IPPB2/415-288/13-4/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 11 kwietnia 2013 r. (data wpływu 15 kwietnia 2013 r.) oraz piśmie uzupełniającym braki formalne (data nadania 17 czerwca 2013 r., data wpływu 19 czerwca 2013 r., na wezwanie Nr IPPB2/415-288/13-2/MK z dnia 7 czerwca 2013 r. (data nadania 11 kwietnia 2013 r., data doręczenia 15 kwietnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ciążących na Spółce obowiązków płatnika w podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z przyznaniem pracownikom Spółki warunkowego niezbywalnego prawa do otrzymania w przyszłości rozliczenia pieniężnego i z tytułu jego realizacji - jest prawidłowe.

W dniu 15 kwietnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ciążących na Spółce obowiązków płatnika w podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z przyznaniem pracownikom Spółki warunkowego niezbywalnego prawa do otrzymania w przyszłości rozliczenia pieniężnego i z tytułu jego realizacji.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W ramach grupy, do której należy spółka R. S.a.r.l., mająca siedzibę w Luksemburgu (dalej: "Wnioskodawca" lub "wystawca Opcji") ma zostać zorganizowany Plan Przyznania Opcji. Uczestnikami Planu (dalej zwanymi także "Beneficjentami") będą mogli zostać wybrani członkowie zarządu i pracownicy spółki powiązanej z Wnioskodawcą, czyli spółki G. Sp. z o.o. (dalej: "Spółka"). Wnioskodawca jest większościowym udziałowcem Spółki (spółki polskiej).

W ramach wskazanego Planu Przyznania Opcji Wnioskodawca będzie pełnił rolę Wystawcy Opcji.

Na podstawie Regulaminu Wprowadzenia Planu Przyznania Opcji, Uczestnikiem Planu może zostać osoba wybrana przez Wystawcę Opcji (na podstawie sporządzonej przez Wnioskodawcę listy Uczestników Planu). Podstawą objęcia danej osoby Planem Przyznania Opcji będzie umowa zawarta pomiędzy Wystawcą Opcji a tą osobą, zawierająca ofertę objęcia Planem i przyznania Opcji.

Plan Przyznania Opcji rozpocznie się w roku 2013. W swoich założeniach, Plan ma wspierać osiągnięcie przez Spółkę założonych wyników finansowych.

Plan polegać będzie na przyznaniu Uczestnikom warunkowych praw majątkowych w postaci niezbywalnych Opcji Menedżerskich. Opcje stanowić będą instrumenty inkorporujące prawo majątkowe do uzyskania określonej wypłaty pieniężnej.

Przydzielane w ramach Planu Opcje Menedżerskie będą ściśle powiązane z instrumentem Bazowym (Jednostką Udziałową). Instrumenty Bazowe dla Opcji stanowić będą udziały Spółki (lub akcje, w przypadku przekształcenia formy prawnej Spółki) posiadane przez Wystawcę Opcji.

Wartość wypłaconej na rzecz Uczestnika kwoty pieniężnej wynikającej z realizacji Opcji uzależniona będzie od Wartości Instrumentu Bazowego.

Wartość Instrumentu Bazowego (Wartość Jednostek Udziałowych) ustalona będzie w oparciu o cenę udziałów (akcji) w Spółce.

Opcje Menedżerskie będą nabywane na podstawie umowy podpisanej przez Uczestnika Planu z Wystawcą Opcji, po opłaceniu ceny za Opcję w wysokości 1 zł.

Uprawnienie do otrzymania przez Beneficjenta wypłaty kwoty pieniężnej z realizacji posiadanych Opcji uzależnione będzie od przeprowadzenia skutecznej transakcji sprzedaży udziałów (akcji) Spółki przez Wystawcę i uzyskania przez tego Wystawcę określonego zwrotu z Inwestycji (uwzględniającego zysk ze sprzedaży udziałów lub akcji, cenę ich nabycia, a także koszty całkowite transakcji).

Z uwagi na braki formalne w złożonym wniosku, tutejszy organ podatkowy pismem z dnia 7 czerwca 2013 r. Nr IPPB2/415-288/13-2/MK wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w przedmiocie doprecyzowania przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego poprzez wskazanie:

* czy Opcje Menadżerskie dające uprawnienie do zawarcia transakcji związanej z instrumentem bazowym stanowią pochodny instrument finansowy w rozumieniu art. 5a pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 211, poz. 1384), np. opcję, itp., czy też stanowi przyrzeczenie nie będące instrumentem finansowym.

Braki uzupełniono w wyznaczonym terminie. W kwestii doprecyzowania wskazano, że:

Opcje Menedżerskie dające uprawnienie do zawarcia transakcji związanej z instrumentem bazowym stanowią w przekonaniu Wnioskodawcy pochodny instrument finansowy w rozumieniu art. 5a pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 r. (Dz. U. Nr 80, poz. 350), w związku z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2010 r. Nr 211, poz. 1384).

Opcje te nie stanowią zdaniem Wnioskodawcy przyrzeczenia nie będącego instrumentem finansowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie, że przychód uzyskiwany w przyszłości przez Uczestników Planu w związku z realizacją praw wynikających z Opcji Menedżerskich powinien być zakwalifikowany jako przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i, że powstały w ten sposób dochód podlega opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 30b tejże ustawy, w związku z czym Wnioskodawca w przedmiotowej sytuacji nie będzie obowiązany do wypełniania jakichkolwiek obowiązków podatkowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zdaniem Wnioskodawcy, przychód w formie rozliczenia pieniężnego, uzyskany przez Beneficjentów z tytułu realizacji Opcji Menedżerskich, stanowić będzie dla tych Beneficjentów przychód, o którym mowa w przepisie art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: "ustawa o p.d.o.f."), tj. przychód z kapitałów pieniężnych i w związku z tym podlega on opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 30b niniejszej ustawy.

Mając na uwadze powyższą kwalifikację analizowanego przychodu, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w związku z realizacją praw z Opcji Menedżerskich, w ramach której Uczestnik Planu otrzyma od Wystawcy Opcji kwotę rozliczenia (iloczyn Kwoty Realizacji), Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do wypełniania jakichkolwiek obowiązków podatkowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie z założeniami Planu Uczestnik ma zostać stroną umowy z Wystawcą Opcji, na podstawie której będzie on uprawniony do nabycia, za wynagrodzeniem, Opcji Menedżerskich. Realizacja uprawnienia Uczestnika Planu ze wskazanych Opcji w związku z ww. umową polegać będzie na możliwości uzyskania wypłaty pieniężnej obliczonej w oparciu o Wartość Instrumentu Bazowego (Wartość Jednostek Udziałowych).

W myśl postanowień art. 11 ust. 1 ustawy o p.d.o.f., przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c).

Natomiast w myśl art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych, oraz realizacji praw z nich wynikających. Jak stanowi art. 17 ust. 1b ustawy, przychód określony w ust. 1 pkt 10 powstaje w momencie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych.

W nawiązaniu do powyższego, zgodnie z treścią art. 5a pkt 13 ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o pochodnych instrumentach finansowych - oznacza to instrumenty finansowe, o których nowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. Nr 183, poz. 1538 z późn. zm.) dalej zwanej "ustawą o oif".

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. c ustawy o oif, instrumentami finansowymi są nie będące papierami wartościowymi opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową i inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest papier wartościowy, waluta, stopa procentowa, wskaźnik rentowności lub inny instrument pochodny, indeks finansowy lub wskaźnik finansowy, i które są wykonywane przez dostawę lub rozliczenie pieniężne.

Przepisy ustawy o oif nie zawierają definicji legalnej opcji. Przewidują jedynie, iż m.in. opcje kupna / sprzedaży instrumentów finansowych, opcje na stopy procentowe, opcje walutowe, opcje na takie opcje, stanowią instrumenty finansowe niebędące papierami wartościowymi (zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o oif).

W doktrynie i judykaturze przyjmuje się, że opcja jest pochodnym instrumentem finansowym, dającym posiadaczowi opcji prawo do zawarcia transakcji powiązanej z określonym instrumentem bazowym w przyszłym terminie, po z góry określonej cenie. Posiadacz pochodnego instrumentu finansowego jest uprawniony do uzyskania świadczenia, zaś jego wystawca jest zobowiązany do realizacji zobowiązania w określonym terminie i na określonych warunkach, wyznaczanych w odniesieniu do wartości aktywa (instrumentu bazowego), na którym oparty został pochodny instrument finansowy.

Źródłem powstania opcji jest kontrakt opcyjny, będący umową, w której jedna strona zobowiązuje się, na żądanie drugiej strony, do kupna lub sprzedaży w określonym momencie w przyszłości oznaczonej liczby akcji po z góry ustalonej cenie albo do dokonania rozliczenia pieniężnego, gdzie nie ma miejsca faktyczna dostawa instrumentu bazowego, a jedynie realizacja kwoty pieniężnej odpowiadającej wartości tego instrumentu.

Innymi słowy, realizacja praw wynikających z opcji może nastąpić poprzez wybór jednego z dwóch następujących wariantów:

W przedmiotowym stanie faktycznym postanowienia kontraktu opcyjnego zawartego pomiędzy Uczestnikiem Planu a Wystawcą Opcji przewidują, iż realizacja praw z Opcji (Opcji Menedżerskich) przyznanych w ramach Planu nastąpi poprzez wykorzystanie drugiego ze wskazanych powyżej wariantów.

Oznacza to, że w dacie realizacji praw z Opcji Menedżerskich Uczestnik Planu otrzyma od Wystawcy Opcji kwotę rozliczenia (iloczyn Kwoty Realizacji) opartą na instrumencie bazowym, czyli udziałach (akcjach) w Spółce (Wartość Instrumentu Bazowego ustalona jest w oparciu ocenę udziałów (akcji) w spółce, z uwzględnieniem zysku i kosztów Wystawcy).

Wnioskodawca pragnie wskazać, że zgodnie ze stanowiskiem doktryny i powołanym art. 2 ust. 1 pkt 2 podpunkt c) ustawy o oif, instrumentem bazowym mogą być zarówno papiery wartościowe, jak też i określone wartości (wskaźniki rentowności, indeksy finansowe i wskaźniki finansowe), takie jak wartość indeksu giełdowego bądź też wysokość stopy procentowej. W analizowanym stanie faktycznym instrumenty bazowe stanowią udziały (akcje) w spółce, których wartość (Wartość Instrumentu Bazowego) oblicza się w oparciu ocenę tych udziałów (akcji).

Jednocześnie, zgodnie z § 3 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 12 grudnia 2001 r. w sprawie szczegółowych zasad uznawania, metod wyceny, zakresu ujawniania i sposobu prezentacji instrumentów finansowych (Dz. U. Nr 149, poz. 1674 z późn. zm.) instrument pochodny - to instrument finansowy, którego:

Tym samym, cechą pochodnych instrumentów finansowych jest fakt, iż ich wartość uzależniona jest od instrumentów bazowych. W rozpatrywanym stanie faktycznym wartość instrumentu pochodnego (Opcji) powiązana z wysokością kwoty wynikającej z realizacji Opcji, jest uzależniona od wartości instrumentu bazowego obliczanej w oparciu ocenę udziałów (akcji) Spółki.

Jednocześnie, nabycie przyznanych w ramach Planu Opcji wiąże się z poniesieniem wydatków początkowych o niskiej wartości (1 zł). Istotą Planu na podstawie którego przyznawane są Opcje jest również rozliczenie następujące w przyszłości (po nabyciu Opcji). Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy Opcje Menedżerskie spełniają cechy instrumentu pochodnego określone w ww. rozporządzeniu Ministra Finansów.

Zdaniem Wnioskodawcy, z powyższych cech Opcji przyznawanych w ramach Planu wynika, że Opcje te dające prawo do zawarcia transakcji związanej z instrumentem bazowym, stanowią instrumenty finansowe w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o oif, a zatem spełniają również definicję pochodnego instrumentu finansowego w rozumieniu art. 5a pkt 13 ustawy o p.d.o.f. (Ustawa o p.d.o.f., przy określeniu pochodnego instrumentu finansowego odwołuje się bowiem w sposób bezpośredni do uregulowań ustawy o oif).

W ocenie Wnioskodawcy, za prawidłowością kwalifikacji uzyskiwanego przez Beneficjentów w ramach Planu przychodu jako przychodu z kapitałów pieniężnych przemawia również fakt, iż Opcje Menedżerskie nabywane przez Uczestników Planu co do zasady nie są odkupywane przez Wystawcę Opcji w przypadku niezrealizowania warunków Planu (takie wykupienie następować będzie jedynie w wyjątkowych przypadkach, w razie wygaśnięcia prawa do realizacji Opcji).Oznacza to, że Uczestnik nie ma pewności uzyskania przychodu (zysku), ponieważ, jeśli nie ziszczą się warunki określone w regulaminie Planu (osiągnięcie założonych wyników finansowych - czyli tak zwanego Zwrotu z Inwestycji), Opcje nie będą mogły być zrealizowane, a Wystawca nie odkupi ich od Uczestników. W efekcie, ryzyko straty występujące po stronie Uczestników, charakterystyczne dla źródła przychodów, jakim są kapitały pieniężne, potwierdza, zdaniem Wnioskodawcy, powyższą kwalifikację przychodu uzyskiwanego w dacie realizacji Opcji.

W związku z powyższymi rozważaniami, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że do opodatkowania przychodów uzyskiwanych przez Beneficjentów z realizacji praw wynikających z Opcji Menedżerskich należy stosować art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o p.d.o.f.

Jak już wskazano, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o p.d.o.f., przychodami z kapitałów pieniężnych są przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz realizacji praw z nich wynikających (w myśl art. 5a pkt 13 ustawy o p.d.o.f., za pochodne instrumenty finansowe uważa się instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o oif), a na podstawie art. 17 ust. 1b ustawy o p.d.o.f., przychód określony w ust. 1 pkt 10 powstaje w momencie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych.

Zasady opodatkowania przychodów z realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych zostały określone w art. 30b ust. 1 ustawy o p.d.o.f. Zgodnie z niniejszym przepisem, od dochodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych i z realizacji praw z nich wynikających podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Zgodnie z treścią art. 30b ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych dochodem jest osiągnięta w roku podatkowym różnica między sumą przychodów uzyskanych z tego tytułu a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 38a ustawy o p.d.o.f.

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, dochodem Beneficjentów z realizacji Opcji Menedżerskich dokonywanej poprzez rozliczenie pieniężne, podlegającym opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych, będzie nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania, które Beneficjent będzie miał obowiązek wykazać na podstawie art. 30b ust. 5 i 6 ww. ustawy, do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym uzyskania dochodu, w odrębnym zeznaniu podatkowym PIT - 38, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 1 ustawy o p.d.o.f. Koszt uzyskania przychodów w tym wypadku stanowić będzie opłata uiszczona przez Uczestnika Planu w związku z zawarciem umowy z Wystawcą Opcji (tekst jedn.: cena za nabycie Opcji Menedżerskich).

Mając powyższe na uwadze, w ocenie Wnioskodawcy przychód uzyskany przez Beneficjentów (Uczestników Planu) z tytułu otrzymania iloczynu Kwoty Realizacji (opartej na wartości instrumentu bazowego), stanowi przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o p.d.o.f. rozliczany na zasadach określonych w art. 30b ww. ustawy, z uwzględnieniem kosztów uzyskania tego przychodu.

Mając na uwadze przedstawioną powyżej kwalifikację uzyskiwanego przez Uczestników Planu przychodu z realizacji Opcji Menedżerskich jako przychodu z kapitałów pieniężnych z ustawy o p.d.o.f., zdaniem Wnioskodawcy, w przedmiotowym stanie faktycznym nie będzie on zobowiązany do wykonywania jakichkolwiek obowiązków podatkowych na terytorium Polski.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, że niniejsza interpretacja zawiera ocenę stanowiska Wnioskodawcy wyłącznie w zakresie obowiązków płatnika lub innych obowiązków informacyjnych w związku z objęciem udziałów (akcji) Spółki na skutek realizacji opcji Menadżerskich przez beneficjentów Planu Przyznania Opcji.

Należy zaznaczyć, że przedmiotem niniejszej interpretacji nie jest zagadnienie możliwości przyznania opcji na udziały. Tut. Organ przyjmuje za Wnioskodawcą, że zostaną przyznane opcje na udziały i są one pochodnymi instrumentami finansowymi.

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Z uwagi na powyższe na płatniku ciążą trzy podstawowe obowiązki podatkowe, tj.:

- podatku, zaliczki lub raty

Z kolei płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8 Ordynacji podatkowej, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony, o czym stanowi art. 30 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa.

Przechodząc na grunt przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w myśl przepisów art. 31 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Stosownie do art. 38 ust. 1 ww. ustawy płatnicy, o których mowa w art. 31 i 33-35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a.

Zgodnie z art. 39 ust. 1 ww. ustawy w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, w przypadku gdy nie dokonują rocznego obliczenia podatku, są obowiązani przekazać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje o dochodach sporządzone według ustalonego wzoru.

W myśl art. 41 ww. ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w tym przepisie zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej ze środków podatnika przez płatnika, o którym mowa w ust. 1 (art. 41 ust. 1a ww. ustawy).

Na podstawie art. 42 ust. 1 powoływanej ustawy, płatnik ma (w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu w którym zaliczkę pobrano) obowiązek przekazania pobranej zaliczki na rachunek urzędu skarbowego właściwego według siedziby płatnika. W terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, płatnik ma obowiązek przesłać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, właściwemu ze względu na miejsce zamieszkania podatnika, imienne informacje o wysokości dochodu na formularzu PIT-11 (art. 42 ust. 2 pkt 1 powołanej ustawy). Jednocześnie podatnik osiągający przedmiotowe dochody obowiązany jest wykazać je w zeznaniu rocznym, wraz z innymi dochodami uzyskanymi w roku podatkowym.

Na podstawie treści powyższych przepisów należy stwierdzić, iż warunkiem istnienia obowiązków płatnika dla określonego podmiotu jest fakt dokonywania świadczeń przez ten podmiot na rzecz osób będących pracownikami tego podmiotu.

Na podstawie art. 39 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej są obowiązane, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, przesłać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 30b ust. 2 ustawy, sporządzone według ustalonego wzoru (informację PIT-8C).

W myśl art. 42a ww. ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52 i art. 52a oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Z treści powyższych przepisów wynika, iż warunkiem istnienia obowiązków informacyjnych dla określonego podmiotu jest fakt dokonywania świadczeń przez ten podmiot na rzecz tych osób.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego oraz jego uzupełnienia wynika, że w ramach Grupy, do której należy Spółka mająca siedzibę w Luksemburgu w 2013 r. ma zostać zorganizowany Plan Przyznania Opcji Menadżerskich. Uczestnikami Planu będą mogli zostać wybrani członkowie zarządu i pracownicy polskiej spółki z o.o. powiązanej ze Spółką Luksemburską, będącą większościowym udziałowcem polskiej spółki z o.o.

Plan Przyznania Opcji Menadżerskich ma na celu wspieranie osiągnięć przez Spółkę polską założonych wyników finansowych. W ramach wskazanego Planu Przyznania Opcji Spółka Luksemburska będzie pełniła rolę Wystawcy Opcji. Podstawą objęcia danej osoby Planem Przyznania Opcji będzie umowa zawarta pomiędzy Wystawcą Opcji a tą osobą, zawierająca ofertę objęcia Planem i przyznania warunkowych praw majątkowych w postaci niezbywalnych Opcji Menedżerskich. Opcje stanowić będą pochodny instrument finansowy inkorporujący prawo majątkowe do uzyskania określonej wypłaty pieniężnej.

Nabycie Opcji Menedżerskich nastąpi na podstawie umowy podpisanej przez Uczestnika Planu z Wystawcą Opcji (Spółką mającą siedzibę w Luksemburgu), po opłaceniu ceny za Opcję w wysokości 1 zł.

Uprawnienie do otrzymania przez Beneficjenta wypłaty kwoty pieniężnej z realizacji posiadanych Opcji uzależnione będzie od przeprowadzenia skutecznej transakcji sprzedaży udziałów (akcji, w przypadku przekształcenia formy prawnej) spółki polskiej posiadanych przez Wystawcę Opcji i uzyskania przez tego Wystawcę określonego zwrotu z inwestycji (uwzględniającego zysk ze sprzedaży udziałów lub akcji, cenę ich nabycia, a także koszty całkowite transakcji).

Mając na uwadze przedstawiony opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego oraz przywołane uregulowania prawne wskazać należy, że nabycie przez wybranych członków zarządu i wybranych pracowników spółki polskiej, której większościowym udziałowcem jest Spółka luksemburska warunkowego niezbywalnego prawa majątkowego stanowiącego pochodny instrument finansowy uprawniającego do otrzymania w przyszłości kwoty pieniężnej wynikającej z jego realizacji, nie będzie skutkować powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż jak wynika z wniosku prawo to będzie niezbywalne i będzie miało jedynie charakter warunkowy.

Powyższe wynika również z faktu, że uczestnik w momencie nabycia niezbywalnego warunkowego prawa do otrzymania w przyszłości rozliczenia pieniężnego stanowiącego pochodny instrument finansowy, nie będzie miał gwarancji uzyskania natychmiastowych korzyści ani gwarancji uzyskania ich później, gdyż potencjalna wypłata jest uzależniona od kształtowania się Wartości Instrumentu Bazowego (ceny udziałów Spółki polskiej).

Na powyższe nie będzie również miało wpływu, że prawo do otrzymania w przyszłości rozliczenia pieniężnego zostanie nabyte przez uczestników odpłatnie za kwotę 1 PLN, bowiem jak wskazano we wniosku przyznane prawo jest niezbywalne, co skutkuje tym, że nie można określić jego wartości rynkowej.

W konsekwencji w momencie nabycia przez uczestników niezbywalnego warunkowego prawa stanowiącego pochodny instrument finansowy uprawniającego do otrzymania w przyszłości wypłaty pieniężnej uzależnionej od przeprowadzenia skutecznej transakcji sprzedaży udziałów (akcji, w przypadku przekształcenia formy prawnej) polskiej spółki polskiej posiadanych przez Wystawcę Opcji i uzyskania przez Wystawcę określonego zwrotu z inwestycji (uwzględniającego zysk ze sprzedaży udziałów lub akcji, cenę ich nabycia, a także koszty całkowite transakcji) nie będzie ciążyć na Spółce obowiązek płatnika czy też obowiązek informacyjny.

Osobnego rozważenia wymaga natomiast rozstrzygnięcie kwestii ciążących na Wystawcy Opcji Menadżerskich, tj. Spółce mającej siedzibę w Luksemburgu obowiązków płatnika w chwili realizacji uprawnień wynikających z nabycia przez wybranych członków Zarządu oraz wybranych pracowników Spółki polskiej warunkowego niezbywalnego prawa w postaci opcji menadżerskich stanowiącego pochodny instrument finansowy uprawniającego do otrzymania w przyszłości wypłaty pieniężnej wynikającej z jego realizacji.

Z wniosku wynika, że umowa uczestnictwa zostanie zawarta pomiędzy Spółką mająca siedzibę w Luksemburgu a wybranymi członkami Zarządu i pracownikami Spółki polskiej i będzie przewidywała, że w wyniku realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych w postaci prawa do otrzymania w przyszłości rozliczenia pieniężnego (uzależnionej od przeprowadzenia skutecznej transakcji sprzedaży udziałów (akcji, w przypadku przekształcenia formy prawnej) polskiej spółki polskiej posiadanych przez Wystawcę Opcji i uzyskania przez Wystawcę określonego zwrotu z inwestycji (uwzględniającego zysk ze sprzedaży udziałów lub akcji, cenę ich nabycia, a także koszty całkowite transakcji) uczestnicy otrzymają od Spółki kwotę rozliczenia, której wartość wynika bezpośrednio z ceny udziałów (akcji) w spółce polskiej.

W odpowiedzi na przesłane wezwanie Spółka wskazała, że przyznane pracownikom Spółki warunkowe niezbywalne prawo w postaci opcji Menadżerskich uprawniające do otrzymania w przyszłości rozliczenia pieniężnego stanowi pochodny instrument finansowy w rozumieniu art. 5a pkt 13 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z art. 2 ust. i pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że w przypadku zrealizowania przez uprawnionych praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych w drodze rozliczenia pieniężnego, powstanie przychód, który należy zakwalifikować do źródła przychodów, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym przychód ten nie będzie stanowił dla uprawnionych przychodu z innych źródeł, z działalności wykonywanej osobiście ani też przychodu ze stosunku pracy, a na Wnioskodawcy (Spółce) nie będą ciążyły żadne obowiązki płatnika.

Dodać należy, że stosownie do art. 17 ust. 1b ustawy przychód określony w ust. 1 pkt 10 powstaje w momencie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych.

Jednocześnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z powyższego wynika, że przychód z realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych nie powstanie w momencie otrzymania przez uczestnika kwoty realizacji, lecz w momencie kiedy kwota realizacji stanie się należna. Momentu realizacji praw z opcji nie można bowiem mylić z otrzymaniem przez uprawnionego pieniędzy.

Stosownie do art. 30b ust. 6 tej ustawy rozliczenie ww. dochodów następuje na zasadzie samoopodatkowania, tj. po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 1 (PIT-38) wykazać dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia papierów wartościowych, w tym również dochody, o których mowa w art. 24 ust. 14, i dochody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych, a także dochody z realizacji praw z nich wynikających oraz z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) w spółkach mających osobowość prawną albo wkładów w spółdzielniach w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, i obliczyć należny podatek dochodowy.

Powyższe oznacza, że do rozliczenia przychodu z tytułu realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych w postaci prawa do otrzymania w przyszłości rozliczenia pieniężnego, w tym złożenia zeznania i zapłaty podatku zobowiązani będą wyłącznie uprawnieni, których prawa zostaną zrealizowane. W tym zakresie na Spółce nie ciążą obowiązki płatnika.

Zgodnie jednak z treścią ww. wymienionego art. 39 ust. 3 ww. ustawy, obowiązek sporządzenia imiennych informacji o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 30b ust. 2 spoczywa na podmiotach, które dokonują wypłaty świadczeń stanowiących dla podatnika dochody kapitałowe lub podmiotów za pośrednictwem, których podatnik uzyskuje dochody.

Z uwagi na fakt, że jak wskazano wyżej Spółka ma siedzibę w Luksemburgu a jej powiązania z beneficjentami programu wynikają z faktu, że Spółka Luksemburska jest większościowym udziałowcem Spółki polskiej, na Spółkę tę nie mogą być nałożone obowiązki określone w polskich przepisach podatkowych. Tym samym nie będzie ona płatnikiem od wypłaconych kwot pieniężnych w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.).

W konsekwencji na Spółce, jako podmiocie dokonującym przedmiotowych wypłat na rzecz beneficjentów, tj. wybranych członków Zarządu i pracowników spółki polskiej nie będzie spoczywał obowiązek sporządzenia imiennych informacji PIT-8C zgodnie z dyspozycją ww. art. 39 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy jednak podkreślić, iż brak obowiązku wystawienia informacji PIT-8C nie zwalnia beneficjentów z obowiązku rozliczenia dochodu uzyskanego z realizacji pochodnych instrumentów finansowych na zasadach przewidzianych ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, przychód uzyskiwany w przyszłości przez Uczestników Planu Przyznania Opcji w związku z realizacją praw wynikających z Opcji Menedżerskich należy zakwalifikować jako przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Rozliczenie ww. dochodów następuje na zasadzie samoopodatkowania w związku z czym na Spółce nie będą ciążyć obowiązki płatnika ani obowiązki informacyjne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.