IPPB2/415-496/08-2/AS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 11 marca 2008 r. (data wpływu 17 marca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania należności z tytułu odprawy emerytalnej - jest nieprawidłowe.

W dniu 17 marca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania należności z tytułu odprawy emerytalnej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 2 stycznia 2008 r. na konto Wnioskodawczyni wpłynęła odprawa emerytalna z zakładu pracy. Dyspozycja przelewu kwoty z ww. tytułu została dokonana przez pracodawcę w miesiącu grudniu 2007 r. Z tego powodu pracodawca doliczył odprawę emerytalną w PIT-11 do przychodu osiągniętego przez Wnioskodawczynię w 2007 r. i opodatkował stawką 40%.

W związku z faktycznym wpływem kwoty odprawy emerytalnej na konto w 2008 r. Wnioskodawczyni zwróciła się o korektę PIT-11. Wnioskodawczyni odmówiono jednak dokonania korekty argumentując, iż w przypadku wypłaty dokonywanej na konto pracownika, przychód powstaje w dniu wykonania przelewu przez pracodawcę, a nie w dniu wpływu na konto pracownika.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jak powinna być opodatkowana odprawa emerytalna, którą Wnioskodawczyni otrzymała na konto Wnioskodawczyni w 2008 r., a którą zakład pracy wysłał w grudniu 2007 r....

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychód powstaje dopiero wtedy, kiedy pieniądze są otrzymane, albo gdy są one postawione do dyspozycji, tzn. faktycznie uzyskane. Wnioskodawczyni dopiero w 2008 r. mogła dysponować środkami pieniężnymi z odprawy. W związku z tym, w ocenie Wnioskodawczyni odprawa powinna być zaliczona do przychodu osiągniętego w 2008 r. i odpowiednio opodatkowana.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), źródłami przychodów są: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Natomiast stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwo ty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Jak stanowi art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 86 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.), miejscem spełnienia świadczenia wypłaty wynagrodzenia za pracę co do zasady jest siedziba pracodawcy. Art. 86 § 3 wyżej powołanej ustawy stanowi, iż obowiązek wypłacenia wynagrodzenia może być spełniony w inny sposób niż do rąk pracownika, jeżeli tak stanowi układ zbiorowy pracy lub pracownik wyrazi na to zgodę na piśmie. Ten przepis ustanawia więc zasadę wypłaty wynagrodzenia w gotówce. Sposobami wypłaty wynagrodzenia pieniężnego, które mogą zostać wprowadzone w układzie zbiorowym lub za zgodą pracownika są: przekaz pocztowy i przelew na konto pracownika. Forma, w jakiej pracownik otrzyma wynagrodzenie jest więc zależna wyłącznie od jego decyzji. Zasadny zatem będzie pogląd, iż za moment uzyskania przychodu ze stosunku pracy należy przyjąć moment wypłaty (obciążenia rachunku), a nie dzień, w którym wynagrodzenie wpłynie na rachunek pracownika.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w miesiącu grudniu 2007 r. pracodawca wydał dyspozycję przelewu na konto Wnioskodawczyni kwoty z tytułu przysługującej odprawy emerytalnej. Powyższa kwota wpłynęła na rachunek bankowy Wnioskodawczyni w dniu 2 stycznia 2008 r.

Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, że jeżeli obciążenie (uznanie) rachunku bankowego pracodawcy nastąpiło w grudniu 2007 r., suma pieniężna przysługująca Wnioskodawczyni tytułem odprawy emerytalnej stanowi przychód roku 2007 i podlega opodatkowaniu według zasad obowiązujących w tym roku.

Tym samym pracodawca, wypełniając określone w art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązki płatnika, postąpił prawidłowo zaliczając wypłaconą Wnioskodawczyni odprawę emerytalną do przychodu uzyskanego w 2007 r. i dokonując obliczenia należnej zaliczki na podatek dochodowy według stanu prawnego obowiązującego w 2007 r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.