IPPB2/415-298/10-5/AS - Opodatkowanie podatkiem dochodowym od osób fizycznych przychodów tłumacza przysięgłego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 31 marca 2010 r. (data wpływu 6 kwietnia 2010 r.) nieuzupełnione w zakresie sformułowanego pytania Nr 3 wniosku, na wezwanie z dnia 24 czerwca 2010 r. (data doręczenia 30 czerwca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie prawidłowości opodatkowania przychodów tłumacza przysięgłego oraz prawa podatnika do uzyskania od płatnika stosownych dokumentów (PIT-11) - jest prawidłowe.

W dniu 6 kwietnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie prawidłowości opodatkowania przychodów tłumacza przysięgłego oraz prawa podatnika do uzyskania od płatnika stosownych dokumentów (PIT-11).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni jest tłumaczem przysięgłym języka rosyjskiego. W 2009 r. wykonywała tłumaczenia na żądanie podmiotów wymienionych w art. 15 ustawy z dnia 25 listopada 2004 r. o zawodzie tłumacza przysięgłego (Dz. U. z dnia 27 grudnia 2004 r.) i stosownie do zapisów art. 16 tejże ustawy wystawiała ww. podmiotom rachunki za wykonane czynności tłumacza przysięgłego, których kwota była obliczana w oparciu o stawki wskazane w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z 24 stycznia 2005 r. w sprawie wynagrodzenia za czynności tłumacza przysięgłego (Dz. U. Nr 15, poz. 131). Rachunek po przedłożeniu podmiotowi zlecającemu zostaje przekazany do akceptacji upoważnionej jednostce, która wydaje wyrok lub postanowienie, na podstawie którego wydaje się zarządzenie do wypłaty i kieruje je do Oddziału Finansowego celem realizacji.

W przypadku wypłat wynagrodzenia za czynności tłumacza przysięgłego, wykonane na żądanie podmiotów wymienionych w art. 15 ustawy o zawodzie tłumacza przysięgłego, płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych jest podmiot zlecający.

W żadnym miesiącu 2009 r. łączna kwota wystawionych przez Wnioskodawczynię jednemu podmiotowi rachunków nie przekroczyła 200 zł, w związku z czym w stosunku do wszystkich rachunków, które zostały do chwili obecnej przez te podmioty opłacone (niektóre rachunki wystawione w 2009 r. pozostają jeszcze niezapłacone), został zastosowany art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym "od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu, o którym mowa w art. 13 pkt 2 lub 5-9, jeżeli suma należności określonych w umowie lub w umowach zawartych z osobą niebędącą pracownikiem płatnika z tego samego tytułu nie przekracza miesięcznie od tego samego płatnika kwoty 200 zł - w wysokości 18% przychodu". Nie wystawiono dokumentu na druku PIT-11 i poinformowano Wnioskodawczynię, że rozliczonego w ten sposób dochodu uzyskanego z tytułu wykonywania czynności na żądanie podmiotów wymienionych w art. 15 ustawy o zawodzie tłumacza przysięgłego nie wykazuje się w rocznym zeznaniu podatkowym (PIT 37).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 24 czerwca 2010 r. na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia tego wniosku w zakresie przedstawienia stanowiska Wnioskodawczyni w części sformułowanego pytania Nr 3 we wniosku w przedmiocie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w terminie 7 dni pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 30 czerwca 2010 r., a zatem wyznaczony termin upływał z dniem 7 lipca 2010 r.

Wniosek uzupełniono po terminie, tj. pismem z dnia 8 lipca 2010 r. (data wpływu 12 lipca 2010 r., data nadania w placówce pocztowej 9 lipca 2010 r.).

W związku z powyższym, w oparciu o przepis art. 14g § 1 i § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, wniosek w części pytania Nr 3 objętej wezwaniem, tj. w zakresie wpływu dochodu uzyskanego przez tłumacza przysięgłego opodatkowanego w sposób zryczałtowany na pozostałe dochody opodatkowane według skali podatkowej - pozostawiono bez rozpatrzenia i w tej sprawie wydane zostanie odrębne postanowienie.

Przedmiot niniejszej interpretacji przepisów prawa podatkowego stanowi odpowiedź na pytania Nr 1, Nr 2 i Nr 4 w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawczyni:

Stosowanie art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w odniesieniu do dochodów tłumacza przysięgłego, uzyskanych z tytułu wykonywania czynności na żądanie podmiotów wymienionych w art. 15 ustawy o zawodzie tłumacza przysięgłego i potrącanie przez płatnika zryczałtowanego podatku, o którym mowa we wskazanym artykule jest nieprawidłowe, ponieważ traktuje on o należnościach "określonych w umowie lub w umowach zawartych z osobą niebędącą pracownikiem płatnika". Tłumacze przysięgli istotnie nie są pracownikami podmiotów dla których wykonują czynności, ale też nie zawierają z tymi podmiotami żadnych umów, a są jedynie powoływani przez te podmioty do wykonania określonych czynności tłumacza przysięgłego.

W art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca, jako osobne źródło przychodu wskazuje działalność wykonywaną osobiście, zaś w art. 13 pkt 6 ww. ustawy uściśla, że "za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się (...) przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym". W związku z powyższym dochody uzyskiwane przez tłumacza przysięgłego z tytułu wykonywania czynności na zlecenie podmiotów, o których mowa w art. 15 ustawy o zawodzie tłumacza przysięgłego, niezależnie od kwoty należności w danym miesiącu, powinny być kwalifikowane jako dochody uzyskane z działalności wykonywanej osobiście i tak rozliczane.

Błędne zastosowanie art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w odniesieniu do dochodów uzyskanych przez tłumacza przysięgłego w 2009 r. z tytułu wykonywania czynności na żądanie podmiotów wymienionych w art. 15 ustawy o zawodzie tłumacza przysięgłego powinno zostać skorygowane, płatnik powinien rozliczyć taki dochód, jako dochód uzyskany z działalności wykonywanej osobiście i wystawić podatnikowi stosowne dokumenty do celów podatkowych (PIT-11).

W sytuacji, jeśli dokonanie takiej korekty nie będzie możliwie wnioskodawca nie jest w stanie wskazać sposobu, w jaki dochód, od którego płatnik pobrał podatek zryczałtowany, powinien zostać wykazany w rocznym zeznaniu podatkowym, stoi natomiast na stanowisku, że powinno to mimo wszystko nastąpić ze względu na konieczność ustalenia sumarycznego dochodu podatnika w danym roku podatkowym i dlatego też zwraca się do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z wnioskiem o wskazanie w interpretacji indywidualnej także sposobu, w jaki podatnik powinien postąpić w takiej sytuacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm. i obowiązujący od dnia 31 marca 2010 r. Dz. U. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy źródłem przychodów jest m.in.: działalność wykonywana osobiście.

Stosownie do art. 13 pkt 6, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10, i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9.

Wyodrębnienie w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w katalogu przychodów z działalności wykonywanej osobiście, przychodów osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności - nie pozostawia wątpliwości, że źródłem tych przychodów jest działalność wykonywana osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Warunki i tryb nabywania oraz utraty prawa wykonywania zawodu tłumacza przysięgłego, a także zasady wykonywania tego zawodu regulują przepisy ustawy z dnia 25 listopada 2004 r. o zawodzie tłumacza przysięgłego (Dz. U. Nr 273, poz. 2702 z późn. zm.).

Stosownie do art. 15 tej ustawy, tłumacz przysięgły nie może odmówić wykonania tłumaczenia w postępowaniu prowadzonym na podstawie ustawy, na żądanie sądu, prokuratora, Policji oraz organów administracji publicznej, chyba, że zachodzą szczególnie ważne przyczyny uzasadniające odmowę.

Z przepisu art. 16 ust. 2 ustawy o zawodzie tłumacza przysięgłego wynika, że Minister Sprawiedliwości w drodze rozporządzenia określa stawki wynagrodzenia za czynności tłumacza przysięgłego wykonane na żądanie podmiotów, o których mowa w art. 15, przy uwzględnieniu stopnia trudności i zakresu tłumaczenia.

Kwestie związane z wynagrodzeniem tłumacza przysięgłego w związku z wykonywaniem czynności na żądanie ww. podmiotów reguluje rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie wynagrodzenia za czynności tłumacza przysięgłego (Dz. U. Nr 15, poz. 131 z późn. zm.).

Powyższe przepisy dają uprawnienie podmiotowi zlecającemu wykonanie czynności tłumaczenia, a to z kolei stanowi spełnienie przesłanki, od której przepis art. 13 pkt 6 uzależnia zaliczenie tych przychodów do przychodów z działalności wykonywanej osobiście.

Konsekwencją zakwalifikowanie przychodów do działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 6 ww. ustawy powoduje, iż na sądach, prokuraturach, czy też organach władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, jako płatnikach dokonujących wypłat z powyższego tytułu ciąży obowiązek określony w art. 41 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl tego przepisu, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni jest tłumaczem przysięgłym języka rosyjskiego. W 2009 r. wykonywała tłumaczenia na żądanie podmiotów wymienionych w art. 15 ustawy o zawodzie tłumacza przysięgłego. Wystawiała ww. podmiotom rachunki za wykonane czynności tłumacza przysięgłego, których kwota była obliczana w oparciu o stawki wskazane rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości w sprawie wynagrodzenia za czynności tłumacza przysięgłego. Rachunek po przedłożeniu podmiotowi zlecającemu zostaje przekazany do akceptacji upoważnionej jednostce, która wydaje wyrok lub postanowienie, na podstawie którego wydaje się zarządzenie do wypłaty i kieruje je do Oddziału Finansowego celem realizacji.

W żadnym miesiącu 2009 r. łączna kwota wystawionych jednemu podmiotowi rachunków nie przekroczyła 200 zł, w związku z czym w stosunku do wszystkich rachunków, został zastosowany art. 30 ust 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie wystawiono informacji o dochodach na druku PIT-11.

Jednakże, w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2009 r., ustawodawca ukonstytuował w art. 30 ust. 1 pkt 5a ww. ustawy odmienne zasady opodatkowania dla przychodów z działalności wykonywanej osobiście spełniających określone warunki. Zgodnie z tym przepisem od dochodów (przychodów) z tytułu, o którym mowa w art. 13 pkt 2 lub 5-9, jeżeli suma należności określonych w umowie lub w umowach zawartych z osobą niebędącą pracownikiem płatnika z tego samego tytułu nie przekracza miesięcznie od tego samego płatnika kwoty 200 zł pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 18% przychodu. Zryczałtowany podatek od przychodów wymienionych wyżej pobierany jest bez pomniejszania tych przychodów o koszty ich uzyskania (art. 30 ust. 3 ustawy). Dodatkowo, przychody te nie łączą się z dochodami podlegającymi opodatkowaniu według skali podatkowej, co wynika z art. 30 ust. 8 ustawy. Z kolei, przepis art. 41 ust. 4 ustawy obliguje płatnika do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z ww. tytułu. Płatnik przekazuje kwoty zryczałtowanego podatku dochodowego w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano podatek na rachunek urzędu skarbowego właściwego ze względu na siedzibę, miejsce prowadzenia działalności lub miejsce zamieszkania płatnika (art. 42 ust. 1 ustawy). Dodatkowo, płatnik do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym przesyła deklarację roczną o zryczałtowanym podatku dochodowym do urzędu skarbowego właściwego ze względu na siedzibę, miejsce prowadzenia działalności lub miejsce zamieszkania płatnika, co bezpośrednio wynika z art. 42 ust. 1a ustawy.

W wypadku pobrania zryczałtowanego podatku na podstawie art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych płatnik, nie wystawia podatnikowi informacji o dochodach, pobranych zaliczkach na podatek.

Z analizy normy wyrażonej w art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy wynika, że opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym ma miejsce gdy:

Przepis ten może mieć zastosowanie do dochodów z tytułów określonych w art. 13 pkt 2 lub pkt 5-9 cytowanej ustawy, zatem przy spełnieniu wskazanych warunków mógłby obejmować również dochody o których mowa w pkt 6 art. 13 ustawy. Ponadto, mimo iż podmiot zlecający nie zawiera umowy z Wnioskodawczynią (tłumaczem przysięgłym), to jednak podmiot zleca wykonanie określonych czynności lub wzięcie udziału np. w posiedzeniu sądu. Niemniej jednak, skoro z tych zleceń nie wynika należność określona za miesiąc, to oznacza, że nie są spełnione warunki do zastosowania opodatkowania zryczałtowanego na podstawie tego przepisu.

W kontekście przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oznacza to, że przepis art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie będzie miał zastosowania do wypłat dokonywanych na rzecz tłumacza przysięgłego.

Na tle powyższego stwierdzić należy, że przychody z tytułu sporządzania tłumaczeń przez tłumacza przysięgłego (Wnioskodawcę) wykonywanych na zlecenie sądu, prokuratora, Policji oraz organów administracji publicznej, są przychodami z działalności wykonywanej osobiście na podstawie art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od których zobowiązanym do naliczania, pobierania oraz wpłacania zaliczek na podatek dochodowy jest płatnik. Wnioskodawca winien je wykazać - na podstawie otrzymanej od płatnika informacji o dochodach uzyskanych w roku podatkowym (PIT-11) w zeznaniu rocznym, które należy złożyć w urzędzie skarbowym do 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym.

Natomiast uregulowania dotyczące korekty dokumentów i deklaracji podatkowych zostały zawarte w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.).

Zgodnie z treścią art. 81 ww. ustawy, jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. W myśl art. 81 § 2 ww. ustawy skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

Korekta deklaracji ma na celu umożliwienie podatnikom, płatnikom i inkasentom poprawienia błędu, który został popełniony przy jej sporządzeniu i może dotyczyć każdej jej pozycji - o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Może więc ona dotyczyć m.in. błędów rachunkowych, oczywistych omyłek, a także gdy wypełniono ją niezgodnie z wymaganiami lub istnieją wątpliwości co do prawidłowości danych w niej zawartych. Błędnie mogła zostać określona m.in. wysokość zobowiązania podatkowego, wysokość nadpłaty lub zwrotu podatku, a także inne dane zawarte w treści deklaracji. Skorygowanie deklaracji polega na ponownym poprawnym wypełnieniu formularza z zaznaczeniem, iż w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

W związku z powyższym nie ma przeszkód prawnych, aby Wnioskodawczyni ubiegała się o dokonanie korekty dokumentów i deklaracji sporządzonych błędnie przez płatnika.

Reasumując należy stwierdzić, iż:

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja Nr 10, 09-402 Płock.