IPPB2/415-551/09-4/LK - Zwolnienie od podatku dochodowego od osób fizycznych zwrotu przez pracodawcę wydatków poniesionych przez pracownika na zakup szkieł kontaktowych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Państwa przedstawione we wniosku z dnia 2 września 2009 r. (data wpływu 4 września 2009 r.) uzupełnione pismem z dnia 10 listopada 2009 r. (data wpływu 12 listopada 2009 r.) na wezwanie Nr IPPB2/415-551/09-2/LK z dnia 30 października 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwrotu wydatków poniesionych na zakup szkieł kontaktowych - jest prawidłowe.

W dniu 4 września 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwrotu wydatków poniesionych na zakup szkieł kontaktowych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Obecnie Instytut dokonuje zwrotu wydatków na zakup okularów do pracy przy komputerze jeżeli zalecenie ich stosowania wyda lekarz okulista, w czasie profilaktycznych badań lekarskich. Na podstawie § 8 ust. 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 1 grudnia 1998 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe (Dz. U. Nr 148 poz. 973) Instytut wydał zarządzenie (w sprawie ustalania limitu pokrycia wartości okularów korygujących wzrok dla pracowników zatrudnionych na stanowiskach pracy wyposażonych w monitory ekranowe oraz zasad i warunków tego pokrycia), zgodnie z którym, pokrywa on wydatki na zakup okularów do wysokości 300 zł, na podstawie przedstawionej faktury i zaświadczenia lekarskiego orzekającego o konieczności stosowania okularów korygujących wzrok do pracy przy komputerze. Od dokonanego zwrotu Instytut nie potrąca zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, ponieważ wydatek ten korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy.

W chwili obecnej trwają prace nad zmianą zarządzenia. Zmiana dotyczy głównie kwestii przedmiotowych tekst jedn. rozszerza zakres przedmiotowy zwrotu wydatku o szkła kontaktowe (do tej pory zwrot obejmował tylko okulary korygujące wzrok) oraz sposobu dokumentowania wydatku (przedstawiona faktura będzie wystawiona na pracownika - w chwili obecnej jest wystawiana na Instytut).

Z uwagi na fakt, iż - w ocenie organu podatkowego - wniosek nie spełniał wymogów formalnych, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie ww. pismem z dnia 30 października 2009 r. Nr IPPB2/415-551/09-2/LK wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez:

Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie w wymaganym zakresie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zwrot pracownikowi wydatku, przez pracodawcę, na zakup szkieł kontaktowych zgodnie z opisanymi powyżej procedurami korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem wnioskodawcy: zwrot wydatku na zakup szkieł kontaktowych przez pracownika korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ szkła kontaktowe pełnią taką samą funkcję, co okulary korygujące wzrok, tzn. znoszą lub zmniejszają skutki wrodzonej lub nabytej wady wzroku. Podstawą wypłaty w tym przypadku będzie faktura z załączonym zaświadczeniem lekarskim orzekającym o stosowaniu szkieł kontaktowych do pracy przy monitorach ekranowych. Dla kwestii podatkowych (podatek dochodowy od osób fizycznych), zdaniem Spółki nie ma znaczenia, czy faktura będzie wystawiona na pracownika, czy też na Instytut.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są świadczenia rzeczowe i ekwiwalenty za te świadczenia, przysługujące na podstawie przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, jeżeli zasady ich przyznawania wynikają z odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw.

Jak wynika z brzmienia powołanego przepisu przedmiotowym zwolnieniem objęte są nie tylko świadczenia rzeczowe, ale również wypłacane w zamian za te świadczenia ekwiwalenty.

Dokonując analizy tego przepisu należy również stwierdzić, iż dla rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy istotna będzie kwestia ustalenia, czy wypłacony ekwiwalent pokrywający częściowo koszty zakupu szkieł kontaktowych przysługiwał na podstawie przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, a zasady jego przyznawania wynikają z odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż w chwili obecnej trwają prace nad zmianą zarządzenia. Zmiana dotyczy głównie kwestii przedmiotowych, tekst jedn. rozszerza zakres przedmiotowy zwrotu wydatku o szkła kontaktowe (do tej pory zwrot obejmował tylko okulary korygujące wzrok) oraz sposobu dokumentowania wydatku (przedstawiona faktura będzie wystawiona na pracownika - w chwili obecnej jest wystawiana na Instytut).

Oceniając przedstawione przez Wnioskodawcę zdarzenie przyszłe należy mieć na względzie przepisy Kodeksu pracy. Zgodnie z art. 237⁶ § 1 i 3 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) pracodawca jest obowiązany dostarczyć pracownikowi nieodpłatnie środki ochrony indywidualnej zabezpieczające przed działaniem niebezpiecznych i szkodliwych dla zdrowia czynników występujących w środowisku pracy oraz informować go o sposobach posługiwania się tymi środkami. Pracodawca jest obowiązany dostarczyć pracownikowi środki ochrony indywidualnej, które spełniają wymagania dotyczące oceny zgodności określone w odrębnych przepisach.

Przepis art. 237¹⁵ § 1 i 2 Kodeksu pracy wskazuje natomiast, iż Minister Pracy i Polityki Socjalnej w porozumieniu z Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej określi, w drodze rozporządzenia, ogólnie obowiązujące przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy dotyczące prac wykonywanych w różnych gałęziach pracy oraz, że Ministrowie właściwi dla określonych gałęzi pracy lub rodzajów prac w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej oraz Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej określą, w drodze rozporządzenia przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy dotyczące tych gałęzi lub prac.

W rozpatrywanym przypadku należy odwołać się do przepisu § 8 ust. 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 1 grudnia 1998 r., w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe (Dz. U. Nr 148, poz. 973), na podstawie, którego pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom okulary korygujące wzrok, zgodne z zaleceniem lekarza, jeżeli wyniki badań okulistycznych przeprowadzonych w ramach profilaktycznej opieki zdrowotnej w zakresie i na zasadach określonych w odrębnych przepisach, wykażą potrzebę ich stosowania podczas pracy przy obsłudze monitora ekranowego.

Soczewki kontaktowe, niewątpliwie pełnią tę samą funkcję, co okulary korekcyjne, tzn. znoszą lub zmniejszają skutki wrodzonej lub nabytej wady wzroku, takiej jak nadwzroczność, krótkowzroczność astygmatyzm (niezborność), czy starczowzroczność.

Z wyjaśnień Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej wynika bowiem, że w pewnych przypadkach pracodawca jest zobowiązany na podstawie przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy do zapewnienia pracowników również soczewek kontaktowych.

Chodzi tu o sytuacje, kiedy lekarz specjalista w wyniku badań okulistycznych przeprowadzonych w ramach profilaktycznej opieki zdrowotnej, zaleci stosowanie przy obsłudze monitora zamiast okularów - soczewki kontaktowe, gdyż przy danej wadzie wzroku pracownika nie jest możliwe skorygowanie wzroku przy pomocy okularów, tekst jedn. w szczególności:

Zdaniem Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej w takich sytuacjach należy uznać, soczewki (szkła) kontaktowe przeznaczone (zgodnie z zaleceniem lekarza) do korekty wzroku pracownika przy obsłudze monitora spełniają ten sam cel, co okulary korygujące wzrok. Pracodawca powinien wówczas, zgodnie z zaleceniem lekarza zapewnić pracownikowi soczewki (szkła) kontaktowe. W takim przypadku soczewki kontaktowe należy zaliczyć do świadczeń, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto, w kontekście przedstawionego problemu podkreślenia wymaga również kwestia zasad przyznawania przedmiotowego świadczenia rzeczowego.

Bowiem, aby móc zastosować zwolnienie podatkowe z art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przyjęte w zakładzie pracy zasady przyznawania tego rodzaju świadczeń rzeczowych muszą być zgodne z zasadami określonymi w przepisie § 8 ust. 2 ww. rozporządzenia.

Reasumując, zobowiązania pracodawcy na podstawie tego przepisu do zapewnienia okularów korekcyjnych oznacza, że wartość świadczenia rzeczowego, jakie pracownik otrzyma od swojego zakładu pracy będzie zwolniona na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zwolnieniem tym nie jest natomiast objęta kwota, jaką zakład pracy wypłaci pracownikowi tytułem zwrotu, kosztów zakupu okularów korekcyjnych czy soczewek kontaktowych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1-ego Maja 10, 09-402 Płock.