IPPB2/415-367/13-4/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 9 maja 2013 r. (data wpływu 15 maja 2013 r.) oraz piśmie uzupełniającym braki formalne (data wpływu 25 czerwca 2013 r.), na wezwanie Nr IPPB2/415-367/13-2/MK z dnia 10 czerwca 2013 r. (data nadania 12 czerwca 2013 r.,) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ciążących na Spółce obowiązkach płatnika w związku z wprowadzeniem programu motywacyjnego przeznaczonego dla osób zajmujących stanowiska kierownicze w Spółce - jest prawidłowe.

W dniu 15 maja 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ciążących na Spółce obowiązkach płatnika w związku z wprowadzeniem programu motywacyjnego przeznaczonego dla osób zajmujących stanowiska kierownicze w Spółce.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

W związku z Uchwalą Komisji Nadzoru Finansowego z dnia 4 października 2011 r. w sprawie szczegółowych zasad funkcjonowania systemu zarządzania ryzykiem i systemu kontroli wewnętrznej oraz szczegółowych warunków szacowania przez banki kapitału wewnętrznego i dokonania przeglądu procesu szacowania i utrzymywania kapitału wewnętrznego oraz zasad ustalania polityki zmiennych składników wynagrodzeń osób zajmujących stanowiska kierownicze w banku ("Uchwała KNF"), A. Bank S.A. ("Bank", "Spółka", "Wnioskodawca") zdecydował o wprowadzeniu programu motywacyjnego dla osób zajmujących stanowiska kierownicze w Banku ("Program").

Osoby biorące udział w Programie ("Osoby Uprawnione") są zatrudnione przez Bank na podstawie umowy o pracę.

W celu wdrożenia Programu Bank opracował "Politykę zmiennych składników wynagrodzeń osób zajmujących stanowiska kierownicze w Bank S.A." ("Polityka"), która określa cele, zakres przedmiotowy i podmiotowy oraz ogólne zasady przyznawania i wypłat wynagrodzenia zmiennego. Polityka nie stanowi zasad wynagradzania, regulaminu wynagradzania, regulaminu premiowania ani innego źródła prawa pracy w rozumieniu Kodeksu pracy.

Zgodnie z Polityką, podstawą do określenia łącznej wysokości wynagrodzenia zmiennego jest ocena efektów pracy danej osoby zajmującej stanowisko kierownicze w Banku. Przy ocenie indywidualnych efektów pracy bierze się pod uwagę kryteria finansowe i niefinansowe (tekst jedn.: wynik netto Banku, zwrot z kapitału, współczynniki adekwatności kapitałowej Banku, współczynniki płynności Banku, współczynniki rentowności Banku, kryterium zgodności z zasadami prawa i regulacjami wewnętrznymi, kryterium trwałości zatrudnienia oraz poziom realizacji indywidualnych celów rocznych). Ocena wyników odbywa się co rok w odniesieniu do poszczególnych okresów obejmujących trzy poprzednie lata (z zastrzeżeniem, że pierwszy okres obejmuje 2012 i 2013 r.), tak aby wysokość wynagrodzenia zmiennego uwzględniała cykl koniunkturalny Banku i ryzyko związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą. Wynagrodzenie zmienne związane z danym okresem rocznym jest określane do końca kwietnia danego roku (nazywanego dalej rokiem "0") dla danej osoby, jako kwota w złotych polskich za dany rok w zależności od realizacji celów na dany rok. Po rozliczeniu celów indywidualnych kwota ta jest ustalana, dając wyjściową całkowitą kwotę wynagrodzenia zmiennego w złotych polskich, oznaczaną dalej, jako X.

Całość kwoty wynagrodzenia zmiennego (100%) może być wypłacona w formie instrumentu finansowego realizującego zachętę do szczególnej dbałości o długoterminowy interes Banku ("instrument Finansowy"). Instrument Finansowy ustala się następująco:

Wypłata transzy (i) = L (i)* WA (i).

Z powyższego wynika, że ocena efektów pracy Osoby Uprawnionej (celów indywidualnych) wpływa jedynie na wysokość wyjściowego wynagrodzenia zmiennego danej osoby na dany rok ("rok 0"), która jest następnie przeliczana na liczbę przyznanych "akcji fantomowych" Banku w "roku 1". Przeliczenie to odbywa się poprzez podzielenie wyjściowej kwoty zmiennego wynagrodzenia przez odpowiedni kurs akcji Banku. Przyznane Osobom Uprawnionym "akcje fantomowe" stanowią Instrument Finansowy, którego wartość (a co za tym idzie, wysokość późniejszej wypłaty z tytułu realizacji Instrumentu) zależy już wyłącznie od kursu akcji Banku w ustalonym okresie (a nie od realizacji celów indywidualnych).

Realizacja celów indywidualnych jest bowiem jedynie warunkiem otrzymania określonej liczby "akcji fantomowych", ale nie ma wpływu na wartość Instrumentu Finansowego i wysokość ostatecznej wypłaty dla Osoby Uprawnionej.

Ponadto, Bank zawarł z każdą Osobą Uprawnioną indywidualną umowę ("Umowa"), która określa warunki wypłaty świadczeń wynikających z Polityki. Zgodnie z Umową Osoba Uprawniona może uzyskać prawo do wynagrodzenia zmiennego za rok 2013 z uwzględnieniem okresu oceny (dalej "Wypłata Roczna") pod warunkiem realizacji celów rocznych na określonym poziomie. Podstawą do określenia wysokości Wypłaty Rocznej jest ocena efektów pracy Osoby Uprawnionej w Banku oraz wyników Banku w obszarze odpowiedzialności Osoby Uprawnionej z uwzględnieniem wyników całego Banku. Przy ocenie realizacji indywidualnych celów pracy Bank bierze pod uwagę kryteria finansowe i niefinansowe (takie jak określone w Polityce).

Wysokość kwoty wyjściowej (dalej "Kwoty Wyjściowej") służącej do określenia Wypłaty Rocznej jest określona w zależności od poziomu realizacji celów indywidualnych (np. przy poziomie realizacji celów indywidualnych 90 - 99,9%. Kwota Wyjściowa wynosi X zł, a przy poziomie realizacji celów indywidualnych 100 - 109,9% wynosi inną kwotę). W przypadku realizacji celów indywidualnych na poziomie przewyższającym 110% Bank może podjąć decyzję o podwyższeniu Kwoty Wyjściowej.

Wskaźnik procentowy realizacji celów indywidualnych, od którego zależne jest prawo do Wypłaty Rocznej oraz wysokość Kwoty Wyjściowej Bank określa do dnia 30 kwietnia 2014 r.

100% świadczeń należnych z tytułu Wypłaty Rocznej za rok 2013 wypłaca się w Transzach w postaci świadczeń pieniężnych należnych z tytułu realizacji praw z Instrumentu Finansowego.

Liczbę, wartość instrumentu bazowego (akcji Banku) oraz wysokość i sposób płatności świadczeń z tytułu Instrumentu Finansowego ustala się następująco:

Osoba Uprawniona zobowiązuje się do uiszczenia za każdy Instrument Finansowy ceny w kwocie 1 grosza, wymagalnej w dacie płatności poszczególnych Transz, przy czym cena potrącana jest z poszczególnych Transz.

Osoba Uprawniona nie może bez zgody Banku, zbyć Instrumentu Finansowego lub przysługujących w jego ramach świadczeń.

Prawo do poszczególnych Transz przysługuje, gdy wypłata danej Tanszy jest uzasadniona z uwagi na sytuację finansową całego Banku, wyniki Banku, efekty pracy jednostek organizacyjnych, w której Osoba Uprawniona była zatrudniona przed datą wypłaty i w okresie objętym oceną jak również efekty pracy Osoby Uprawnionej we wskazanym okresie.

Wypłata każdej Transzy następuje na podstawie uchwały Zarządu wyrażającej zgodę na wypłatę.

Z uwagi na braki formalne w złożonym wniosku, tutejszy organ podatkowy pismem z dnia 10 czerwca 2013 r. Nr IPPB2/415-367/13-2/MK wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez doprecyzowanie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego i opisu zdarzenia przyszłego poprzez wyjaśnienie:

* czy przyznane instrumenty finansowe w postaci akcji fantomowych są niezbywalne i nie są notowane na giełdzie.

* czy instrumenty finansowe w postaci akcji fantomowych dające uprawnienie do wypłaty świadczenia pieniężnego uprawnia osobę uprawnioną do faktycznego udziału w kapitale Banku, czy z tego tytułu przysługują tej osobie prawa korporacyjne i majątkowe w szczególności prawa głosu czy dywidendy.

* czy instrumenty finansowe w postaci akcji fantomowych dające uprawnienie do wypłaty świadczenia pieniężnego stanowią pochodny instrument finansowy odnoszący się do wartości akcji w rozumieniu art. 5a pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 211, poz. 1384).

Braki uzupełniono w wyznaczonym terminie (data nadania 21 czerwca 2013 r.). W kwestii doprecyzowania wyjaśniono, że:

* przyznane instrumenty finansowe w postaci akcji fantomowych są niezbywalne i nie są notowane na giełdzie.

* instrumenty finansowe w postaci akcji fantomowych dające uprawnienie do wypłaty świadczenia pieniężnego nie uprawnia osoby uprawnionej do faktycznego udziału w kapitale Banku, z tego tytułu nie przysługują tej osobie prawa korporacyjne i majątkowe w szczególności prawa głosu czy dywidendy.

* instrumenty finansowe w postaci akcji fantomowych dające uprawnienie do wypłaty świadczenia pieniężnego stanowią w ocenie Wnioskodawcy stanowią pochodny instrument finansowy odnoszący się do wartości akcji w rozumieniu art. 5a pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 211, poz. 1384).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przychód po stronie Osób Uprawnionych, z tytułu nabycia i realizacji Instrumentu Finansowego, powstanie dopiero w momencie wypłaty świadczeń z tytułu Instrumentu Finansowego i czy stanowić on będzie przychód z kapitałów pieniężnych zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 10 u.p.d.o.f. podlegający opodatkowaniu według stawki 19% na podstawie art. 30b ust. 1 u.p.d.o.f. oraz czy w konsekwencji na Spółce będą ciążyły obowiązki płatnika oraz obowiązki informacyjne w rozumieniu przepisów u.p.d.o.f.

Zdaniem Wnioskodawcy, przychód po stronie Osób Uprawnionych z tytułu nabycia i realizacji Instrumentu Finansowego, powstanie dopiero w momencie wypłaty świadczeń z tytułu Instrumentu Finansowego i będzie on stanowić przychód z kapitałów pieniężnych zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 10 u.p.d.o.f. podlegający opodatkowaniu według stawki 19% na podstawie art. 30b ust. 1 u.p.d.o.f. W konsekwencji, na Spółce nie będą ciążyły obowiązki płatnika, a jedynie obowiązki informacyjne, tj. zobowiązana ona będzie do sporządzenia i przesłania do urzędów skarbowych i Osób Uprawnionych imiennych informacji o wysokości osiągniętego dochodu z kapitałów pieniężnych (PIT-8C).

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 11 ust. 1 Ustawy o PIT przychodami z zastrzeżeniem art. 14-16 oraz art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W świetle powyższego przepisu przychód po stronie Osób Uprawnionych nie powstanie w momencie samego przyznania im (nabycia przez nich) Instrumentu Finansowego, gdyż na tym etapie nie otrzymują oni jeszcze środków pieniężnych. Przyznanie Instrumentu Finansowego stanowi jedynie możliwość otrzymania wypłaty świadczeń z tytułu jego realizacji w przyszłości. Przysporzenie, które otrzymuje Osoba Uprawniona w chwili przyznania jej Instrumentu Finansowego jest więc jedynie potencjalne. Ponadto, w momencie przyznania Instrumentu Finansowego nie można stwierdzić, czy jego realizacja przyniesie Osobie Uprawnionej wymierne korzyści ekonomiczne, a tym bardziej oszacować wartości tej korzyści.

Dodatkowo, należy podkreślić, iż prawo Osoby Uprawnionej do dysponowania Instrumentem Finansowym jest ograniczone. Osoba Uprawniona nie jest bowiem uprawniona bez zgody Banku, do zbycia Instrumentu lub przysługujących w jego ramach świadczeń. Dodatkowo, Instrument Finansowy nie uprawnia Osoby Uprawnionej do faktycznego udziału w kapitale Banku. Osobie posiadającej Instrument Finansowy nie przysługują prawa korporacyjne i majątkowe, w szczególności prawa głosu czy dywidendy. Ponadto, Osoba Uprawniona zobowiązuje się do uiszczenia za każdy Instrument ceny w kwocie 1 grosza.

Powyższe stanowisko znajduje jednocześnie potwierdzenie w interpretacjach Ministra Finansów w podobnych stanach faktycznych. Przykładowo, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 18 stycznia 2013 r. (sygn. IBPBII/2/415-1413/12/MM) wskazał, iż "samo przyznanie pracownikom akcji fantomowych nie rodzi skutku w postaci powstania przychodu".

Konsekwentnie, skoro po stronie Osoby Uprawnionej nie powstanie przychód w chwili przyznania jej Instrumentu Finansowego, to Spółka nie będzie miała w tym momencie obowiązków płatnika ani obowiązków informacyjnych, o których mowa w przepisach u.p.d.o.f.

Dopiero w momencie wypłaty Osobie Uprawnionej świadczeń z tytułu realizacji instrumentu Finansowego, możliwe będzie określenie konkretnej wielkości przysporzenia.

Jednocześnie, przychód uzyskany z tytułu wypłaty świadczeń z realizacji Instrumentu Finansowego (tekst jedn.: wypłaty gotówki) powinien zostać zaliczony do kategorii kapitałów pieniężnych. Takie wnioski wynikają z analizy poniższych przepisów u.p.d.o.f.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 u.p.d.o.f., źródłem przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż: nieruchomości lub ich części oraz udział w nieruchomości, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, a także prawo wieczystego użytkowania gruntów.

Według art. 17 ust. 1 pkt 10 u.p.d.o.f. będącego przepisem szczególnym w odniesieniu do powołanego art. 10 niniejszej ustawy, przychodami z kapitałów pieniężnych są m.in. przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających.

Pochodne instrumenty finansowe zostały zdefiniowane w art. 5a pkt 13 u.p.d.o.f. Zgodnie z jego treścią pochodnymi instrumentami finansowymi są instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2010 r. Nr 211, poz. 1384 z późn. zm.), dalej jako "Ustawy o OIF".

Na gruncie tego przepisu, instrumentami finansowymi są m.in. niebędące papierami wartościowymi opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest papier wartościowy, waluta, stopa procentowa, wskaźnik rentowności lub inny instrument pochodny, indeks finansowy lub wskaźnik finansowy, które są wykonywane przez dostawę lub rozliczenie pieniężne.

Dodatkowo, zgodnie z art. 3 pkt 28a Ustawy o OIF przez instrumenty pochodne należy rozumieć opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward oraz inne prawa majątkowe, których cena zależy bezpośrednio lub pośrednio od ceny lub wartości instrumentów finansowych, walut, stóp procentowych, rentowności, indeksów finansowych, wskaźników finansowych, towarów, zmian klimatycznych, stawek frachtowych, poziomów emisji, stawek inflacji lub innych oficjalnych danych statystycznych, a także innych aktywów, praw, zobowiązań, indeksów lub wskaźników (instrumentów bazowych) oraz instrumenty pochodne dotyczące przenoszenia ryzyka kredytowego.

Zatem Instrumenty Finansowe przyznane Osobom Uprawnionym na podstawie Programu kwalifikują się zarówno jako instrumenty pochodne w rozumieniu art. 3 pkt 28a Ustawy o OIF, ze względu na to, że są prawami majątkowymi, których wartość zależy bezpośrednio od cen akcji Banku, jak również jako instrumenty finansowe w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 2 Ustawy o OIF, gdyż oparte są na instrumencie bazowym w postaci akcji Banku.

Co więcej, posiadacz pochodnego instrumentu finansowego jest uprawniony do uzyskania świadczenia, zaś jego wystawca jest zobowiązany do realizacji zobowiązania, w określonym terminie i na określonych warunkach, wyznaczanych w odniesieniu do wartości akcji, na których oparty został pochodny instrument finansowy. Jedną z form realizacji pochodnego instrumentu finansowego jest zapłata odpowiedniej kwoty rozliczenia.

W konsekwencji, prawo do żądania przez Osobę Uprawnioną wypłaty w gotówce w ramach Programu należy uznać za pochodny instrument finansowy odnoszący się do wartości akcji.

Mając powyższe na uwadze, wypłaty świadczeń z tytułu realizacji Instrumentów Finansowych, o których mowa w Programie, dokonywane na rzecz Osób Uprawnionych stanowią realizację instrumentów finansowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 10 u.p.d.o.f. Jednocześnie, zgodnie z treścią art. 30b ust. 1 od dochodów uzyskanych m.in. z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych i z realizacji praw z nich wynikających, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu. Powyższe stanowisko zostało potwierdzone m.in. w treści interpretacji wydanych przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 23 września 2010 r. (sygn. IPPB2/415-633/10-2/MK) oraz w dniu 26 marca 2012 r. (sygn. IPPB2/415-168/12-3/MG).

Uzyskane w roku podatkowym dochody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz realizacji praw z nich wynikających, zgodnie z treścią art. 30b ust. 6 u.p.d.o.f., podatnik obowiązany jest wykazać w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 1 u.p.d.o.f. po zakończeniu roku podatkowego, tj. do 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, w którym powstał przychód podatkowy.

Wobec powyższego, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wypłaty świadczeń dokonywane na rzecz Osób Uprawnionych z tytułu realizacji instrumentów Finansowych (w oparciu o równowartość akcji Banku) w ramach Programu stanowić będą przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 u.p.d.o.f., podlegający opodatkowaniu z zastosowaniem 19% stawki podatkowej zgodnie z art. 30b ust. 1 u.p.d.o.f.

A zatem również w chwili dokonania na rzecz Osób Uprawnionych wypłaty w formie gotówki w wysokości równowartości akcji Banku, Spółka nie będzie płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych. Niemniej jednak, zgodnie z art. 39 ust. 3 u.p.d.o.f., Spółka będzie zobligowana do sporządzenia dla każdego Dyrektora imiennej informacji o wysokości dochodu z kapitałów pieniężnych (informacji PIT-8C) w terminie do końca lutego następnego roku i przesłania jej do Osób Uprawnionych i właściwych urzędów skarbowych.

Podsumowując, Spółka stoi na stanowisku, że przychód podlegający opodatkowaniu po stronie Osób Uprawnionych powstanie dopiero w momencie wypłaty świadczeń z tytułu realizacji Instrumentów Finansowych (a nie na żadnym wcześniejszym etapie), który w konsekwencji stanowić będzie przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 u.p.d.o.f., podlegający opodatkowaniu z zastosowaniem 19% stawki podatkowej zgodnie z art. 30b ust. 1 u.p.d.o.f.

W związku z powyższym na Spółce nie będą ciążyły obowiązki płatnika, natomiast będzie na niej ciążył obowiązek wystawienia informacji o wysokości dochodu z kapitałów pieniężnych (PIT-8C).

W związku z powyższym Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości stanowisk przedstawionych na wstępie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, że niniejsza interpretacja stanowi ocenę stanowiska Wnioskodawcy tylko i wyłącznie w zakresie obowiązków płatnika lub innych obowiązków informacyjnych.

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Z uwagi na powyższe na płatniku ciążą trzy podstawowe obowiązki podatkowe, tj.:

* obliczenie,

* pobranie,

* wpłacenie

- podatku, zaliczki lub raty.

Z kolei płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8 Ordynacji podatkowej, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony, o czym stanowi art. 30 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa.

Przechodząc na grunt przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w myśl przepisów art. 31 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Stosownie do art. 38 ust. 1 ww. ustawy płatnicy, o których mowa w art. 31 i 33-35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a.

Zgodnie z art. 39 ust. 1 ww. ustawy w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, w przypadku gdy nie dokonują rocznego obliczenia podatku, są obowiązani przekazać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje o dochodach sporządzone według ustalonego wzoru.

W myśl art. 41 ww. ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w tym przepisie zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej ze środków podatnika przez płatnika, o którym mowa w ust. 1 (art. 41 ust. 1a ww. ustawy).

Na podstawie art. 42 ust. 1 powoływanej ustawy, płatnik ma (w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu w którym zaliczkę pobrano) obowiązek przekazania pobranej zaliczki na rachunek urzędu skarbowego właściwego według siedziby płatnika. W terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, płatnik ma obowiązek przesłać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, właściwemu ze względu na miejsce zamieszkania podatnika, imienne informacje o wysokości dochodu na formularzu PIT-11 (art. 42 ust. 2 pkt 1 powołanej ustawy). Jednocześnie podatnik osiągający przedmiotowe dochody obowiązany jest wykazać je w zeznaniu rocznym, wraz z innymi dochodami uzyskanymi w roku podatkowym.

Na podstawie treści powyższych przepisów należy stwierdzić, iż warunkiem istnienia obowiązków płatnika dla określonego podmiotu jest fakt dokonywania świadczeń przez ten podmiot na rzecz osób będących pracownikami tego podmiotu.

Na podstawie art. 39 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej są obowiązane, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, przesłać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 30b ust. 2 ustawy, sporządzone według ustalonego wzoru (informacje PIT-8C).

W myśl art. 42a ww. ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52 i art. 52a oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Z treści powyższych przepisów wynika, iż warunkiem istnienia obowiązków informacyjnych dla określonego podmiotu jest fakt dokonywania świadczeń przez ten podmiot na rzecz tych osób.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że przychodem podatkowym będzie również wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. W tym kontekście rozważenia wymagają skutki przyznania pracownikom akcji fantomowych inkorporujących prawo do otrzymania w przyszłości środków pieniężnych w czterech transzach w wysokości stanowiącej iloczyn liczby akcji fantomowych, co do których upłynął okres przetrzymania i mediany cen akcji Banku po kursie zamknięcia akcji Banku z 30 dni sesyjnych poprzedzających dzień: w przypadku Transzy 1 - 30 czerwca roku "1", w przypadku Transzy "2", "3" i "4" odpowiednio dniach 31 marca roku "2", roku "3" i roku "4" tj. w roku wypłaty, stanowiących Instrument Finansowy, którego wartość uzależniona jest od kursu akcji Banku w ustalonym okresie, co przekłada się na wysokość ostatecznej wypłaty dla osoby uprawnionej.

Jak wskazano w uzupełnieniu do wniosku, przyznane instrumenty finansowe w postaci akcji fantomowych stanowią pochodny instrument finansowy, są niezbywalne i nie są notowane na giełdzie, ponadto z tytułu ich posiadania pracownik nie ma w tym czasie prawa ich zbycia, ani żadnych praw korporacyjnych z nich wynikających (nie przysługują tej osobie prawa korporacyjne i majątkowe w szczególności prawa głosu czy dywidendy).

Tym samym stwierdzić należy, że samo przyznanie pracownikom akcji fantomowych nie rodzi skutku w postaci powstania przychodu. Przyznanie akcji fantomowych w ramach programu motywacyjnego nie stanowi nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest bowiem związane z jakimkolwiek przysporzeniem w majątku osoby nabywającej akcje fantomowe. Jak wynika z wniosku w momencie przyznania akcji fantomowych nie można stwierdzić czy ich realizacja przyniesie pracownikowi wymierne korzyści ekonomiczne, a tym bardziej oszacować wartości tej korzyści. Przyznanie akcji jedynie stwarza pracownikom potencjalną możliwość uzyskania w przyszłości korzyści majątkowych.

Na powyższe nie będzie również miało wpływu, że za każdą akcję fantomową uprawniającą do otrzymania w przyszłości rozliczenia pieniężnego osoba uprawniona uiści opłatę w kwocie 1 grosza w dacie płatności Transz, bowiem jak wskazano we wniosku przyznane prawo jest niezbywalne, co skutkuje tym, że nie można określić jego wartości rynkowej.

W konsekwencji w momencie nabycia przez uczestników niezbywalnego prawa w postaci akcji fantomowych stanowiącego pochodny instrument finansowy uprawniającego do otrzymania w przyszłości wypłaty pieniężnej (uzależnionej od wartości akcji) nie będzie ciążyć na Spółce obowiązek płatnika, czy też obowiązek informacyjny.

Osobnego rozważenia wymaga natomiast rozstrzygnięcie kwestii ciążących na Spółce obowiązków płatnika w chwili realizacji praw przez beneficjentów programu, tj. pracowników zajmujących stanowiska kierownicze w Spółce wynikających z akcji fantomowych stanowiących pochodny instrument finansowy uprawniający do otrzymania w przyszłości wypłaty pieniężnej wynikającej z jego realizacji (uzależnionej wartości akcji Spółki).

Z wniosku wynika, że pracownikom uczestniczącym w programie motywacyjnym przyznawana jest określona liczba akcji fantomowych, uzależniona od wysokości wynagrodzenia zmiennego danej osoby na dany rok podatkowy. Przyznane Osobom Uprawnionym akcje fantomowe stanowią instrument finansowy, którego wartość uzależniona jest wyłącznie od kursu akcji Spółki. Po rocznym okresie przetrzymania akcji fantomowych pracownicy nabywają bezwarunkowe prawo do otrzymania środków pieniężnych wypłaty rocznej w czterech Transzach w wysokości stanowiącej iloczyn liczby akcji fantomowych, co do których upłynął okres przetrzymania i mediany cen akcji Banku po kursie zamknięcia z 30 dni sesyjnych poprzedzających dzień: w przypadku Transzy 1 - 30 czerwca roku 2014", w przypadku Transzy "2", "3" i "4" odpowiednio dniach 31 marca roku 2015, roku 2016 i roku 2017 tj. w roku wypłaty.

W odpowiedzi na przesłane wezwanie Spółka wskazała, że akcje fantomowe są niezbywalne, nie są notowane na giełdzie, w szczególności nie dają one prawa głosu i nie upoważniają do pobierania dywidendy, stanowią pochodny instrument finansowy odnoszący się do wartości akcji w rozumieniu art. 5a pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 211, poz. 1384).

W świetle powyższego należy stwierdzić, że w przypadku zrealizowania przez Uprawnionych pracowników Spółki praw wynikających z akcji fantomowych stanowiących pochodne instrumenty finansowe w drodze rozliczenia pieniężnego, Uprawnieni pracownicy osiągną przychód, który należy zakwalifikować do źródła przychodów, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym przychód ten nie będzie stanowił dla Uprawnionych przychodu ze stosunku pracy, innych źródeł, ani też przychodu z działalności wykonywanej osobiście, a na Wnioskodawcy (Spółce) nie będą ciążyły żadne obowiązki płatnika.

Stosownie do art. 30b ust. 6 tej ustawy rozliczenie ww. dochodów następuje na zasadzie samoopodatkowania, tj. po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 1 (PIT-38) wykazać dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia papierów wartościowych, w tym również dochody, o których mowa w art. 24 ust. 14, i dochody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych, a także dochody z realizacji praw z nich wynikających oraz z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) w spółkach mających osobowość prawną albo wkładów w spółdzielniach w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, i obliczyć należny podatek dochodowy.

Powyższe oznacza, że do rozliczenia przychodu z tytułu realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych w postaci akcji fantomowych uprawniających do otrzymania w przyszłości rozliczenia pieniężnego, w tym złożenia zeznania i zapłaty podatku zobowiązani będą wyłącznie Uprawnieni, których prawa zostaną zrealizowane. W tym zakresie na Spółce nie ciążą obowiązki płatnika.

Zgodnie jednak z treścią ww. wymienionego art. 39 ust. 3 ww. ustawy, obowiązek sporządzenia imiennych informacji o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 30b ust. 2 spoczywa na podmiotach, które dokonują wypłaty świadczeń stanowiących dla podatnika dochody kapitałowe lub podmiotów za pośrednictwem, których podatnik uzyskuje dochody.

W konsekwencji na Spółce, jako podmiocie dokonującym przedmiotowych wypłat na rzecz uprawnionych pracowników, będzie spoczywał obowiązek sporządzenia imiennych informacji PIT-8C zgodnie z dyspozycją ww. art. 39 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, w momencie nabycia przez uczestników niezbywalnego warunkowego prawa w postaci akcji fantomowych stanowiącego pochodny instrument finansowy uprawniającego do otrzymania w przyszłości wypłaty pieniężnej (uzależnionej od wartości akcji Spółki) nie będzie ciążyć na Spółce obowiązek płatnika czy też obowiązek informacyjny. Natomiast na Spółce, jako podmiocie dokonującym wypłat związanych z realizacja praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych w postaci akcji fantomowych uprawniających do otrzymania rozliczenia pieniężnego na rzecz uprawnionych pracowników będzie spoczywał obowiązek sporządzenia imiennych informacji PIT-8C zgodnie z dyspozycją art. 39 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Końcowo, odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych organów podatkowych - wskazać należy, iż rozstrzygnięcia w nich zawarte dotyczą tylko konkretnej, indywidualnej sprawy, i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.