IPPB2/415-451/12-2/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 8 lipca 2012 r. (data wpływu 15 maja 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z uczestnictwem pracowników Spółki w Planach organizowanych przez Spółkę Amerykańską - jest prawidłowe.

W dniu 15 maja 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z uczestnictwem pracowników Spółki w Planach organizowanych przez Spółkę Amerykańską

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca, D. Polska Sp. z o.o. (dalej jako ",D. PL" lub "Spółka Polska") jest spółką kapitałową z siedzibą w Polsce, należącą do Grupy D. Spółką dominującą Grupy D. jest D. C. (dalej jako "D. USA" lub "Spółka Amerykańska") notowana na Nowojorskiej Giełdzie Papierów Wartościowych NYSE. D. USA jest organizatorem programu adresowanego głównie do pracowników najwyższego szczebla kierowniczego wszystkich spółek Grupy D., którzy w sposób znaczący przyczyniają się do wzrostu wyników Grupy D., a mającego na celu zatrzymanie ich w Grupie oraz zwiększenie ich motywacji i lojalności.

Pracownicy D. PL (dalej jako "Uczestnicy") biorą udział w następujących programach motywujących (dalej jako "Plany") organizowanych przez D. USA na podstawie regulaminu The D. C.1988 Award and Option Plan" (dalej jako Regulamin") polegających na przyznawaniu nagród w ramach:

* "Deferred Stock" czyli planu akcji odroczonych (dalej jako "DSU") lub

* Stock Options" czyli planu opcji na akcje (dalej jako SOP").

Zgodnie z Regulaminem, w zakresie nagrody w postaci DSU, D. USA przyznaje Uczestnikom niezbywalne, ale warunkowe (uzależnione od spełnienia określonych w Planie warunków) prawo do bezpłatnego otrzymania w przyszłości akcji Spółki Amerykańskiej. Z tytułu posiadania DSU Uczestnikom Planu przysługuje prawo do ekwiwalentu dywidendy. Pełne prawo do akcji przysługuje natomiast dopiero po upływie 3 lat (dalej jako "Qkres Nabycia" tzw. vesting period) od daty przyznania DSU, z prawem do dywidendy, do głosowania oraz z innymi prawami przysługującymi właścicielom.

Natomiast, w przedmiocie nagrody w postaci SOP, D. USA przyznaje Uczestnikom prawo do opcji na akcje. Opcje są niezbywalne, cenę realizacji opcji stanowi wartość rynkowa akcji na giełdzie nowojorskiej w dniu przyznania Uczestnikom SOP (dalej jako Option Price"). Prawo do realizacji opcji, Uczestnik nabywa przez okres 3 lat w wysokości jednej trzeciej liczby opcji z dnia przyznania raz w roku (tekst jedn.: jedna trzecia co rok przez 3 lata). Prawo do realizacji opcji wygasa po upływie 10 lat od momentu przyznania, zaś opcje niewykonane w tym okresie wygasają. Prawo to wygasa również przed upływem 10 lat w przypadku kiedy uczestnik programu motywacyjnego przestaje być zatrudniony w którejkolwiek spółce Grupy D.

Zgodnie z zasadami Planu, Uczestnicy mogą zrealizować SOP w czterech wariantach:

Przyznane Uczestnikom prawa wynikające z DSU i SOP automatycznie wygasają, jeśli zatrudnienie danego Uczestnika w spółce należącej do Grupy D. zostaje rozwiązane z innych przyczyn niż śmierć, inwalidztwo, przejście na emeryturę lub w przypadku innych wyjątkowych sytuacji.

Uczestników nie łączy z D. USA żadna formalna relacja (pracownicy D. PL nie są i nigdy nie byli zatrudnieni w Spółce Amerykańskiej).

Kompetencje w zakresie zarządzania i nadzorowania Programu należą do D. USA.

Podkreślenia wymaga fakt, że Do. PL w żaden sposób nie ma wypływu na tworzenie Programu oraz nie bierze udziału w jego obsłudze, w tym również nie pośredniczy w przekazywaniu pracownikom akcji czy gotówki.

Niemniej jednak, Spółka Polska jest obciążana kosztami uczestnictwa pracowników D. PL w Programie. Obciążenie D. PL następuje przez wystawienie faktury przez D. USA, na podstawie której Spółka Polska przekazuje bezpośrednio do D. USA należne z tego tytułu kwoty.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy na Spółce Polskiej ciąży obowiązek poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych w związku z uczestnictwem jej pracowników w Planach organizowanych przez Spółkę Amerykańską... (dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego).

Zdaniem Wnioskodawcy

Spółka Polska stoi na stanowisku, iż nie ciąży na niej obowiązek poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych w związku z uczestnictwem jej pracowników w Planach organizowanych przez Spółkę Amerykańską.

W myśl art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm., dalej jako "Ordynacja podatkowa"), płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Jednocześnie, zgodnie z treścią art. 3 pkt 3 lit. a Ordynacji podatkowej, przez pojęcie podatku rozumie się także m.in. zaliczki na podatek.

Zgodnie z art. 31 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm., dalej jako "ustawa o p.d.o.f."), osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Dodatkowo, art. 12 ust. 1 ustawy o p.d.o.f. precyzuje, iż za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Z przytoczonego przepisu wynika jednoznacznie, że stanowi on o przychodach z określonych (w nim) stosunków prawnych, w tym stosunku pracy. W przywołanym przepisie nie użyto sformułowań w rodzaju: "przychody związane ze stosunkiem pracy, towarzyszące stosunkowi pracy, osiągnięte przy okazji stosunku pracy". Jeżeli więc uczestnicząc w określonym stosunku pracy osoba fizyczna osiągnie przychód pozostający w jakimś związku faktycznym z wykonywaniem pracy, ale niestanowiącym przychodu ze stosunku prawnego w postaci stosunku pracy, nie będzie to przychód, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o p.d.o.f.

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, objęcie jak również określone nabycie akcji Spółki Amerykańskiej w ramach Planów jest przez nią realizowane. Tym samym, okoliczność, że beneficjentami tych czynności są Uczestnicy będący pracownikami Spółki Polskiej, nie daje podstaw do twierdzenia, że uzyskanie wzmiankowanych akcji w ramach Planów jest świadczeniem ze stosunku (prawnego) pracy łączącego D. PL z jej pracownikami.

Dodatkowo, warto podkreślić, iż przysporzenie jakie otrzymają Uczestnicy w ramach Planów nie stanowi elementu warunków pracy i płacy Uczestników, w szczególności nie jest objęte zapisami umów o pracę, zgodnych z prawem pracy regulaminów pracy, płacy lub wynagradzania pracowników. Refinansowanie (ex post) przez D. PL określonej części wydatków z tytułu Planów organizowanych przez inną spółkę, nie świadczy zdaniem Spółki Polskiej o tym, że jest to wynikające ze stosunku pracy świadczenie ponoszone za uprawnionych pracowników. Jednocześnie Spółka Polska wskazuje, iż wszelkie plany i decyzje dotyczące Planów pochodzą od D. USA.

Podsumowując, Spółka stoi na stanowisku, iż udział Uczestników w przedmiotowych Planach nie wynika ze stosunku pracy łączącego Uczestników z zatrudniającą ich Spółką Polską. Natomiast, związki gospodarcze czy też kapitałowe łączące D. PL i D. USA nie są wystarczającą podstawą do uznania, że wartości lub prawa uzyskiwane od Spółki Amerykańskiej w ramach Planów są świadczeniami ze stosunku pracy zawartego i realizowanego ze Spółką Polską.

Tym samym, zdaniem D. PL, przytoczone przepisy oraz powyższe rozważania jednoznacznie wskazują, iż nie ciąży na niej obowiązek poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych jako, że źródłem przychodu uzyskanego w związku z udziałem Uczestników w Planach nie będzie stosunek pracy, zatem nie będzie miał zastosowania art. 12 ust. 1 oraz art. 31 ustawy o p.d.o.f.

Powyżej zaprezentowane stanowisko Wnioskodawcy potwierdzają także orzeczenia sądów administracyjnych, np.:

Wyrok NSA z dnia 27 kwietnia 2011 r. (II FSK 1410/10), w którym Sąd zauważył, co następuje. "Jeżeli więc uczestnicząc w określonym stosunku pracy osoba fizyczna osiągnie przychód pozostający w jakimś związku faktycznym z wykonywaniem pracy, ale nie stanowiący przychodu ze stosunku prawnego w postaci stosunku pracy, nie będzie to przychód, o którym mowa w art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f. Dodatkowo, sąd wskazał, że: "... dochód stanowiący nadwyżkę pomiędzy wartością rynkową akcji objętych przez osoby uprawnione na podstawie uchwały walnego zgromadzenia, a wydatkami poniesionymi na ich objęcie, nie podlega opodatkowaniu w momencie objęcia tych akcji".

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 5 grudnia 2010 r. (III SAM/a 2675/10), w którym Sąd wskazał, że aby przychód można uznać za pochodzący ze stosunku pracy, konieczne jest spełnienie łącznie dwóch przesłanek: 1) przychód musi pochodzić od pracodawcy 2) przychód musi być konsekwencją stosunku pracy. W omawianej sprawie, przychody nie pochodzą bezpośrednio od spółki (pracodawcy), lecz od podmiotu brytyjskiego. Ponadto, Sąd podzielił stanowisko spółki, zgodnie z którym, przychód powstanie dopiero z chwilą sprzedaży akcji. Przyznanie pracownikom polskiej spółki prawa do nabycia akcji spółki brytyjskiej nie rodzi obowiązku podatkowego do momentu sprzedaży tych akcji bądź realizacji wynikających z nich praw.

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 15 września 2009 r. (III SA/Wa 570/09), w którym Sąd stwierdził, że " (...) korzyść, którą uzyskuje podatnik (pracownik Spółki) w postaci objęcia lub nabycia na preferencyjnych zasadach akcji zostanie uwzględniona przy opodatkowaniu, jednakże o czym była już mowa, w momencie realizacji dochodu czyli przy sprzedaży objętych lub nabytych w ten sposób akcji".

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 23 września 2009 r. (III SA/Wa 411/09), w którym Sąd stwierdził, że "akcje są papierami wartościowymi inkorporującymi zarówno prawa jak i obowiązki wobec spółki będącej emitentem akcji. W momencie otrzymania akcji na preferencyjnych warunkach przysporzenie, jakie z tego tytułu uzyskuje dana osoba, niezależnie od źródła i przyczyny uzyskania tego przysporzenia, jest jedynie potencjalne. Cechą akcji jest to, że generują one przychód dopiero w przyszłości w postaci dywidendy lub też w przypadku odpłatnego ich zbycia - w postaci różnicy pomiędzy przychodem ze sprzedaży a kosztami poniesionymi na ich nabycie".

Wyrok WSA w Kielcach z dnia 3 grudnia 2009 r. (I SA/Ke 427/09), gdzie Sąd wskazał, iż nie jest sporne, że otrzymanie akcji za 1 grosz (preferencyjnie) w momencie ich otrzymania stanowi przysporzenie jedynie potencjalne, cechą bowiem akcji jest to, że generują przychód tylko w przyszłości. (...) W konsekwencji powyższego korzyść jaką osiągnie każdy uczestnik programu w postaci nieodpłatnego (za 1 gr.) nabycia akcji zostanie uwzględniona przy opodatkowaniu w momencie realizacji dochodu czyli sprzedaży nabytych w ten sposób akcji."

Dodatkowo należy wskazać, iż podobne stanowisko prezentuje Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej wydanej w dniu 4 czerwca 2009 r. (Nr ILPBI/415-344/09-2/AG).

Wobec powyższego, Spółka stoi na stanowisku, iż nie ciąży na niej obowiązek poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych w związku z uczestnictwem jej pracowników w Planach organizowanych przez Spółkę Amerykańską.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Z uwagi na powyższe na płatniku ciążą trzy podstawowe obowiązki podatkowe, tj.:

Z kolei płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8 Ordynacji podatkowej, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony, o czym stanowi art. 30 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa.

Przechodząc na grunt przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w myśl przepisów art. 31 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Stosownie do art. 38 ust. 1 ww. ustawy płatnicy, o których mowa w art. 31 i 33-35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a.

Zgodnie z art. 39 ust. 1 ww. ustawy w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, w przypadku gdy nie dokonują rocznego obliczenia podatku, są obowiązani przekazać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje o dochodach sporządzone według ustalonego wzoru.

Na podstawie treści powyższych przepisów należy stwierdzić, iż warunkiem istnienia obowiązków płatnika dla określonego podmiotu jest fakt dokonywania świadczeń przez ten podmiot na rzecz osób będących pracownikami tego podmiotu.

W myśl art. 42a ww. ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52 i art. 52a oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, iż Spółka D. Polska Sp. z o.o. jest spółką kapitałową z siedzibą w Polsce, należącą do Grupy D.

Spółką dominującą Grupy D. jest Spółka D. C. z siedziba w Stanach Zjednoczonych notowana na Nowojorskiej Giełdzie Papierów Wartościowych NYSE. Spółka dominująca jest organizatorem programu adresowanego głównie do pracowników najwyższego szczebla kierowniczego wszystkich spółek Grupy D., którzy w sposób znaczący przyczyniają się do wzrostu wyników Grupy D., a mającego na celu zatrzymanie ich w Grupie oraz zwiększenie ich motywacji i lojalności.

Program motywujący wdrożony przez Spółkę dominującą z siedzibą w USA jest oparty na podstawie regulaminu The D. C.1988 Award and Option Plan" polegających na przyznawaniu nagród w ramach:

* "Deferred Stock" czyli planu akcji odroczonych ("DSU") lub

* Stock Options" czyli planu opcji na akcje ("SOP").

W zakresie nagrody w postaci DSU, spółka dominująca przyznaje Uczestnikom niezbywalne, warunkowe (uzależnione od spełnienia określonych w Planie warunków) prawo do bezpłatnego otrzymania w przyszłości akcji Spółki Amerykańskiej. Z tytułu posiadania DSU Uczestnikom Planu przysługuje prawo do ekwiwalentu dywidendy. Pełne prawo do akcji przysługuje dopiero po upływie 3 lat od daty przyznania DSU, z wszystkimi prawami przysługującymi właścicielom.

Natomiast, w przedmiocie nagrody w postaci SOP, spółka dominująca przyznaje Uczestnikom prawo do opcji na akcje. Opcje są niezbywalne, cenę realizacji opcji stanowi wartość rynkowa akcji na giełdzie nowojorskiej w dniu przyznania Uczestnikom SOP. Prawo do realizacji opcji, Uczestnik nabywa przez okres 3 lat w wysokości jednej trzeciej liczby opcji z dnia przyznania raz w roku. Prawo do realizacji opcji wygasa po upływie 10 lat od momentu przyznania, zaś opcje niewykonane w tym okresie wygasają. Prawo to wygasa również przed upływem 10 lat w przypadku kiedy uczestnik programu motywacyjnego przestaje być zatrudniony w którejkolwiek spółce Grupy D.

Zgodnie z zasadami Planu, Uczestnicy mogą zrealizować SOP w czterech wariantach:

Uczestników Planu nie łączy ze spółką dominującą żadna formalna relacja (pracownicy Wnioskodawcy nie są i nigdy nie byli zatrudnieni w Spółce Amerykańskiej).

Kompetencje w zakresie zarządzania i nadzorowania Programu należą do spółki amerykańskiej.

Wnioskodawca w żaden sposób nie ma wypływu na tworzenie Programu oraz nie bierze udziału w jego obsłudze, w tym również nie pośredniczy w przekazywaniu pracownikom akcji czy gotówki.

Niemniej jednak, Wnioskodawca (Spółka Polska) jest obciążana kosztami uczestnictwa swoich pracowników w Programie. Obciążenie następuje przez wystawienie faktury przez Spółkę amerykańską, na podstawie której Spółka Polska przekazuje bezpośrednio do spółki amerykańskiej należne z tego tytułu kwoty.

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, że przesłanką zakwalifikowania przychodu, do źródła określonego, jako "stosunek pracy", jest to aby przychód stanowił wynagrodzenie w rozumieniu przepisów Kodeksu pracy, czyli musi wiązać się z wykonywaniem określonej pracy na rzecz podmiotu wypłacającego to świadczenie. Świadczenie, które nie wynika ze stosunku pracy, otrzymane od osoby trzeciej (spółki z siedzibą w Stanach Zjednoczonych) - nawet jeżeli jako kryterium stanowiące podstawę jego przyznania został określony fakt istnienia stosunku pracy z określonym podmiotem (spółka z Grupy D.) nie może stanowić podstawy do uznania takiego świadczenia jako pochodzącego ze stosunku pracy. Przychód taki stanowiący różnicę pomiędzy ceną rynkową a ceną nabycia akcji ocenić należy jako świadczenie otrzymane od podmiotu, który złożył określoną ofertę (nabycia akcji spółki z siedzibą w Stanach Zjednoczonych po cenach niższych niż ich wartość rynkowa lub nieodpłatnego nabycia akcji) grupie osób, z którą nie łączy go stosunek pracy, a które to osoby posiadają określoną cechę (są zatrudnione w spółce należącej do określonej grupy kapitałowej)

W świetle powyższego, przychód osób, które nabyły akcje poniżej ich wartości rynkowej lub w wyniku nieodpłatnego nabycia akcji od podmiotu trzeciego powstaje w chwili nabycia akcji i powinien zostać zakwalifikowany jako pochodzący z innych źródeł, a nie ze stosunku pracy.

Jak wynika z przedstawionego opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego oraz przywołanych uregulowań prawnych pracownicy Spółki otrzymają w ramach nagrody DSU nieodpłatnie akcje spółki amerykańskiej oraz w ramach nagrody SOP prawo do niezbywalnych opcji na akcje, tj. od podmiotu, z którym nie wiąże ich stosunek pracy. Podmiotem udostępniającym akcje jest spółka amerykańska, a nie spółka polska, która jest pracodawcą pomimo, że partycypuje w finansowaniu kosztów związanych z przyznaniem pracownikom akcji spółki amerykańskiej. Zatem na Wnioskodawcy, nie będą ciążyć obowiązki płatnika, czy też obowiązki informacyjne.

Jak już powyżej wskazano warunkiem istnienia obowiązków płatnika dla określonego podmiotu jest fakt dokonywania świadczeń przez ten podmiot na rzecz osób będących pracownikami tego podmiotu lub w przypadku obowiązków informacyjnych dokonywanie wypłat należności lub świadczeń przez ten podmiot.

Reasumując, skutki podatkowe z tytułu nieodpłatnego otrzymania przez pracowników Wnioskodawcy akcji spółki mającej siedzibę w Stanach Zjednoczonych nie rodzą po stronie Spółki zatrudniającej pracowników obowiązków płatnika, o których mowa w art. 31 ustawy podatkowej, ani obowiązków informacyjnych wynikających z przepisu art. 42c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc się do powołanych przez Stronę w treści wniosku wyroków Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego i Naczelnego Sądu Administracyjnego, mającego potwierdzać słuszność poglądu Wnioskodawcy, wskazać należy, iż orzeczenie to dotyczy tylko konkretnej, indywidualnej sprawy osadzonej w określonym stanie faktycznym, różniącym się od stanu faktycznego będącego przedmiotem wniosku i w tej tylko sprawie, rozstrzygnięcie w nim zawarte jest wiążące.

Dodatkowo należy podkreślić, że przywołane przez Wnioskodawcę ww. rozstrzygnięcia dotyczące przepisów prawa wydane zostały w indywidualnych sprawach i nie mogą być źródłem praw i obowiązków w innych sprawach.

Na mocy art. 87 ust. 1 ustawy z dnia 2 kwietnia 1997 r. - Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 78, poz. 483 z późn. zm.) źródłami powszechnie obowiązującego prawa w Rzeczypospolitej Polskiej są: Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia.

Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270) ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia.

Z uwagi na powyższe Organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, iż nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.