IPPB2/415-379/13-2/MG - Opodatkowanie przychodu uzyskanego ze sprzedaży odziedziczonych jednostek uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych.

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 4 lipca 2013 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB2/415-379/13-2/MG Opodatkowanie przychodu uzyskanego ze sprzedaży odziedziczonych jednostek uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 16 maja 2013 r. (data wpływu 20 maja 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odkupienia przez fundusz jednostek uczestnictwa funduszu inwestycyjnego, nabytych w drodze spadku - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 maja 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odkupienia przez fundusz jednostek uczestnictwa funduszu inwestycyjnego, nabytych w drodze spadku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Zgodnie z postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia 14 maja 2008 r., dotyczącym postępowania spadkowego po zmarłym w dniu 22 stycznia 2008 r. Bracie Wnioskodawcy - Michale G., oraz zgodnie z przepisami ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (dalej: u.f.i.) Wnioskodawca odziedziczył - jako spadkobierca jednostki uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych (dalej: j.u.) X Subfundusz Akcji Dynamicznych Spółek, zarządzanych przez B. S.A., zakupione przez Brata Wnioskodawcy w dniu 22 czerwca 2007 r. za kwotę łączną 150.000 PLN (wartość nominalna 1.416,6271 jednostek uczestnictwa wg ceny z dnia zakupu; wartość jednostki na poziomie 105,8853). W konsekwencji powyższego - jako spadkobierca - Wnioskodawca stał się zatem uczestnikiem ww. funduszy inwestycyjnych (jako osoba fizyczna).

Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn wartość j.u. podlegała opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn na zasadach przewidzianych w tej ustawie. W oparciu o decyzję wydaną przez Urząd Skarbowy Wnioskodawca uzyskał zwolnienie z opodatkowania odziedziczonych j.u.

Po uzyskaniu stwierdzenia nabycia spadku oraz po analizie długoterminowych, bardzo negatywnych trendów kształtowania się wartości j.u. B. Subfundusz Akcji Dynamicznych Spółek w dniu 16 stycznia 2013 r. Wnioskodawca złożył zlecenie odkupienia j.u. w rozumieniu u.f.i. W wyniku realizacji zlecenia odkupienia fundusz inwestycyjny dokonał odkupienia j.u. w liczbie jednostek nabytych w drodze spadku wg ceny jednostki uczestnictwa obowiązującej w dniu realizacji zlecenia (łączna wartość 59.654,17 PLN; wartość jednostki na poziomie 42,1100. Odkupywane j.u. nabyte były uprzednio przez spadkodawcę (tekst jedn.: nieżyjącego Brata Wnioskodawcy) po uiszczeniu przez niego ceny zakupu wynikającej z wyceny j.u. obowiązującej w dniu nabywania j.u. W momencie realizacji zlecenia odkupienia złożonego przez Wnioskodawcę jako przez spadkobiercę cena odkupywanych j.u. była znacząco niższa od ich ceny obowiązującej w dniu nabycia j.u. przez spadkodawcę.

W związku z tym, że zarządzane przez B. S.A. fundusze inwestycyjne B. Subfundusz Akcji Dynamicznych Spółek stanowią fundusze kapitałowe w rozumieniu art. 5a pkt 14 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: u.p.d.o.f.) z tytułu odkupu ich j.u. może w szczególnym przypadku powstać dochód z tytułu udziału w funduszach kapitałowych, o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 5 u.p.d.o.f. Wówczas stosownie do art. 41 ust. 4 w zw. z ust. 1 w związku z art. 30a ust. 1 pkt 5 u.p.d.o.f. od ewentualnie uzyskanego dochodu powstaje obowiązek potrącenia przez płatnika (którym jest fundusz inwestycyjny) 19% zryczałtowanego podatku dochodowego.

W efekcie realizacji przez P. Sp. z o.o. (tekst jedn.: podmiot działający na rzecz B. S.A.) zlecenia odkupienia odziedziczonych przez Wnioskodawcę j.u. w dniu 16 stycznia 2013 r. fundusz inwestycyjny potrącił zryczałtowany podatek dochodowy w kwocie 2.632 PLN, przyjmując jako podstawę ustalenia dochodu wartość j.u. z dnia dokonania formalnego przepisania / transferu j.u. na rzecz Wnioskodawcy zleconego w dniu 11 grudnia 2008 r. w kwocie 45.147,90 PLN (wartość jednostki na poziomie 31,8700), tj. w kwocie niższej od ceny obowiązującej w dniu nabycia j.u. przez spadkodawcę i jednocześnie niższej niż wartość z dnia umorzenia.

Na skutek reklamacji Wnioskodawcy dotyczącej zasadności potrąconego podatku, wynikającej z kwestii braku dochodu do opodatkowania z uwagi na fakt, iż wartość odkupywanych j.u. była niższa od ich ceny obowiązującej w dniu nabycia j.u. przez spadkodawcę, w dniu 29 kwietnia 2013 r. fundusz inwestycyjny wystąpił z żądaniem wniesienia na swój rachunek kwoty 8.702 PLN, tytułem uzupełnienia zryczałtowanego podatku dochodowego od przedmiotowej transakcji odkupienia odziedziczonych j.u., uzasadniając swoje stanowisko stosowanym podejściem polegającym na obliczaniu 19% zryczałtowanego podatku dochodowego od pełnej wartości odkupywanych j.u. z dnia ich odkupienia przez spadkobiercę, bez pomniejszania o koszt nabycia j.u. poniesiony przez spadkodawcę, co uznać należy za wyjątkowo niekorzystne dla spadkobierców uczestników funduszy inwestycyjnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w świetle opisanego stanu faktycznego podstawę opodatkowania 19% zryczałtowanym podatkiem dochodowym powinna stanowić wypłacona spadkobiercy Uczestnika funduszu kwota odkupienia j.u. (przychód) pomniejszona o wydatki na nabycie j.u. z dnia ich nabycia przez spadkodawcę, tj. kwotę wydatkowaną przez spadkodawcę na zakup j.u. (koszt uzyskania przychodu).

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 5 u.p.d.o.f. przedmiotem opodatkowania w niniejszej sprawie jest dochód, a zatem nadwyżka przychodów nad kosztami ich uzyskania.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 38 u.p.d.of. kosztem uzyskania przychodów są wydatki na nabycie jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych, ale dopiero w przypadku ustalania dochodu z odpłatnego zbycia tych jednostek. Jednocześnie z przepisu tego wynika, że wydatki na nabycie jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów przez uczestnika funduszu w momencie ich poniesienia. Ustawodawca przesunął zatem w czasie możliwość rozpoznania kosztów z tytułu nabycia jednostek uczestnictwa na moment ich zbycia. W momencie nabycia jednostek przez uczestnika funduszu powstaje zatem u niego prawo potrącenia kosztów z tytułu nabycia, które może być jednak zrealizowane (materializuje się) dopiero w chwili zbycia jednostek. Art. 23 ust. 1 pkt 38 u.p.d.o.f. określa bowiem, kiedy wydatek staje się kosztem uzyskania przychodu, samo prawo do potrącenia kosztu uzyskania przychodu powstaje już na etapie poniesienia wydatku. Zbycie jednostek uczestnictwa jest tutaj tylko momentem, kiedy to prawo zostanie zrealizowane i nie jest ograniczone żadnym terminem, ani też żadnymi innymi warunkami. Może być ono zrealizowane zarówno przez spadkodawcę (pierwotnego uczestnika funduszu), jak i przez spadkobiercę w drodze sukcesji generalnej praw i obowiązków spadkodawcy.

Zgodnie z art. 97 § 1 Ordynacji podatkowej (dalej: o.p.) spadkobiercy podatnika przejmują przewidziane w przepisach prawa podatkowego majątkowe prawa i obowiązki spadkodawcy. Przepis ten wprowadza sukcesję generalną wszystkich majątkowych praw i obowiązków na spadkobierców podatnika. W świetle przedstawionego zdarzenia należy uznać, że prawo do potrącenia kosztów uzyskania przychodów z tytułu nabycia jednostek uczestnictwa ma jednoznacznie charakter majątkowy. Wynika bowiem z przepisów prawa materialnego (jako, że jednoznacznie dotyczy obowiązków i uprawnień, na podstawie których zawiązują się stosunki prawno-finansowe) oraz wpływa istotnie na wysokość zobowiązania podatkowego (a zatem dotyka interesu ekonomicznego uczestnika funduszu, o którym mowa na gruncie prawa cywilnego w odniesieniu do praw majątkowych).

W związku z powyższym w świetle przedstawionego stanu faktycznego oraz na gruncie art. 97 § 1 o.p. należy uznać, że prawo do uwzględnienia jako koszty uzyskania przychodów przy ustalaniu wysokości podstawy opodatkowania przy zbyciu jednostek uczestnictwa jako prawo majątkowe podlega sukcesji generalnej i przechodzi na spadkobierców.

Konsekwencją powyższego jest fakt, że:

1.

spadkobierca wchodzi w ogół majątkowych praw obowiązków zmarłego spadkodawcy (finalnie zatem spadkobierca mimo, że jest innym podmiotem prawa, to jednak kontynuuje wykonywanie praw i obowiązków spadkodawcy),

2.

spadkobierca nabywa wszelkie przedmioty majątkowe zaliczane do spadku, niezależnie od ich charakteru,

3.

nabycie spadku w drodze dziedziczenia jest nabyciem pochodnym, co oznacza, że przedmioty spadkowe przechodzą na spadkobiercę w takim kształcie prawnym, w jakim przysługiwały spadkodawcy.

Z powyższego wynika, że aby można było mówić o prawie majątkowym podlegającym sukcesji w myśl art. 97 § 1 o.p. dane prawo musi zaistnieć jeszcze za życia spadkodawcy. Przy czym dla bytu prawa majątkowego nie jest konieczna jego konkretyzacja rozumiana jako zaistnienie jeszcze za życia spadkodawcy zdarzenia, skutkującego możliwością skorzystania z tegoż prawa. Jak wykazano powyżej art. 23 ust. 1 pkt 38 u.p.d.o.f. w istocie przesuwa moment rozpoznania kosztów uzyskania przychodów na dzień zbycia jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych, samo prawo zaś powstaje w dniem nabycia jednostek uczestnictwa. Przyjąć więc należy, że jakikolwiek podatnik nabywając j.u. uzyskuje jednocześnie prawo do pomniejszenia w przyszłości przychodów powstałych na skutek zbycia j.u. W konsekwencji, za prawo majątkowe uznać należy prawo do pomniejszenia przychodu o koszty poniesione przez spadkodawcę na nabycie j.u., które następnie przedstawiane są do wykupu funduszowi inwestycyjnemu przez spadkobiercę. Tym samym w przypadku, gdy w momencie realizacji zlecenia odkupienia złożonego przez spadkobiercę cena odkupowanych j.u. jest niższa od ich ceny obowiązującej w dniu nabycia j.u. przez spadkodawcę nie powstaje dochód z tytułu udziału w funduszach kapitałowych, stanowiący podstawę do opodatkowania w myśl art. 30a ust. 1 pkt 5 u.p.d.o.f.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy, źródłem przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c).

Za przychody z kapitałów pieniężnych, w myśl art. 17 ust. 1 pkt 5 ww. ustawy, uważa się przychody z tytułu udziału w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 1c.

Pojęcie funduszy kapitałowych zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 14 ww. ustawy, w świetle którego ilekroć w ustawie jest mowa o funduszach kapitałowych oznacza to fundusze inwestycyjne oraz fundusze zagraniczne, o których mowa w przepisach o funduszach inwestycyjnych, oraz ubezpieczeniowe fundusze kapitałowe działające na podstawie przepisów ustawy o działalności ubezpieczeniowej, z wyjątkiem funduszy emerytalnych, o których mowa w przepisach o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych.

Zasady i terminy umarzania jednostek uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych, albo wykupywania certyfikatów inwestycyjnych w tych funduszach lub inny sposób unicestwienia tytułów udziału w funduszach kapitałowych określane są w statutach tychże funduszy kapitałowych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca odziedziczył w spadku po zmarłym w dniu 22 stycznia 2008 r. bracie jednostki uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym, w rozumieniu art. 5a pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które brat Wnioskodawcy zakupił w dniu 22 czerwca 2007 r. za łączną kwotę 150.000 PLN (wartość nominalna 1.416,6271 jednostek uczestnictwa wg ceny z dnia zakupu; wartość jednostki na poziomie 105,8853). Wartość jednostek uczestnictwa podlegała opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, jednakże w oparciu o decyzję wydaną przez organ podatkowy Wnioskodawca, zgodnie z ustawą o podatku od spadków i darowizn został zwolniony z opodatkowania. W dniu 16 stycznia 2013 r. Wnioskodawca złożył zlecenie odkupienia jednostek uczestnictwa. W wyniku realizacji zlecenia odkupienia fundusz inwestycyjny dokonał odkupienia jednostek według ceny obowiązującej w dniu realizacji zlecenia (łączna wartość 59.654,17 PLN; wartość jednostki na poziomie 42,1100). W momencie realizacji zlecenia odkupienia złożonego przez Wnioskodawcę cena odkupywanych jednostek uczestnictwa była znacznie niższa od ich ceny obowiązującej w dniu nabycia przez spadkodawcę. W efekcie realizacji przez agenta transferowego (tekst jedn.: podmiot działający na rzecz funduszu) zlecenia odkupienia odziedziczonych przez Wnioskodawcę jednostek w dniu 16 stycznia 2013 r. fundusz inwestycyjny potrącił zryczałtowany podatek dochodowy w kwocie 2.632 PLN, przyjmując jako podstawę ustalenia dochodu wartość jednostek z dnia dokonania formalnego przepisania / transferu jednostek na rzecz Wnioskodawcy, zleconego w dniu 11 grudnia 2008 r., w kwocie 45.147,90 PLN (wartość jednostki na poziomie 31,8700). Na skutek reklamacji Wnioskodawcy dotyczącej zasadności potrąconego podatku dochodowego w dniu 29 kwietnia 2013 r. fundusz inwestycyjny wystąpił do Wnioskodawcy z żądaniem wniesienia na rachunek funduszu kwoty 8.702 PLN, tytułem uzupełnienia zryczałtowanego podatku dochodowego, z uwagi na błędnie zastosowane koszty uzyskania przychodów.

Zasady opodatkowania dochodów z tytułu udziału w funduszach kapitałowych reguluje art. 30a ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w świetle którego od uzyskanych dochodów z tytułu udziału w funduszach kapitałowych pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 52a.

Zgodnie z generalną zasadą ustalania kosztów uzyskania przychodów, określoną w art. 22 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.

Stosownie zaś do treści art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za koszty uzyskania przychodów nie uważa się wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) w spółce mającej osobowość prawną oraz innych papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa lub jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji), wkładów oraz innych papierów wartościowych, w tym z tytułu wykupu przez emitenta papierów wartościowych a także z odkupienia tytułów uczestnictwa lub jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych albo umorzenia jednostek uczestnictwa, tytułów uczestnictwa oraz certyfikatów inwestycyjnych w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 3e.

Powyższy przepis stanowi szczególną zasadę ustalenia dochodu z tytułu udziału w funduszach kapitałowych. Zgodnie z tą zasadą wydatki poniesione na nabycie jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych mogą być uznane za koszt uzyskania przychodów dopiero w momencie wykupu lub umorzenia tych jednostek.

Należy przy tym podkreślić, iż ustawa nie precyzuje, przez kogo powinny być poniesione te wydatki, aby mogły być uznane za koszt w momencie wykupu jednostek. Niemniej należy uznać, że warunkiem dla rozpoznania kosztów nabycia jest poniesienie wydatku przez posiadacza jednostki uczestnictwa realizującego operację wykupu.

Na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tekst jedn.: Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768 z późn. zm.), podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego.

Należy wskazać, że w niniejszej sprawie przedmiotem dziedziczenia po zmarłym w 2008 r. bracie Wnioskodawcy - były jednostki uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym. Jednostki uczestnictwa Wnioskodawca nabył w spadku w dniu śmierci brata. Zgodnie bowiem z art. 924 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, iż dniem nabycia przez Wnioskodawcę jednostek uczestnictwa w funduszu po zmarłym bracie jest dzień śmierci spadkodawcy (brata).

W związku z powyższym Wnioskodawca nie może poniesionych przez spadkodawcę wydatków na nabycie przedmiotowych jednostek uczestnictwa w momencie odkupienia przez fundusz zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Wynika to z faktu, iż prawo do tych jednostek Wnioskodawca nabył w drodze spadkobrania, a więc pod tytułem darmym, bez ponoszenia kosztów. Skoro Wnioskodawca otrzymał jednostki uczestnictwa funduszu w spadku, tym samym nie poniósł wydatków na nabycie tychże jednostek - wydatki te poniósł spadkodawca w momencie ich pierwotnego nabycia. Zatem przychód z tytułu odkupienia jednostek uczestnictwa, nabytym w drodze spadku odpowiada dochodowi.

W przypadku odkupienia jednostek uczestnictwa przez fundusz inwestycyjny, działający m.in. poprzez agenta transferowego, na płatniku ciąży obowiązek obliczenia, pobrania i wpłacenia podatku na rachunek właściwego organu podatkowego. Stanowi o tym art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w myśl którego osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności z tytułów określonych m.in. w art. 30a ust. 1 cytowanej ustawy są obowiązane pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych, tj. m.in. dochodów z tytułu udziału w funduszach kapitałowych. Ponadto nie można zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, iż na gruncie art. 97 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa należy uznać, że prawo do uwzględnienia jako koszty uzyskania przychodów przy ustalaniu wysokości podstawy opodatkowania przy odkupieniu jednostek uczestnictwa jako prawo majątkowe podlega sukcesji generalnej i przechodzi na spadkobierców. W konsekwencji, za prawo majątkowe uznać należy prawo do pomniejszenia przychodu o koszty poniesione przez spadkodawcę na nabycie jednostek uczestnictwa, które następnie przedstawiane są do wykupu funduszowi inwestycyjnemu przez spadkobiercę.

Organ podatkowy zauważa, że w chwili śmierci prawa i obowiązki podatnika przechodzą na spadkobierców. Krąg spadkobierców ustalany jest zgodnie z przepisami ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Do odpowiedzialności spadkobierców za zobowiązania podatkowe spadkodawcy mają zastosowanie przepisy Kodeksu cywilnego o przyjęciu i odrzuceniu spadku oraz o odpowiedzialności za długi spadkowe.

Natomiast w przepisach podatkowych kwestię sukcesji praw i obowiązków spadkobierców regulują przepisy art. 97-105 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa. Śmierć osoby będącej podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych powoduje określone konsekwencje, dla których przewidziane są szczególne formy postępowania.

Z regulacji zawartej w art. 97 § 1 Ordynacji podatkowej dotyczącej sukcesji w zakresie prawa podatkowego wynika, że spadkobiercy podatnika przejmują przewidziane w przepisach prawa podatkowego majątkowe prawa i obowiązki spadkodawcy. Ich sukcesja jest możliwa jedynie na podstawie i w granicach przepisów Ordynacji podatkowej. Zarówno prawa i obowiązki, aby mogły być nabyte przez spadkobiercę, muszą nie tylko wynikać z przepisów prawa podatkowego, ale również przynależeć do konkretnej osoby, w tym wypadku spadkodawcy. Na spadkobierców przechodzą tylko te obowiązki spadkodawcy, które miał on jako podatnik i tylko te, które są związane z realizacją obowiązków, wynikających z ustaw regulujących kwestie podatków. Jednocześnie nie można mówić o sukcesji prawa, którego spadkodawca nie nabył. Wejście spadkobiercy na podstawie art. 97 Ordynacji podatkowej w prawa i obowiązki podatnika (spadkodawcy) - nie uzasadnia utożsamiania go z podatnikiem.

Reasumując, stwierdzić należy, iż podstawę opodatkowania 19% zryczałtowanym podatkiem dochodowym stanowi wypłacona Wnioskodawcy, jako spadkobiercy będącego uczestnikiem funduszu inwestycyjnego kwota odkupienia jednostek uczestnictwa, bez możliwości pomniejszenia osiągniętego przychodu o wydatki na nabycie jednostek uczestnictwa z dnia ich nabycia przez spadkodawcę, tj. kwotę wydatkowaną przez spadkodawcę na zakup przedmiotowych jednostek uczestnictwa, z uwagi na to, że kosztu tego Wnioskodawca nie poniósł. Jednostki te Wnioskodawca nabył w spadku, czyli pod tytułem darmym.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl