IPPB2/415-513/13-2/MG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 12 lipca 2013 r. (data wpływu 17 lipca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów opłaty za zarządzanie portfelem instrumentów finansowych - jest prawidłowe.

W dniu 17 lipca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów opłaty za zarządzanie portfelem instrumentów finansowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca wraz z małżonkiem w 2008 r. zawarł umowę o zarządzanie portfelem instrumentów finansowych z X. S.A. X S.A. zarządzając portfelem Wnioskodawcy, w skład którego wchodzą instrumenty finansowe, prowadzi działalność maklerską w rozumieniu art. 69 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi.

Zarządzanie portfelem polega na podejmowaniu i realizacji dyspozycji inwestycyjnych na rachunek Wnioskodawcy prowadzony przez Centralny Dom Maklerski X S.A., w ramach portfela. Decyzje inwestycyjne podejmowane i realizowane są w oparciu o udzielone przez Wnioskodawcę pełnomocnictwo dla X., bez uzyskiwania każdorazowej zgody Wnioskodawcy.

Zarządzanie portfelem obejmuje w szczególności:

* kupno i sprzedaż instrumentów finansowych, przeprowadzanie transakcji na instrumentach finansowych z przyrzeczeniem odkupu,

* składanie zapisów na zakup instrumentów finansowych,

* transakcje kupna i sprzedaży instrumentów finansowych na rynkach zagranicznych i związane z nimi transakcje kupna bądź sprzedaży walut obcych,

* lokowanie środków na lokatach bankowych,

* zaciąganie kredytów na zakup instrumentów finansowych.

Za zarządzanie portfelem X SA pobiera co miesiąc opłatę procentowo od zarządzanych aktywów, a pokrywana jest ona ze środków pieniężnych wchodzących w skład portfela Wnioskodawcy.

Opłata za zarządzanie ponoszona przez Wnioskodawcę jest warunkiem koniecznym do zawarcia umowy o zarządzanie portfelem instrumentów finansowych z X SA.

Zarządzanie przez X SA aktywami Wnioskodawcy odbywa się za pośrednictwem rachunku inwestycyjnego prowadzonego przez Centralny Dom X S.A. Zlecane przez X SA operacje na rachunku inwestycyjnym podatnika przynoszą zyski/straty. Zyski opodatkowane są na podstawie art. 30b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stawką 19%, straty są rozliczane w następnych kolejnych 5 latach podatkowych.

Centralny Dom X S.A. sporządzając PIT-8C wykazuje dochody/straty wynikające z inwestycji wymienionych w art. 30b ustawy o p.d.o.f. oraz koszty uzyskania przychodu przyjmując wydatki bezpośrednio przypisane do konkretnej transakcji (koszt nabycia odpłatnie zbywanego papieru wartościowego), koszty poniesione w roku podatkowym związane z obsługą rachunku przez CDM X S.A.

Po zakończeniu roku podatkowego X SA sporządza i wysyła podatnikowi zestawienie pobranych opłat za zarządzanie nie ujętych w PIT-8C, a będących kosztem koniecznym do uzyskania przychodu.

Prowizja Centralnego Domu Maklerskiego X S.A. i opłata za zarządzanie portfelem instrumentów finansowych to różne prowizje należne dwóm różnym podmiotom, poniesione przez Wnioskodawcę w celu uzyskania przychodu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy opłata za zarządzanie portfelem instrumentów finansowych pobierana przez firmę inwestycyjną, działającą w oparciu o art. 69 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi stanowi koszt uzyskania przychodu w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 76 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, za koszty uzyskania przychodu można uznać zarówno koszty przypisane do konkretnej transakcji, jak i koszty związane z obsługą rachunku inwestycyjnego poniesione w celu uzyskania przychodu.

Zarządzanie portfelem instrumentów finansowych to oparty na wiedzy, doświadczeniu i umiejętnościach proces podejmowania decyzji w zarządzaniu instrumentami finansowymi, co w istotnym zakresie determinuje możliwość uzyskania przychodów z obrotu instrumentami finansowymi.

Opłata za zarządzanie ponoszona przez Wnioskodawcę stanowi koszt uzyskania przychodu. Bez wyrażenia zgody na ponoszenie tej opłaty X. SA nie zawarłby z Wnioskodawcą umowy o zarządzanie portfelem instrumentów finansowych, a tym samym Wnioskodawca nie uzyskałby żadnych dochodów. Opłata jest więc kosztem koniecznym do uzyskania przychodu.

Wnioskodawca sądzi, że art. 23 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wśród wyłączeń kosztów, do których można by zaliczyć opłatę za zarządzanie portfelem instrumentów finansowych. Wnioskodawca stoi na stanowisku, że opłata za zarządzanie stanowi koszt uzyskania przychodu w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl przepisu art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a - c).

Stosownie do treści art. 17 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, przychody z:

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca w 2008 r. zawarł umowę o zarządzanie portfelem instrumentów finansowych z instytucją finansową. Instytucja zarządzając portfelem Wnioskodawcy, w skład którego wchodzą instrumenty finansowe, prowadzi działalność maklerską w rozumieniu art. 69 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi. Zarządzanie portfelem polega na podejmowaniu i realizacji dyspozycji inwestycyjnych na rachunek Wnioskodawcy prowadzony przez dom maklerski, w ramach portfela. Decyzje inwestycyjne podejmowane i realizowane są w oparciu o udzielone przez Wnioskodawcę pełnomocnictwo dla instytucji finansowej, bez uzyskiwania każdorazowej zgody Wnioskodawcy.

Zarządzanie portfelem obejmuje m.in.

* kupno i sprzedaż instrumentów finansowych, przeprowadzanie transakcji na instrumentach finansowych z przyrzeczeniem odkupu,

* składanie zapisów na zakup instrumentów finansowych,

* transakcje kupna i sprzedaży instrumentów finansowych na rynkach zagranicznych.

Za zarządzanie portfelem instytucja finansowa pobiera co miesiąc opłatę procentowo od zarządzanych aktywów, a pokrywana jest ona ze środków pieniężnych wchodzących w skład portfela Wnioskodawcy. Opłata za zarządzanie ponoszona przez Wnioskodawcę jest warunkiem koniecznym do zawarcia umowy o zarządzanie portfelem instrumentów finansowych. Zarządzanie aktywami Wnioskodawcy odbywa się za pośrednictwem rachunku inwestycyjnego prowadzonego przez dom maklerski. Zlecane przez instytucję finansową operacje na rachunku inwestycyjnym Wnioskodawcy przynoszą zyski/straty. Zyski opodatkowane są na podstawie art. 30b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stawką 19%, straty są rozliczane w następnych kolejnych 5 latach podatkowych. Dom maklerski sporządzając informację PIT-8C wykazuje dochody/straty wynikające z inwestycji wymienionych w art. 30b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz koszty uzyskania przychodu przyjmując wydatki bezpośrednio przypisane do konkretnej transakcji (koszt nabycia odpłatnie zbywanego papieru wartościowego), koszty poniesione w roku podatkowym związane z obsługą rachunku przez dom maklerski. Po zakończeniu roku podatkowego instytucja finansowa sporządza i wysyła Wnioskodawcy zestawienie pobranych opłat za zarządzanie nie ujętych w PIT-8C, a będących kosztem koniecznym do uzyskania przychodu.

Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 ww. ustawy nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów (art. 9 ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 30b ust. 1 cytowanej ustawy, od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, i z realizacji praw z nich wynikających oraz z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) w spółkach mających osobowość prawną albo wkładów w spółdzielniach w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Sposób obliczania dochodu ze zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych i z realizacji praw z nich wynikających, określony został w art. 30b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dochodem, o którym mowa w ust. 1, jest:

- osiągniętą w roku podatkowym.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 38 cytowanej ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) w spółce mającej osobowość prawną oraz innych papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa lub jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji), wkładów oraz innych papierów wartościowych, w tym z tytułu wykupu przez emitenta papierów wartościowych, a także z odkupienia tytułów uczestnictwa lub jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych, albo umorzenia jednostek uczestnictwa, tytułów uczestnictwa oraz certyfikatów inwestycyjnych w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 3e.

W oparciu o art. 23 ust. 1 pkt 38a ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków związanych z nabyciem pochodnych instrumentów finansowych - do czasu realizacji praw wynikających z tych instrumentów albo rezygnacji z realizacji praw wynikających z tych instrumentów albo ich odpłatnego zbycia - o ile wydatki te, stosownie do art. 22g ust. 3 i 4, nie powiększają wartości początkowej środka trwałego oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Powołane przepisy stanowią lex specialis w stosunku do zasady generalnej ustalania kosztów uzyskania przychodów określonej w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z nią, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Z uwagi na użyte w cytowanym przepisie sformułowanie "w celu osiągnięcia przychodów" wymagany jest bezpośredni związek pomiędzy poniesionym kosztem, a osiągniętym przychodem.

W świetle powyższego, podatnik ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów z tytułu zbycia papierów wartościowych i pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających poniesione wydatki pod warunkiem, że:

* istnieje bezpośredni związek przyczynowo - skutkowy pomiędzy poniesionymi wydatkami a przychodami,

* nie jest to wydatek wskazany w zamkniętym katalogu wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów, określonych w art. 23 ust. 1 ww. ustawy.

Ponadto, ustalając dochód, o którym mowa w art. 30b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodów można podzielić na dwie grupy:

* bezpośrednio przypisane do konkretnej transakcji - koszt nabycia odpłatnie zbywanego papieru wartościowego lub pochodnego instrumentu finansowego (cena jednostkowa x ilość instrumentów finansowych),

* koszty poniesione przez podatnika w roku podatkowym związane z obsługą rachunku przez np. biuro maklerskie, bank, w celu uzyskania przychodu (koszty prowizji, w tym prowizji kupna i sprzedaży, poniesione w danym roku związane z prowadzeniem lub założeniem rachunków, koszty transferu, koszty zdeponowania papierów).

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz przywołane uregulowania prawne należy zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że opłata za zarządzanie ponoszona przez Wnioskodawcę stanowi koszt uzyskania przychodu.

Zarządzanie aktywami to oparty na wiedzy, doświadczeniu i umiejętnościach proces podejmowania decyzji i ich realizacji, co zrobić, w jakim momencie oraz perspektywie czasowej, z danym instrumentem finansowym. Zatem w istotnym zakresie determinuje ono możliwość i zakres uzyskania przychodu z obrotu papierami wartościowymi i instrumentami finansowymi. W wyniku zarządzania rachunkami służącymi przeprowadzaniu transakcji przez instytucje finansowe podatnik osiąga przychód, natomiast z tytułu zarządzania aktywami uiszcza tzw. opłatę za zarządzanie. Powyższe oznacza, iż występuje związek przyczynowo - skutkowy pomiędzy uzyskanym przychodem, a usługą zarządzania, w efekcie czego ponoszone przez Wnioskodawcę koszty zarządzania portfelem papierów wartościowych i pochodnych instrumentów finansowych stanowią tzw. pośredni koszt uzyskania przychodów, jako odpowiadający kryterium wynikającego z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zauważyć należy, że przedmiotowa opłata może zostać zaliczona do kosztów uzyskania przychodów w całości tylko wówczas, gdy dotyczy ona zarządzania zbytymi papierami wartościowymi oraz pochodnymi instrumentami finansowymi. W przypadku, gdy opłata za zarządzanie dotyczy zarządzania zbytymi walorami oraz walorami pozostałymi na rachunku Wnioskodawcy, to do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawca zaliczyć może tylko tę część opłaty za zarządzanie portfelem, która przypada na zarządzanie zbytymi papierami wartościowymi oraz pochodnymi instrumentami finansowymi, bez względu na to, w którym dniu danego roku podatkowego nastąpiła ich sprzedaż.

Reasumując, stwierdzić należy, że opłata za zarządzanie portfelem instrumentów finansowych pobierana przez firmę inwestycyjną, działającą w oparciu o art. 69 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi stanowi koszt uzyskania przychodu w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.