IPPB2/415-504/08-3/MG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 21 stycznia 2008 r. (data wpływu 23 stycznia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania otrzymanego odszkodowania za wywłaszczoną i przejętą przez Skarb Państwa nieruchomość - jest prawidłowe.

W dniu 23 stycznia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie zwolnienia z opodatkowania otrzymanego odszkodowania za wywłaszczoną i przejętą przez Skarb Państwa nieruchomość. Z uwagi na stwierdzone braki formalne, pismem z dnia 13 lutego 2008 r. Nr IPPB2/436-21/08-2/AA wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku. W dniu 26 lutego 2008 r. wpłynęło pismo, w którym Wnioskodawczyni doprecyzowała, iż pytanie dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych, a także powołała się na pismo z dnia 4 grudnia 2007 r., które nie zostało dołączone zarówno do wniosku jak i do odpowiedzi na wezwanie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Decyzją z dnia 3 października 2007 r. Prezydent Miasta Stołecznego Warszawy przyznał Wnioskodawczyni odszkodowanie za nieruchomość położoną w Warszawie przy ul. X. Nieruchomość ta stanowiła współwłasność dziadka Wnioskodawczyni Pana Y i Pana Z, po 1/2 części każde z nich. Zgodnie z postanowieniem sądu z dnia 28 października 1999 r. spadkobiercami Pana Y stały się żona Pani L oraz córki Pani V i Pani N (matka Wnioskodawczyni). Na mocy postanowienia sądu z dnia 19 grudnia1977 r. jednym z prawomocnych następców prawnych Pani N stała się Wnioskodawczyni Pani M. Przedmiotowe odszkodowanie Wnioskodawczyni otrzymała w m-cu listopadzie 2007 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy otrzymane odszkodowanie za wywłaszczoną i przejętą przez Skarb Państwa nieruchomość korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawczyni:

W oparciu o przepisy art. 215 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, który odwołuje się do przepisów dotyczących odszkodowania za wywłaszczone nieruchomości, a także uregulowania ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych żaden podatek nie należy się. Wnioskodawczyni uważa, że nie powinna płacić jakiegokolwiek podatku od wypłaconego po tylu latach i tak zaniżonego odszkodowania, które w żadnym razie nie rekompensuje utraconych korzyści. Zdaniem Wnioskodawczyni oczywistym jest, że nieruchomość ta posiada obecnie wielokrotnie wyższą wartość, od przyjętej za podstawę wypłaconego odszkodowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym w 2008 r. (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Natomiast w myśl art. 21 ust. 1 pkt 29 ww ustawy wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z tytułu odszkodowania wypłacanego stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami lub z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie oraz z tytułu sprzedaży nieruchomości w związku z realizacją przez nabywcę prawa pierwokupu, stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami; nie dotyczy to przypadków, gdy właściciel nieruchomości, o której mowa w zdaniu pierwszym, nabył jej własność w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego bądź odpłatnym zbyciem nieruchomości za cenę niższą o co najmniej 50% od wysokości uzyskanego odszkodowania lub ceny zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie lub w związku z realizacją prawa pierwokupu.

Podstawę prawną przyznawania i ustalania odszkodowań za wywłaszczone nieruchomości stanowi ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 z późn. zm.). Z brzmienia art. 215 ust. 1 i 2 ww. ustawy wynika, że przepisy ustawy dotyczące odszkodowań za wywłaszczone nieruchomości stosuje się odpowiednio do odszkodowania za gospodarstwo rolne na gruntach, które na podstawie dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy przeszły na własność państwa, jeżeli ich poprzedni właściciele lub następcy prawni tych właścicieli, prowadzący gospodarstwo, zostali pozbawieni faktycznego władania wspomnianym gospodarstwem po dniu 5 kwietnia 1958 r. (ust. 1) oraz, że przepisy ustawy dotyczące odszkodowania za wywłaszczone nieruchomości stosuje się odpowiednio do domu jednorodzinnego, jeżeli przeszedł on na własność państwa po dniu 5 kwietnia 1958 r., oraz do działki, która przed dniem wejścia w życie dekretu wymienionego w ust. 1 mogła być przeznaczona pod budownictwo jednorodzinne, jeżeli poprzedni właściciel bądź jego następcy prawni zostali pozbawieni faktycznej możliwości władania nią po dniu 5 kwietnia 1958 r. W ramach przyznanego odszkodowania poprzedni właściciel bądź jego następcy prawni mogą otrzymać w użytkowanie wieczyste działkę pod budowę domu jednorodzinnego (ust. 2).

Z przedstawionego stanu faktycznego opisanego we wniosku wynika, że decyzją z dnia 3 października 2007 r. Prezydent Miasta Stołecznego Warszawy przyznał Wnioskodawczyni, jako następcy prawnemu, odszkodowanie za wywłaszczoną i przejętą przez Skarb Państwa nieruchomość położoną w Warszawie przy ul. Naruszewicza 62/64, nr hip. 7366. Przedmiotowe odszkodowanie przyznane zostało na podstawie art. 215 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 z późn. zm.), która odwołuje się w cytowanym wyżej ust. 1 art. 215 ustawy do dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. st. Warszawy (Dz. U. z 1945 r. Nr 50, poz. 279 z późn. zm.), którego wypłata nastąpiła w m-cu listopadzie 2007 r.

W związku z tak szczegółowo określonymi w ustawie o gospodarce nieruchomościami zasadami ustalania odszkodowań z tytułu wywłaszczenia nieruchomości, należy uznać, iż wypłacone Wnioskodawczyni w m-cu listopadzie 2007 r. odszkodowanie, w oparciu o art. 215 ww. ustawy, spełnia przesłanki do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na mocy powołanego powyżej art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Końcowo należy dodać, iż dokumenty dołączone przez Wnioskodawczynię do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji w ramach wydanej interpretacji.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock