IPPB2/415-537/07-4/IŚ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 5 grudnia 2007 r. (data wpływu 11 grudnia 2007 r.) oraz piśmie z dnia 6 marca 2008 r. (data nadania 7 marca 2008 r., data wpływu 10 marca 2008 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie Nr IPPB2/415-537/07-2/IŚ z dnia 29 lutego 2008 r. (data nadania 29 lutego 2008 r., data doręczenia 5 marca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku sporządzania informacji PIT-8C w związku ze zwrotem kosztów dojazdu pacjentom testującym leki - jest prawidłowe.

W dniu 11 grudnia 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku sporządzenia informacji PIT-8C w związku ze zwrotem kosztów dojazdu pacjentom testującym leki.

Z uwagi na braki formalne w złożonym wniosku, tutejszy organ podatkowy pismem z dnia 29 lutego 2008 r. Nr IPPB2/415-537/07-2/IŚ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez: przedstawienie dokumentu, z którego wynika sposób reprezentacji Wnioskodawcy w zakresie oświadczeń woli i podpisywania dokumentów (aktualny wypis z KRS); przesłanie aktualnego pełnomocnictwa lub innego dokumentu, z którego wynika prawo do występowania w imieniu Wnioskodawcy z wnioskiem o interpretację przepisów prawa podatkowego; podpisanie oświadczenia że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej (...).

Braki formalne wniosku uzupełniono prawidłowo w dniu 10 marca 2008 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Podstawową działalnością Wnioskodawcy - X Sp. z o.o. jest wykonywanie w ramach realizowanych projektów badań klinicznych, polegających na badaniu z udziałem pacjentów przyszłych produktów leczniczych przed wprowadzeniem tych produktów na rynek.

Biorący udział w tych badaniach nie otrzymują żadnych gratyfikacji z tego tytułu. Spółka zwraca im jedynie koszty dojazdów do ośrodków leczniczych, często znacznie oddalonych miejsca zamieszkania pacjentów.

Na podstawie oświadczenia pacjenta, zostaje mu wypłacona kwota będąca iloczynem kilometrów i obowiązującej stawki przy używaniu pojazdów prywatnych do celów służbowych (do 13 listopada 2007 r. 0,7846; od 14 listopada 2007 r. 0,8358).

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1) Zwrot kosztów za dojazdy do ośrodków leczniczych, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 i art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest dla pacjentów przychodem z innych źródeł, gdyż w katalogu zwolnień zawartych w art. 21 tejże ustawy nie ma takiego wyłączenia.

Ad. 2) W związku faktem, iż pacjenci uzyskają przychód z innych źródeł Spółka zamierza za rok 2007 sporządzić i przekazać informacje PIT-8C i wykazać te przychody w pozycji D formularza.

Pacjenci natomiast zobowiązani są wykazać otrzymane kwoty, zgodnie z informacją PIT-8C, w zeznaniu rocznym jako przychody z innych źródeł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Natomiast art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Sposób ustalania wartości pieniężnej tych świadczeń określają dalsze przepisy tego artykułu.

Dla celów podatkowych przyjmuje się, że nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest nie związane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas podróży osoby niebędącej pracownikiem do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju.

Możliwość zastosowania przedmiotowego zwolnienia istnieje wówczas, gdy na okoliczność wykonania określonego zlecenia zawarta zostanie umowa cywilnoprawna, w której strony mogą - zgodnie z zasadą swobody kształtowania umów - wzajemnie uregulować kwestie związane z wynagrodzeniem za wykonanie zlecenia, w tym dotyczące zwrotu wydatków związanych z kosztami podróży.

Przedmiotowe zwolnienie stosuje się przy spełnieniu warunków określonych w art. 21 ust. 13 cytowanej ustawy. Zasadniczym warunkiem jest to, aby otrzymane świadczenia nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i miały związek z przychodami bądź działalnością danego podmiotu.

W związku z powyższym, jeżeli istnieją stosowne postanowienia w umowie cywilnoprawnej zleceniobiorca może otrzymać zwolniony od podatku dochodowego od osób fizycznych zwrot (do wysokości określonej odrębnymi przepisami) z tytułu kosztów wyżywienia, kosztów przejazdu, kosztów noclegu, kosztów dojazdu środkami komunikacji miejskiej, innych udokumentowanych wydatków związanych z wykonywaniem czynności określonych w umowie.

Ze stanu faktycznego przedstawionego w niniejszej sprawie wynika, iż X Sp. z o.o. w ramach realizowanych projektów badań klinicznych, polegających na badaniu z udziałem pacjentów przyszłych produktów leczniczych przed wprowadzeniem tych produktów na rynek, zwraca tym pacjentom koszty dojazdów do ośrodków leczniczych (często znacznie oddalonych miejsca zamieszkania pacjentów). Jednocześnie w opisie stanu faktycznego brak jest wskazania, że Spółka zawarła z pacjentami umowę cywilnoprawną, która określałaby warunki uczestnictwa pacjentów w badaniach, w tym zasady zwrotu kosztów dojazdu pacjentów do ośrodków leczniczych.

Wobec tego zwrócone pacjentom koszty na dojazdy do ośrodków leczniczych w sensie podatkowym są przychodem pacjentów.

Przychód ten należy potraktować jako przychód z tzw. "innych źródeł", o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 cytowanej ustawy o podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 powoływanej za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nie należące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nie znajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Użyte w tym przepisie słowo "w szczególności" oznacza, iż podana definicja innych przychodów zawiera otwarty katalog przysporzeń majątkowych.

Stosownie zaś do art. 42a ww. ustawy osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów (PIT-8C) i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Od przychodów z innych źródeł podmiot, który je wypłacił nie pobiera zaliczki na podatek dochodowy. Oznacza to, że te przychody podatnik sam musi wykazać w zeznaniu rocznym i je opodatkować. Nadmienić przy tym należy, iż właściwy jest w takim przypadku formularz PIT-36 - przeznaczony nie tylko dla przedsiębiorców, ale również i osób, którym płatnik nie pobrał zaliczki na podatek (w przypadku osób uzyskujących przychody ze stosunku pracy nie składa się wówczas odrębnego zeznania na formularzu PIT-37, całość dochodów należy rozliczyć w PIT-36).

Reasumując: zwracane przez Spółkę koszty za przejazdy pacjentów biorących udział w badaniach stanowią dla pacjentów przychód z innych źródeł, podlegający ujawnieniu przez Spółkę w informacji PIT-8C i opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w zeznaniu rocznym, składanym przez pacjenta.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.