IPPB2/415-313/09/10-9/S/AS - Opodatkowanie podatkiem dochodowym od osób fizycznych dochodu z tytułu wymiany walutowej środków pieniężnych niestanowiących majątku związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą lub z działem specjalnym produkcji rolnej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów, uwzględniając prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 maja 2010 r. (data wpływu 23 września 2010 r.) stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 24 kwietnia 2009 r. (data wpływu 27 kwietnia 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodu z tytułu zamiany walut - jest nieprawidłowe.

W dniu 27 kwietnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodu z tytułu zamiany walut.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca - osoba fizyczna mająca miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej podlegająca w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób fizycznych, dokonywała oraz będzie dokonywać wymiany walutowej środków pieniężnych (zamiany waluty jednego kraju na walutę innego kraju), nie stanowiących majątku związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą lub z działem specjalnym produkcji rolnej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1. Prawidłowe jest stanowisko, iż zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 3 oraz art. 15 w zw. z art. 14b oraz art. 24c ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawca nie ma obowiązku wykazywania przychodu oraz kosztu uzyskania przychodu w rozliczeniu rocznym w podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z wymianą walutową środków pieniężnych (zamiany waluty jednego kraju na walutę innego kraju) nie stanowiących majątku związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą lub z działem specjalnym produkcji rolnej.

W świetle art. 14b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych "podatnicy ustalają różnice kursowe na podstawie art. 24c (...)". Art. 24c ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż "zasady ustalania różnic kursowych określone < art. 24c > w ust. 1-9 stosują podatnicy prowadzący działalność gospodarczą lub działy specjalne produkcji rolnej". W ocenie Wnioskodawcy z tych przepisów wynika, iż obowiązek ujęcia różnic kursowych w rozliczeniu podatku dochodowego od osób fizycznych dotyczy wyłącznie środków pieniężnych związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą lub z działem specjalnym produkcji rolnej.

Ad. 2. Art. 17 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych enumeratywnie określa, co uważa się za przychód z "kapitałów pieniężnych", a art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - co uważa się za przychód z praw majątkowych. Art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż "za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, z wyjątkiem alimentów na rzecz dzieci, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nie należące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nie znajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach."

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko, iż zgodnie z (i) art. 10 ust. 1 pkt 7 w zw. z art. 17 i art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz (ii) art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie powstaje u Wnioskodawcy przychód ze źródła przychodów - odpowiednio - "kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c)" oraz "inne źródła" z tytułu wymiany walutowej środków pieniężnych (zamiany waluty jednego kraju na walutę innego kraju) nie stanowiących majątku związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą lub z działem specjalnym produkcji rolnej. Dodatkowym przemawia za takim stanowiskiem brak w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych przepisów co do tego, w jaki sposób ustalać przychód z ww. tytułu. W razie, gdy ustawodawca wyraża wolę objęcia podatkiem dochodowym od osób fizycznych danej kategorii przychodów (dochodów), wówczas w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zawarta odpowiednia regulacja (tak w art. 24c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych regulującym zasady ustalania różnic kursowych dla podatników prowadzących działalność gospodarczą lub działy specjalne produkcji rolnej).

W dniu 16 lipca 2009 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wydał interpretację indywidualną stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 kwietnia 2009 r. (data wpływu 27 kwietnia 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodu z tytułu zamiany walut jest nieprawidłowe, i stwierdził, iż zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawca ma obowiązek wykazania przychodu oraz kosztu uzyskania przychodu w rozliczeniu rocznym w podatku dochodowym w związku z wymianą walutową środków pieniężnych nie stanowiących majątku związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą lub z działem specjalnym produkcji rolnej. Ponadto wskazał, iż zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 w zw. z art. 17 i art. 18 oraz art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, powstaje u Wnioskodawcy przychód ze źródła przychodów - odpowiednio - z kapitałów pieniężnych i praw majątkowych, lub z innych źródeł z tytułu wymiany walutowej środków pieniężnych nie stanowiących majątku związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą lub z działem specjalnym produkcji rolnej. Dodatkowo wskazał, że w przypadku uzyskiwania dochodów z zagranicy, zastosowanie mogą znajdować odpowiednie zapisy umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Wezwanie do usunięcia naruszenia prawa wniesiono w dniu 3 sierpnia 2009 r. (data wpływu 5 sierpnia 2009 r.), odpowiedzi na wezwanie udzielono pismem z dnia 10 września 2009 r. (skutecznie doręczonym w dniu 15 września 2009 r.). W dniu 12 października 2009 r. wpłynęła do tut. organu podatkowego skarga na ww. interpretację, w której wniesiono o jej uchylenie. Wyrokiem z dnia 26 maja 2010 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną.

Zdaniem Sądu we wniosku o interpretację Skarżący przedstawił swoje działania, które już podejmował i które ma zamiar podejmować nadal, dotyczące wymiany walutowej (zamiany waluty jednego kraju na walutę innego kraju) środków pieniężnych nie stanowiących majątku związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą lub z działem specjalnym produkcji rolnej.

Skarżący nie podał natomiast żadnej okoliczności, która określałaby warunki, w jakich wymiana walut ma i będzie mieć miejsce. Nie wyjaśnił, czy korzysta z usług kantorów wymiany walut, banków, czy też może innych instytucji, zajmujących się taką działalnością. Nie wiadomo, czy wymiana walut ma dotyczyć gotówki, czy też być wynikiem zastosowania pochodnych finansowych instrumentów. W gruncie rzeczy z treści wniosku nie wynika nawet tożsamość działań Skarżącego już dokonanych i planowanych, aczkolwiek polegać mają na wymianie walut. Innymi słowy, Skarżący ograniczył się do ogólnikowego wskazania, co robi i co ma zamiar robić (wymieniać waluty), ale nie wyjaśnił, w jaki sposób to czyni i jak ma zamiar to czynić.

Sąd stwierdził, iż nie ulega wątpliwości, że w zależności od okoliczności, w jakich wymiana ta jest dokonywana, uzyskane przychody mogą być przypisane do różnych źródeł. Obowiązek wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) obciąża wnioskodawcę, a zatem w rozpatrywanej sprawie spoczywał on na Skarżącym.

Zdaniem Sądu Skarżący nie dostarczył informacji, które pozwoliłyby Organowi wydać interpretację spełniającą funkcje przypisane tej instytucji. Stan faktyczny i zdarzenie przyszłe opisane we wniosku, sprowadzające się do stwierdzenia, że Skarżący dokonuje i będzie dokonywał wymiany walut nie stanowiących majątku związanego z działalnością gospodarczą, były niewystarczające do udzielenia informacji co do opodatkowania uzyskanego z tego tytułu przychodu. W ocenie Sądu nie był to stan faktyczny i zdarzenie przyszłe przedstawione w sposób wyczerpujący, jak tego wymaga art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej.

Wyczerpujące opisanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), należy do wymogów formalnych wniosku o wydanie interpretacji.

W uzasadnieniu wyroku Wojewódzki Sąd Administracyjny wskazał, iż ponownie prowadząc postępowanie Minister Finansów, na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h Ordynacji podatkowej, wezwie Skarżącego do uzupełnienia braku formalnego wniosku o wydanie interpretacji, polegającego na niewyczerpującym przestawieniu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), na tle którego ma być dokonana interpretacja przepisów u.p.d.o.f. Jeżeli braki w tym przedmiocie zostaną uzupełnione w sposób prawidłowy, Organ ponownie wyda interpretację uwzględniając uzupełniony opis stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego).

Wykonując wskazaną przez Sąd dyspozycję, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, pismem z dnia 17 września 2010 r. wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez:

Wezwanie skutecznie doręczono dnia 21 września 2010 r.

Wniosek uzupełniono w terminie, tj. pismem z dnia 24 września 2010 r. (data wpływu 29 września 2010 r., data nadania 27 września 2010 r.).

W odpowiedzi na wezwanie z dnia 17 września 2010 r., Wnioskodawca uzupełnił wniosek o następujące informacje:

- W części dot. stanu faktycznego wniosku:

- W części uzupełnienia własnego stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego:

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w stanie faktycznym przedstawionym we Wniosku z 24 kwietnia 2009 r. (uzupełnionym w niniejszym piśmie) nie powstanie przychód w podatku dochodowym od osób fizycznych, z wyjątkiem przychodu z produktu inwestycyjnego opisanego w punkcie 4 powyżej.

Po usunięciu braku formalnego wniosku Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie dokonał ponownie jego rozpatrzenia.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm., i obowiązujący od dnia 31 marca 2010 r. t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). Przepisy art. 3 ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W związku z powyższym każdy rodzaj osiągniętego dochodu - w wyjątkami wskazanymi w art. 9 ust. 1 ww. ustawy - podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 9 ust. 2 ww. ustawy dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

W art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyszczególniono odrębne źródła przychodów. Podział w nim zawarty ma istotny wpływ na ustalenie podstawy opodatkowania, na sposób opodatkowania i wysokość podatku.

Z przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego wynika, że jako osoba fizyczna mająca miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej podlegająca w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowego od osób fizycznych, dokonywała oraz będzie dokonywać wymiany walutowej środków pieniężnych (zamiany waluty jednego kraju na walutę innego kraju), nie stanowiących majątku związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą lub z działem specjalnym produkcji rolnej.

Wymiana walut była dokonywana przez Wnioskodawcę w formie bezgotówkowej jako wymiana walutowa z dostawą natychmiastową lub spot (dwudniowa), za pośrednictwem banków z siedzibą w Szwajcarii. Zlecenia wymiany były składane telefonicznie lub za pośrednictwem faksu (zgodnie z zawartą umowa). Wnioskodawca zawierał także kilka umów na wymianę walutową w innej formie niż wymiana natychmiastowa. Były to instrumenty funkcjonujące pod nazwą Duo Currency Bonus, zawierane z reguły na 1 lub 3 miesiące i miały one charakter inwestycyjny. Występowała tu waluta bazowa np. PLN i waluta przeciwstawna, np. EUR, tzw. strike, czyli kurs progowy oraz kupon. Jeżeli w dniu wykupu kurs spot przekroczył strike, to następowało przewalutowanie po kursie strike i następnie uznanie w walucie przeciwstawnej wraz z należnym kuponem. Jeżeli kurs był poniżej poziomu strike, to wykup był w walucie inwestycji (PLN) wraz z kuponem.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c).

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz realizacji praw z nich wynikających. Jak wynika z art. 17 ust. 1b przychód określony w ust. 1 pkt 10 powstaje w momencie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych.

Przez pochodne instrumenty finansowe zgodnie z definicją zawartą w art. 5a pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, rozumie się instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. Nr 183, poz. 1538 z późn. zm.).

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 pkt 2 powołanej ustawy w brzmieniu obowiązującym do dnia 20 października 2009 r., instrumentami finansowymi w rozumieniu ustawy są:

Natomiast w brzmieniu obowiązującym od dnia 21 października 2009 r., stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 pkt 2 powołanej ustawy, instrumentami finansowymi w rozumieniu ustawy są:

Należy zwrócić uwagę, że pochodne instrumenty finansowe, jako część systemu finansowego, nigdy nie istnieją samodzielnie, zawsze na czymś bazują. Wśród instrumentów pochodnych wyróżnia się opcje kupna, opcje sprzedaży, operacje swap oraz kontrakty terminowe.

Kontrakty terminowe to instrumenty finansowe będące rodzajem umowy, zawartej pomiędzy dwiema stronami, z których jedna zobowiązuje się do dostarczenia, a druga do przyjęcia instrumentu bazowego (np. waluty) w ściśle określonym terminie w przyszłości, w ilości i po cenie określonej w momencie zawierania umowy. Kontrakt ma charakter wiążący, co oznacza, że w dniu jego wygaśnięcia oba jego podmioty zobowiązane są do zawarcia opisanej wcześniej transakcji. Zawarta umowa może zostać rozwiązana przed terminem wykonania, realizując zysk bądź stratę.

Natomiast istotą operacji natychmiastowej transakcji wymiany walut jest wymiana (kupno lub sprzedaż) walut po kursie ustalonym w dniu zawarcia natychmiastowej transakcji wymiany walut. Wtedy też następuje określenie wszelkich szczegółów kontraktu: kursu walutowego, kwot, instrukcji dotyczących płatności, oraz daty waluty (rozliczenia), która może przypadać najpóźniej w drugim dniu roboczym od zawarcia transakcji.

Natychmiastowa transakcja walutowa to umowa między stronami na zakup / sprzedaż pewnej kwoty waluty zagranicznej z natychmiastową dostawa. Transakcja wymiany walutowej z dostawą natychmiastową polega na zawarciu z bankiem umowy dotyczącej zakupu lub sprzedaży walut po ustalonym z góry kursie. Zatem, przychody z zawieranych finansowych kontraktów terminowych lub innych transakcji zaliczonych według ww. definicji do pochodnych instrumentów finansowych, należy zakwalifikować jako przychody z kapitałów pieniężnych.

Sposób opodatkowania tychże przychodów jest uregulowany przez art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym od dochodów uzyskanych, między innymi z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych i z realizacji praw z nich wynikających, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

W myśl art. 30b ust. 2 pkt 3 ustawy, dochodem jest różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 38a.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 38a ww. ustawy nie uważa się za koszt uzyskania przychodów wydatków związanych z nabyciem pochodnych instrumentów finansowych - do czasu realizacji praw wynikających z tych instrumentów albo rezygnacji z realizacji praw wynikających z tych instrumentów albo ich odpłatnego zbycia - o ile wydatki Re, stosownie do art. 22g ust. 3 i 4, nie powiększają wartości początkowej środka trwałego oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Stosownie do art. 30b ust. 3 przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z takiej umowy albo niezapłacenie podatku zgodnie z tymi umowami jest możliwe pod warunkiem posiadania przez podatnika certyfikatu rezydencji.

W związku z tym, iż wymiana walut była oraz będzie dokonywana za pośrednictwem banków z siedzibą w Szwajcarii, należy mieć na uwadze ustalając każdorazowo przychód do opodatkowania postanowienia Konwencji zawartej między Rzeczypospolitą Polską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku sporządzonej w Bernie dnia 2 września 1991 r. (Dz. U. z 1993 r. Nr 22, poz. 92).

Ze złożonego wniosku wynika, iż Wnioskodawca ma miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej i podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc opodatkowane w Polsce będą w całości dochody, bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów.

Artykuł 13 ww. Konwencji "Zyski ze sprzedaży majątku" w ust. 4 stanowi, iż "Zyski z przeniesienia tytułu własności majątku nie wymienionego w ustępach 1, 2 i 3 podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, w którym przenoszący tytuł własności ma miejsce zamieszkania lub siedzibę.

Natomiast stosownie do art. 21 ust. 1 Konwencji dochody osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie, bez względu na to, skąd one pochodzą, które nie są objęte postanowieniami poprzednich artykułów niniejszej konwencji, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

W związku z powyższym o tym, w którym państwie będą opodatkowane dochody uzyskane w Szwajcarii z kapitałów pieniężnych, tj. z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych, i z realizacji praw z nich wynikających, decydować będzie miejsce zamieszkania lub siedziby przenoszącego tytuł własności posiadanych ww. papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych. W wypadku Wnioskodawcy dochód ten podlega opodatkowaniu w Polsce, na zasadach określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30b ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochodów o których mowa w ust. 1, nie łączy się z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 27 oraz art. 30c.

Stosownie do art. 30b ust. 6 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 1, wykazać m.in. dochody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych, a także dochody z realizacji praw z nich wynikających i obliczyć należny podatek dochodowy.

Na mocy przepisu art. 45 ust. 1a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy osiągający przychody z kapitałów pieniężnych zobowiązani są do złożenia w terminie do 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym zeznania o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) na stosownym druku PIT-38.

Reasumując, należy stwierdzić, iż z tytułu wymiany walutowej środków pieniężnych nie stanowiących majątku związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą lub z działem specjalnym produkcji rolnej powstaje u Wnioskodawcy przychód ze źródła przychodów z kapitałów pieniężnych, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dochód uzyskany z tego tytułu należy ustalić w oparciu o art. 30b ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja Nr 10, 09-402 Płock.