11 ust. 2a omawianej ustawy, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

Dla celów podatkowych nieodpłatne świadczenie obejmuje działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób, których skutkiem jest nieodpłatne - to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu - przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c).

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 10 cytowanej ustawy, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających.

Przez pochodne instrumenty finansowe zgodnie z definicją zawartą w art. 5a pkt 13 ww. ustawy, rozumie się instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 211, poz. 1384).

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 pkt 2 powołanej ustawy - instrumentami finansowymi w rozumieniu ustawy są niebędące papierami wartościowymi:

Przepisy ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi nie zawierają definicji legalnej opcji.

W doktrynie i judykaturze przyjmuje się, że opcja jest pochodnym instrumentem finansowym, dającym posiadaczowi prawo do zawarcia transakcji określonym instrumentem bazowym (a wiec do kupna lub sprzedaży akcji, walut, indeksów giełdowych itd.) w przyszłym terminie, po z góry określonej cenie.

Źródłem powstania opcji jest kontrakt opcyjny, będący umową, w której jedna strona zobowiązuje się, na żądanie drugiej strony, do kupna lub sprzedaży w określonym momencie w przyszłości oznaczonej liczby akcji po z góry ustalonej cenie albo do dokonania rozliczenia pieniężnego, gdzie nie ma miejsca faktyczna dostawa instrumentu bazowego, a jedynie realizacja kwoty pieniężnej odpowiadającej wartości tego instrumentu.

Innymi słowy, realizacja praw wynikających z opcji może nastąpić poprzez wybór jednego z dwóch następujących wariantów:

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego i jego uzupełnienia na wezwanie tut. organu wynika, że decyzją Zarządu (spółki z siedzibą w Danii), w grupie D. na świecie, wprowadzony zostanie program zakupu akcji tej spółki. Nabycie akcji spółki z siedzibą w Danii nie nastąpi na podstawie uchwały walnego zgromadzenia spółki będącej emitentem akcji, uprawniającej pracowników Spółki do nabycia akcji po z góry ustalonej cenie, która może być niższa od wartości rynkowej tych akcji. Uczestnikami programu będą m.in. pracownicy Spółki, tj. podmiotu powiązanego z D. Program przewiduje, iż w wyniku spełnienia określonych warunków (m.in. nieprzerwanego okresu zatrudnienia w Spółce), pracownicy Spółki będą mieli możliwość, ale nie obowiązek zakupu akcji D. po ustalonej z góry cenie (opcja). Opcja będzie przyznawana pracownikom nieodpłatnie. Opcja nie może zostać zbyta na rzecz osób trzecich, ani nie może zostać obciążona żadnymi postanowieniami umowy. Opcja jest imienna i nie może stanowić przedmiotu masy spadkowej podlegającej zbyciu lub dziedziczeniu. Spółka wskazała, że opcje w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, art. 3 pkt 28a są pochodnymi instrumentami finansowymi. W sytuacji, kiedy pracownicy zdecydują się na zakup akcji, zobowiązani będą do zakupu wszystkich akcji przypadających na danego pracownika. Akcje D. zostaną niezwłocznie przekazane na wyodrębniony rachunek maklerski wskazany przez pracownika. Niniejsze akcje D. nie stanowią akcji nowej emisji i znajdują się w obrocie giełdowym na giełdzie papierów wartościowych. Program przewiduje, iż cena po jakiej akcje są nabywane przez pracownika jest stała i uzależniona od kursu akcji D. (na giełdzie papierów wartościowych) określonego na dzień przyznania opcji. Akcje D. nabyte odpłatnie będą mogły być zbyte przez pracowników na giełdzie papierów wartościowych. W ramach programu Spółka nie będzie dokonywała żadnych wypłat pieniężnych na rzecz pracowników, ani nie będzie pośredniczyła w wydawaniu akcji. Spółka poniesie jednak koszty związane z uczestnictwem pracowników w programie organizowanym przez D. W wyniku uregulowań korporacyjnych w grupie D., Spółka będzie zobowiązana do poniesienia kosztów związanych z zakupem akcji D.

Mając na uwadze powyższe, z uwagi na to, że przyznane pracownikom Spółki w ramach przedmiotowego programu opcje będą niezbywalne, nie będzie istniał rynek, na którym takie instrumenty byłyby oferowane osobom trzecim, skutkuje to tym, iż nie będzie możliwe ustalenie ceny rynkowej stosowanej przy udostępnianiu ww. praw. W konsekwencji samo nieodpłatne otrzymanie niezbywalnych opcji uprawniających do nabycia w przyszłości akcji zagranicznej spółki uniemożliwia traktowanie go w kategorii przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z zasadami wynikającymi z art. 11 ww. ustawy. Otrzymanie niezbywalnych opcji nie jest bowiem związane z jakimkolwiek przysporzeniem w majątku osoby otrzymującej.

Natomiast w wyniku analizy przedstawionego zdarzenia przyszłego, w ocenie organu podatkowego u pracowników Spółki uczestniczących w programie w momencie realizacji opcji, tj. zakupu akcji zagranicznej spółki na preferencyjnych warunkach, po stałej cenie niewątpliwie wystąpi przysporzenie majątkowe.

Zwrócić bowiem należy uwagę na fakt, że większość podatników aby czerpać korzyści z akcji sama musi nabyć akcje za określoną cenę. A zatem inne osoby, chcąc nabyć akcje muszą zdecydować się na uszczuplenie swojego majątku, czyli muszą ponieść określony koszt, którego pracownicy Spółki nie poniosą w całości, bowiem akcje nabędą na preferencyjnych warunkach. Trudno zatem dowodzić, że pracownik otrzymujący akcje w sposób preferencyjny jest w takiej samej sytuacji jak osoba, która akcje musi kupić sama.

W zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku Spółka twierdzi, że opcje stanowią pochodny instrument finansowy w rozumieniu art. 3 pkt 28a) ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, a zatem należy przyjąć, iż spełniają również definicję pochodnego instrumentu finansowego w rozumieniu art. 5a pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Implikuje to możliwość zakwalifikowania przychodów uzyskanych z realizacji opcji do źródła przychodów, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem w momencie realizacji opcji, tj. w momencie preferencyjnego nabycia akcji spółki z siedzibą w Danii po stronie pracowników Spółki powstanie przychód z kapitałów pieniężnych, zgodnie z treścią art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który to przychód pracownicy Spółki zobowiązani będą opodatkować samodzielnie w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 1 (PIT-38) składanym za rok podatkowy, w którym uzyskają przedmiotowy przychód.

Dodać należy, że stosownie do treści art. 17 ust. 1b ww. ustawy, przychód określony w ust. 1 pkt 10 powstaje w momencie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych. Jednocześnie mając na uwadze postanowienia zacytowanego powyżej art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychód z realizacji praw wynikających z opcji jest przychodem należnym, do powstania którego nie jest konieczne jego otrzymanie.

Tym samym na Spółce, jako pracodawcy nie będą ciążyły obowiązki płatnika podatku dochodowego, wynikające z treści art. 31 ww. ustawy, tj. obliczenia, pobrania i odprowadzenia na rachunek właściwego urzędu skarbowego zaliczek na podatek dochodowy od uzyskanych przez pracowników przychodów, bowiem pracownicy Spółki w momencie realizacji opcji, tj. preferencyjnego nabycia akcji spółki z siedzibą w Danii nie uzyskają przychodu ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, w momencie realizacji opcji, tj. preferencyjnego nabycia akcji zagranicznej spółki z siedzibą w Danii po stronie pracowników Spółki powstanie przychód z kapitałów pieniężnych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, z uwagi na to, że po stronie pracowników Spółki nie powstanie przychód ze stosunku pracy, na Spółce nie będą ciążyły obowiązki płatnika podatku dochodowego wynikające z treści art. 31 ww. ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w kwestii braku powstania po stronie pracowników Spółki przychodu ze stosunku pracy oraz związanych z tym faktem obowiązków płatnika należy uznać za prawidłowe. Jednakże nieprawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, iż o braku przychodu pracowników ze stosunku pracy oraz wynikających z tego faktu obowiązków płatnika decyduje fakt, iż program będzie realizowany przez podmiot zagraniczny, a Wnioskodawca jest podmiotem niezwiązanym z transakcją, gdyż nie będzie uczestniczyć w procesie przekazywania akcji swoim pracownikom i nie będzie miał żadnych możliwości w kształtowaniu postanowień programu. Powyższe nie ma wpływu na przedmiotowe rozstrzygnięcie.

Końcowo - odnosząc się do powołanego przez Wnioskodawcę wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego - wskazać należy, iż powołany wyrok dotyczy konkretnej sprawy podatnika, osądzonej w określonym stanie faktycznym i w tej sprawie rozstrzygnięcie w nim zawarte jest wiążące. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, iż nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Ponadto organ podatkowy wskazuje, że jeżeli jednak przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różnić się od zdarzenia przyszłego, które wystąpi w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.