IPPB2/415-543/08-2/AZ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 11 marca 2008 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB2/415-543/08-2/AZ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 10 grudnia 2007 r. (data wpływu 12 grudnia 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia obowiązku podatkowego w 2007 r. i w latach następnych w związku z uzyskiwaniem dochodów z pracy wykonywanej na terytorium Belgii - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 grudnia 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia obowiązku podatkowego w 2007 r. i w latach następnych w związku z uzyskiwaniem dochodów z pracy wykonywanej na terytorium Belgii.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest obywatelem Polski, który w maju 2007 r. wyjechał z Polski do Belgii na okres 3 lat w celu wykonywania pracy na rzecz spółki z grupy B. Rodzina dołączyła do niego na początku lipca 2007 r..

Całość wynagrodzenia osiągniętego przez Wnioskodawcę od momentu wyjazdu z Polski jest związana z pracą wykonywaną na terytorium Belgii. Wynagrodzenie to wypłacane jest przez B Sp. z o.o. na podstawie umowy o pracą podpisanej z polskim podmiotem. Wynagrodzenie to stanowi główne źródło utrzymania wnioskodawcy. Do końca 2006 r. Wnioskodawca był traktowany jako osoba mająca miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce i podlegał opodatkowaniu w Polsce od całości swoich dochodów

Wnioskodawca opłaca składki na ubezpieczenia społeczne oraz zdrowotne w Polsce. Wniosek o wydanie zaświadczenia E-101 został złożony. Ponadto Wnioskodawca posiada dodatkowe ubezpieczenie medyczne w Belgii opłacane przez spółkę belgijską.

Wnioskodawca w drugiej połowie 2007 r. i w latach następnych nie będzie przebywał w Polsce z wyjątkiem krótkotrwałych podróży turystycznych (w 2007 r. jego pobyt w Polsce nie przekroczy 183 dni). Żona przebywa na urlopie wychowawczym, a dziecko nie uczęszcza do szkoły w Belgii z racji nie osiągnięcia wieku szkolnego. Rzeczy ruchome (samochód), które stanowią jego własność (oraz są dla niego dostępne podczas całego pobytu w Belgii), znajdują się w Belgii.

Wnioskodawca nie posiada nieruchomości w Polsce. Jest on zameldowany w mieszkaniu swoich rodziców. W Belgii mieszka w wynajętym domu, za który płaci spółka belgijska. Rachunki za media (prąd, gaz itp.) są wystawiane bezpośrednio na Wnioskodawcę i przez niego opłacane.

Wnioskodawca złożył zgłoszenie aktualizacyjne NIP-3 zawierające jego zagraniczny adres zamieszkania do Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w G wraz ze złożeniem niniejszego wniosku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawca podlega ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce w 2007 r. i w latach następnych, w których będzie przebywał i pracował za granicą.

Zdaniem wnioskodawcy:

Zgodnie z regulacją zawartą w art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r., osoby fizyczne, jeżeli nie mają miejsca zamieszkania terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, podlegają ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce (tj. obowiązkowi podatkowemu tylko do dochodów/przychodów osiąganych na terytorium Polski). Natomiast za osobę mającą miejsce zamieszkania w Polsce, zgodnie z art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uważa się osobę fizyczną, która:

1.

posiada na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2.

przebywa na terytorium Polski dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

W myśl powyższego przepisu, aby można było mówić o podleganiu nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu przez konkretnego podatnika, musi on posiadać na terytorium Polski centrum interesów osobistych lub gospodarczych lub też czas pobytu danej osoby na terytorium Polski powinien przekroczyć 183 dni w ciągu roku podatkowego.

Od maja 2007 r. centrum interesów ekonomicznych Wnioskodawcy znajduje się w Belgii, gdzie wykonuje on obecnie pracę. Ośrodek interesów osobistych Wnioskodawcy w roku 2007 również znajduje się w Belgii, gdzie przebywa wraz z rodziną od lipca 2007 r..

Konsekwentnie, pierwszy warunek zawarty w art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie będzie od lipca 2007 spełniony, a zatem na tej podstawie Wnioskodawca nie powinien zostać uznany za osobę mającą miejsce zamieszkania w Polsce w drugiej połowie 2007 r. i w latach następnych.

Jeżeli chodzi o długość oraz częstotliwość pobytu Wnioskodawcy na terytorium Polski w roku 2007 pobyt ten nie przekroczy 183 dni. Zgodnie z przewidywaniami Wnioskodawca ma spędzić w Polsce w 2007 r. 160 dni gdyż Wnioskodawca w okresie oddelegowania, tj. od maja 2007 r. przebywa na terytorium Polski sporadycznie. Tym samym również druga przesłanka, na podstawie której określa się miejsce zamieszkania w Polsce dla celów podatkowych nie zostanie spełniona.

W świetle powyższego, od dnia przeprowadzki rodziny do Belgii, Wnioskodawca powinien zostać uznany za osobę nie posiadającą miejsca zamieszkania w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ ośrodek jego interesów życiowych znajduje się w Belgii a jego pobyt na terytorium Polski w 2007 r. nie przekroczy 183 dni.

W związku z powołanym wyżej stanem faktycznym, w świetle art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawca powinien podlegać w 2007 r. i w latach następnych podczas których będzie przebywał i pracował za granicą, ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, a zatem powinien opłacać podatki w Polsce wyłącznie od dochodów osiągniętych ze źródeł położonych na jej terytorium. Natomiast dochód osiągnięty z pracy wykonywanej poza terytorium Polski od 1 lipca 2007 oraz inne dochody Wnioskodawcy ze źródeł zagranicznych za okres od 1 lipca 2007 nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w Polsce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z regulacją zawartą w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy) podlegają w Polsce osoby fizyczne jeśli mają miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Natomiast art. 3 ust. 2a cytowanej ustawy stanowi, że osoby fizyczne nie posiadające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1.

posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2.

przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

W świetle art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, powołane przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 Konwencji podpisanej w Warszawie dnia 20 sierpnia 2001 r. między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Belgii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz zapobiegania oszustom podatkowym i uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 2004 r. Nr 211, poz. 2139), określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza każdą osobę, która, zgodnie z prawem tego Państwa, podlega tam opodatkowaniu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze i obejmuje również to Państwo, wszystkie jego jednostki terytorialne lub organy lokalne. Jednakże określenie to nie obejmuje osób, które podlegają opodatkowaniu w tym państwie w zakresie dochodu osiąganego ze źródeł położonych w tym Państwie lub z tytułu majątku położonego w tym Państwie.

Definicja ta odnosi się zatem do określenia "miejsca zamieszkania" przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę podlegania nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Zgodnie z art. 4 ust. 2 ww. konwencji, jeżeli osoba fizyczna ma miejsca zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, to jej status będzie określony wg następujących zasad:

a.

osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania; jeżeli ma ona stałe miejsce zamieszkania w obu Państwach, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, z którym ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze (ośrodek interesów życiowych),

b.

jeżeli nie można ustalić, w którym Państwie osoba ma ośrodek interesów życiowych, albo jeżeli nie ma ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym z Państw, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, w którym zwykle przebywa,

c.

jeżeli przebywa ona zazwyczaj w obydwu Państwach lub nie przebywa zazwyczaj w żadnym z nich, to będzie ona uważana za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, którego jest obywatelem,

d.

jeżeli jest ona obywatelem obu Państw lub nie jest obywatelem żadnego z nich, właściwe władze Umawiających się Państw rozstrzygną zagadnienie w drodze wzajemnego porozumienia.

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny, należy stwierdzić, iż w 2007 r. i w latach następnych (o ile zmianie nie ulegnie stan faktyczny) podlega Pan w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Posiada Pan miejsce zamieszkania na terytorium Belgii, towarzyszy Panu rodzina - żona i dziecko. Wykonuje Pan pracę na terytorium Belgii. Wynagrodzenie za ww. pracę stanowi główne źródło Pana utrzymania. W drugiej połowie 2007 r. i w latach następnych nie będzie Pan przebywał w Polsce z wyjątkiem krótkotrwałych podróży turystycznych. Zgodnie z przewidywaniami Wnioskodawca ma spędzić w Polsce w 2007 r. 160 dni, gdyż w okresie oddelegowania, tj. od maja 2007 r. będzie przebywał na terytorium Polski sporadycznie.

Mając na uwadze fakt, iż z Belgią łączą Pana ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze oraz uwzględniając zapisy Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Belgii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz zapobiegania oszustom podatkowym i uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 2004 r. Nr 211, poz. 2139) stwierdzić należy, że w 2007 r. i w latach następnych (o ile zmianie nie ulegnie stan faktyczny) podlega Pan w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl