IPPB2/415-432/08-3/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 4 marca 2008 r. (data wpływu 6 marca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodu z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego - jest prawidłowe.

W dniu 6 marca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodu z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 13 lutego 2008 r. Wnioskodawca sprzedał mieszkanie mieszczące się w P..., które odziedziczył po swojej matce - zmarłej w dniu 3 lipca 2007 r.. Postanowienie o stwierdzeniu nabycia praw do spadku zostało wydane przez Sąd Rejonowy w dniu 30 sierpnia 2007 r.. Wnioskodawca był zameldowany na stałe w przedmiotowym mieszkaniu w okresach 14.10 1975 r. do 8 maja 2002 r. oraz od 3 października 2003 r. do 20 października 2006 r. Łącznie okres zameldowania i jednocześnie zamieszkiwania Wnioskodawcy w przedmiotowym lokalu wyniósł 31 lat. Po dokonaniu sprzedaży Wnioskodawca złożył do Naczelnika Urzędu Skarbowego stosowne oświadczenie o dokonaniu sprzedaży i okresie zameldowania w przedmiotowym lokalu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca ma prawo do skorzystania z ulgi meldunkowej w sytuacji, gdy nie był zameldowany w sprzedanym lokalu mieszkalnym przez okres 12 miesięcy licząc bezpośrednio wstecz od daty zbycia, jednakże łączny okres zameldowania podatnika w tym lokalu w okresie (okresach) wcześniejszych (przed datą zbycia) przekroczył wymagane ustawą 12 miesięcy.

Zdaniem wnioskodawcy:

Wnioskodawca uważa iż, nie ma on obowiązku opodatkować przychodu ze sprzedaży nabytego w drodze dziedziczenia mieszkania położonego w P... przy ulicy W..., gdyż był zameldowany w tym mieszkaniu przez okres 31 lat a w związku z tym spełnia warunek wskazany w art. 21 ust. 1 pkt 126 lit. c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. b) ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tego lokalu.

Z kolei z treści art. 21 ust. 1 pkt 126 lit. c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, iż wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, jeżeli podatnik był zameldowany w tym lokalu na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia. Przepis ten obowiązuje od dnia 1 stycznia 2007 r., przy czym do przychodu z odpłatnego zbycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego nabytych do dnia 31 grudnia 2006 r., stosuje się dotychczasowe zasady określone w ww. ustawie, t. j. zwolnienie od podatku dochodowego uzależnia się od upływu 5 letniego okresu posiadania lokalu przez nabywcę, który to okres liczony jest od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lokalu. Norma ta wynika z treści art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r., o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588).

Ze wskazanych powyżej przepisów wynika, że zwolnienie z opodatkowania dochodu ze sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego uzależnione jest od: - daty nabycia wyżej wymienionego prawa z uwagi na konieczność stosowania przepisów materialnego prawa podatkowego przed 1 stycznia 2007 r. - wtedy, gdy nabycie miało miejsce przed dniem 31 grudnia 2006 r. albo zmienionych przepisów materialnego prawa podatkowego obowiązujących od 1 stycznia 2007 r. - wtedy, gdy nabycie nastąpiło po dniu 31 grudnia 2006 r.; - faktu zameldowania podatnika w nabytym lokalu na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia. Z uwagi na to, iż przedmiotowe mieszkanie zostało nabyte przez Wnioskodawcę w drodze dziedziczenia 3 lipca 2007 r. - w niniejszej sprawie stosować należy przepisy materialnego prawa podatkowego obowiązujące od dnia 1 stycznia 2007 r.,. t. j. art. 21 ust. 1 pkt 126 lit. c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem Wnioskodawca będzie miał prawo do skorzystania z ulgi meldunkowej, jeśli wykaże, że był zameldowany w nabytym lokalu mieszkalnym przez okres co najmniej 12 miesięcy przed datą zbycia. Wnioskodawca był zameldowany w przedmiotowym lokalu przez okres 31 lat.

Jednakże bezpośrednio przed sprzedażą Wnioskodawca nie był zameldowany w przedmiotowym lokalu. Wg Wnioskodawcy fakt ten nie ma znaczenia dla skorzystania z ulgi meldunkowej, gdyż ustawodawca nie zastrzegł, iż 12 miesięczny okres zameldowania liczyć należy bezpośrednio wstecz od daty sprzedaży lokalu mieszkalnego. Nie uzależnił również prawa do skorzystania z ulgi od zameldowania na okres nie krótszy niż 12 miesięcy bezpośrednio przed datą zbycia.

Jak z powyższego wynika określony w ustawie okres zameldowania odnosi się do daty zbycia nieruchomości, lecz z treści tego przepisu nie wynika, że data ta jest początkową datą od której należy liczyć (wstecz) dwunastomiesięczny okres zameldowania. Innymi słowy nie jest konieczne, aby Wnioskodawca był zameldowany na pobyt stały w danym lokalu przez okres, co najmniej 12 miesięcy licząc bezpośrednio wstecz od daty sprzedaży lokalu mieszkalnego, aby możliwe było skorzystanie ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wystarczającym dla skorzystania z ulgi jest zameldowanie na wymagany okres w jakimkolwiek czasie, niekoniecznie bezpośrednio poprzedzającym datę sprzedaży. Treść przepisu art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy jest w ocenie Wnioskodawcy jednoznaczna, wobec czego nie można dokonywać jego wykładni w sposób sprzeczny z jego literalnym brzmieniem. Celem interpretatora przepisów prawa jest odtworzenie, a nie kreacja sensu przepisu. W postanowieniu Trybunału Konstytucyjnego z dnia 26 marca 1996 r.; sygn. akt: W 12/95; czytamy: " (...) istotą wykładni, jak się najczęściej uznaje, jest zawsze ustalenie (wyjaśnienie) znaczenia określonego przepisu prawnego, nasuwającego z różnych względów wątpliwości w sferze stosowania prawa. Wykładnia ani nic nie dodaje, ani nic nie ujmuje z treści interpretowanego przepisu, a jedynie wyjaśnia jego treść i znaczenie."

Z kolei w uchwale Trybunału Konstytucyjnego z dnia 7 marca 1995 r., sygn. akt: W9/94 Trybunał stwierdził, że: " (...) wykładnia (...) nie jest i nie może być tworzeniem norm prawnych, lecz jest ustaleniem właściwego rozumienia treści norm prawnych wyrażonych w przepisach ustawowych, zgodnie z zasadami konstytucyjnymi, przy zastosowaniu przyjętych w kulturze prawnej demokratycznego państwa prawnego reguł interpretacji. (...) Stąd można mówić o "deklaratoryjnym" a nie prawotwórczym charakterze wykładni dokonywanej przez Trybunał Konstytucyjny. Obliguje go do tego konstytucyjna zasada podziału władz, która wyłącza prawotwórczą rolę Trybunału Konstytucyjnego.".

Mając powyższe na względzie uznać należy, że również władza wykonawcza (organy podatkowe) nie ma kompetencji do tworzenia" prawa w trybie wykładni, t. j. dodawania lub ujmowania słów, których nie ma w tekście przepisu.

Zatem gdyby intencją ustawodawcy było uzależnienie zastosowania zwolnienia od 12 miesięcznego okresu zameldowania liczonego bezpośrednio wstecz od daty sprzedaży lokalu mieszkalnego, to zapisałby to w treści przepisu. Skoro w ustawie nie ma takiego warunku, to nie można w drodze interpretacji tworzyć dodatkowej przesłanki skorzystania z ulgi podatkowej. Nie można interpretować przepisu prawa podatkowego w sposób sprzeczny z jego literalnym brzmieniem w celu pozbawienia podatnika możliwości realizacji ustawowo zagwarantowanych uprawnień. Podobnie w kontekście przepisów o ulgach i zwolnieniach podatkowych wypowiedział się Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale z dnia 4 czerwca 2001 r.; sygn. akt: FPK 6/01. Zdaniem Sądu: " (...) W nauce prawa jest również prezentowany pogląd, że w procesie interpretacji prawa podatkowego występują dwa rodzaje jakościowo różnych, a więc nie poddających się jednolitej klasyfikacji, wykładni prawa. Będzie to z jednej strony wykładnia językowa, a z drugiej wykładnia systemowa i celowościowa. Te dwie ostatnie służą interpretacji prawa podatkowego jedynie w granicach zakreślonych przez wykładnię językową. (...) Uwzględniając omówione wyżej stanowisko sądu odnośnie do wykładni ulg podatkowych, należy w związku z tym zauważyć, że w ustawie podatkowej, zwłaszcza zaś w tych jej unormowaniach, które kształtują prawnopodatkowy stan faktyczny, należy szukać granic opodatkowania, a więc tych obszarów, poza które nie powinna wychodzić wykładnia prawa podatkowego. Jeżeli więc wykładnia systemowa i funkcjonalna prowadzą do odmiennych wyników niż wykładnia językowa, to z przyczyn już wyżej przedstawionych należy pierwszeństwo dać wynikowi wykładni językowej."

W tym miejscu należy dokonać porównania istniejących w porządku prawnym dwóch regulacji odnoszących się do zwolnienia z podatku dochodu uzyskanego ze zbycia lokalu mieszkalnego. Pierwsza z nich odnosi się do sytuacji podatników, którzy nabyli lub wybudowali lokal mieszkalny do dnia 31 grudnia 2006 r., druga odnosi się do sytuacji podatników, którzy nabyli lub wybudowali lokal po tej dacie. W obu regulacjach ustawodawca uzależnia prawo do skorzystania ze zwolnienia od okresów, odpowiednio - w pierwszym przypadku władania lokalem przez właściciela, w drugim zameldowania w zbywanym lokalu. W pierwszym przypadku warunkiem zwolnienia jest posiadanie lokalu przez właściciela przez okres pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tego lokalu (art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Jak widać również w tym przypadku ustawodawca wskazał jednoznacznie datę początkową rozpoczynającą bieg okresu wymaganego do skorzystania ze zwolnienia. Także w drugim przypadku skorzystanie z ulgi uwarunkowane jest pewnym "stażem" w tym przypadku meldunkowym. Treść przepisu jest następująca: " (...) jeżeli podatnik był zameldowany w budynku lub lokalu wymienionym w lit. a)-d) na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia (...)." Ustawodawca nie wskazuje w tym przypadku początkowej daty, od której należy liczyć upływ 12 miesięcznego okresu warunkującego skorzystanie z ulgi, tak jak w pierwszym przypadku. Dokonując wykładni przepisów prawa należy uwzględnić w pierwszej kolejności ich kontekst językowy. W przypadku, gdy ta wykładnia nie jest jednoznaczna, t. j. możliwy sens słów prowadzi do wywiedzenia z przepisu dwóch różnych norm w wystarczającym stopniu generalnych, to wyjątkowo można sięgnąć do reguł wykładni funkcjonalnej i celowościowej, zawierającej elementy oceniające i wartościujące aby dokonać wyboru jednego ze znaczeń językowych. Zatem, gdyby nawet przyjąć, że znaczenie treści art. 21 ust. 1 pkt 126) ww. ustawy w zakresie warunku do skorzystania z prawa do zwolnienia nie jest jednoznaczne i że sformułowanie - "przed datą zbycia" może oznaczać, iż jest to data początkowa od której należy liczyć bezpośrednio wstecz okres 12 miesięcznego stażu" zameldowania, to w celu wykluczenia któregoś ze znaczeń należy sięgnąć do reguł potwierdzenia, t. j. wykładni funkcjonalnej i celowościowej tego przepisu. Jednym z kanonów wykładni funkcjonalnej jest dyrektywa odwołująca się do celu regulacji prawnej. Zdaniem Wnioskodawcy ratio legis przepisu art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy polega na zapewnieniu prawa do skorzystania z ulgi meldunkowej jak najszerszej grupie podatników, którzy byli zameldowani w lokalu, który następnie zbywają przez okres co najmniej 12 miesięcy. Niewątpliwie celem wprowadzenia nowej regulacji zwolnienia z opodatkowania dochodów ze zbycia lokalu mieszkalnego było zmniejszenie obciążenia fiskalnego w stosunku do osób, które zbywają m.in. lokale mieszkalne; w sytuacji, gdy w rzeczywistości przez wiele lat zamieszkiwali w takim lokalu, a w skutek różnych okoliczności życiowych chcą czy muszą zbyć lokal, którego stali się właścicielami. Na takie właśnie ratio legis nowej regulacji wskazuje zarówno skrócenie okresu, od którego uzależnione jest zwolnienie jak i brak warunku odnośnie do tytułu na podstawie, którego podatnik był w lokalu zameldowany.

Skoro racjonalny ustawodawca nie stanowi norm zbędnych, a zmieniając prawo ma obowiązek dążyć do społecznie aprobowanych celów i liczy się z konsekwencjami empirycznymi podejmowanych decyzji, to trudno byłoby przyjąć, że stwierdzenie "przed datą sprzedaży" jest równoznaczne ze stwierdzeniem bezpośrednio "przed datą sprzedaży"- W przypadku interpretacji przepisów prawa podatkowego, które nakładają na obywateli zobowiązania ograniczające ich prawa lub podporządkowują regulacjom o charakterze uciążliwym, czy represyjnym, to uzupełnianie ewentualnych niedostatków takich regulacji w drodze wykładni celowościowej, która wiedzie do nadania przepisowi znaczenia odmiennego niż wynika to z jego językowego brzmienia uznać należy za niedopuszczalne. Warto również wskazać, że w przypadku wątpliwości interpretacyjnych w zakresie przepisów prawa podatkowego zakazane jest ich rozstrzyganie na niekorzyść podatnika. W uchwale z dnia 26 kwietnia 1994 r.; syg. akt: W 11/93 Trybunał Konstytucyjny dowodzi, że niedopuszczalna jest " (...) wykładnia, która rozstrzyga wątpliwości interpretacyjne na korzyść fiscusa (in dubio pro fisco). Wykładnia taka byłaby niezgodna z pojęciem demokratycznego państwa prawnego." Z kolei w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 7 kwietnia 2000 r., syg. akt: SA/Lu 1702/98 Sąd stwierdził, że w sytuacji, w której pojawi się lub uwidoczni jakakolwiek wątpliwość prawna ustawodawca ma możliwość zmienić przepis, bowiem żadnej wątpliwości nie można interpretować na niekorzyść podatnika. Powyższa zasada jest skorelowana z konstytucyjną zasadą państwa prawnego.

W tym miejscu warto dokonać porównania istniejących w porządku prawnym dwóch regulacji odnoszących się do zwolnienia z podatku dochodu uzyskanego ze zbycia lokalu mieszkalnego. Pierwsza z nich odnosi się do sytuacji podatników, którzy nabyli lub wybudowali lokal mieszkalny do dnia 31 grudnia 2006 r., druga odnosi się do sytuacji podatników, którzy nabyli lub wybudowali lokal po tej dacie. W obu regulacjach ustawodawca uzależnia prawo do skorzystania ze zwolnienia od okresów, odpowiednio - w pierwszym przypadku władania lokalem przez właściciela, w drugim zameldowania w zbywanym lokalu. W pierwszym przypadku warunkiem zwolnienia jest posiadanie lokalu przez właściciela przez okres pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tego lokalu (art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. b) ww. ustawy). Jak widać również w tym przypadku ustawodawca wskazał jednoznacznie datę początkową rozpoczynającą bieg okresu wymaganego do skorzystania ze zwolnienia. Także w drugim przypadku skorzystanie z ulgi uwarunkowane jest pewnym stażem" w tym przypadku meldunkowym. Treść przepisu jest następująca: " (...) jeżeli podatnik był zameldowany w budynku lub lokalu wymienionym w lit. a)-d) na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia. Ewentualnie warunek skorzystania ze zwolnienia mógłby zostać określony następująco: (...) jeżeli podatnik był zameldowany w budynku lub lokalu wymienionym w lit. a)-d) na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy licząc wstecz od daty zbycia. Jednakże ustawodawca nie określił od jakiej daty należy liczyć 12 miesięczny okres zameldowania. Z uwagi na powyższe uznać należy, że warunek ten jest spełniony, gdy podatnik był zameldowany na okres nie krótszy niż 12 miesięcy w zbywanym lokalu w każdym czasie, jeśli tylko fakt ten miał miejsce przed zbyciem lokalu.

Reasumując: W ocenie Wnioskodawcy ma on prawo do skorzystania ze zwolnienia z podatku - dochodu uzyskanego ze sprzedaży lokalu mieszkalnego z tytułu "ulgi meldunkowej", gdyż był zameldowany w tym lokalu przez okres wskazany przez ustawodawcę w treści art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pomimo, że wymagany okres zameldowania nie poprzedzał bezpośrednio daty sprzedaży lokalu mieszkalnego. Ustawodawca nie wskazał bowiem w przywołanym przepisie dodatkowego warunku, iż 12 miesięczny okres zameldowania ma być liczony bezpośrednio wstecz począwszy od daty sprzedaży.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

Ustawą z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588) zmieniono zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do dochodów uzyskanych ze zbycia nieruchomości i praw nabytych po 1 stycznia 2007 r..

W myśl art. 30e ust. 1 i ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Podatek jest płatny w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 45, za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Z uwagi na treść art. 30e ust. 2 ww. ustawy podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonych zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn (art. 22 ust. 6d ww. ustawy).

Z uwagi na treść art. 22 ust. 6e ww. ustawy wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Jednakże zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia:

Zwolnienie to ma zastosowanie do przychodów podatnika, który, w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego, złoży oświadczenie, że spełnia warunki do zwolnienia, w urzędzie skarbowym, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika.

Nowe zasady opodatkowania regulują zatem wyłącznie opodatkowanie przychodów uzyskanych ze zbycia nieruchomości nabytych po 1 stycznia 2007 r..

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów ustawy, warunkiem zwolnienia od podatku dochodowego przychodów uzyskanych z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy, jest zameldowanie podatnika w zbywanym budynku lub lokalu mieszkalnym na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed data zbycia. Przepis ten nie określa daty, od której należy liczyć okres zameldowania na pobyt stały w zbywanym budynku lub lokalu mieszkalnym. W tej sytuacji ze zwolnienia skorzystać może każdy podatnik, który był zameldowany w zbywanym budynku lub lokalu mieszkalnym w okresie nieprzypadającym bezpośrednio przed dniem zbycia. Zatem każdy roczny okres zameldowania uprawnia do zwolnienia.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w zbytym lokalu mieszkalnym był Pan zameldowany na pobyt stały powyżej 12 miesięcy oraz złożył Pan w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia ww. nieruchomości oświadczenie, że spełnienia warunki do skorzystania ze zwolnienia.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, iż przychód uzyskany przez Pana ze sprzedaży nieruchomości nabytej w 2007 r. będzie korzystał ze zwolnienia z 19% podatku dochodowego od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.