IPPB2/415-363/08-2/MK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 20 maja 2008 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB2/415-363/08-2/MK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 29 lutego 2008 r. (data wpływu 25 lutego 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia miejsca rezydencji podatkowej w celu opodatkowania przychodów z tytułu wykonywania pracy za granicą w roku 2007. - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 lutego 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia miejsca rezydencji podatkowej w celu opodatkowania przychodów z tytułu wykonywania pracy za granicą w roku 2007.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca od dnia 1 kwietnia 2007 r. ma miejsce zamieszkania w Austrii poświadczone certyfikatem rezydencji podatkowej. Tam również osiąga przychody z pracy zawodowej, i opłaca podatki. Umowa o pracę zawarta jest na czas nieokreślony. Jako pełnoetatowy pracownik korzysta z przysługujących mu przywilejów pracowniczych (np: korzystanie z wczasów zakładowych).

Przez pierwsze trzy miesiące roku podatkowego t.j. do 31 marca 2007 r. pracował w Polsce i tam opłacał podatki. W Kraju złożył informację aktualizacyjną NIP-3, informując urząd skarbowy o wymeldowaniu z dotychczasowego stałego miejsca zamieszkania oraz o wyjeździe na stałe do Austrii. W Austrii znajduje się Jego centrum interesów osobistych i gospodarczych. Od czasu wyjazdu t.j. od kwietnia 2007 r. nie przyjeżdżał do Kraju. W chwili obecnej w Polsce pozostała najbliższa rodzina (żona i dzieci). Wnioskodawca zamierza z czasem sprowadzić do Austrii rodzinę, gdyż tam planuje w przyszłości spędzić swoje życie wraz z rodziną.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Gdzie znajduje się miejsce zamieszkania dla celów dla celów podatkowych, czyli gdzie Wnioskodawca ma rozliczyć podatek dochodowy od dochodów uzyskanych w Austrii.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Wnioskodawca spełnia wszelkie kryteria by podlegać ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, a nieograniczonemu w Austrii. Wskazuje, że w 2007 r. minęły 183 dni pobytu w Austrii w związku z powyższym nabył prawo do zmiany rezydencji podatkowej. Posiada certyfikat rezydencji podatkowej Austrii stanowiący o miejscu zamieszkania dla celów podatkowych tego państwa. Ponadto wskazuje, że większość dochodów z pracy zawodowej osiągnął w 2007 r. w Austrii, gdzie wynajmuje mieszkanie i korzysta z wszelkich praw pracowników tego państwa.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. t. j. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W świetle art. 3 ust. 1a. ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1.

posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2.

przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Natomiast zgodnie z art. 3 ust. 2a ww. ustawy osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Powołane przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska stosownie do treści art. 4a tej ustawy.

Definicja "osoby mającej miejsce zamieszkania w umawiającym się państwie" zawarta jest w art. 4 ust. 1 Umowy między Rzeczpospolitą Polską a Republiką Austrii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku podpisanej w Wiedniu w dniu 13 stycznia 2004 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 224, poz. 1921) określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie", oznacza każdą osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze i obejmuje również to Państwo, jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny. Określenie to jednak nie obejmuje osób, które podlegają opodatkowaniu w tym Państwie, w zakresie dochodu osiąganego tylko ze źródeł w tym Państwie lub z tytułu majątku położonego w tym Państwie.

Rozstrzygające znaczenie w kwestii opodatkowania dochodów uzyskiwanych ze źródeł położonych na terytorium danego państwa ma zatem ustalenie miejsca zamieszkania Podatnika.

Definicja miejsca zamieszkania odnosi się bezpośrednio do określenia "miejsca zamieszkania" przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę nieograniczonego obowiązku podatkowego.

Zgodnie z art. 4 ust. 2, umowy, jeżeli osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obydwu Umawiających się Państwach, to jej status określa się według następujących zasad:

a.

osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania; jeżeli ma ona stałe miejsce zamieszkania w obu umawiających się Państwach, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania tylko w tym Państwie, z którym ma ona ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze (ośrodek interesów życiowych,

b.

jeżeli nie można ustalić, w którym Państwie osoba ma ośrodek interesów życiowych, albo jeżeli nie ma ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym z Państw, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, w którym zwykle przebywa,

c.

jeżeli przebywa ona zazwyczaj w obu Państwach lub nie przebywa zazwyczaj w żadnym z nich, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, którego jest obywatelem,

d.

jeżeli osoba jest obywatelem obydwu Państw lub nie jest obywatelem żadnego z nich, to właściwe organy Umawiających się Państw rozstrzygną sprawę w drodze wzajemnego porozumienia.

Mając na uwadze opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny należy stwierdzić, iż Wnioskodawca spełnia przesłanki pozwalające uznać go za osobę posiadającą miejsce zamieszkania dla celów podatkowych zarówno w Polsce jak i Austrii. Powyższe oznacza, iż państwo rezydencji Podatnika należy ustalić zgodnie z regułami kolizyjnymi zawartymi w art. 4 ust. 2 umowy. Zgodnie z literą a) ww. artykułu, analizując stopień powiązań osobistych i gospodarczych Wnioskodawcy należy uznać, iż ściślejsze związki gospodarcze i osobiste łączą go z Polską. W Polsce mieszka najbliższa rodzina (żona i dzieci).

Sam fakt, że Wnioskodawca w Austrii mieszka i pracuje, posiada certyfikat rezydencji podatkowej, nie przesądza o tym, iż z tym państwem ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze.

W związku z powyższym w roku 2007 Wnioskodawca podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, t.j. od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów z uwzględnieniem zawartych przez Polskę umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl