IPPB2/415-323/08-2/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 14 lutego 2008 r. (data wpływu 19 lutego 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku rozliczenia w Polsce dochodów uzyskanych w roku 2007 w Holandii - jest prawidłowe.

W dniu 19 lutego 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku rozliczenia w Polsce dochodów uzyskanych w roku 2007 w Holandii.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca mieszkał w Polsce i uzyskiwał dochody na podstawie umowy o pracę do 31 sierpnia 2007 r.. Od 31 sierpnia 2007 r. przebywa z zamiarem stałego pobytu w Holandii, gdzie zatrudniony jest na podstawie umowy o pracę u pracodawcy zagranicznego.

Wnioskodawca jest kawalerem, nie ma dzieci, nie posiada w Polsce żadnych nieruchomości, natomiast w Holandii wynajmuje mieszkanie. Posiada w Polsce konto bankowe i rachunek papierów wartościowych oraz jest współwłaścicielem samochodu osobowego zarejestrowanego w Polsce. Po dniu 1 września 2007 r. Wnioskodawca nie dokonywał transakcji na rachunku papierów wartościowych oraz korzystał z konta bankowego w Holandii - jako konta podstawowego.

Wnioskodawca posiada adres zameldowania w Polsce, zgłosił jednakże wyjazd za granicę w dniu 31 sierpnia 2007 r., w Urzędzie Miejskim w Wydziale Spraw Obywatelskich. Złożył również we właściwym, ze względu na poprzednie miejsce zamieszkania, Urzędzie Skarbowym formularz NIP - 3 w którym oświadczył, iż od 1 września 2007 r. przeniósł swoje miejsce zamieszkania do Holandii. W kraju tym płaci podatki w związku z czym uzyskał status holenderskiego rezydenta podatkowego potwierdzony certyfikatem wydanym przez miejscowe (holenderskie) władze.

Wnioskodawca po dniu wyjazdu z Polski nie uzyskał dochodów ze źródeł położonych w Polsce, oświadcza, iż w związku z wyjazdem do Holandii centrum jego interesów życiowych zostało przeniesione do tego państwa.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy uzyskując dochody z pracy wykonywanej w okresie od 1 stycznia 2007 r. do 31 sierpnia 2007 r. w Polsce, a w okresie od 1 września 2007 r. do końca roku 2007 w Holandii u pracodawcy zagranicznego, zobowiązany jest do rozliczenia i złożenia zeznania podatkowego za rok 2007 w Polsce również z tytułu dochodów osiągniętych w Holandii.

Zdaniem wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, nie spoczywa na nim obowiązek opodatkowania w Polsce dochodów uzyskanych w okresie od 1 września 2007 r. do 31 grudnia 2007 r. z pracy w Holandii.

W ocenie Wnioskodawcy nastąpiło tzw. łamanie rezydencji podatkowej. Wnioskodawca do 31 sierpnia 2007 r. był polskim rezydentem podatkowym, a w drugiej części roku, to jest od 1 września 2007 r. do 31 grudnia 2007 r. stał się nierezydentem polskim.

Wnioskodawca spędził wprawdzie w Polsce więcej niż 183 dni w roku 2007, gdyż wyjechał w drugiej połowie roku, i w związku w tym jest traktowany jako polski rezydent za cały rok. Ponieważ jednak od momentu wyjazdu jest uznawany również za rezydenta podatkowego Holandii (certyfikat rezydencji podatkowej wydany przez holenderskie władze), trzeba sięgnąć do dodatkowych kryteriów zawartych w umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania (t.j. w Konwencji z dnia 13 lutego 2002 r. między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu), aby ustalić, którego kraju ostatecznie Wnioskodawca jest rezydentem za okres od 1 września 2007 r. do końca roku 2007.

Zgodnie z art. 4 pkt 2a wymienionej Konwencji, w przypadku Wnioskodawcy, będzie to kryterium stałego miejsca zamieszkania: od 1 września 2007 r. wynajmuje mieszkanie na teranie Holandii ponadto od dnia wyjazdu z Polski, centrum interesów osobistych i gospodarczych (ośrodek interesów życiowych Wnioskodawcy znajduje się w Holandii.

W świetle powyższego, w opinii Wnioskodawcy, dochody uzyskane przez niego z pracy świadczonej na terenie Holandii w okresie od 1 września 2007 r. do 31 grudnia 2007 r., ze względu na ograniczony obowiązek podatkowy nie podlegają opodatkowaniu w Polsce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z regulacją zawartą w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy) podlegają w Polsce osoby fizyczne jeśli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Natomiast art. 3 ust. 2a ww. ustawy stanowi, że osoby fizyczne nie posiadające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

W świetle art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, powołane przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 Konwencji z dnia 13 lutego 2002 r. zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 2003 r. Nr 216, poz. 2120),określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza każdą osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na miejsce zamieszkania, miejsce jej stałego pobytu, miejsce zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze.

Definicja ta odnosi się zatem do określenia "miejsca zamieszkania" przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę podlegania nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Zgodnie z art. 4 ust. 2 Konwencji, jeżeli osoba fizyczna ma miejsca zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, to jej status będzie określony wg następujących zasad:

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny, oraz uwzględniając zapisy Konwencji podpisanej w dniu 13 lutego 2002 r. między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, należy stwierdzić, iż:

* do dnia wyjazdu do Holandii podlegał Pan opodatkowaniu w Polsce od całości uzyskanych dochodów, na zasadach określonych w art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (nieograniczony obowiązek podatkowy),

* od dnia wyjazdu z Polski ośrodek interesów życiowych przeniósł Pan do Holandii, nie posiada Pan miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce. Posiada Pan miejsce zamieszkania dla celów podatkowych na terytorium Holandii, w tym państwie mieszka z zamiarem stałego pobytu, posiada Pan certyfikat wydanym przez miejscowe (holenderskie) władze, tam też Pan pracuje. Powyższe oznacza, iż w Polsce podlega Pan ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu tj. podlega opodatkowaniu jedynie od dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania. O ile Wnioskodawca nie uzyskał od 1 września 2007 r. takich dochodów w Polsce, wówczas nie ciążą na nim obowiązki podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych w Polsce.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.