IPPB2/415-414/09-2AS - Opodatkowanie dodatku wypłacanego osobom zatrudnionym za pranie odzieży.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 8 czerwca 2009 r. (data wpływu 15 czerwca 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dodatku wypłacanego osobom zatrudnionym za pranie odzieży - jest prawidłowe.

W dniu 15 czerwca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dodatku wypłacanego osobom zatrudnionym za pranie odzieży.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka z o.o. w bieżącym roku chciałaby wznowić swoją statutową działalność i ubiegać się o wydanie koncesji na wykonywanie usług ochrony mienia. Po uzyskaniu niezbędnych dokumentów do wykonywania swojej działalności będzie przeprowadzać rekrutację pracowników. Tam gdzie nie będzie konieczne kierownictwo podczas wykonywania niektórych zadań Spółka zamierza podpisać umowy-zlecenia.

W Spółce podczas wykonywania prac przy dozorze mienia będzie obowiązywał zarówno pracowników jak i osoby zatrudnione na podstawie umów cywilnoprawnych, regulaminowy mundur, strój roboczy. Strój roboczy będzie spełniać dwie role:

W myśl art. 304 Kodeksu Pracy, odzież osobista musi zostać zastąpiona roboczą, jeśli podczas pracy istnieje ryzyko zniszczenia lub zabrudzenia odzieży osobistej pracownika. Strój roboczy będzie zapewniać również swobodne poruszanie się podczas wykonywania trudnych, wymagających sprawności fizycznej zadań.

Spółka chce wprowadzić Regulamin Pracy, z którego wynikać będzie obowiązek noszenia odzieży roboczej, jak również obowiązek dbałości o wydane rzeczy a w szczególności utrzymanie ich w należytej czystości. Spółka zapewni stroje ale z Regulaminu będzie wynikał obowiązek rozliczenia się z wydanych rzeczy. Serwis prania odzieży, Spółka zapewni pracownikom w formie przekazywania ubrań do pralni lub wypłacania ekwiwalentu. W stosunku do osób wykonujących prace zlecone na podstawie umów zleceń takie zapisy znajdą się w umowach.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Przedmiot niniejszej interpretacji przepisów prawa podatkowego stanowi odpowiedź na pytanie Nr 3 w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych. Odpowiedź na pytanie Nr 1 i 2 oraz części pytania Nr 3 w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostanie udzielona w odrębnej interpretacji.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1. Spółka może przyjąć zasadę rozliczania się na podstawie okazanych rachunków za usługi pralnicze lub rachunków za zużyte środki czystości, która została wprowadzona w zakładzie pracy Regulaminem pracy lub stosownym zapisem w umowie zleceniu.

Ad. 2. Jeżeli Spółka będzie wypłacać ekwiwalent może do jego wyliczenia zastosować przeciętne ceny kosztów usług pralniczych pomnożonych przez częstotliwość wynikającą z obowiązku prania np. dwa razy w miesiącu lub też wycenić wartość środków czystości potrzebnej do utrzymania w należytej czystości ubrania przez okres jednego miesiąca.

Ad. 3. Spółka może zaliczyć sobie w koszty uzyskania przychodu wypłacony ekwiwalent dla osób współpracujących na podstawie innych umów niż umów o pracę. Zmieniająca się nowela Kodeksu Pracy nakłada na pracodawcę coraz większe obowiązki na zapewnienie ochrony zdrowia, stosowania przepisów odnośnie bezpieczeństwa i higieny pracy nie tylko w stosunku do pracowników ale i współpracujących na podstawie umów cywilnoprawnych.

Skoro na pracodawcy ciąży obowiązek zapewnienia osobom współpracującym z firmą w charakterze samozatrudnienia lub wykonującym umowy cywilnoprawne bezpieczne i higieniczne warunki pracy, zapewnienie im w zakładzie pracy odpowiednio stosowanych przepisów BHP, współdziałania z nimi w wypełnianiu obowiązków BHP, to wydaje się zasadne, że są to wystarczające przesłanki do zaliczenia wypłaty środków osobom współpracującym na podstawie innych umów do kosztów uzyskania przychodów Spółki. Jednocześnie dla wykonujących prace w Spółce na podstawie innej umowy niż umowa o pracę mogą korzystać ze zwolnienia w myśl art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ wypłacany dodatek za pranie odzieży nie może być w żaden inny sposób przez nich wykorzystany.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. z 2000 r. Dz. U. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są świadczenia rzeczowe i ekwiwalenty za te świadczenia, przysługujące na podstawie przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, jeżeli zasady ich przyznawania wynikają z odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw.

Zagadnienia dotyczące dostarczania pracownikom środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego, a także związanych z tym wypłat ekwiwalentów pieniężnych reguluje dział X (Bezpieczeństwo i higiena pracy) rozdział IX (Środki ochrony indywidualnej oraz odzież i obuwie robocze) ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.).

Stosownie do postanowień art. 237⁷ § 1 ww. ustawy pracodawca ma obowiązek nieodpłatnego zapewnienia pracownikowi odzieży i obuwia roboczego, spełniających wymagania określone w Polskich Normach:

Jednocześnie w art. 237⁷ § 2 Kodeksu pracy przewidziano, że pracodawca może ustalić stanowiska, na których dopuszcza się używanie przez pracowników, za ich zgodą, własnej odzieży i obuwia roboczego, spełniających wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy. Pracownikowi używającemu własnej odzieży i obuwia roboczego, zgodnie z art. 237⁷ § 2, pracodawca wypłaca ekwiwalent pieniężny w wysokości uwzględniającej ich aktualne ceny o czym stanowi art. 237⁷ § 4 ww. Kodeksu.

Jak wynika z art. 304 § 1 Kodeksu pracy, na pracodawcy ciążą obowiązki zapewnienia bezpiecznych i higienicznych warunków pracy, również osobom wykonującym pracę na innej podstawie niż stosunek pracy w zakładzie pracy lub w miejscu wyznaczonym przez pracodawcę. Zatem obowiązek zapewnienia odzieży ochronnej przez pracodawcę, obejmuje także osoby zatrudnione na podstawie umów cywilnoprawnych - zleceniobiorców.

Jeżeli więc ekwiwalent pieniężny za pranie odzieży roboczej zostanie wypłacony pracownikowi zatrudnionemu na podstawie umowy cywilnoprawnej (zleceniobiorcy) - na podstawie powyższych przepisów Kodeksu pracy, będzie korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W tym przypadku nie ma znaczenia czy mamy do czynienia z wypłatą ekwiwalentu dla pracownika, z którym jest zawarta umowa o pracę, czy też wypłaca się świadczenie pieniężne pracownikowi, z którym podpisano umowę cywilnoprawną. Obowiązki pracodawcy związane z przepisami bhp wobec osób, których stosunek zatrudnienia powstał w wyniku zawarcia umów o charakterze cywilnoprawnym są takie same, jak wobec osób, które pozostają z nim w stosunku pracy.

Reasumując: Wypłacone środki za pranie odzieży roboczej zleceniobiorcy, będą zwolnione z podatku dochodowego w myśl art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o ile zostaną spełnione warunki wynikające z przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja Nr 10, 09-402 Płock.