IPPB2/415-544/11-2/MK1 - Określenie skutków podatkowych udzielania pracownikom zniżek.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 22 czerwca 2011 r. (data wpływu 1 lipca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych udzielania pracownikom zniżek - jest prawidłowe.

W dniu 1 lipca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych udzielania pracownikom zniżek.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka S.A. (dalej: "Spółka") prowadzi działalność gospodarczą w zakresie szeroko pojętych usług ubezpieczeniowych.

Polityka sprzedaży Spółki w obszarze promocji ukierunkowana jest przede wszystkim na:

* pozyskiwanie nowych klientów,

* utrzymanie dotychczasowych klientów,

* zwiększenie zakresu usług ubezpieczeniowych świadczonych na rzecz klientów (dosprzedaż kolejnych produktów ubezpieczeniowych z oferty P.),

* zwiększenie sprzedaży określonego rodzaju produktów ubezpieczeniowych.

Jednym ze sposobów pozyskiwania nowego, jak i utrzymania dotychczasowego klienta oraz podniesienia poziomu sprzedaży określonych rodzajów produktów Spółki jest udzielanie zniżek promocyjnych, które stanowią pozataryfowy instrument uatrakcyjniania oferty ubezpieczeniowej.

Z założenia adresatami zniżek promocyjnych oferowanych przez Spółkę są:

* zdefiniowane i zamknięte grupy podmiotów (np. przedstawiciele określonych grup zawodowych),

* podmioty będące w portfelu P. i zawierające w P. inną nową umowę (np. osoba posiadająca polisę AC i nabywająca ubezpieczenie mieszkania),

* podmioty będące w portfelu P., które zawierają umowę na kolejny okres ubezpieczenia;

* podmioty posiadające określony, pożądany przez Spółkę, przebieg ubezpieczenia,

* podmioty wybierające ofertę Spółki, zamiast dotychczasowego ubezpieczenia w konkurencyjnej firmie ubezpieczeniowej,

* podmioty przedstawiające do ubezpieczenia przedmioty o wartości i parametrach, pożądanych przez Spółkę (np. luksusowy pojazd).

Definiując zniżkę promocyjną Spółka stosuje różne parametry związane z oceną ryzyka, które generalnie można podzielić na parametry o charakterze przedmiotowym (np. samochody osobowe, ciężarowe, nowe, używane) lub o charakterze podmiotowym (np. wiek, wykonywany zawód, wykształcenie, status rodzinny i majątkowy etc.).

Mając na uwadze powyższe, Spółka ustaliła, że jedną z najbardziej pożądanych przez P. grup klientów, są osoby związane odpowiednio blisko z Grupą P., tj. pracownicy Grupy P. oraz ich współmałżonkowie pozostający z nimi we wspólnocie majątkowej, emeryci i renciści zatrudnieni ostatnio w Grupie P., wdowy i wdowcy po zmarłym współmałżonku - pracowniku Grupy P., agenci ubezpieczeniowi P. SA, agenci ubezpieczeniowi P. SA, członkowie zarządów oraz rad nadzorczych spółek należących do Grupy P. w czasie pełnienia swych funkcji.

Z ustaleń tych wynika, iż jest to grupa ludzi, o której P. nie dość, że wie odpowiednio dużo (wiek, poziom dochodów, posiadany majątek) to są to osoby posiadające wysoką świadomość ubezpieczeniową, relatywnie wysokie wykształcenie, jak również dobry status majątkowy.

Ponadto, a może przede wszystkim, jest to grupa klientów niezwykle istotna dla Spółki z marketingowego punktu widzenia. Dla Spółki jest bowiem niezwykle istotne, aby osoby związane z P. mogły być prezentowane jako te, które wybierają ubezpieczenie w P., gdyż "dobrze wiedzą co dobre". Z drugiej strony Spółce bardzo zależy na niedopuszczeniu do sytuacji, aby osoby związane z Grupą P., były klientami konkurencyjnych firm ubezpieczeniowych, co mogłoby mieć negatywny wpływ na wizerunek Spółki.

Z tego też względu, celem uatrakcyjnienia oferty ubezpieczeniowej kierowanej do tej niezwykle pożądanej dla każdego innego ubezpieczyciela grupy klientów, Spółka postanowiła wprowadzić zniżkę promocyjną właśnie dla osób, które posiadają precyzyjnie zdefiniowane powiązania z Grupą P.

W tym celu, działając zgodnie ze standardami stosowanymi przez Spółkę w tego rodzaju przypadkach, przy wykorzystaniu odpowiednich instrumentów oceny ryzyka, Spółka w swoich regulacjach wewnętrznych określiła krąg podmiotów uprawnionych do tego rodzaju zniżki. Z regulacji tych wynika, że zniżka może być udzielona:

* pracownikom przynajmniej jednej spośród spółek należących do Grupy P. oraz ich współmałżonkom pozostającym z nimi we wspólnocie majątkowej,

* emerytom albo rencistom, którzy przeszli na emeryturę lub rentę bezpośrednio po zakończeniu pracy w spółkach z Grupy P. i po przepracowaniu określonego czasu; zniżka pracownicza przysługuje również temu emerytowi i renciście, który zatrudniony był w P. SA jako pośrednik stały i po przepracowaniu określonego czasu podjął działalność gospodarczą w charakterze wyłącznego agenta P. SA albo współpracę z Agencją Biurową w charakterze osoby fizycznej wykonującej czynności agencyjne,

* wdowom, wdowcom po pracowniku, emerycie albo renciście, określonych powyżej,

* agentom Spółki oraz agentom P. SA, którzy nie świadczą usług pośrednictwa ubezpieczeniowego na rzecz innych zakładów ubezpieczeń albo instytucji finansowych, z wyjątkiem świadczenia usług pośrednictwa ubezpieczeniowego albo finansowego na rzecz innych spółek z Grupy P.,

* członkom organów spółek z Grupy P.

Aby móc skorzystać z przedmiotowej zniżki, ww. osoby muszą również spełnić dodatkowe warunki, w tym w szczególności:

* pracownicy (współmałżonkowie) nabywają prawo do skorzystania ze zniżki po upływie określonego czasu pracy w jednej lub kilku spośród wymienionych w tym przepisie Spółek,

* w przypadku pracowników Spółek zagranicznych P., zniżka może być udzielona pod warunkiem, że przedmiot ubezpieczenia jest zarejestrowany (pojazd mechaniczny) lub znajduje się (nieruchomość) na terytorium RP,

* agenci nabywają prawo do skorzystania ze zniżki po upływie określonego czasu współpracy agencyjnej z P. SA albo P. SA,

* w przypadku współwłasności przedmiotu ubezpieczenia, osobie uprawnionej do zniżki przysługuje zniżka w wysokości proporcjonalnej do udziału tej osoby we współwłasności przedmiotu ubezpieczenia. Zasada ta nie dotyczy małżeńskiej wspólności majątkowej (wspólność ustawowa),

* okresy pracy i współpracy agencyjnej, o których mowa powyżej, liczone są łącznie.

Podkreślić ponadto należy, że podobnie jak w przypadku innych kategorii zniżek, również w tym przypadku, maksymalna wysokość zniżki udzielona danej osobie jest limitowana, tj. ograniczona poziomem minimalnej składki ubezpieczeniowej, określonej zgodnie z postanowieniami taryfy składek danego ubezpieczenia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z planowanym wprowadzeniem zniżki promocyjnej kierowanej do osób związanych z Grupą P., udzielane w ramach tej promocji zniżki będą dla pracowników Spółki stanowiły przychód, od którego Spółka powinna obliczyć, potrącić i odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy:

W ocenie Spółki, uzyskiwane przez jej pracowników zniżki promocyjne w zawieranych przez nich umowach ubezpieczenia ze Spółką jako że mają charakter rynkowy i są dostępne również dla osób nie będących pracownikami Spółki - a ewentualna korzyść jaką odniosą pracownicy nie jest ani świadczeniem w naturze, ani świadczeniem pieniężnym ponoszonym za pracownika, ani żadnym innym świadczeniem nieodpłatnym lub częściowo odpłatnym - nie będą stanowiły dla nich przychodu, a tym samym na Spółce nie będzie ciążył obowiązek obliczenia, pobrania i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Zgodnie z brzmieniem art. 9 ust. 1 u.p.d.o.f.: "Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku."

Jednocześnie na mocy art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f.: "Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych."

Należy ponadto zauważyć, że art. 12 ust. 4 u.p.d.o.f. definiuje pracownika, jako "...osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy." Dodatkowo w myśl art. 31 u.p.d.o.f.: "Osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy (...)."

Z przepisów tych wynika jednoznacznie, że kluczową kwestią dla rozstrzygnięcia przedmiotowego zagadnienia, jest ustalenie, czy zniżki promocyjne udostępnione również pracownikom Spółki, mogą być traktowane jako przychody ze stosunku pracy lub innych stosunków wymienionych w art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f., przy założeniu, że do przychodów pracownika należy zaliczyć praktycznie wszystkie otrzymane przez niego świadczenia, które mógł on otrzymać jako pracownik.

Z jednej strony należy bowiem zauważyć, że przychodami pracownika są nie tylko wynagrodzenia, czyli świadczenia wprost wynikające z zawartej umowy o pracę, ale również wszystkie inne przychody otrzymane, niezależnie od podstawy ich wypłaty, jeżeli w jakikolwiek sposób wiążą się z faktem wykonywania pracy.

Z drugiej jednakże strony należy stwierdzić, iż zgodnie z powszechnie akceptowanym stanowiskiem doktryny oraz judykatury, o tym, czy świadczenie jest przychodem ze stosunku pracy i innych stosunków wymienionych w art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f., decyduje okoliczność, czy może je otrzymać wyłącznie pracownik w rozumieniu art. 12 ust. 4 u.p.d.o.f., czy także inna osoba, nie związana z pracodawcą żadnym stosunkiem cywilno-prawnym.

Skoro w przedmiotowej sprawie, krąg osób uprawnionych do skorzystania z promocyjnej zniżki w ubezpieczeniu nie jest ograniczony do pracowników Spółki, to nie można mówić o powstaniu przychodu opodatkowanego podatkiem dochodowym. Do skorzystania z takich samych zniżek promocyjnych uprawniona jest wszakże znacznie szersza grupa osób (klientów) a Spółka nie może tylko z tego powodu, że klient jest jej pracownikiem, traktować go gorzej od pozostałych.

Co ważne podkreślenia - pracownik Spółki posiada identyczne uprawnienia do zniżki, jak i inne osoby do których zniżka jest skierowana, które nie są jej pracownikami. Ponadto należy podkreślić, że wszystkie zniżki promocyjne, w tym ta która jest kierowana do osób związanych z Grupą P., są ograniczone poziomem minimalnej składki ubezpieczeniowej, określonej zgodnie z postanowieniami taryfy składek danego ubezpieczenia. Tym samym każdy klient, w tym również pracownik, bez względu na przysługującą mu ilość i wysokość zniżek, zawsze będzie zobowiązany uiścić składkę, którą Spółka uznaje za rentowną.

Skoro wreszcie maksymalny poziom zniżki promocyjnej oferowanej osobom związanym z Grupą P. jest analogiczny do wielkości zniżek oferowanych przez Spółkę innym podmiotom (np. określone grupy zawodowe), to nie może być wątpliwości, że tego rodzaju zniżka ma rynkowy charakter.

Warto w tym miejscu zauważyć, że wartość świadczeń nieodpłatnych oraz częściowo odpłatnych ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b oraz art. 12 ust. 2 u.p.d.o.f. w myśl których wartość świadczeń nieodpłatnych w postaci usługi świadczonej biznesowo przez świadczącego oraz świadczeń w naturze na rzecz pracownika, określa się zasadniczo według cen stosowanych wobec innych odbiorców, natomiast jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika.

Tym samym należy stwierdzić, że analiza art. 11 ust. 2, 2a i 2b w związku z art. 12 ust. 2 u.p.d.o.f., prowadzi do jednoznacznego wniosku, zgodnie z którym w przedmiotowym przypadku nie może być mowy o świadczeniu w naturze, czy też o świadczeniu nieodpłatnym lub częściowo nieodpłatnym, gdyż cena oferowanego ubezpieczenia nigdy nie będzie odbiegać od ceny rynkowej oferowanej przez Spółkę innym klientom. Dla każdego ubezpieczonego zapłacona kwota będzie odzwierciedlała wartość ubezpieczenia. Ponadto, skoro dla każdego klienta Spółki, wysokość zniżek promocyjnych nigdy nie może przekroczyć poziomu minimalnej składki określonej dla danego ubezpieczenia, to brak jest podstaw dla kwestionowania rynkowości udzielanych zniżek.

Podkreślić również należy fakt, że mając na uwadze dokładnie przedstawiony przez Spółkę stan faktyczny, łatwo zauważyć, iż celem udzielenia przedmiotowej zniżki promocyjnej jest wyłącznie uatrakcyjnienie oferty produktowej Spółki kierowanej do tej szczególnej grupy klientów. Jak już bowiem stwierdzono, z perspektywy marketingowej jest to dla Spółki niezwykle istotna grupa klientów, których decyzje o wyborze ubezpieczyciela w sposób szczególny mają wpływ na wizerunek Spółki, jako podmiotu oferującego najlepsze warunki ubezpieczenia.

Jeżeli więc zniżka promocyjna nie ma na celu uprzywilejowywać pracowników Spółki lecz ma charakter stricte biznesowy, zakres osób które są uprawnione do skorzystania z tejże zniżki nie jest ograniczony do pracowników Spółki, a jednocześnie nie mamy do czynienia ani ze świadczeniem w naturze, ani ze świadczeniem nieodpłatnym lub częściowo odpłatnym, to w takim przypadku przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie powstanie, a tym samym na Spółce nie ciąży również obowiązek obliczenia, pobrania i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Stanowisko Spółki znajduje pełne potwierdzenie w indywidualnych interpretacjach prawa podatkowego dotyczących szeroko pojętych akcji promocyjnych. I tak np.:

* W interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 17 lutego 2010 r. (sygn. IPPB2/415-714/09-3/MK), organ stwierdził, iż "...w przypadku utworzenia przez Spółkę nowego programu lojalnościowego (...) którego grono beneficjentów - podmiotów korzystających z rabatów, nie będzie ograniczone wyłącznie do pracowników, to przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, u uczestników programu, nie powstanie".

* Analogiczne stanowisko zostało wyrażone w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 29 grudnia 2010 r. (sygn. IPPB2/415-920/10-2/AK).

* W interpretacji indywidualnej z 3 września 2010 r. (sygn. IPPB2/415-542/10-2/MK1), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdził natomiast: "Jeśli grono beneficjentów - podmiotów korzystających z rabatów nie będzie ograniczone wyłącznie do pracowników, to przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych u uczestników programu nie powstanie (...) czy świadczenie jest przychodem ze stosunku pracy (i innych stosunków wymienionych w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) decyduje okoliczność, czy może je otrzymać wyłącznie pracownik w rozumieniu ust. 4 tegoż artykułu, czy także inna osoba nie związana z pracodawcą (...) korzystanie na jednakowych warunkach z programu lojalnosciowego przez pracowników Spółki, wraz z innymi uprawnionymi także tymi niezwiązanymi w żaden sposób ze Spółką jest neutralne podatkowo dla wszystkich uczestników."

Stanowisko Spółki znajduje również potwierdzenie w orzecznictwie sądowym. Warto w tym miejscu wskazać chociażby wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 14 stycznia 2010 r. (sygn. III SA/Wa 1683/09), w którym Sąd jednoznacznie stwierdził, że jeżeli oferowany rabat (zniżka) dotyczy określonych cech adresatów niezależnie od ich powiązania ze spółką i nie będzie się różnił od innych programów rabatowych adresowanych do innych odbiorców (osób trzecich) to nie mamy do czynienia z przychodem po stronie beneficjentów programu, w tym pracowników spółki.

"... z punktu widzenia art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ewentualna korzyść jaką odniosą pracownicy Spółki lub podmiotu z nią współpracującego, którzy skorzystają z programu nie będzie stanowić przychodu (dochodu) - nie jest świadczeniem w naturze, świadczeniem pieniężnym ponoszonym za pracownika ani żadnym innym świadczeniem nieodpłatnym lub częściowo odpłatnym (...)"

"...programy rabatowe są organizowane stale jako handlowe narzędzie zwiększenia obrotu zaś kryterium podmiotowe, według którego programy te są konstruowane (tzn. określenie jego adresatów) następuje jedynie w wyniku oszacowania skuteczności realizowanego w danym czasie programu (...)"

"W pełni przydatny w niniejszej sprawie jest zatem przykład pracodawcy, który oferuje mieszkania swoim pracownikom po takiej samej cenie, jak osobom nie będącym pracownikami. Jeśli oferowany "rabat" jest dla obydwu grup adresatów taki sam, to w istocie nie jest to żaden rabat".

Podsumowanie

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że udzielenie przez Spółkę zniżek promocyjnych w składce ubezpieczeniowej, precyzyjnie wyselekcjonowanej grupie osób związanych z Grupą P., w tym również pracownikom Spółki, na warunkach standardowo stosowanych przez Spółkę - a więc przy zastosowaniu odpowiednich instrumentów oceny ryzyka jakie Spółka stosuje przy ustalaniu zniżek promocyjnych - jest neutralne podatkowo dla tychże osób. W konsekwencji na Spółce nie ciąży obowiązek obliczenia, pobrania i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Opodatkowanie dochodów osób fizycznych reguluje ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ww. ustawy opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na mocy art. 12 ust. 1 ww. ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Treść powyższego przepisu wskazuje, że do przychodów pracownika zaliczyć należy praktycznie wszystkie otrzymane przez niego świadczenia, które mógł on otrzymać jako pracownik. Są nimi bowiem nie tylko wynagrodzenia, czyli świadczenia wprost wynikające z zawartej umowy o pracę, ale również wszystkie inne przychody (świadczenia), niezależnie od podstawy ich wypłaty, jeżeli w jakikolwiek sposób wiążą się z faktem wykonywania pracy.

Podkreślenia wymaga fakt, iż w myśl art. 12 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za pracownika w rozumieniu ustawy uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy.

Zgodnie z art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Jak wynika ze zdarzenia przyszłego opisanego we wniosku, Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie szeroko pojętych usług ubezpieczeniowych. Jednym ze sposobów pozyskiwania nowego, jak i utrzymania dotychczasowego klienta oraz podniesienia poziomu sprzedaży określonych rodzajów produktów Spółki jest udzielanie zniżek promocyjnych, które stanowią pozataryfowy instrument uatrakcyjniania oferty ubezpieczeniowej.

Spółka ustaliła, że jedną z najbardziej pożądanych przez P. grup klientów, są osoby związane odpowiednio blisko z Grupą P., tj. pracownicy Grupy P. oraz ich współmałżonkowie pozostający z nimi we wspólnocie majątkowej, emeryci i renciści zatrudnieni ostatnio w Grupie P., wdowy i wdowcy po zmarłym współmałżonku - pracowniku Grupy P., agenci ubezpieczeniowi P. SA, agenci ubezpieczeniowi P. SA, członkowie zarządów oraz rad nadzorczych spółek należących do Grupy P. w czasie pełnienia swych funkcji.

Jest to grupa klientów niezwykle istotna dla Spółki z marketingowego punktu widzenia. Dla Spółki jest bowiem niezwykle istotne, aby osoby związane z P. mogły być prezentowane jako te, które wybierają ubezpieczenie w P., gdyż "dobrze wiedzą co dobre". Z drugiej strony Spółce bardzo zależy na niedopuszczeniu do sytuacji, aby osoby związane z Grupą P., były klientami konkurencyjnych firm ubezpieczeniowych, co mogłoby mieć negatywny wpływ na wizerunek Spółki. Celem uatrakcyjnienia oferty ubezpieczeniowej kierowanej do tej niezwykle pożądanej dla każde innego ubezpieczyciela grupy klientów, Spółka postanowiła wprowadzić zniżkę promocyjną właśnie dla osób, które posiadają precyzyjnie zdefiniowane powiązania z Grupą P.

Spółka w swoich regulacjach wewnętrznych określiła krąg podmiotów uprawnionych do tego rodzaju zniżki. Z regulacji tych wynika, że zniżka może być udzielona:

* pracownikom przynajmniej jednej spośród spółek należących do Grupy P. oraz ich współmałżonkom pozostającym z nimi we wspólnocie majątkowej,

* emerytom albo rencistom, którzy przeszli na emeryturę lub rentę bezpośrednio po zakończeniu pracy w spółkach z Grupy P. i po przepracowaniu określonego czasu; zniżka pracownicza przysługuje również temu emerytowi i renciście, który zatrudniony był w P. SA jako pośrednik stały i po przepracowaniu określonego czasu podjął działalność gospodarczą w charakterze wyłącznego agenta P. SA albo współpracę z Agencją Biurową w charakterze osoby fizycznej wykonującej czynności agencyjne,

* wdowom, wdowcom po pracowniku, emerycie albo renciście, określonych powyżej,

* agentom Spółki oraz agentom P. SA, którzy nie świadczą usług pośrednictwa ubezpieczeniowego na rzecz innych zakładów ubezpieczeń albo instytucji finansowych, z wyjątkiem świadczenia usług pośrednictwa ubezpieczeniowego albo finansowego na rzecz innych spółek z Grupy P.,

* członkom organów spółek z Grupy P.

Aby móc skorzystać z przedmiotowej zniżki, ww. osoby muszą również spełnić dodatkowe warunki, w tym w szczególności:

* pracownicy (współmałżonkowie) nabywają prawo do skorzystania ze zniżki po upływie określonego czasu pracy w jednej lub kilku spośród wymienionych w tym przepisie Spółek,

* w przypadku pracowników Spółek zagranicznych P., zniżka może być udzielona pod warunkiem, że przedmiot ubezpieczenia jest zarejestrowany (pojazd mechaniczny) lub znajduje się (nieruchomość) na terytorium RP,

* agenci nabywają prawo do skorzystania ze zniżki po upływie określonego czasu współpracy agencyjnej z P. SA albo P. SA,

* w przypadku współwłasności przedmiotu ubezpieczenia, osobie uprawnionej do zniżki przysługuje zniżka w wysokości proporcjonalnej do udziału tej osoby we współwłasności przedmiotu ubezpieczenia. Zasada ta nie dotyczy małżeńskiej wspólności majątkowej (wspólność ustawowa),

* okresy pracy i współpracy agencyjnej, o których mowa powyżej, liczone są łącznie.

Podkreślić ponadto należy, że podobnie jak w przypadku innych kategorii zniżek, również w tym przypadku, maksymalna wysokość zniżki udzielona danej osobie jest limitowana, tj. ograniczona poziomem minimalnej składki ubezpieczeniowej, określonej zgodnie z postanowieniami taryfy składek danego ubezpieczenia.

"Rabat", zgodnie ze słownikowym znaczeniem tego pojęcia oznacza: "zniżkę, ustępstwo procentowe od ustalonych cen towaru, głównie na rzecz nabywców płacących gotówką, kupujących dużą ilość towaru jednorazowo lub w określonym czasie, upust" (Słownik Języka Polskiego PWN R-Z, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1996).

W praktyce udzielenie rabatu polega więc na obniżeniu ceny zakupu usług lub towarów. "Ceną" - zgodnie z definicją zawartą w art. 3 ust. 1 pkt 1 w ustawie z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach (Dz. U. z 2001 r. Nr 97, poz. 1050 z późn. zm.) jest wartość wyrażona w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę.

Zatem w opisanej we wniosku sytuacji, skutkiem uzyskania zniżki promocyjnej jest obniżenie ceny zakupu produktu ubezpieczeniowego. Ponadto, przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe nie ogranicza kręgu uprawnionych do korzystania ze zniżki promocyjnej tylko do pracowników Wnioskodawcy. Jeśli zatem grono beneficjentów - podmiotów korzystających z rabatów nie będzie ograniczone wyłącznie do pracowników, to przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych u tychże pracowników nie powstanie.

Podkreślenia wymaga fakt, że o tym, czy świadczenie jest przychodem ze stosunku pracy (i innych stosunków wymienionych w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) decyduje okoliczność, czy może je otrzymać wyłącznie pracownik w rozumieniu ust. 4 tegoż artykułu, czy także inna osoba nie związana z pracodawcą.

W konsekwencji, korzystanie na jednakowych warunkach ze zniżek promocyjnych przez pracowników Spółki, wraz z innymi uprawnionymi, także tymi niezwiązanymi w żaden sposób ze Spółką, jest neutralne podatkowo dla wszystkich uczestników.

Reasumując po stronie pracowników Spółki nie powstanie przychód ze stosunku pracy podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Wobec powyższego Spółka nie będzie zobowiązana w stosunku do swoich pracowników do obliczenia i pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Końcowo - odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych, wyroków WSA, wskazać należy, iż rozstrzygnięcia w nich zawarte dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw, podatników w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Nie stanowią one materialnego prawa podatkowego i nie mają mocy powszechnie obowiązującej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.