IPPB2/415-420/11-5/MS - Możliwość opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych przychodu uzyskanego z tytułu sprzedaży budynku mieszkalnego, nabytego uprzednio w wyniku podziału majątku dorobkowego małżeńskiego.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 22 lipca 2011 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB2/415-420/11-5/MS Możliwość opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych przychodu uzyskanego z tytułu sprzedaży budynku mieszkalnego, nabytego uprzednio w wyniku podziału majątku dorobkowego małżeńskiego.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 28 kwietnia 2011 r. (data wpływu 11 maja 2011 r.) oraz piśmie z dnia 6 lipca 2011 r. (data nadania 7 lipca 2011 r. data wpływu 11 lipca 2011 r.) uzupełniającym braki wniosku na wezwanie Nr IPPB2/415-420/11-2/MS z dnia 30 czerwca 2011 r. (data nadania 30 czerwca 2011 r., data doręczenia 4 lipca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 maja 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Dnia 15 kwietnia 2011 r. Wnioskodawczyni sprzedała swojej córce własnościowe spółdzielcze prawo do domu jednorodzinnego w zabudowie szeregowej za kwotę 250.000 zł w stanie surowym otwartym.

Dom ten został nabyty w trakcie trwania małżeństwa Wnioskodawczyni dnia 29 października 1999 r. za kwotę 231.934 zł. Po rozpadzie małżeństwa nastąpił podział majątku dorobkowego, w skład którego weszły;

* spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu o wartości 350.000 zł oraz

* spółdzielcze własnościowe prawo do domu jednorodzinnego w zabudowie szeregowej o wartości 380.000 zł (w stanie surowym otwartym).

Udział w dorobku majątku był równy. Dnia 22 maja 2007 r., Sąd orzekł ugodę w ten sposób, że;

* spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego przyznał na wyłączną własność mężowi Wnioskodawczyni a

* spółdzielcze własnościowe prawo do domu jednorodzinnego w zabudowie szeregowej przyznał na wyłączną własność Wnioskodawczyni.

Zobowiązano Wnioskodawczynię również do zapłacenia na rzecz męża 15.000 zł tytułem spłaty jego udziału w majątku dorobkowym. I tak też nastąpiło, zgodnie oświadczając, że powyższą ugodą mąż Wnioskodawczyni wyczerpuje wszelkie wzajemne roszczenia z tytułu podziału majątku. Ponadto Wnioskodawczyni wskazała, że nie była nigdy zameldowana na ulicy I.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy istnieje konieczność zapłacenia podatku od sprzedaży tej nieruchomości. Jeśli tak to z jakiego powodu oraz w jakiej wysokości. Jaki jest termin zapłaty tego podatku i czy istnieje możliwość rozłożenia go na raty.

Czy Wnioskodawczyni może pieniądze ze sprzedaży przeznaczyć na remont swojego mieszkania i czy to będzie miało wpływ na tą sytuację.

Zdaniem Wnioskodawczyni:

Nieruchomości nabytych między 1 stycznia 2007 a 31 grudnia 2008 r. Podatek wynosi 19% z uzyskanego dochodu (dochód to różnica między kwotą kupna a sprzedaży). Od 2007 podatek od zbycia nieruchomości i praw majątkowych oblicza się w wysokości 19% od dochodu uzyskanego ze sprzedaży. Dochodem natomiast jest różnica pomiędzy przychodem uzyskanym ze sprzedaży a kosztami jego uzyskania. Z tego względu Wnioskodawczyni uważa, iż nie powinna zapłacić podatku gdyż z powodu zeszłorocznej powodzi i zniszczeń budynku cena nieruchomości w tym miejscu diametralnie spadła i Wnioskodawczyni nie uzyskała żadnego przychodu ze sprzedaży tej nieruchomości wręcz odwrotnie - poniosła stratę. Wnioskodawczyni uważa również, że podział majątku był równy. Oboje z mężem dostali po nieruchomości a różnica wartości została uzupełniona spłatą. Więc w tym momencie też nie nastąpiło żadne wzbogacenie.

Wnioskodawczyni nadmienia, że można też za te pieniądze nabyć spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu lub domu albo przeznaczyć pieniądze na rozbudowę lub remont innego lokalu i to również Wnioskodawczyni chciałaby uczynić, czyli wyremontować mieszkanie.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) źródłem przychodu jest - z zastrzeżeniem ust. 2 - odpłatne zbycie:

1.

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

2.

spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Aby zatem ustalić od jakiego momentu w przedmiotowej sprawie należy liczyć bieg pięcioletniego terminu, o którym mowa w powołanym wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, a tym samym aby ustalić czy sprzedaż prawa do domu jednorodzinnego w 2011 r. stanowiła źródło przychodu, należy ustalić kiedy i w jaki sposób Wnioskodawczyni nabyła przedmiotową nieruchomość.

Wnioskodawczyni wskazała, że spółdzielcze własnościowe prawo do domu jednorodzinnego zostało nabyte w trakcie trwania małżeństwa Wnioskodawczyni w dniu 29 października 1999 r.

Stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 z późn. zm.). Zgodnie z art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością - art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.

Z wniosku wynika, że w dniu 22 maja 2007 r., Sąd orzekł ugodę w ten sposób, że:

* spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego przyznał na wyłączną własność mężowi Wnioskodawczyni a

* spółdzielcze własnościowe prawo do domu jednorodzinnego w zabudowie szeregowej przyznał na wyłączną własność Wnioskodawczyni.

Ponadto zobowiązano Wnioskodawczynię do spłaty w kwocie 15 000 zł na rzecz byłego męża. Ustawowy ustrój majątkowy między małżonkami może ulec zniesieniu lub ograniczeniu na skutek zawartej między nimi umowy (art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego), na skutek orzeczenia sądu (art. 52 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego) albo z mocy prawa np. ubezwłasnowolnienia jednego z małżonków (art. 53 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Stosownie do treści art. 501 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego w razie ustania wspólności, udziały małżonków są równe, chyba że umowa majątkowa małżeńska stanowi inaczej. Przepis ten nie wyłącza zastosowania art. 43 § 2 i 3. Powyższe oznacza, że z datą ustania małżeństwa, a więc również wspólności majątkowej współwłasność łączna jaka istnieje między małżonkami przekształca się we współwłasność w częściach ułamkowych. Wynika z tego, że w chwili ustania małżeństwa każdy z małżonków ma wynoszący #189; udział w majątku wspólnym, a więc w każdej rzeczy, jaka do tego majątku należy.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w wyniku podziału majątku wspólnego jest nabyciem tych rzeczy. Natomiast mając na uwadze przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego nabyciem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest przyznanie rzeczy na wyłączną własność jednemu z małżonków w wyniku podziału majątku wspólnego, jeśli:

* podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub

* wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.

Za datę nabycia nieruchomości lub prawa, które przypadły danej osobie w wyniku podziału majątku dorobkowego małżeńskiego, należy przyjąć datę ich nabycia w czasie trwania związku małżeńskiego, ale tylko wówczas jeżeli podział był ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszyły mu spłaty i dopłaty lub jeżeli wartość otrzymanych przez daną osobę nieruchomości lub praw w wyniku tego podziału mieściła się w udziale, jaki temu małżonkowi przysługiwał w majątku wspólnym. Jeżeli natomiast podział odbył się w naturze, lecz w sposób, który był nieekwiwalentny i towarzyszyły mu spłaty lub dopłaty oraz gdy wartość otrzymanych przez byłego małżonka nieruchomości lub praw przekracza jego udział w majątku wspólnym, to wówczas za datę nabycia tej części nieruchomości, która przekracza udział byłego małżonka w majątku wspólnym, należy przyjąć dzień, w którym dokonano podziału majątku wspólnego nawet wówczas, jeżeli nabycie to następuje nieodpłatnie (czyli bez spłat i dopłat). Bowiem wszelkie przypadki gdy udział danej osoby ulega powiększeniu, traktowany być musi w kategorii nabycia, gdyż w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością) - jak też stan jej majątku osobistego. W tej części bowiem, w której przyznana na wyłączną własność nieruchomość przekracza wartość udziału w majątku wspólnym, podatnik niewątpliwie nabywa prawo własności nieruchomości w rozumieniu analizowanego przepisu. Przez pojęcie "nabycie" użyte w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy należy rozumieć każde zwiększenie aktywów majątku podatnika.

Zatem nie ma wątpliwości, że nabycie własności nieruchomości w drodze podziału majątku wspólnego, w przypadku gdy wartość otrzymanego majątku jest nieekwiwalentna i podziałowi towarzyszą spłaty i dopłaty oraz wartość otrzymanego majątku przekracza udział, jaki przysługiwał małżonkowi w majątku wspólnym, zawiera się w pojęciu "nabycie", jakim posługuje się przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przenosząc zatem powyższe uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy oraz mając na względzie ujęty we wniosku stan faktyczny stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie podział majątku wspólnego małżonków dokonany w 2007 r. nie był faktycznie ekwiwalentny w naturze dla każdej ze stron. Każda ze stron nie otrzymała bowiem majątku o równej wartości, a taki majątek winna otrzymać biorąc pod uwagę fakt, że udziały obojga małżonków z chwilą ustania małżeństwa były równe i wynosiły po 50% w majątku wspólnym. W wyniku podziału tego majątku prawo do domu w stanie surowym otwartym, stanowiące wspólny dorobek małżeński, przypadło Wnioskodawczyni w całości, natomiast mąż otrzymał pozostałą część majątku dorobkowego tj. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego. Na rzecz małżonka Wnioskodawczyni zobowiązana była do spłaty 15 000 zł. Zatem należy uznać, iż każdy z małżonków nie otrzymał na wyłączną własność majątku tej samej wartości.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że Wnioskodawczyni nabyła część prawa do domu jednorodzinnego odpowiadającą jej udziałowi w majątku wspólnym w 1999 r. Natomiast pozostałą część nieruchomości - przekraczającą udział w majątku wspólnym - Wnioskodawczyni nabyła w 2007 r., kiedy to została podpisana umowa o podział majątku dorobkowego.

Z uwagi na to, że nabycie prawa do przedmiotowej nieruchomości nastąpiło odpowiednio w części w 1999 r. oraz w 2007 r., pięcioletni termin o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 należy oddzielnie liczyć w stosunku do każdego udziału jaki Wnioskodawczyni nabyła.

Ponieważ od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie wynoszącego #189; udziału w prawie do nieruchomości, a więc od 1999 r. minęło pięć lat, to ta część przychodu uzyskanego z odpłatnego zbycia w 2011 r. spółdzielczego własnościowego prawa do domu jednorodzinnego, nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych a tym samym nie będzie podlegała w ogóle opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegał będzie natomiast przychód z tytułu odpłatnego zbycia, przypadający na udział w prawie do nieruchomości, przekraczający udział Wnioskodawczyni w ww. majątku, ponieważ zbycie tego udziału nastąpiło w 2011 r. tj. przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego w którym go nabyto. Dokonując oceny skutków podatkowych zbycia przedmiotowego udziału, nabytego w 2007 r. należy stosować przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

Zgodnie bowiem z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 z późn. zm.) do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r., stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

I tak stosownie do art. 30e ust. 1 i 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r. od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty zbycia nieruchomości (udziału) lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Można do takich kosztów zaliczyć m.in. związane ze zbyciem koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości, wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej, opłatę notarialną, opłatę sądową. Koszty te nie są kosztami nabycia, lecz jako koszty odpłatnego zbycia pomniejszają przychód. Przychodem ze sprzedaży jak wskazano powyżej jest cena pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia.

Natomiast koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie jej posiadania (art. 22 ust. 6c ww. ustawy).

Powyższy przepis w sposób jednoznaczny stanowi co może być uznane za koszt uzyskania przychodu. Przepis ten posługuje się pojęciem kosztu nabycia. Kosztem tym bezspornie jest cena nabycia tej nieruchomości.

Ponadto stwierdzić należy, że w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa nabytego ponad udział w majątku dorobkowym małżonków, kosztem uzyskania przychodu może być m.in. udokumentowana kwota faktycznej spłaty na rzecz byłego małżonka, ponieważ mieści się ona w kategorii kosztów nabycia, o których mowa w ww. art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Nadto, zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy wysokość nakładów, o których mowa powyżej, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Składnikami należącymi do majątku małżonkowie podzielili się tak że Wnioskodawczyni przypadło więcej niż powinna była dostać - stąd do tej nadwyżki ponad udział w majątku wspólnym sąd zasądził spłatę. Innymi słowy - ponad udział z majątku wspólnego Wnioskodawczyni nabyła taką część nieruchomości, która przypada proporcjonalnie na nadwyżkę ponad przysługujący udział w majątku wspólnym. Wyrazem tej nadwyżki była spłata zasądzona na rzecz byłego męża, czyli proporcjonalnie ta część udziału w nieruchomości, która przypada na spłatę - została nabyta ponad udział. Przypadający na tę część przychód ze zbycia nieruchomości stanowił będzie przychód do opodatkowania, natomiast kosztem będzie spłata na rzecz męża - bo to właśnie tę kwotę Wnioskodawczyni zapłaciła za nabycie nadwyżki ponad udział.

Reasumując podział majątku dorobkowego wspólnego pomiędzy Wnioskodawczynią, a jej mężem dokonany w dniu 22 maja 2007 r. nie był podziałem ekwiwalentnym w naturze, dlatego w przedmiotowej sprawie należy wyróżnić dwie daty nabycia nieruchomości zarówno rok 1999 jak i rok 2007.

Stosownie do powyższego Wnioskodawczyni w stosunku do części przychodu uzyskanego ze sprzedaży prawa do domu, który udział nabyła w 1999 r. nie będzie w ogóle podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym, ponieważ odpłatne zbycie tego udziału w prawie do domu jednorodzinnego nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku, w którym go nabyto.

Natomiast stosownie do przychodu uzyskanego ze sprzedaży prawa do przedmiotowej nieruchomości, proporcjonalnie do wielkości udziału nabytego w tej nieruchomości w 2007 r., Wnioskodawczyni będzie zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych w wysokości 19% podstawy obliczenia podatku w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Przeznaczenie uzyskanego przychodu na remont mieszkania Wnioskodawczyni nie będzie Jej zwalniało z konieczności opodatkowania. Powyższe zwolnienie dotyczy nieruchomości nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) do dnia 31 grudnia 2006 r.

W przedmiotowym wniosku o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego Wnioskodawczyni zawarła pytanie czy istnieje możliwość rozłożenia na raty podatku. W związku z powyższym tut. organ informuje, że istnieje możliwość ubiegania się o ulgę w spłacie zobowiązań podatkowych. Jednakże o uldze w spłacie zobowiązania podatkowego może zadecydować tylko i wyłącznie Naczelnik właściwego dla podatnika urzędu skarbowego.

Zgodnie bowiem z art. 67a § 1 Ordynacji podatkowej organ podatkowy, na wniosek podatnika, w przypadkach uzasadnionych ważnym interesem podatnika lub interesem publicznym, może:

1.

odroczyć termin płatności podatku lub rozłożyć zapłatę podatku na raty;

2.

odroczyć lub rozłożyć na raty zapłatę zaległości podatkowej wraz z odsetkami za zwłokę lub odsetki określone w decyzji, o której mowa w art. 53a;

3.

umorzyć w całości lub w części zaległości podatkowe, odsetki za zwłokę lub opłatę prolongacyjną.

Wobec tego można zwrócić się ze stosownym wnioskiem do naczelnika właściwego urzędu skarbowego. W tym miejscu należy zauważyć iż Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając jako organ upoważniony do wydawania interpretacji indywidualnych nie jest organem upoważnionym do udzielania ulg w spłacie zobowiązań podatkowych w rozumieniu art. 67a § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa

W odniesieniu do przedstawionych kwot podanych we wniosku, oraz pytania o wysokość podatku do zapłaty organ informuje, iż ewentualne przeliczenia, jakich należałoby dokonać nie należą do kompetencji tut. organu. Zgodnie bowiem z zasadą samoopodatkowania, obowiązującą w polskim systemie podatkowym, na podatniku spoczywa obowiązek dokonania oceny własnej sytuacji prawnopodatkowej, a po jej dokonaniu zachowania się zgodnie z przepisami prawa podatkowego, bowiem prawidłowość takiego rozliczenia podlega weryfikacji przez organ podatkowy. W związku z powyższym tut. organ nie może na podstawie podanych przez wnioskodawczynię we wniosku wartości dokonywać wyliczenia kwoty podatku do zapłaty. Organ wskazał natomiast wnioskodawczyni w jaki sposób ma wyliczyć podstawę opodatkowania zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednakże bez dokonywania wyliczeń kwoty dochodu do opodatkowania i podatku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl