IPPB2/415-497/14-2/MK1

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 26 czerwca 2014 r. (data wpływu 2 lipca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ciążących na Spółce obowiązków płatnika w podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z wprowadzeniem polityki zmiennych składników wynagrodzeń dla osób zajmujących stanowiska kierownicze w Spółce - jest prawidłowe.

W dniu 2 lipca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ciążących na Spółce obowiązków płatnika w podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z wprowadzeniem polityki zmiennych składników wynagrodzeń dla osób zajmujących stanowiska kierownicze w Spółce.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Bank S.A. jest bankiem świadczącym powszechne usługi bankowe zarówno w sektorze detalicznym jak i komercyjnym. Bank jest spółką akcyjną notowaną na Warszawskiej Giełdzie Papierów Wartościowych. Wypełniając uchwałę Komisji Nadzoru Finansowego w Banku została wdrożona "Polityka zmiennych składników wynagrodzeń osób zajmujących stanowiska kierownicze" zwana dalej "Polityką", która określa sposób wynagradzania członków Zarządu oraz osób pełniących wyższe funkcje kierownicze, będących pracownikami Banku w postaci dodatkowej premii. Osoby wynagradzane na podstawie Polityki są ocenianie przez Komitet Personalny Rady Nadzorczej. Rada Nadzorcza Banku postanawia o puli premiowej dostępnej dla osób objętych wynagradzaniem na podstawie Polityki na podstawie następujących kryteriów:

* wyniku banku - bezwzględnego poziomu zysku netto Grupy kapitałowej banku, do której należą podmioty zależne kapitałowo od banku,

* poziomu wskaźnika adekwatności kapitałowej na poziomie jednostkowym i skonsolidowanym

* wskaźników ryzyka odnoszących się do płynności banków.

Premia przyznawana jest przez Komitet Personalny Rady Nadzorczej po zakończeniu okresu oceny. 50% premii przyznawane jest bezpośrednio po zakończeniu okresu oceny (Premia Bieżąca), a pozostałe 50% odraczane jest (Premia Odroczona) i może być wypłacane w następujących ratach: 33% po 1 roku, 33% po 2 roku oraz 34% po 3 roku. Premia Odroczona zależy od ponownej oceny osoby zajmującej stanowisko kierownicze w następnych okresach oceny, co oznacza, iż może być niższa niż zdefiniowana powyżej lub nie przyznana, w uzasadnionych przypadkach. Premia może być przyznana w formie gotówki albo w akcjach fantomowych. Premia Bieżąca jest wypłacana gotówką a Premia Odroczona jest wypłacana akcjami fantomowymi.

Wartość akcji fantomowych oblicza się w odniesieniu do wartości akcji Banku notowanych na warszawskiej giełdzie zgodnie z następującym wzorem:

L=X1/P1

X1 - kwota Premii Odroczonej w PLN

P1 - średnia cena jednostkowa akcji Banku w momencie 10 sesji poprzedzających dzień spotkania Komitetu Personalnego

L - liczba akcji fantomowych

W celu określenia wartości akcji fantomowych do wypłaty stosowany jest następujący wzór:

X2=LixP2

X2 - rzeczywista wartość Premii Odroczonej w PLN do wypłaty

P2 - średnia cena jednostkowa akcji Banku w momencie zamknięcia 10 sesji poprzedzających Komitet Personalny przyznający Premię Odroczoną

Li - liczba akcji fantomowych dla wypłaty

Jednakże kwota obliczana zgodnie z wyżej wymienionym wzorem nie może być wyższa lub niższa niż o 20% pierwotnie odroczonej części premii.

W okresie retencji równym 6 miesięcy od przyznania akcji fantomowych nie można nimi rozporządzać. W tym czasie jak również w czasie odroczenia premii nie można stosować żadnych strategii hedgingowych w odniesieniu do wartości akcji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy przysporzenie majątkowe uzyskiwane przez pracowników Banku uczestniczących w Polityce jest przysporzeniem majątkowym, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) zwaną dalej "ustawą o PIT tj. jest przysporzeniem majątkowym z praw stanowiących pochodny instrument finansowy w momencie ich realizacji a nie przyznania i co za tym idzie Bank nie jest obowiązany do obliczenia podatku na zasadach określonych w art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT i nie musi wypełniać obowiązków płatnika określonych w art. 41 ust. 4 ww. ustawy.

2. Czy Bank obowiązany jest do wypełnienia normy prawnej zawartej w przepisie z art. 39 ust. 3 ustawy o PIT tj. obowiązany jest do sporządzania i przesyłania deklaracji PIT-8C.

Zdaniem Wnioskodawcy, akcje fantomowe stanowią pochodny instrument finansowy, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 211, poz. 1384 z późn. zm.) w stosunku do którego instrumentem bazowym jest akcja Banku. Zostało to również potwierdzone w interpretacji nr IPPB2/415-883/13-4/MK z dnia 20 marca 2014 r. Cechą pochodnych instrumentów finansowych jest to, iż ich wartość uzależniona jest od wartości instrumentów bazowych, czyli np. od wartości akcji, obligacji, wartości indeksu giełdowego itp. vide Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 12 grudnia 2001 r. w sprawie szczegółowych zasad uznawania, metod wyceny, zakresu ujawniania i sposobu prezentacji instrumentów finansowych (Dz. U. z 2001 r. Nr 149, poz. 1674). O powyższym przesądza fakt, że w rozumieniu Kodeksu Spółek Handlowych akcja fantomowa nie jest papierem wartościowym, ani akcją, w szczególności nie daje prawa głosu, ani nie uprawnia do pobrania dywidendy. Akcja fantomowa służy wypłacie części wynagrodzenia zmiennego należnego osobom zajmującym stanowiska kierownicze do którego instrumentem bazowym jest kurs akcji Banku notowany na Giełdzie Papierów. Ponadto z wdrożonej przez Bank Polityki wynika że pracownicy uczestniczący w niej są uprawnieni z tytułu posiadania akcji fantomowych do uzyskania świadczenia pieniężnego w postaci premii odroczonej, zaś Bank jest zobowiązany do realizacji zobowiązania w określonym terminie i na określonych warunkach.

Jest to zdaniem Banku charakterystyczne dla (odpowiednio) nabywcy i wystawcy instrumentów finansowych. W takiej formie (tekst jedn.: poprzez zapłatę Rozliczenia Pieniężnego) będzie właśnie realizowane prawo nabyte przez uczestników Polityki w postaci akcji fantomowych. Zgodnie z ustawą o instrumentach finansowych, realizacja pochodnego instrumentu finansowego może bowiem nastąpić poprzez rozliczenie pieniężne.

W rezultacie, zgodnie z ww. ustawą prawo w postaci akcji fantomowych do żądania przez uczestników polityki wypłaty rozliczenia pieniężnego po spełnieniu określonych warunków, należy uznać za instrument finansowy, którego cena (kwota rozliczenia pieniężnego) jest pochodną wartości akcji Banku. W związku z tym wypełnia ono definicję pochodnego instrumentu finansowego określoną w art. 5a pkt 13 ustawy o PIT.

Zdaniem Banku w przypadku zrealizowania przez uprawnionych pracowników Banku praw wynikających z akcji fantomowych stanowiących pochodny instrument finansowy w drodze rozliczenia pieniężnego, przysporzenie w postaci odroczonej premii pieniężnej, jakie uzyskują pracownicy Banku uczestniczący w Polityce, na gruncie przepisów ustawy o PIT należy zakwalifikować do źródła przychodów, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy. Tym samym przychód ten nie będzie stanowił dla uprawnionych pracowników przychodu ze stosunku pracy, przychodu z innych źródeł ani też przychodu z działalności wykonywanej osobiście, tylko przychód z kapitałów pieniężnych. Również należy stwierdzić, że samo przyznanie pracownikom Banku akcji fantomowych nie rodzi skutku w postaci uzyskania przychodu. Przyznanie akcji fantomowych w ramach programu motywacyjnego nie stanowi nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu przepisów ustawy o PIT, nie jest bowiem związane z jakimkolwiek przysporzeniem majątkowym osoby nabywającej akcje fantomowe.

W momencie przyznania akcji fantomowych nie można bowiem stwierdzić, czy ich realizacja przyniesie pracownikowi uczestniczącemu w Programie wymierne korzyści a tym bardziej oszacować wartości tych korzyści. Przyznanie akcji stwarza jedynie pracownikom potencjalną możliwość uzyskania w przyszłości korzyści majątkowych. Brak konkretnego wymiaru finansowego akcji fantomowych w momencie ich przyznania osobom uprawnionym, uniemożliwia traktowanie ich w kategorii przychodu w rozumieniu art. 11 ustawy o PIT.

Wobec powyższego na Banku nie będą ciążyły żadne obowiązki płatnika ponieważ zgodnie z art. 30b ust. 6 ustawy o PIT dochody uzyskane z realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych dołączane są do rocznego rozliczenia podatkowego podatnika - PIT-38 o opodatkowane na zasadzie samoopodatkowania.

Ad. 2.

Natomiast Bank obowiązany będzie do sporządzenia deklaracji PIT-8C zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 39 ust. 3 ustawy o PIT. Bank jest bowiem podmiotem dokonującym wypłat w postaci odroczonej premii pieniężnej związanych z realizacją akcji fantomowych stanowiących pochodny instrument finansowy.

Podobne stanowisko jak zaprezentowane przez Bank zostało również przytoczone w interpretacji prawa podatkowego nr IPPB2/415-883/13-4/MK z dnia 20 marca 2014 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Z uwagi na powyższe na płatniku ciążą trzy podstawowe obowiązki podatkowe, tj.:

- podatku, zaliczki lub raty.

Z kolei płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8 Ordynacji podatkowej, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony, o czym stanowi art. 30 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa.

Przechodząc na grunt przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w myśl przepisu art. 31 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Stosownie do art. 38 ust. 1 ww. ustawy płatnicy, o których mowa w art. 31 i 33-35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a.

Zgodnie z art. 39 ust. 1 ww. ustawy w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, w przypadku gdy nie dokonują rocznego obliczenia podatku, są obowiązani przekazać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje o dochodach sporządzone według ustalonego wzoru.

W myśl art. 41 ust. 1 ww. ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w tym przepisie zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej ze środków podatnika przez płatnika, o którym mowa w ust. 1 (art. 41 ust. 1a ww. ustawy).

Na podstawie art. 42 ust. 1 powoływanej ustawy, płatnik ma (w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu w którym zaliczkę pobrano) obowiązek przekazania pobranej zaliczki na rachunek urzędu skarbowego właściwego według siedziby płatnika. W terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, płatnik ma obowiązek przesłać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, właściwemu ze względu na miejsce zamieszkania podatnika, imienne informacje o wysokości dochodu na formularzu PIT-11 (art. 42 ust. 2 pkt 1 powołanej ustawy). Jednocześnie podatnik osiągający przedmiotowe dochody obowiązany jest wykazać je w zeznaniu rocznym, wraz z innymi dochodami uzyskanymi w roku podatkowym.

Na podstawie treści powyższych przepisów należy stwierdzić, że warunkiem istnienia obowiązków płatnika dla określonego podmiotu jest fakt dokonywania świadczeń przez ten podmiot na rzecz osób będących pracownikami tego podmiotu.

Na podstawie art. 39 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej są obowiązane, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, przesłać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 30b ust. 2 ustawy, sporządzone według ustalonego wzoru (informacje PIT-8C).

W myśl art. 42a ww. ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52 i art. 52a oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Stosownie do treści art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że przychodem podatkowym będzie również wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. W tym kontekście rozważenia wymagają skutki nieodpłatnego przyznania pracownikom akcji fantomowych inkorporujących prawo do otrzymania w przyszłości środków pieniężnych tzw. premii odroczonej. Z wniosku wynika, że w okresie retencji równym 6 miesięcy od przyznania akcji fantomowych nie można nimi rozporządzać. W tym czasie jak również w czasie odroczenia premii nie można stosować żadnych strategii hedging'owych w odniesieniu do wartości akcji.

Tym samym stwierdzić należy, że samo przyznanie pracownikom akcji fantomowych nie rodzi skutku w postaci powstania przychodu. Przyznanie akcji fantomowych w ramach programu motywacyjnego nie stanowi nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest bowiem związane z jakimkolwiek przysporzeniem w majątku osoby nabywającej akcje fantomowe. Jak wynika z wniosku w momencie przyznania akcji fantomowych nie można stwierdzić czy ich realizacja przyniesie pracownikowi wymierne korzyści ekonomiczne, a tym bardziej oszacować wartości tej korzyści. Przyznanie akcji jedynie stwarza pracownikom potencjalną możliwość uzyskania w przyszłości korzyści majątkowych.

Brak konkretnego wymiaru finansowego akcji fantomowych w momencie ich przyznania Osobom Uprawnionym, uniemożliwia traktowanie ich w kategorii przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z zasadami wynikającymi z art. 11 ww. ustawy. Tym samym nie mamy do czynienia z nieodpłatnym świadczeniem na gruncie ustawy o PIT.

W konsekwencji w momencie przyznania akcji fantomowych uprawniających do otrzymania w przyszłości premii pieniężnej (uzależnionej od wartości akcji) nie będzie ciążyć na Spółce obowiązek płatnika, czy też obowiązek informacyjny.

Osobnego rozważenia wymaga natomiast rozstrzygnięcie kwestii ciążących na Spółce obowiązków płatnika w chwili realizacji praw wynikających z przyznanych akcji fantomowych uprawniających do otrzymania w przyszłości wypłaty premii pieniężnej (uzależnionej od wartości akcji Spółki) przez pracowników banku uczestniczących w Polityce.

W odniesieniu do skutków podatkowych związanych z realizacją praw wynikających z akcji fantomowych wyjaśnić należy, że w myśl art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy jednym ze źródeł przychodów są m.in. kapitały pieniężne.

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz realizacji praw z nich wynikających.

Zgodnie z art. 17 ust. 1b ustawy przychód określony w ust. 1 pkt 10 powstaje w momencie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych.

Przez pochodne instrumenty finansowe, zgodnie z definicją zawartą w art. 5a pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, rozumie się instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2014 r. poz. 94).

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 pkt 2 powołanej ustawy, instrumentami finansowymi w rozumieniu ustawy są niebędące papierami wartościowymi:

Z kolei, zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 12 grudnia 2001 r. w sprawie szczegółowych zasad uznawania, metod wyceny, zakresu ujawniania i sposobu prezentacji instrumentów finansowych (Dz. U. z 2001 r. Nr 149, poz. 1674) instrument pochodny - instrument finansowy, to taki, którego:

Cechą pochodnych instrumentów finansowych jest fakt, iż ich wartość uzależniona jest od wartości instrumentów bazowych, czyli np. wartości akcji, obligacji, wartości indeksu giełdowego itp.

Z wyżej przywołanych uregulowań prawnych wynika, że akcje fantomowe stanowią pochodny instrument finansowy, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi w stosunku do którego instrumentem bazowym jest akcja Banku.

O powyższym przesądza fakt, że w rozumieniu Kodeksu Spółek Handlowych akcja fantomowa nie jest papierem wartościowym, ani akcją, w szczególności nie daje prawa głosu, ani nie uprawnia do pobierania dywidendy. Akcja fantomowa służy wypłacie części wynagrodzenia zmiennego należnego osobom zajmującym stanowiska kierownicze w wysokości powiązanej z kursem akcji Banku na Giełdzie Papierów Wartościowych.

Zatem stwierdzić należy, że w przypadku zrealizowania przez Uprawnionych pracowników Banku praw wynikających z akcji fantomowych stanowiących pochodny instrument finansowy w drodze rozliczenia pieniężnego, przysporzenie w postaci odroczonej premii pieniężnej, jakie uzyskają pracownicy Banku uczestniczący w Polityce, na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy zakwalifikować, do źródła przychodów, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy. Zgodnie bowiem z tym przepisem za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się m.in. przychody z realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych.

Tym samym na Wnioskodawcy nie będą ciążyły obowiązki płatnika.

Sposób opodatkowania dochodów z tego źródła został uregulowany w art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia m.in. pochodnych instrumentów finansowych, w tym z realizacji praw wynikających z tych instrumentów podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Podstawą opodatkowania, stosownie do art. 30b ust. 2 pkt 3 tej ustawy jest różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 38a - osiągnięta w roku podatkowym.

Stosownie do art. 30b ust. 6 ww. ustawy, rozliczenie ww. dochodów następuje na zasadzie samoopodatkowania, tj. po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, składanym do końca kwietnia roku następnego po roku podatkowym (PIT-38), wykazać dochody uzyskane w roku podatkowym m.in. z realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych i obliczyć należny podatek dochodowy.

Zgodnie z treścią art. 45 ust. 1a pkt 1 cytowanej ustawy, w terminie określonym w ust. 1 podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z kapitałów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30b ww. ustawy.

Zgodnie jednak z treścią ww. art. 39 ust. 3 ww. ustawy, obowiązek sporządzenia imiennych informacji o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 30b ust. 2 spoczywa na podmiotach, które dokonują wypłaty świadczeń stanowiących dla podatnika dochody kapitałowe lub podmiotów za pośrednictwem, których podatnik uzyskuje dochody.

W konsekwencji na Wnioskodawcy, jako podmiocie dokonującym przedmiotowych wypłat na rzecz uprawnionych pracowników, będzie spoczywał obowiązek sporządzenia imiennych informacji PIT-8C zgodnie z dyspozycją ww. art. 39 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, w momencie przyznania uczestnikom Polityki zmiennych składników wynagrodzeń osób zajmujących stanowiska kierownicze, ograniczonego prawa w postaci akcji fantomowych stanowiących pochodny instrument finansowy uprawniający do zrealizowania przez Uprawnionych pracowników Banku praw w postaci odroczonej premii pieniężnej (uzależnionej od wartości akcji Spółki) nie będą ciążyć na Banku obowiązki płatnika. Natomiast Bank, jako podmiot dokonujący wypłat w postaci odroczonej premii pieniężnej, związanych z realizacją akcji fantomowych, będzie zobowiązany do sporządzenia i przesłania imiennych informacji PIT-8C zgodnie z dyspozycją art. 39 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.