IPPB2/415-335/10-2/AS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 15 kwietnia 2010 r. (data wpływu 19 kwietnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych z tytułu wymiany akcji - udziałów w spółkach z siedzibą na terytorium RP na akcje w nowoutworzonej spółce holdingowej - jest nieprawidłowe.

W dniu 19 kwietnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych z tytułu wymiany akcji - udziałów w spółkach z siedzibą na terytorium RP na akcje w nowoutworzonej spółce holdingowej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (zwany dalej: Podatnikiem) posiada akcje/udziały w wysokości 49% w spółce D. Poland S.A. oraz w wysokości 70% w spółce F. Sp. z o.o. Spółki D. Poland S.A. i F. Sp. z o.o. są spółkami z siedzibą na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. D. Poland S.A., F. Sp. z o.o. oraz inne spółki: D. International z siedzibą w Niemczech, D. Germany z siedzibą w Niemczech, D. Italy z siedzibą we Włoszech, D. Spain z siedzibą w Hiszpanii (zwane dalej: Spółkami zagranicznymi D.) prowadzą podstawową działalność gospodarczą w zakresie świadczenia wyspecjalizowanych usług szkoleniowych. Akcjonariuszami/udziałowcami D. Poland S.A. oraz F. Sp. z o.o. oprócz Podatnika, są również inni podatnicy podatku dochodowego od osób fizycznych. Udziałowcami / akcjonariuszami Spółek zagranicznych D. są osoby fizyczne posiadające miejsce zamieszkanie na terytorium Unii Europejskiej (poza Rzeczpospolitą Polską). Planowana jest operacja gospodarcza polegająca na utworzeniu spółki holdingowej (zwana dalej: Spółką Holdingową) z siedzibą na terytorium Rzeczpospolitej Polski. Spółka Holdingowa posiadać będzie 100% udziałów w kapitale zakładowym D. POLAND S.A., F. Sp. z o.o. oraz Spółkach zagranicznych D. W tym celu Podatnik oraz pozostali udziałowcy D. POLAND S.A., F. Sp. z o.o. oraz Spółek zagranicznych D. wniosą posiadane przez siebie udziały do nowopowstałej Spółki Holdingowej. W zamian otrzymają udziały nowoutworzonej Spółki Holdingowej, w wysokości proporcjonalnej do dotychczas posiadanych udziałów D. POLAND S.A., F. Sp. z o.o. oraz Spółek zagranicznych D. Warunkiem utworzenia Spółki Holdingowej jest przeprowadzenie wszystkich opisanych powyżej operacji, z udziałem wszystkich udziałowców - podatników podatku dochodowego od osób fizycznych oraz pozostałych udziałowców posiadających miejsce zamieszkania poza terytorium Polski, lecz na terytorium Unii Europejskiej (zwanych dalej: udziałowcami zagranicznymi).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przychód z tytułu wymiany posiadanych przez niego akcji/udziałów w spółkach z siedzibą na terytorium Rzeczpospolitej Polski - D. POLAND S.A. i F. Sp. z o.o. na akcje/udziały w nowoutworzonej Spółce Holdingowej, przy założeniu, iż warunkiem utworzenia Spółki Holdingowej jest wniesienie akcji/udziałów również Spółek zagranicznych D. przez udziałowców/akcjonariuszy mających miejsce zamieszkania na terytorium państw członkowskich Unii Europejskiej (poza Rzeczpospolitą Polską) będzie neutralny podatkowo na podstawie art. 8 ust. 1 Dyrektywy Rady 2009/133/WE z dnia 19 października 2009 r. w sprawie wspólnego systemu opodatkowania mającego zastosowanie w przypadku łączenia, podziałów, podziałów przez wydzielenie, wnoszenia aktywów i wymiany udziałów dotyczących spółek różnych państw członkowskich oraz przeniesienia statutowej siedziby SE lub SCE z jednego państwa członkowskiego do innego państwa członkowskich (zwana dalej: Dyrektywą 2009/133/WE).

Zdaniem Wnioskodawcy:

W opisanej powyżej sytuacji, wymiana udziałów Spółki D. Poland S.A. oraz F. Sp. z o.o. na udziały nowoutworzonej Spółki Holdingowej nie spowoduje u Wnioskodawcy powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W opisanej sytuacji powinny znaleźć bezpośrednio zastosowanie regulacje zawarte w Dyrektywie 2009/133/WE dotyczące wymiany udziałów. Zgodnie z art. 8 ust. 1 tej Dyrektywy, przy okazji łączenia, podziału lub wymiany udziałów przydział papierów wartościowych, reprezentujących kapitał spółki przejmującej lub nabywającej, na rzecz akcjonariusza spółki przekazującej lub nabywanej w zamian za papiery wartościowe, reprezentujące kapitał tej ostatniej spółki, nie stanowi sam w sobie podstawy do opodatkowania dochodu, zysków lub zysków kapitałowych tego akcjonariusza.

Wskazać należy, iż zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.- zwana dalej: ustawa o p.d.o.f.) za przychód podlegający opodatkowaniu uznaje się, m.in. nominalną wartość udziałów (akcji) w spółce mającej osobowość prawną albo wkładów w spółdzielni objętych w zamian za wkład niepieniężny (aport). Stosowanie zaś do art. 21 ust. 1 pkt 109 ustawy o p.d.o.f. zwolnione z opodatkowania są czynności aportu, których przedmiotem jest przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa. W konsekwencji, zgodnie z ogólną zasadą - ustawa o p.d.o.f. przewiduje opodatkowanie aportów po stronie podmiotu dokonującego wkładu niepieniężnego, z wyjątkiem sytuacji, gdy przedmiotem aportu jest przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa. Poza opisanym wyjątkiem ustawa o p.d.o.f. nie przewiduje żadnych innych wyłączeń dotyczących aportu. Przepisy ustawy o p.d.o.f. stanowiące o opodatkowaniu - w przedmiotowej sytuacji przychodu Podatnika z tytułu wymiany akcji/udziałów spółek D. POLAND S.A. i F. Sp. z o.o. na udziały Spółki Holdingowej są ewidentnie sprzeczne z przytoczonym powyżej art. 8 ust. 1 Dyrektywy 2009/133/WE. Podkreślić należy, iż z momentem przystąpienia Rzeczpospolitej Polski do Unii Europejskiej z dniem 1 maja 2004 r., Rzeczpospolita Polska zobowiązana jest do przestrzegania porządku prawnego Unii Europejskiej (art. 53 w związku z art. 249 podpisanego w Atenach dniu 16 kwietnia 2003 r. Traktatu o przystąpieniu Rzeczypospolitej Polskiej do UE - zwany dalej: Traktatem Ateńskim).

Konieczności bezpośredniego stosowania w przedmiotowej sytuacji przepisów Dyrektywy 2009/133/WE, wobec nieprawidłowej implementacji przepisów unijnych do porządku krajowego, a więc nie zawarcia przez ustawodawcę w ustawie o p.d.o.f. przepisów zwalniających z opodatkowania przychód akcjonariusza/udziałowca z tytułu wymiany akcji nie eliminuje fakt, iż Podatnik wnoszący udziały D. POLAND S.A. i F. Sp. z o.o. do Spółki Holdingowej posiada miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczpospolitej Polski oraz Spółka Holdingowa posiadać będzie siedzibę na terytorium Polski. Należy bowiem zaakcentować, iż planowana operacja mająca na celu utworzenie Spółki Holdingowej wymaga wniesienia akcji/udziałów zarówno spółek D. POLAND S.A. i F. Sp. z o.o. - spółek mających siedzibę na terytorium Rzeczpospolitej Polski, jak i Spółek zagranicznych D., zarówno przez Podatnika i innych akcjonariuszy/udziałowców polskich, jak i akcjonariuszy/udziałowców zagranicznych. Uczestnictwo wszystkich podmiotów jest warunkiem sine qua non realizacji planowanej operacji gospodarczej. Powyższe, zdaniem Podatnika, niewątpliwie wskazuje na transgraniczny charakter planowanej transakcji, mającej na celu utworzenie Spółki Holdingowej. Podkreślić należy, iż zgodnie z art. 1 lit. a) Dyrektywy 2009/133/WE każde państwo członkowskie stosuje niniejszą Dyrektywę w odniesieniu do łączenia, podziałów, podziałów przez wydzielenie, wnoszenia aktywów oraz wymiany udziałów/akcji, w które zaangażowane są spółki z co najmniej dwóch państw członkowskich. Z literalnego brzmienia tej regulacji wynika, że warunkiem koniecznym zastosowania Dyrektywy jest udział m.in. w wymianie udziałów/akcji, spółek z co najmniej dwóch państw członkowskich. Cytowany przepis nie wyklucza zatem uczestnictwa w wymianie udziałów/akcji spółek z większej liczby państw członkowskich, jak również więcej niż jednej spółki zdanego państwa członkowskiego, pod warunkiem, iż w wymianie uczestniczy przynajmniej jedna spółka z innego państwa członkowskiego. Jak wykazano powyżej, zaplanowana transakcja mająca na celu utworzenie Spółki Holdingowej z siedzibą w Rzeczpospolitej Polskiej, obejmuje wniesienie udziałów Spółek z siedzibą w Rzeczpospolitej Polskiej, Niemczech, Hiszpanii, Włoszech, przez ich akcjonariuszy / udziałowców mających miejsce zamieszkania w Rzeczpospolitej Polskiej, jak również w innych państwach członkowskich. Z powyższego wynika zatem, iż Dyrektywa 2009/133/WE znajdzie zastosowanie w opisywanym stanie faktycznym, w tym również w odniesieniu do wymiany akcji/udziałów przez Podatnika (w spółce D. POLANU S.A i F. Sp. z o.o.) na akcje/udziały Spółki Holdingowej.

Podkreślić należy również, iż powyższe konstatacje i zasadność zastosowania przepisów Dyrektywy 2009/133/WE w przedmiotowym stanie faktycznym, potwierdza również definicja "wymiany" zawarta w art. 2 lit. e) Dyrektywy 2009/133/WE. Zgodnie z tą regulacją, do celów Dyrektywy "wymiana udziałów" oznacza czynność, w wyniku której spółka nabywa udziały w kapitale innej spółki, uzyskując w ten sposób większość praw głosu w tej spółce lub posiadając taką większość praw głosu, nabywa dalsze udziały, w zamian za wyemitowanie na rzecz akcjonariuszy tej ostatniej spółki w zamian za ich papiery wartościowe, papierów wartościowych swojej spółki, jak również, jeżeli ma to zastosowanie, wypłatę gotówkową nieprzekraczającą 10% wartości nominalnej lub, w przypadku braku wartości nominalnej, księgowej wartości nominalnej tych papierów wartościowych. Nie ulega wątpliwości, iż w wyniku wniesienia akcji/udziałów przez Podatnika, innych polskich akcjonariuszy/udziałowców oraz akcjonariuszy/udziałowców zagranicznych, nowoutworzona Spółka Holdingowa nabędzie 100% akcji/udziałów w kapitale spółek D. POLAND S.A., F. Sp. z o.o. oraz Spółek zagranicznych D., zaś Podatnik, inni akcjonariusze/udziałowcy polscy oraz akcjonariusze/udziałowcy zagraniczni w zamian za wniesione akcje/udziały otrzymają akcje/udziały Spółki Holdingowej (dla akcjonariuszy/udziałowców nie przewidziano dopłat gotówkowych). Niewątpliwie w przypadku planowanej operacji gospodarczej dojdzie więc do wymiany udziałów w rozumieniu Dyrektywy 2009/133/WE.

Podkreślić należy, iż cytowana regulacja Dyrektywy 2009/133/WE nie wyłącza jej stosowania dla sytuacji, w której spółka nabywająca (Spółka Holdingowa), niektóre spółki zbywające (m.in. D. POLAND S.A. i F. Sp. z o.o.) oraz niektórzy udziałowcy wnoszący udziały spółki zbywającej w zamian za udziały spółki nabywającej (m.in. Podatnik) mają siedzibę/miejsce zamieszkania na terytorium jednego z państw członkowskich (Polska), w przypadku, gdy w transakcje wymiany zaangażowane są także spółki z innych niż Polska Państw członkowskich (a więc zgodnie z wymogami art. 1 lit. a) Dyrektywy 2009/133/WE, w którą zaangażowane są spółki z co najmniej dwóch państw członkowskich). Powyższe argumenty uzasadniają stosowanie przepisów Dyrektywy 2009/133/WE w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

Jak wskazano powyżej, przepisy art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy o p.d.o.f. przewidują opodatkowanie przychodu Podatnika z tytułu nabycia udziałów (akcji) w spółce kapitałowej w zamian za wkład niepieniężny (aport). Art. 8 ust. 1 Dyrektywy 2009/133/WE stanowi natomiast, iż w przypadku wymiany udziałów, przydział udziałów (akcji) spółki nabywającej (przejmującej) wydawanych na rzecz akcjonariusza (udziałowca) w zamian za wniesione przez niego udziały (akcje) spółki przekazującej (nabywanej), nie stanowi sam w sobie podstawy do opodatkowania dochodu, zysków lub zysków kapitałowych tego akcjonariusza. Należy podkreślić, iż Dyrektywa 2009/133/WE nie definiuje pojęcia "akcjonariusza". Nie ulega jednak wątpliwości, iż akcjonariuszem (udziałowcem) spółki kapitałowej może być zarówno osoba prawna (np. inna spółka), jak i osoba fizyczna. Powyższe znajduje potwierdzenie w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości.

Przykładowo w sprawie C-321/05 Hans Markus Kofoed v. Skatteministeriet (wyrok ETS z dnia 5 lipca 2007 r.), w której zarówno ETS jak i sąd krajowy nie miały wątpliwości, iż przepisy Dyrektywy 90/343/EWG (ujednoliconej i zastąpionej Dyrektywą 2009/133/WE) znajdują zastosowanie również wobec akcjonariuszy będących osobami fizycznymi). Również Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 27 października 2009 r. (sygn. akt. III SAlWa 603/09) potwierdził, iż "wynikające z powyższego (art. 8 ust. 1 Dyrektywy 90/434/EWG, ujednoliconej i zastąpionej Dyrektywą 2009/133/WE) przepisu prawa wspólnotowego wyłączenie z opodatkowania dochodu "akcjonariusza odnosi się zarówno do akcjonariuszy będących osobami prawnymi, jak również do akcjonariuszy - osób fizycznych". Powyższe bezsprzecznie wskazuje na sprzeczność polskich przepisów ustawy o p.d.o.f. w odniesieniu przychodów udziałowców/akcjonariuszy będących osobami fizycznymi z tytułu wymiany akcji/udziałów z przepisami wsp6lnotowymi (Dyrektywy 2009/133/WE).

Istotnym jest podkreślenie, iż ustawodawca krajowy odmiennie ukształtował sytuację akcjonariuszy - podatników podatku dochodowego od osób prawnych - w przypadku uzyskania przez nich przychodu z tytułu wymiany akcji/ udziałów. Zgodnie bowiem z art. 12 ust. 4d ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm. - zwana dalej: ustawa o p.d.o.p.) w przypadku podatników dokonujących zbycia udziałów (akcji) jednej spółki kapitałowej innej spółce kapitałowej, jeżeli spółka nabywająca oraz spółka zbywająca (obejmująca), podlegają w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania oraz w zamian za zbywane udziały (akcje) spółka zbywająca otrzyma udziały (akcje) spółki nabywającej albo otrzyma udziały (akcje) spółki nabywającej wraz z zapłatą w gotówce w wysokości nie wyższej niż 10% wartości nominalnej otrzymanych udziałów (akcji) lub - w przypadku braku wartości nominalnej - wartości rynkowej tych udziałów (akcji), a także jeżeli w wyniku nabycia udziałów (akcji):

Z powyżej regulacji ustawy o p.d.o.p. wynika zatem, iż w przypadku, gdyby akcjonariuszem dokonującym wymiany akcji był podatnik podatku dochodowego od osób prawnych, przychód stanowiący wartość nabytych w drodze wymiany akcji/udziałów nie byłby przez tego podatnika zaliczany do jego przychodów. Dodać należy, iż wprowadzenie art. 12 ust. 4d ustawy o p.d.o.p. nowelizacją tej ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. miało na celu implementację do porządku krajowego postanowień Dyrektywy 90/434/EWG (która została zastąpiona Dyrektywą 2009/133/WE), innymi słowy dostosowanie przepisów podatkowych prawa krajowego do prawa wspólnotowego w związku z przystąpieniem Polski do Unii Europejskiej. Brak analogicznych regulacji w ustawie o p.d.o.f., w związku z regulacjami Dyrektywy 90/434/EWG (zastąpionej Dyrektywą 2009/133/WE), która wyraźnie przewiduje neutralność podatkową dla przychodów akcjonariuszy/udziałowców następstwie wymiany akcji, niezależnie od tego czy akcjonariusz/udziałowiec jest osobą prawną czy fizyczną stanowi o nieprawidłowej implementacji przepisów prawa wspólnotowego w przypadku łączenia, podziałów, podziałów przez wydzielenie, wnoszenia aktywów i wymiany udziałów dotyczących spółek różnych państw członkowskich oraz przeniesienia statutowej siedziby SE lub SCE z jednego państwa członkowskiego do innego państwa członkowskiego.

Jak wskazano powyżej Polska przystępując do Unii Europejskiej na mocy Traktatu Ateńskiego, od dnia tego przystąpienia związana jest postanowieniami Traktatów założycielskich i aktów przyjętych przez instytucje Wspólnot (...) przed dniem przystąpienia, jak również stała się adresatem dyrektyw i decyzji w rozumieniu art. 249 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską (Dz. U. z 2004 r. Nr 90, poz. 864/2), (dalej: TWE) o ile takie dyrektywy i decyzje skierowane były do wszystkich obecnych Państw Członkowskich. Nowe Państwa Członkowskie zostały także zobowiązane do wprowadzenia w życie środków niezbędnych do przestrzegania od dnia przystąpienia przepisów dyrektyw i decyzji (art. 2, art. 53 i art. 54 Traktatu Ateńskiego). Zgodnie z art. 249 akapit 3 TWE, dyrektywa wiąże każde Państwo Członkowskie, do którego jest kierowana, w odniesieniu do rezultatu, który ma być osiągnięty, pozostawia jednak organom krajowym swobodę formy i środków. Jak zauważył WSA w Warszawie - w odniesieniu do podatków dochodowych, regulacje prawa wspólnotowego odnoszą się bardziej do harmonizacji ustawodawstwa państw członkowskich w niektórych obszarach życia gospodarczego, nie zaś do ujednolicenia, jak to ma miejsce w przypadku podatku od wartości dodanej. Niemniej jednak i w dziedzinie podatków dochodowych istnieją przepisy prawa wspólnotowego - w tym Dyrektywa 90/434/EWG (ujednolicona Dyrektywą 2009/133/WE), które zakładają ujednolicenie przepisów państw członkowskich. Przytoczony art. 249 akapit 3 TWE nakłada więc na państwa członkowskie obowiązek pełnego i terminowego transponowania treści wydanych dyrektyw do krajowego porządku prawnego - jeśli transpozycja taka nastąpi (najczęściej w formie wydania ustawy lub innego aktu prawnego) - prawa i obowiązki jednostek wynikać będą z norm prawa krajowego.

Europejski Trybunał Sprawiedliwości wypracował bogatą linię orzeczniczą odnoszącą się do przypadków, w których państwa członkowskie nie dopełniły obowiązku terminowej i pełnej implementacji przepisów dyrektyw do porządku krajowego. I tak w sprawie C-41/73 Van Duyn v. Home Office ETS orzekł, iż byłoby nie do pogodzenia z wiążącym charakterem dyrektyw, gdyby została wykluczona - co do zasady - dopuszczalność powoływania się na wynikające z niej obowiązki państw członkowskich przez podmioty (tu podatników), których dyrektywa dotyczy. W uzasadnieniu przedmiotowego wyroku ETS stwierdził, iż w sytuacji, gdy instytucje wspólnotowe nałożyły w drodze dyrektywy obowiązek podjęcia przez państwa członkowskie określonych działań, wymagana efektywność tego aktu byłaby osłabiona, gdyby podmioty nie mogły się oprzeć na nim przed sądami krajowymi i gdyby sądy były pozbawione możliwości wzięcia pod uwagę dyrektywy jako źródła prawa wspólnotowego. W innym orzeczeniu (sprawa C-8/81 Becker v. Finanzamt Munster - Innenstadt) ETS stwierdził, że nałożony na państwa członkowskie w art. 249 akapit 3 TWE obowiązek byłby iluzoryczny, gdyby państwom członkowskim wolno byłoby się uchylić, poprzez zaniechanie implementowania dyrektywy, od skutków, które pewne przepisy dyrektywy są w stanie wywołać ze względu na swój przedmiot. W innych orzeczeniach (np. sprawa C-91/92 Faccini Dori v. Recreb) ETS wskazał, iż możliwość opierania się przez podmioty na normach dyrektyw przeciwko państwom została ustanowiona w celu uniemożliwienia państwu czerpania korzyści z zaniechania obowiązków polegających na stosowaniu prawa wspólnotowego. W sytuacji, gdy prawo wspólnotowe wymaga wydania przez państwo przepisów, które mają normować stosunki państwa z jednostkami (osobami prawnymi lub fizycznymi) i przyznawać im pewne prawa, państwo nie może zwolnić się od tych obowiązków i pozbawiać przez to jednostek należnych im korzyści. ETS sformułował również warunki, jakie powinny spełniać przepisy dyrektywy, aby podmiot mógł się na nie powołać w przypadku braku implementacji: przepisy danej dyrektywy są precyzyjne i bezwarunkowe, z jej norm wynikają prawa jednostek wobec państwa, upłynął już termin implementacji dyrektywy przez dane państwo członkowskie, a jej normy nie zostały implementowane, albo jej implementacja jest niepełna.

W opisywanym stanie faktycznym, nie ulega wątpliwości, iż Polska uchybiła obowiązkowi implementacji przepisów Dyrektywy 90/343/EWG (ujednoliconej Dyrektywą 2009/133/WE). Jak wspomniano powyżej przepisy zapewniające neutralność podatkową przychodom akcjonariusza/udziałowca z tytułu wymiany akcji/udziałów zostały transponowane jedynie do ustawy o p.d.o.p. (art. 12 ust. 4d ustawy o p.d.o.p.). Analogiczne regulacje nie zostały jednak zawarte w ustawie o p.d.o.f. pozbawiając akcjonariusza/udziałowca - osoby fizycznej uzyskującej przychód w związku z wymianą akcji/udziałów korzyści w postaci zwolnienia tegoż przychodu z opodatkowania, o czym stanowi art. 8 ust. 1 Dyrektywy 2009/133/WE (wcześniej art. 8 ust. 1 Dyrektywy 90/343/EWG). Wskazać należy również, iż nie powinno budzić wątpliwości, iż przytoczony przepis Dyrektywy spełnia wymogi precyzyjności i bezwarunkowości, umożliwiając Podatnikowi bezpośrednie powołanie się na wynikające z niego korzyści. Powyższą tezę potwierdził również WSA w Warszawie (sygn. III Wa 603/09). Z powyższego wynika zatem, iż przychód Podatnika z tytułu wymiany akcji/udziałów spółek D. POLAND S.A. i F. Sp. z o.o. na akcje/udziały Spółki Holdingowej nie powinien podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 8 ust. 1 Dyrektywy 2009/133/WE.

Mając na uwadze powyższe, w kontekście przytoczonego stanu faktycznego należy powołać dodatkowo element wynikający również z art. 249 akapit 3 TWE, zgodnie z którym dyrektywa wiąże każde Państwo Członkowskie, do którego jest kierowana, w odniesieniu do rezultatu, który ma być osiągnięty, pozostawia jednak organom krajowym swobodę formy i środków. Innymi słowy należy dodatkowo zaakcentować cel Dyrektywy 2009/133/WE, który nie może zostać osiągnięty wobec nieprawidłowej (niepełnej) transpozycji regulacji Dyrektywy do krajowego porządku prawnego, tj. braku przepisów ustawy o p.d.o.f. zapewniających neutralność podatkową dla przychodów akcjonariuszy/udziałowców będących osobami fizycznymi w związku z wymianą akcji/udziałów. Zgodnie z punktem (2) Preambuły do Dyrektywy 2009/133/WE" łączenia (...) wymiana udziałów dotyczące spółek różnych państw członkowskich mogą być niezbędne w celu stworzenia we Wspólnocie warunków właściwych dla rynku wewnętrznego i w celu zapewnienia w ten sposób skutecznego funkcjonowania takiego rynku wewnętrznego. Takie czynności nie powinny być hamowane przez ograniczenia, niekorzystne warunki lub zniekształcenia wynikające w szczególności z przepisów podatkowych państw członkowskich. W tym celu niezbędne jest w odniesieniu do takich czynności zapewnienie reguł podatkowych, które są neutralne z punktu widzenia konkurencji, aby umożliwić przedsiębiorstwom dostosowanie się do wymagań rynku wewnętrznego, zwiększyć ich produktywność i poprawić ich siłę konkurencyjną na poziomie międzynarodowym".

Jak zaakcentowano na wstępie, istotą i nieodzownym warunkiem planowanej operacji gospodarczej mającej na celu utworzenie Spółki Holdingowej jest wniesie udziałów/akcji spółek D. POLAND S.A., F. Sp. z o.o. oraz Spółek zagranicznych D. będących własnością Podatnika, innych udziałowców polskich oraz udziałowców zagranicznych. Jedynie wniesienie udziałów/akcji przez wszystkich udziałowców/akcjonariuszy - zarówno polskich jak i zagranicznych spowoduje osiągnięcie zamierzonego efektu tj. utworzenie Spółki Holdingowej. Dyrektywa 2009/133/WE przewiduje w art. 8 ust. 1 korzyści podatkowe dla akcjonariuszy / udziałowców, którzy dokonają m.in. wymiany akcji/udziałów jednej spółki państwa członkowskiego na akcje/udziały drugiej spółki państwa członkowskiego w postaci zapewnienia neutralności podatkowej dochodów, zysków, zysków kapitałowych takich akcjonariuszy / udziałowców, niezależnie czy są oni osobami prawnymi czy fizycznymi. Korzyści przyznane na mocy Dyrektywy m.in. akcjonariuszom/udziałowcom w związku z dokonaną wymianą mają na celu - zgodnie z preambułą Dyrektywy zapewnienie właściwych warunków dla skutecznego funkcjonowania wewnątrzwspólnotowego rynku.

Brak w ustawie o p.d.o.f. przepisów umożliwiających akcjonariuszom/udziałowcom będących osobami fizycznymi skorzystanie z preferencji (praw) przyznanych mocą Dyrektywy 2009/133/WE, a więc opodatkowanie przychodu z tytułu wymiany udziałów może skutkować skutecznym hamowaniem planowanych operacji polegających m.in. na wymianie udziałów/akcji. W przedmiotowym stanie faktycznym, Podatnik wobec - po pierwsze niemożności skorzystania z zapewnianej Dyrektywą 2009/133/WE neutralności przychodów (dochodów, zysków, zysków kapitałowych) w związku z wymianą akcji/udziałów, a po drugie wobec zróżnicowania sytuacji akcjonariuszy/udziałowców - podatników podatku dochodowego od osób prawnych z sytuacją akcjonariuszy/udziałowców - podatników podatku dochodowego od osób fizycznych i przyznaniem korzyści podatkowych dla tych pierwszych, z pominięciem drugich, może nie być zainteresowany realizacją planowanej operacji. Rezygnacja Podatnika skutkować będzie zaniechaniem wewnątrzwspólnotowej wymiany udziałów/akcji, a więc zahamowaniem inwestycji z udziałem spółek różnych państw członkowskich. Krajowe (wewnętrzne) przepisy ustawy o p.d.o.f. w zakresie opodatkowania przychodu akcjonariuszy/udziałowców z tytułu nabycia udziałów/akcji w zamian za wkład niepieniężny, w przedmiotowym przypadku stanowią więc niewątpliwie ograniczenie wynikające z polskiego prawa podatkowego, stwarzając tym samym niekorzystne warunki dla rozwoju i funkcjonowania wspólnego rynku. W konsekwencji niemożność powoływania się przez Podatnika na jego uprawnienia wynikające z art. 8 ust. 1 Dyrektywy 2009/133/WE wobec niedopełnienia przez ustawodawcę krajowego obowiązku implementacji przepisów Dyrektywy 2009/133/WE ma wpływ na realizację celu Dyrektywy 2009/133/WE jakim jest również zgodnie z pkt (5) Preambuły zapobieganie nakładaniu podatku w związku z łączeniem, (...) wymianą udziałów/akcji.

Dodać należy również, iż zaprezentowane stanowisko Podatnika w zakresie bezpośredniego stosowania przepisu art. 8 ust. 1 Dyrektywy 2009/133/WE wobec nieimplementowania przepisu zapewniającego neutralność podatkową dla przychodu akcjonariusza/udziałowca - osoby fizycznej (ograniczeń w porządku prawnym państwa członkowskiego), co w konsekwencji zaprzecza celowi tej Dyrektywy potwierdził również ETS w wyroku w sprawie C-285/07 A.T v. Finanzamt Stuttgart-Korperschaften. Orzekając ETS zaakcentował, iż "wiążące i jednoznaczne brzmienie art. 8 ust. 1 i 2 dyrektywy 90/434 (obecnie Dyrektywy 2009/133/WE) w żaden sposób nie wskazuje woli ustawodawcy wspólnotowego pozostawienia państwom członkowskim w odniesieniu do transpozycji marginesu uznania, pozwalającego im na uzależnienie zasady neutralności podatkowej ustanowionej na rzecz akcjonariuszy spółki nabywanej od warunków innych niż przewidziane w tym artykule. Pozostawienie państwom członkowskim takiego marginesu uznania w odniesieniu do transpozycji byłoby zresztą sprzeczne z samym celem dyrektywy, który polega na ustanowieniu wspólnego systemu opodatkowania, w miejsce rozszerzania na poziom wspólnotowy systemów obowiązujących w państwach członkowskich, u podstaw którego leży założenie, że różnice między tymi systemami mogą powodować zniekształcenia". Abstrahując od problematyki sprzeczności polskich regulacji w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych z regulacjami prawa wspólnotowego (opisanymi powyżej), zdaniem Podatnika zaniechanie przez ustawodawcę transpozycji przepisów prawa wspólnotowego Dyrektywy 2009/133/WE gwarantującej neutralność podatkową przychodom akcjonariuszy/udziałowców z tytułu wymiany udziałów/akcji do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych prowadzi również do naruszenia gwarantowanych konstytucją Rzeczpospolitej Polski zasad: sprawiedliwości wynikającej z zasady demokratycznego państwa prawnego (art. 2 Konstytucji RP), zasady równego traktowania przez władze publiczne (art. 32 ust. 1 Konstytucji RP), a także zasady powszechności opodatkowania wynikającej z art. 2, 84 i 217 Konstytucji RP.

Zaznaczyć należy, iż na gruncie prawa podatkowego, zasada sprawiedliwości wynikająca z zasady demokratycznego państwa prawnego przybiera postać sprawiedliwości opodatkowania, rozumianej jako równość i powszechność opodatkowania. Zdaniem Podatnika brak regulacji w ustawie o p.d.o.f. przewidującej zwolnienie z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, przychodu osoby fizycznej z tytułu nabycia udziałów/akcji w zamian za wkład niepieniężny, dyskryminuje podatników podatku dochodowego od osób fizycznych w stosunku do podatników od osób prawnych znajdujących się w analogicznej sytuacji. Powyższe stanowi oczywiste zaprzeczenie zasady równości opodatkowania, która opiera się na wymogu stosowania jednakowych następstw dla takich samych zdarzeń podatkowoprawnych. Jak wskazano w powyżej części, ustawodawca w art. 12 ust. 4d ustawy o p.d.o.p. przewidział neutralność przychodów podatników - osób prawnych z tytułu nabycia akcji/udziałów jednej spółki w zamian za akcje drugiej spółki (wymiana akcji/udziałów). Powyższe prowadziłoby, na gruncie obowiązujących przepisów (ustawy o p.d.o.p. i ustawy o p.d.o.f.) do różnego traktowania przychodów akcjonariuszy/udziałów z tytułu wymiany akcji/udziałów, w tej samej sytuacji w tych samych warunkach i okolicznościach, wyłącznie ze względu na ich status prawny (osoba fizyczna lub prawna). Zadaniem Podatnika powyżej przytoczone uregulowania polskiego prawa podatkowego stanowią również naruszenie zasady powszechności opodatkowania, wiążącej się z obowiązkiem nakładania na podatników takich obciążeń, które są oni zdolni ponosić. Ustawodawca ma również możliwość stosowania w określonych przypadkach i wyłącznie w drodze wyjątku ulg i zwolnień. Jednakże stanowienie wyjątków od zasady powszechności, a zatem również sprawiedliwości podatkowej nie może być dowolne - ograniczone jest gwarancjami konstytucyjnymi, chroniącymi przykładowo takie wartości jak np. wolność działalności gospodarczej.

Wskazane regulacje krajowe (ustawy o p.d.o.f. i p.d.o.p.) zaprzeczają więc zasadzie powszechności opodatkowania, wynikającej z zasady sprawiedliwości opodatkowania, poprzez zróżnicowanie obciążeń (a zatem i korzyści podatkowych) - podatników - osób fizycznych i prawnych, znajdującej się w identycznej sytuacji i działających w takich samych warunkach, co dodatkowo prowadzić może do naruszenia zasady wolności działalności gospodarczej, w zależności od tego, czy prowadzona jest przez osobę prawną czy osobę fizyczną.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam, co następuje:

Na wstępie należy wyjaśnić, iż z zasady pierwszeństwa prawa wspólnotowego, należy wskazać, iż sposób stosowania prawa wspólnotowego jest uzależniony od rodzaju aktu prawnego, w którym dana norma została zawarta. Przepisy wspólnotowe nie stanowią źródła prawa krajowego, dopóki ich treść nie zostanie przeniesiona do krajowego aktu prawnego. Tym samym przepis prawa wspólnotowego nie staje się automatycznie prawem krajowym, który organ jest zobowiązany stosować. Art. 120 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacji podatkowej (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) zawiera zasadę praworządności, czyli podstawową zasadę państwa prawnego zapisaną w art. 7 Konstytucji. Działanie na podstawie przepisów prawa oznacza działanie w ramach zakreślonych przez wymienione w art. 87 Konstytucji RP źródła powszechnie obowiązującego prawa. Jednakże art. 217 Konstytucji zastrzega, że nakładanie podatków, innych danin publicznych, określanie podmiotów, przedmiotów opodatkowania i stawek podatkowych, a także zasad przyznawania ulg i umorzeń oraz kategorii podmiotów zwolnionych od podatków następuje w drodze ustawy. Pojęciem szerszym od pojęcia "ustawy podatkowe" jest pojęcie "przepisy prawa podatkowego", które obok wspomnianych ustaw podatkowych obejmują także przepisy wydanych na ich podstawie aktów wykonawczych. Działanie na podstawie przepisów prawa, to z jednej strony działanie przez organ właściwy, a z drugiej - przestrzeganie zarówno przepisów prawa materialnego, jak i prawa procesowego. Należy zauważyć, że o ile art. 120 nakłada obowiązki wyłącznie na organ podatkowy, to i podatnik obowiązany jest do działania zgodnego z prawem, w tym także do ponoszenia ciężarów i świadczeń publicznych określonych w ustawie.

Organ wydaje interpretację indywidualną zgodnie z przepisem art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W myśl art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej przez przepisy prawa podatkowego rozumie się przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych. Na podstawie art. 4 ust. 3 Traktatu o Unii Europejskiej (dawny art. 10 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską) zgodnie z zasadą lojalnej współpracy Unia i państwa Członkowskie wzajemnie się szanują i udzielają sobie wzajemnego wsparcia w wykonywaniu zadań wynikających z Traktatów. Państwa Członkowskie podejmują wszelkie środki ogólne lub szczególne właściwe dla zapewnienia wykonania zobowiązań wynikających z Traktatów lub aktów instytucji Unii. państwa Członkowskie ułatwiają wypełnianie przez Unię jej zadań i powstrzymują się od podejmowania wszelkich środków, które mogłyby zagrażać urzeczywistnieniu celów Unii.

Rzeczpospolita Polska zostając członkiem Unii Europejskiej zobowiązała się do stosowania i respektowania prawa wspólnotowego. Stosownie do art. 288 Traktatu o Unii Europejskiej (dawny art. 249 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską) w celu wykonania kompetencji Unii instytucje przyjmują rozporządzenia, dyrektywy, decyzje, zalecenia i opinie. Rozporządzenie ma zasięg ogólny. Wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich. Dyrektywa wiąże każde Państwo Członkowskie, do którego jest kierowana, w odniesieniu do rezultatu, który ma być osiągnięty, pozostawia jednak organom krajowym swobodę wyboru formy i środków. Decyzja wiąże w całości. Decyzja, która wskazuje adresatów, wiąże tylko tych adresatów. Zalecenia i opinie nie mają mocy wiążącej. Dyrektywa jest aktem wymagającym implementacji przez państwo członkowskie w określonym czasie. Innymi słowy, normy dyrektywy winne stać się wiążące nie "dla" państw członkowskich ale "w" państwach członkowskich, zgodnie z intencją prawodawcy wspólnotowego, który używa dyrektyw do regulowania obiektywnie określonych sytuacji jako akt prawny generalny i abstrakcyjny. Należy również zauważyć, że po upływie terminu wyznaczonego do implementacji normy dyrektywy powinny być zintegrowane z normami krajowymi i wywierać takie skutki dla jednostek, jakie wywiera prawo krajowe w danej dziedzinie.

Odnosząc się natomiast do powołanych przez Stronę przepisów Dyrektywy 90/434/EWG (ujednoliconej Dyrektywą 2009/133/WE), w tym art. 1 lit. a) Dyrektywy 2009/133/WE stanowiącej, iż każde państwo członkowskie stosuje niniejszą Dyrektywę w odniesieniu do łączenia, podziałów, podziałów przez wydzielenie, wnoszenia aktywów oraz wymiany udziałów/akcji, w które zaangażowane są spółki z co najmniej dwóch państw członkowskich zauważyć, że Organ Podatkowy nie ma wątpliwości co do stosowania bezpośredniego Dyrektyw w przypadku sprzeczności z prawem prawa krajowego. Jednakże zasady te nie mają zastosowania w niniejszej sprawie. Po pierwsze należy zauważyć, że art. 11 wskazanej Dyrektywy Rady UE 90/434/EWG zawiera wyłączenie pozwalające, aby państwo członkowskie w sposób odmienny regulowało normy będące przedmiotem regulacji Dyrektywy. Takie uprawnienie potwierdza teza wyroku TS C-321/05 z dnia 5 lipca 2007 r. w sprawie Hans Markus Kofoed v. Skatteministeriet, PP 2007/9/51, z której to tezy wynika, "że przepisy prawa krajowego zakazujące nadużycia prawa, oszustw podatkowych lub unikania opodatkowania - jako zgodne z art. 11 ust. 1 lit. a) tej Dyrektywy mogą stanowić podstawę odmowy zastosowania wspólnego systemu opodatkowania" Przyjmując, iż prawodawca krajowy działa w sposób racjonalny, zgodnie przepisami prawa europejskiego, a w szczególności Traktatem Stowarzyszeniowym nakazującym implementacje norm Dyrektyw, należy przyjąć, iż nie ujęcie przepisów dyrektywy w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, wypełnia w dozwolony prawem europejskim ramy wyłączenia wskazane w art. 11 Dyrektywy 90/434/EWG. W związku z powyższym nie ma możliwości zastosowania bezpośredniego przepisów dyrektywy w przedstawionym przez Wnioskodawcę zdarzeniu przyszłym.

A zatem sposób stosowania prawa wspólnotowego jest uzależniony od rodzaju aktu prawnego, w którym dana norma została zawarta. Do sytuacji przedstawionej w złożonym wniosku o interpretację przepisów prawa podatkowego, tj. nabycia akcji/udziałów w spółce holdingowe w zamian za posiadane akcje - udziały zastosowanie będą miały przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.). Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Zatem wszelkie dochody podatnika nie wymienione enumeratywnie w katalogu zwolnień przedmiotowych podlegają opodatkowaniu. Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). W świetle zapisu art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c). Art. 17 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy stanowi, iż za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się nominalną wartość udziałów (akcji) w spółce mającej osobowość prawną albo wkładów w spółdzielni objętych w zamian za wkład niepieniężny. Zgodnie z art. 17 ust. 1a ww. ustawy przychód określony w ust. 1 pkt 9 powstaje w dniu:

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni jest polskim rezydentem podatkowym, posiada akcje/udziały w wysokości 49% w spółce D. Poland S.A. oraz w wysokości 70% w spółce F. Sp. z o.o. Spółki D. Poland S.A. i F. Sp. z o.o. są spółkami z siedzibą na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. Spółki, w których Wnioskodawca posiada udziały - akcje oraz inne spółki: z siedzibą w Niemczech, we Włoszech, w Hiszpanii prowadzą podstawową działalność gospodarczą w zakresie świadczenia wyspecjalizowanych usług szkoleniowych. Akcjonariuszami / udziałowcami D. Poland S.A. oraz F. Sp. z o.o. oprócz Podatnika, są również inni podatnicy podatku dochodowego od osób fizycznych. Udziałowcami / akcjonariuszami Spółek zagranicznych D. są osoby fizyczne posiadające miejsce zamieszkanie na terytorium Unii Europejskiej (poza Rzeczpospolitą Polską). Planowana jest operacja gospodarcza polegająca na utworzeniu spółki holdingowej z siedzibą na terytorium Rzeczpospolitej Polski. Spółka Holdingowa posiadać będzie 100% udziałów w kapitale zakładowym D. POLAND S.A., F. Sp. z o.o. oraz Spółkach zagranicznych D. W tym celu Podatnik oraz pozostali udziałowcy D. POLAND S.A., F. Sp. z O. o. oraz Spółek zagranicznych D. wniosą posiadane przez siebie udziały do nowopowstałej Spółki Holdingowej. W zamian otrzymają udziały nowoutworzonej Spółki Holdingowej, w wysokości proporcjonalnej do dotychczas posiadanych udziałów D. POLAND S.A., F. Sp. z o.o. oraz Spółek zagranicznych D.

Na tle analizy przytoczonych powyżej przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy stwierdzić, że jeżeli aport wniesiony do spółki kapitałowej w postaci składnika majątku niestanowiącego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części (wkład niepieniężny), następuje w warunkach, o których mowa w cytowanym art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy podatkowej, to u wnoszącego taki wkład powstanie przychód kwalifikowany do źródła przychodów z kapitałów pieniężnych. Za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się nominalną wartość udziałów (akcji) w spółce mającej osobowość prawną albo wkładów w spółdzielni objętych w zamian za wkład niepieniężny. Stosownie do art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, i z realizacji praw z nich wynikających oraz z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) w spółkach mających osobowość prawną albo wkładów w spółdzielniach w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu. Na podstawie art. 30b ust. 2 pkt 5 ww. ustawy dochodem, o którym mowa w art. 30b ust. 1, jest różnica pomiędzy wartością nominalną objętych udziałów w spółkach mających osobowość prawną w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, a kosztami uzyskania przychodów określonymi na podstawie art. 22 ust. 1e - osiągnięta w roku podatkowym.

Jak wynika więc z art. 17 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, przychodem z tytułu objęcia udziałów w zamian za wkład niepieniężny jest ich wartość nominalna. Z treści tego przepisu wynika, iż w przypadku wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki kapitałowej po stronie udziałowca lub akcjonariusza powstaje przychód w wysokości nominalnej wartości udziałów (akcji) objętych w zamian za wkład niepieniężny. W art. 17 ust. 2 ww. ustawy, ustawodawca wskazał, iż przy ustalaniu wartości uzyskanego w wyżej wymieniony sposób przychodu stosuje się odpowiednio przepisy art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Organ podatkowy zauważa, że przez nominalną wartość należy rozumieć wartość istniejącą tylko z nazwy, tytularną, formalną. Takiego rozumienia powołanego przepisu nie zmienia art. 17 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który w zakresie ustalania wartości przychodów odsyła do odpowiedniego stosowania art. 19 ustawy. Słowo "odpowiednio" oznacza, że do ustalenia wartości przychodu określonego w art. 17 ust. 1 pkt 9 ma zastosowanie wyłącznie zdanie pierwsze art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. A zatem wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty uzyskania przychodu. Wobec powyższego, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym do ustalenia przychodu z tytułu objęcia udziałów w spółce posiadającej osobowość prawną w zamian za wkład niepieniężny należy przyjąć wartość nominalną tych udziałów, a art. 19 znajduje zastosowanie jedynie w zakresie zdania pierwszego ust. 1.

Zgodnie z art. 22 ust. 1e ww. ustawy w przypadku objęcia udziałów (akcji) w spółce albo wkładów w spółdzielni w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część - na dzień objęcia tych udziałów (akcji), wkładów - ustala się koszt uzyskania przychodu, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 9, w wysokości:

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 38 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) w spółce mającej osobowość prawną oraz innych papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa lub jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji), wkładów oraz innych papierów wartościowych, w tym z tytułu wykupu przez emitenta papierów wartościowych, a także z odkupienia tytułów uczestnictwa lub jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych, albo umorzenia jednostek uczestnictwa, tytułów uczestnictwa oraz certyfikatów inwestycyjnych w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 3e. Powyższe regulacje wskazują, iż kosztem uzyskania przychodów z tytułu objęcia akcji - udziałów w spółce holdingowej w zamian za wkład niepieniężny w postaci akcji lub udziałów w spółce akcyjnej i spółce z o.o. będą wydatki poniesione na nabycia tych akcji lub udziałów. Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że przychód Wnioskodawcy z tytułu objęcia akcji lub udziałów w spółce holdingowej - pomniejszony o koszty uzyskania - w zamian za wniesione akcje lub udziały stanowić będzie dochód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, stosownie do art. 30b ust. 1 tej ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja Nr 10, 09-402 Płock.