IPPB2/415-492/14-7/MK1

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 30 czerwca 2014 r. (data wpływu 30 czerwca 2014 r.) oraz piśmie z dnia 1 września 2014 r. (data wpływu 3 września 2014 r.) uzupełniającym braki wniosku na wezwanie Nr IPPB2/415-492/14-5/MK1 z dnia 26 sierpnia 2014 r. (data odbioru 27 sierpnia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 30 czerwca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W 2009 r. Wnioskodawca odziedziczył wraz z dwoma braćmi mieszkanie po zmarłym ojcu, które postanowili sprzedać. Do sprzedaży doszło 30 lipca 2009 r. Wnioskodawcy przypadła 1/3 wartości mieszkania w kwocie 54667 zł. Wnioskodawca zadeklarował, że w ciągu 2 lat pieniądze uzyskane ze spadku przeznaczy na własne cele mieszkaniowe. Wnioskodawca zakupił mieszkanie w T. za pośrednictwem Biura Nieruchomości w dniu 18 sierpnia 2011 r. W czerwcu 2014 r. Wnioskodawca otrzymał wezwanie z Urzędu Skarbowego z dnia 28 maja 2014 r. celem przedłożenia dokumentów potwierdzających wydatki na własne cele mieszkaniowe, które złożył dnia 3 czerwca 2014 r. Dokumentami w sprawie były - Akt notarialny kupna mieszkania i Akt Poświadczenia Dziedziczenia. W toku postępowania sprawdzającego zakwestionowano wydanie pieniędzy na "własne cele mieszkaniowe", gdyż w dniu podpisania aktu notarialnego o zakupie mieszkania, jednocześnie Wnioskodawca podarował je swojej córce Marzenie T., która wówczas studiowała w T., a obecnie tam mieszka i pracuje. Podpisując Akt Notarialny o kupnie i darowiźnie tego samego dnia Wnioskodawca nie był świadomy, że w przyszłości będzie musiał zapłacić podatek, ponieważ pośrednik Biura Nieruchomości zapewniał Wnioskodawcę, że można w jednym dniu kupić i darować nawet z pieniędzy pochodzących ze spadku. Po rozmowie z pracownikiem Urzędu Skarbowego, który poinformował Wnioskodawcę, że nie nastąpił "własny cel mieszkaniowy", Wnioskodawca zapłacił podatek i odsetki karne, aby nie narastały w kwocie 15580 zł z czego 10387 zł podatek i 5193 zł odsetek.

Pismem z dnia 26 sierpnia 2014 r. Nr IPPB2/415-492/14-5/MK1 wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia braków wniosku poprzez:

* wskazanie przepisów prawa, które mają być przedmiotem interpretacji,

* wskazanie, w którym roku nastąpiła śmierć spadkodawcy,

* przeformułowanie (zadanie) pytań z zakresu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - tak by wniosek dotyczył zapytania o wykładnię przepisów prawa materialnego i ich zastosowanie w opisanym stanie faktycznym oraz by w konsekwencji możliwe było wydanie w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej - pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego,

* przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego adekwatnego do zadanych pytań. Należy przy tym zauważyć, że opis stanu faktycznego zawarty we wniosku o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego oraz przyporządkowane do niego pytania jak również stanowisko dotyczące przedmiotowego zakresu sprawy powinno korespondować ze sobą.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 27 sierpnia 2014 r.

Pismem z dnia 1 września 2014 r. (data nadania 2 września 2014 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w wyznaczonym terminie.

W nadesłanym uzupełnieniu Wnioskodawca przeformułował pytania oraz przedstawił własne stanowisko w sprawie oraz wskazał, że śmierć spadkodawcy nastąpiła w dniu 11 kwietnia 2009 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. W której chwili zakupiony lokal jest kwalifikowany jako lokal na własne potrzeby mieszkaniowe.

2. Czy jest wskazany okres, po upływie którego można darować córce przedmiotowy lokal tak by nie być obciążonym obowiązkiem podatkowym.

3. Czy w przypadku zakupu lokalu mieszkalnego ze środków pochodzących z odpłatnego zbycia odziedziczonej nieruchomości, który tego samego dnia, w jednym akcie notarialnym, Wnioskodawca podaruje córce będzie zwolniony z podatku dochodowego.

Zdaniem Wnioskodawcy: powołane w pkt 1 przepisy prawa podatkowego wskazują, że aby Wnioskodawca mógł skorzystać ze zwolnienia, przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości bądź udziału w nieruchomości musi zostać wydatkowany nie później niż w okresie dwóch lat od sprzedaży na cele w nim określone. Wobec powyższego przeznaczenie przez Wnioskodawcę przychodu uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości będzie mogło korzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 131 w brzmieniu obowiązującym od 2009 r., pod warunkiem, że zakupiony lokal kwalifikowany będzie w chwili zakupu jako lokal mieszkalny.

W przedmiotowym stanie faktycznym zakup lokalu mieszkalnego nastąpił w dniu 18 sierpnia 2011 r. (akt notarialny z dnia 18 sierpnia 2011 r.). Zatem w dniu zawarcia aktu notarialnego, Wnioskodawca wydatkował pieniądze zgodnie z zapisem ustawy: "na własne cele mieszkaniowe".

Następnie w dniu 18 sierpnia 2011 r., tym samym aktem notarialnym, Wnioskodawca darował zakupione mieszkanie na rzecz córki.

W ocenie Wnioskodawcy bez znaczenia jest fakt, czy po zakupie lokalu mieszkalnego z przedmiotowych środków, będzie on darowany na rzecz osoby bliskiej. Możliwość skorzystania z przedmiotowej ulgi nie reguluje bowiem późniejszego przeznaczenia zakupionego lokalu lub lokalu mieszkalnego. Aby skorzystać z przedmiotowego zwolnienia przychód uzyskany ze sprzedaży musi zostać wydatkowany nie później niż w okresie dwóch lat od sprzedaży na nabycie określonych ww. zwolnieniem nieruchomości.

Przepisy nie precyzują zatem co należy dokładnie rozumieć pod pojęciem "własnych celów mieszkaniowych", nie określają też kiedy te "własne cele mieszkaniowe" muszą być przez podatnika zrealizowane. Ponadto, przepisy prawa nie wskazują, po upływie jakiego okresu Wnioskodawca mógłby darować ten lokal córce.

Wnioskodawca nadmienia, iż Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 20 lipca 2012 r. o sygn. akt IPPB4/415-335/12-4/JK2 wypowiedział się, iż "Z literalnego brzmienia przepisu wynika, że aby podatnik mógł skorzystać z powyższego zwolnienia, przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości bądź udziału w nieruchomości musi zostać wydatkowany nie później niż w okresie 2 lat od sprzedaży na cele w nim określone, m.in. na nabycie lokalu mieszkalnego. Innymi słowy, przeznaczenie przez Wnioskodawczynię przychodu uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości będzie mogło korzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 131 w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 września 2009 r., pod warunkiem, że zakupiony lokal lub prawo do lokalu kwalifikowane będzie w chwili zakupu jako lokal mieszkalny. Bez znaczenia natomiast jest fakt, czy po zakupie lokal mieszkalny lub spółdzielcze prawo do lokalu będzie wynajmowane przez Wnioskodawczynię. Możliwości skorzystania z przedmiotowej ulgi nie reguluje bowiem późniejsze przeznaczenie zakupionego lokalu lub prawa do lokalu."

Zdaniem Wnioskodawcy przepisy nie precyzują co należy rozumieć dokładnie pod pojęciem "własne cele mieszkaniowe", nie określają także kiedy te "własne cele mieszkaniowe" muszą być przez podatnika zrealizowane. Możliwa jest zatem i taka interpretacja, że dany lokal może być darowany córce nawet tego samego dnia bez obciążania Wnioskodawcy zapłatą podatku dochodowego w przedmiotowej sprawie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a - c) ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W świetle powyższego przepisu, każda czynność prawna, której przedmiotem jest odpłatne zbycie nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy stanowi źródło przychodów w rozumieniu tego przepisu, jeżeli zostanie dokonana w określonym czasie tj. przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w 2009 r. Wnioskodawca odziedziczył wraz z dwoma braćmi mieszkanie po zmarłym ojcu, które postanowili sprzedać. Do sprzedaży doszło 30 lipca 2009 r. Wnioskodawcy przypadła 1/3 wartości mieszkania w kwocie 54667 zł. Wnioskodawca zadeklarował, że w ciągu 2 lat pieniądze uzyskane ze spadku przeznaczy na własne cele mieszkaniowe. Wnioskodawca zakupił mieszkanie w T. za pośrednictwem Biura Nieruchomości w dniu 18 sierpnia 2011 r. W dniu podpisania aktu notarialnego o zakupie mieszkania, jednocześnie Wnioskodawca podarował je swojej córce. W nadesłanym uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że śmierć spadkodawcy nastąpiła w dniu 11 kwietnia 2009 r.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121) spadek to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą jego śmierci przechodzą na następców prawnych. W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego - spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki przechodzą na jedną lub kilka osób.

Zatem w stosunku do sprzedaży udziału Wnioskodawcy w lokalu mieszkalnym nabytym w 2009 r. zastosowanie znajdą przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

Stosownie do ust. 2 artykułu 30e ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Natomiast zgodnie z art. 30e ust. 5 ww. ustawy, dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł.

Natomiast, zgodnie z art. 30e ust. 7 ww. ustawy, w przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie.

Z kolei art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej, którą zgodnie z ust. 3 tegoż artykułu określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Natomiast w odniesieniu do kosztów uzyskania przychodów, zastosowanie znajdzie art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z brzmieniem ww. przepisu, za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Ponadto zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy wysokość nakładów, o których mowa powyżej, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Jednakże w myśl art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Z postanowień art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się:

- położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia wynikającego z powołanego wyżej art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r. - jest przeznaczenie przychodów uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie na własne cele mieszkaniowe, tj.m.in. na nabycie lokalu mieszkalnego.

Należy również wskazać, że przepis ust. 1 pkt 131 nie ma zastosowania do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, które podatnik uwzględnił korzystając z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, którymi sfinansowane zostały wydatki określone w ust. 25 pkt 1, uwzględnione przez podatnika korzystającego z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym (art. 21 ust. 30).

Odnosząc zatem przedstawione powyżej uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że powołany powyżej przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym wiąże skutki prawne w postaci zwolnienia od opodatkowania z faktem przeznaczenia - w warunkach określonych w ustawie - uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych dochodu wyłącznie na cele wymienione w przepisie art. 21 ust. 25 ww. ustawy.

Zatem podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy - jest fakt wydatkowania (nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie) dochodu ze sprzedaży nieruchomości i praw - w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych - na wskazane w art. 21 ust. 25 ustawy cele mieszkaniowe.

W niniejszej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy budzi fakt czy zrealizował cel mieszkaniowy zgodnie z wolą ustawodawcy - skoro dochód z odpłatnego zbycia lokalu nabytego w drodze spadku został w całości wydatkowany na nabycie lokalu mieszkalnego, który jednocześnie został darowany córce - i czy w konsekwencji dochód ten jest zwolniony z opodatkowania.

Zgodnie z konstrukcją i systematyką ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe stanowią wyjątek od generalnej zasady powszechności opodatkowania wyrażonej w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Są one przywilejem, z których podatnik ma prawo, a nie obowiązek skorzystania. Wydatkowanie środków ze sprzedaży nieruchomości na realizację własnych celów mieszkaniowych podobnie jak wszystkie ulgi i zwolnienia jest wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania wynikającej z art. 84 Konstytucji RP stanowiącego, że każdy jest obowiązany do ponoszenia ciężarów i świadczeń publicznych, w tym podatków, określonych w ustawie. Oznacza to, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą.

W związku z powyższym wyjaśnieniem sprzedaż lokalu mieszkalnego przed upływem 5 lat licząc od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło nabycie zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 rodzi obowiązek uiszczenia podatku. Obowiązek opodatkowania tak uzyskanego dochodu może być wyłączony przez odstępstwo przewidziane właśnie w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednakże przedmiotowe zwolnienie jest regulacją, która nie ma na celu zwalniać każde wydatkowanie środków na zakup nieruchomości lub prawa. Ze zwolnienia tego wypływa bowiem daleko idąca konsekwencja zawarta w stwierdzeniu własne cele mieszkaniowe. Zamiarem ustawodawcy tworzącego zwolnienie przedmiotowe w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych było zachęcanie podatników do nabywania w miejsce zbywanych praw majątkowych czy nieruchomości, innych nieruchomości lub praw przeznaczonych do zaspokajania ich indywidualnych potrzeb mieszkaniowych. Celem powyższej regulacji nie było natomiast zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych innych osób. U podstaw omawianego zwolnienia legło założenie, że nie powinny być opodatkowane środki wydane na realizację własnego celu mieszkaniowego. Powyższe wynika wprost z brzmienia przepisu normującego powyższe zwolnienie.

Przewidując przedmiotowe zwolnienie ustawodawca w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 131 w sposób niebudzący wątpliwości podkreślił, że zwolnieniu podlegać będzie tylko taki dochód, który wydatkowany zostanie na własne cele mieszkaniowe. W tym miejscu podkreślić należy, że uregulowane w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy zwolnienie od podatku dochodowego dochodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości mieszkalnej lub praw jest normą celu społecznego, która w zamierzeniach ustawodawcy realizować ma cel, jakim jest zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych wnioskodawcy. Przy czym własne cele mieszkaniowe w takim przypadku należy rozumieć jednoznacznie zgodnie z wykładnią literalną. Realizacja własnych celów mieszkaniowych winna polegać na tym, że w przypadku nabycia nowej nieruchomości lub prawa to w nich podatnik faktycznie winien takie cele realizować. W opisanym we wniosku stanie faktycznym wnioskodawca wskazał, że zakupiony lokal mieszkalny jednocześnie przekazał w drodze darowizny na rzecz córki. Tym samym w lokalu tym cele mieszkaniowe realizować nie będzie Wnioskodawca, lecz jego córka. Powyższe oznacza, że w żadnej mierze nie można pogodzić tak przedstawionego stanu z przesłanką wynikającą z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy. Podatnik darując lokal mieszkalny na rzecz córki nie będzie w nim realizował własnych celów mieszkaniowych, a realizować je będzie jego córka. Ustawodawca nie przewidział ulgi mieszkaniowej dla podatników, którzy zamiast zaspokajać własne cele mieszkaniowe planują jedynie wspomagać swoje dzieci i to z myślą o nich a nie o sobie nabywają mieszkanie.

Podatnik, który przeznaczył środki ze sprzedaży lokalu mieszkalnego na nabycie innej nieruchomości mieszkalnej, którą jednocześnie zbył w drodze darowizny, przy obliczaniu dochodu zwolnionego z opodatkowania nie ma prawa uwzględnić wydatków poniesionych na nabycie takiej nieruchomości. Zakładając bowiem zbycie lokalu mieszkalnego, nabytego ze środków z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego nie spełnił przesłanki określonej w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obligującej go do zaspokajania własnych potrzeb mieszkaniowych w nowo nabytym lokalu mieszkalnym.

Powtórzyć bowiem wypada, że poprzedzenie wyrażenia "cele mieszkaniowe" przymiotnikiem "własne" świadczy o tym, że ustawodawca przewidując podstawę do zastosowania zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 131 i dopisując ten przymiotnik, przesądził, że celem nadrzędnym jest zwolnienie tylko takiego przychodu, który wydatkowany zostanie na zaspokojenie "własnych" potrzeb mieszkaniowych. Wyraz "mieszkaniowe" w wyrażeniu "własne cele mieszkaniowe" należy odnosić do zamiaru zamieszkiwania związanego z różnymi sposobami wydatkowania przychodu, a nie do wydatkowania przychodu na nabycie mieszkania (mieszkań) w znaczeniu przedmiotowym. Istotnym jest zatem, aby podatnik był w stanie racjonalnie udowodnić, że faktycznie mieszka lub ma możliwość mieszkania w nabytej nieruchomości/lokalu mieszkalnym. Tak więc uregulowane w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy zwolnienie od podatku dochodowego w zamierzeniach ustawodawcy realizować ma cel, jakim jest zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych podatnika. Zwolnieniem tym nie są objęte przychody ze sprzedaży nieruchomości a przeznaczone na zakup innych nieruchomości w sytuacji, gdy czynności te wskazują na działanie mające na celu uchylenie się od opodatkowania.

Przepisy prawa podatkowego, ani orzecznictwo organów podatkowych oraz sądów administracyjnych nie określa minimalnego okresu, po którym nieruchomość może zostać zbyta, tak by podatnikowi nie zostało odebrane prawo do skorzystania z ulgi, ani kwestii momentu kwalifikacji lokalu jako lokalu na własne potrzeby mieszkaniowe. Podatnik nie utraciłby prawa do skorzystania z ulgi jeżeli nieruchomość zostałaby zbyta przed upływem przedawnienia zobowiązania podatkowego, jeżeli decyzja o zbyciu podjęta by była w terminie późniejszym i nie była planowana już w momencie przeznaczenia przychodu z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego na zakup przedmiotowego lokalu (np. decyzja zostanie podyktowana zmianą sytuacji życiowej lub ekonomicznej podatnika).

Wnioskodawca już w momencie zakupu lokalu mieszkalnego wiedział, że mieszkanie, które nabył ze środków ze sprzedaży lokalu mieszkalnego nabytego w spadku, przekaże w drodze darowizny na rzecz córki i to uczynił. Wnioskodawca darując nabyty lokal mieszkalny córce, a w konsekwencji wyzbywając się tytułu własności przedmiotowej nieruchomości powoduje, że nie można mówić o realizowaniu osobistych celów mieszkaniowych wnioskodawcy. Tym samym darowizna lokalu mieszkalnego nabytego ze środków ze sprzedaży innego lokalu mieszkalnego powoduje, że taka sytuacja nie korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca nie zrealizował własnego celu mieszkaniowego tylko córki. Tym samym przez wzgląd na powyższą subsumcję Organ nie może potwierdzić prawidłowości stanowiska wnioskodawcy, że ma prawo do zwolnienia.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.