IPPB2/415-345/08-4/MG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 12 stycznia 2008 r. (data wpływu 22 lutego 2008 r.) oraz w uzupełnieniu wniosku w zakresie brakującego podpisu z dnia 12 maja 2008 r. (data wpływu 15 maja 2008 r.) stanowiącego odpowiedź na wezwanie z dnia 5 maja 2008 r. Nr IPPB2/415-345/08-2/MG (data nadania 6 maja 2008 r. data doręczenia 9 maja 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania prezentów przekazanych pracownikom Spółki sfinansowanych w części ze środków obrotowych, a w części z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych - jest nieprawidłowe.

W dniu 22 lutego 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie zwolnienia z opodatkowania prezentów przekazanych pracownikom Spółki sfinansowanych w części ze środków obrotowych, a w części z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych.

Z uwagi na stwierdzone we wniosku braki formalne, wezwano Spółkę pismem z dnia 5 maja 2008 r. Nr I do ich uzupełnienia. Spółka uzupełniła wniosek pismem z dnia 12 maja 2008 r. (data wpływu 15 maja 2008 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Pracodawca zamierza zakupić prezenty dla pracowników, które w części zostaną sfinansowane z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, w pozostałej ze środków obrotowych firmy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy fakt sfinansowania zakupu prezentów przekazanych pracownikom Spółki w części ze środków obrotowych Spółki, a w części z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych firmy powoduje, że całość świadczenia nie korzysta ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolna od podatku dochodowego jest wartość rzeczowych świadczeń, otrzymywanych przez pracownika, sfinansowanych w całości ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych lub funduszy związków zawodowych - do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380 zł;

Na mocy wskazanego przepisu ustawodawca zwolnił od podatku wartość rzeczowych świadczeń otrzymanych przez pracownika, jeżeli spełnione zostały łącznie następujące przesłanki:

Zatem zdaniem Spółki przepis jedynie określa źródło finansowania świadczeń rzeczowych, uznając, że dla zastosowania zwolnienia od podatku koniecznym jest, aby pracodawca lub związek zawodowy nie sfinansował tych świadczeń z innych źródeł niż Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych lub fundusz związków zawodowych. Ustawodawca nie odnosi się natomiast do wielkości udziału w finansowaniu świadczeń rzeczowych, t. j. możliwe jest zarówno pokrycie przez zakład pracy lub związek zawodowy 100% wartości świadczeń, bądź częściowe jego finansowanie z wymienionych w przepisie źródeł.

Reasumując, zdaniem Spółki należy stwierdzić, że prezenty zakupione przez pracodawcę, korzystają ze zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 67 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pod warunkiem, że wydatki z tego tytułu pracodawca sfinansuje w całości z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych t. j. do kwoty 380 zł.

W sytuacji, gdy ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych finansowane jest 50% wartości świadczenia rzeczowego zwolnieniem, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy objęta będzie ta część wartości przekazywanego pracownikowi prezentu jednak nie więcej niż do wysokości ustawowego limitu, t.j. do kwoty 380 złotych w roku podatkowym.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam, co następuje.

W myśl zasady powszechnego opodatkowania wyrażonej w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52 i 52a oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 10 ust. 1 ww. ustawy wymienia poszczególne źródła przychodów podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy źródłem przychodów jest stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Natomiast zgodnie z art. 12 ust. 1 cytowanej ustawy, przychodem ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Na podstawie art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14 - 16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zatem do przychodów ze stosunku pracy zalicza się każde świadczenie, które zostało wypłacone w związku z faktem pozostawania w stosunku pracy z pracodawcą. Do przychodów ze stosunku pracy zalicza się zarówno otrzymane przez pracownika pieniądze, wartość pieniężną świadczeń w naturze, świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Jednocześnie w art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwalnia się od podatku dochodowego wartość świadczeń rzeczowych otrzymywanych przez pracownika, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych - do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380,00 zł; rzeczowymi świadczeniami nie są bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi.

Jak wynika z powyższego, na mocy wskazanego powyżej przepisu ustawodawca zwolnił od podatku wartość rzeczowych świadczeń otrzymywanych przez pracownika, jeżeli spełnione zostaną łącznie następujące przesłanki:

* świadczenia mają charakter świadczeń rzeczowych,

* źródłem ich finansowania są w całości środki z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych lub funduszy związków zawodowych,

* wartość tych rzeczowych świadczeń nie przekracza rocznie kwoty 380 zł.

Biorąc pod uwagę powyższy stan prawny należy stwierdzić, iż użyte przez ustawodawcę sformułowanie "sfinansowane w całości z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych" oznacza, że pracodawca, bądź związki zawodowe, są ze swej strony zobligowane do finansowania lub współfinansowania świadczeń na rzecz pracownika wyłącznie z wymienionych w tym przepisie funduszy. Przepis ten zatem określa źródło finansowania świadczeń rzeczowych, uznając, że dla zastosowania zwolnienia od podatku konieczne jest, aby pracodawca, bądź związek zawodowy, nie sfinansował tych świadczeń z innych źródeł niż zakładowy fundusz świadczeń socjalnych lub fundusz związków zawodowych. Ustawodawca nie odniósł się natomiast do wielkości udziału w finansowaniu świadczeń rzeczowych, t. j. możliwe jest zarówno pokrycie przez zakład pracy lub związek zawodowy 100% wartości świadczeń bądź częściowe jego sfinansowanie z wymienionych w przepisie źródeł.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka zamierza zakupić prezenty dla pracowników, które w części zostaną sfinansowane z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, a w pozostałej ze środków obrotowych.

Zatem odnosząc się do powołanego stanu prawnego i nakreślonego we wniosku zdarzenia przyszłego nie można zgodzić się ze stanowiskiem Spółki, iż w sytuacji, gdy ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych sfinansowane zostanie 50% wartości świadczenia rzeczowego zwolnieniem, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 67 ww. ustawy objęta będzie ta część wartości przekazywanego pracownikowi prezentu, jednak nie więcej niż do wysokości ustawowego limitu, t. j. do kwoty 380 złotych w roku podatkowym.

Stwierdzić bowiem należy, iż przekazywane pracownikom prezenty, które sfinansowane będą w całości lub w części z innych środków niż Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych lub fundusze związków zawodowych t. j. ze środków obrotowych Spółki, stanowić będą dla pracowników nieodpłatne świadczenie otrzymane od pracodawcy, które zgodnie z art. 12 ust. 1 ww. ustawy powinny być zaliczone do podlegającego opodatkowaniu przychodu ze stosunku pracy, którego wysokość należy ustalić w oparciu o art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegać będzie wartość pieniężna całego świadczenia, bez względu na to, czy jego wartość przekracza kwotę wynikającą z powołanego wyżej art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy, t. j. 380,00 zł, czy też nie.

Mając na uwadze powyższe, zajęte stanowisko w zaprezentowanym zdarzeniu przyszłym jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.