IPPB2/415-506/09-4/AK - Możliwość zaliczenia do przychodu odsetek wypłacanych przez bank na rzecz klienta w związku z zawartą umową o ustanowienie kaucji bankowej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 7 sierpnia 2009 r. (data wpływu 12 sierpnia 2009 r.) oraz piśmie z dnia 28 września 2009 r. (data nadania 2 października 2009 r. data wpływu 6 października 2009 r.) uzupełniającym braki formalne wniosku na wezwanie Nr IPPB2/415-506/09-2/AK z dnia 23 września 2009 r. (data nadania 23 września 2009 r., data doręczenia 28 września 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych związanych z wypłatą odsetek od ustanowionej kaucji bankowej - jest prawidłowe.

W dniu 12 sierpnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych związanych z wypłatą odsetek od ustanowionej kaucji bankowej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Bank zajmuje się m.in. udzielaniem kredytów. W celu zabezpieczenia niniejszych wierzytelności Bank zawiera z osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej ("Klient") odrębną umowę o ustanowienie kaucji bankowej ("Umowa"), zgodnie z art. 102 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz. U. z 2002 r. Nr72, poz. 665 z późn. zm.).

Klient ustanawia na rzecz Banku kaucję i wpłaca określoną kwotę ("Kwota główna") na odrębny, otwarty w celu przechowywania kaucji, rachunek bankowy. Kaucja obowiązuje przez cały okres istnienia wierzytelności, którą zabezpiecza. Przez cały okres obowiązywania kaucji, środki pieniężne są oprocentowane.

W zależności od umowy z Klientem, zasady naliczania i wypłaty odsetek uregulowane są w jeden z poniższych sposobów:

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Pismem z dnia 23 września 2009 r. Nr IPPB2/415-506/09-2/AK wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych wniosku poprzez: przedstawienie dokumentu (odpowiednio wypisu z KRS lub kopii poświadczonej za zgodność z oryginałem), z którego wynika sposób reprezentacji Spółki w zakresie oświadczeń woli i podpisywania dokumentów, tj. stosowne umocowanie dla osób, które przedmiotowy wniosek podpisały.

Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie (data wpływu uzupełnienia 6 października 2009 r.).

Zdaniem Wnioskodawcy:

W opinii Banku odsetki naliczane od kwoty głównej kaucji zabezpieczającej wierzytelność Banku stanowią przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 i 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, Bank nie jest zobowiązany do pobrania jako płatnik zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych w przypadku wypłaty środków pieniężnych Klientowi.

Bank zobowiązany będzie do sporządzenia i przesłania informacji PIT-8C w terminie do końca lutego roku następnego po roku podatkowym, w którym nastąpiła faktyczna wypłata odsetek (przypadek 3) lub w którym nastąpił zwrot kaucji - Kwoty głównej wraz z odsetkami (Przypadek 1 i 2).

Powyższe stanowisko wynika z charakteru kaucji zabezpieczającej wierzytelność Banku. Kaucja została ustanowiona na podstawie art. 102 Prawa bankowego.

Zgodnie z niniejszym przepisem - w celu zabezpieczenia wierzytelności Banku dłużnik lub osoba trzecia może przenieść określoną kwotę w złotych lub w innej walucie wymienialnej na własność Banku. Bank jest zobowiązany do zwrotu tej kwoty po uzyskaniu spłaty zadłużenia. Za okres korzystania z przejętej kwoty Bank może wypłacić dłużnikowi lub osobie trzeciej wynagrodzenie.

Zgodnie z przepisami prawa cywilnego zabezpieczenie ma formę przewłaszczenia na zabezpieczeniu.

Oznacza to, że prawo własności do środków pieniężnych oraz prawo swobodnego dysponowania tymi środkami przechodzi na Bank. Wszelkie prawa do przedmiotu kaucji przechodzą na wierzyciela, tj. na Bank, a kwota pieniężna stanowiąca kaucję, przez cały czas trwania zabezpieczenia nie jest składnikiem majątku Klienta. Klient nie ma żadnych uprawnień, aby skutecznie żądać zwrotu kaucji. Jedynym obowiązkiem Banku jest zwrot kwoty wpłaconej kaucji wraz należnymi odsetkami (zdefiniowane w art. 102 Prawa bankowego jako wynagrodzenie) po ustaniu zabezpieczenia. W konsekwencji należy stwierdzić, że ustanowienie kaucji nie jest żadną z form oszczędzania, przechowywania lub inwestowania.

Wypłacone przez Bank odsetki z tytułu kaucji nie stanowią zatem przychodów, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 2 i 30a ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1992 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.). Przepis ten stanowi bowiem, że za przychód z kapitałów pieniężnych uważa się odsetki od wkładów oszczędnościowych i środków na rachunkach bankowych lub innych formach oszczędzania, przechowywania lub inwestowania, z wyjątkiem środków pieniężnych związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą.

Wypłacone odsetki będą stanowiły zatem przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 i 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji Bank nie ma obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego, o którym mowa w art. 30a ustawy o podatku dochodowym od wypłaconych odsetek.

Jako że odsetki stanowią przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 i 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Bank zobowiązany jest do sporządzenia, na mocy art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, informacji o wypłaconych podatnikowi należnościach lub świadczeniach (PIT-8C).

Zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych przychód z tytułu odsetek jako tzw. przychód z innych źródeł powstanie dopiero w momencie ich faktycznego postawienia do dyspozycji Klienta, tj. wypłaty. W przypadku 1 i 2 taka wypłata następuje dopiero w momencie zwrotu kaucji. Natomiast w przypadku 3 wypłata odsetek następuje w okresach kwartalnych w trakcie trwania umowy o ustanowienie kaucji bankowej. Zatem w tym przypadku, przychód podatkowy powstaje w chwili każdej wypłaty.

Informacja PIT-8C obejmować będzie łączną kwotę odsetek uzyskanych przez Klienta w danym roku. W związku z powyższym, Bank będzie zobowiązany do sporządzenia informacji PIT-8C i przekazania jednego egzemplarza podatnikowi, a drugi właściwemu urzędowi skarbowemu w następujących terminach:

* terminie do końca lutego roku następnego po roku podatkowym, w którym nastąpi zwrot kaucji (Przypadek 1 i 2),

* terminie do końca lutego roku następnego po każdym roku podatkowym, w którym następuje faktyczna, kwartalna wypłata odsetek oraz w terminie do końca lutego roku następnego po roku podatkowym, w którym nastąpi zwrot kaucji.

Reasumując, zdaniem Banku, wypłacone odsetki od kaucji stanowią przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 i 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji Bank nie jest zobowiązany do pobrania podatku dochodowego od osób fizycznych z tego tytułu. Bank zobowiązany będzie do wystawienia informacji PIT - 8C w terminie do końca lutego roku następnego po roku podatkowym, w którym nastąpi faktyczna wyplata odsetek na rzecz Klienta.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja Nr 10, 09-402 Płock.