IPPB2/415-281/13-4/AS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 2 kwietnia 2013 r. (data wpływu 11 kwietnia 2013 r.) uzupełnione pismem z dnia 21 czerwca 2013 r. (data nadania 24 czerwca 2013 r., data wpływu 26 czerwca 2013 r.) na wezwanie Nr IPPB2/415-281/13-2/AS z dnia 13 czerwca 2013 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie wykonywania obowiązków płatnika z tytułu organizowania programu promocji sprzedaży na rzecz klienta - jest nieprawidłowe.

W dniu 11 kwietnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie wykonywania obowiązków płatnika z tytułu organizowania programu promocji sprzedaży na rzecz klienta.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Przedmiotem działalności Wnioskodawcy, zwanej dalej "Spółką" jest działalność marketingowo - reklamowa. W związku z prowadzoną działalnością Spółka dla jednego ze swoich klientów zorganizowała program promocji sprzedaży dla punktów sprzedaży detalicznej współpracujących z klientem. Uczestnikami konkursu były pełnoletnie osoby fizyczne prowadzące działalność bądź pracownicy zatrudnieni w punktach sprzedaży detalicznej. Program polegał na premiowaniu udokumentowanych przez uczestnika zakupów z kategorii produktów klienta dokonanych w trakcie trwania programu. Za każdy zakup uczestnikowi przyznawane były punkty, które po zakończeniu programu zostały zamienione na nagrodę pieniężną przekazaną na karty przedpłacone.

W trakcie trwania programu uczestnik mógł otrzymać również nagrody dodatkowe dla osoby która w określonych godzinach bądź największą liczbą punktów prześlą zgłoszenie zakupowe (ilość przesłanych zgłoszeń nagradzanych była ograniczona). Regulamin konkursu został udostępniony uczestnikom konkursu w formie elektronicznej. W regulaminie zawarto:

W regulaminie został uwzględniony punkt o rozliczeniu podatku, który mówi, iż organizator powinien wystawić uczestnikom deklarację PIT-8C i uczestnik zobowiązany jest uwzględnić ten przychód w swojej rocznej deklaracji.

Z uwagi na braki formalne w złożonym wniosku tutejszy organ podatkowy pismem z dnia 13 czerwca 2013 r. Nr IPPB2/415-281/13-2/AS wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku poprzez doprecyzowanie przedstawionego we wniosku zaistniałego stanu faktycznego poprzez wskazanie:

* czy Wnioskodawca działa w imieniu i na rzecz klienta.

* który podmiot jest organizatorem programu, klient czy Wnioskodawca.

* który podmiot ponosi ekonomiczny ciężar związany z realizacją programu.

* czy Uczestnik sam w swoim imieniu dokonuje zakupu produktów klientów i za te zakupy otrzymuje punkty.

- w terminie 7 dni pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wniosek uzupełniono w terminie pismem z dnia 21 czerwca 2013 r. (data wpływu 26 czerwca 2013 r., data nadania w placówce pocztowej 24 czerwca 2013 r.).

W uzupełnieniu wniosku Spółka wyjaśniła, iż:

Ad. 1. TAK. Wnioskodawca działa w imieniu i na rzecz Klienta Z. jako Agencja Reklamowa.

Ad. 2. Organizatorem programu zgodnie z Regulaminem (zał. do niniejszego pisma) jest Wnioskodawca.

Ad. 3. Ekonomiczny ciężar związany z realizacją programu ponosi Klient. Organizatorem programu jest Wnioskodawca, jednak wszelkie koszty związane z programem są refakturowane na Klienta.

Ad. 4. NIE. Uczestnik otrzymuje punkty za sprzedaż produktów Klienta osobom dokonującym zakupów w sklepie, w którym pracują.

Do uzupełnienia wniosku Spółka załączyła regulamin programu promocji sprzedaży dla punktów sprzedaży detalicznej "Misja I - kasa nadejdzie szybko".

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy spółka jako organizator konkursu będzie zobowiązana pobrać od wartości nagród przekazanych osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej 10% zryczałtowany podatek dochodowy określony w art. 30 ust. 2 w związku art. 10 ust. 1 pkt 9 oraz art. 20 ust. 1.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Spółka jako organizator będzie zobowiązana pobrać od wartości nagród 10% zryczałtowanego podatku dochodowego określonego w art. 30 ust. 1 pkt 2 w związku art. 10 ust. 1 pkt 9 oraz art. 20 ust. 1.

Wśród przychodów z innych źródeł ustawodawca wymienił między innymi nagrody w tym nagrody za sprzedaż premiową. W opinii Spółki program zorganizowany przez nią jest sprzedażą premiową. Zawiera elementy charakterystyczne dla sprzedaży premiowej (w zamian za sprzedaż produktów klienta organizator premiuje uczestnika nagrodami dodatkowymi bądź pieniężnymi w formie kart przedpłaconych, które nie mogą być wymienione na gotówkę).

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 6, 6a i 68 sprzedaż premiowa opodatkowana jest w wysokości 10% zryczałtowanego podatku dochodowego, natomiast do kwoty 760 zł podatku się nie pobiera. Przychód ten zgodnie z art. 30 ust. 8 nie łączy się z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 27.

Zgodnie z art. 42 ust. 1 u.p.d.o.f. płatnicy przekazują kwoty pobranego podatku oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczkę (podatek) na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca siedziby płatnika. Ponadto zgodnie z art. 42 ust. 2 u.p.d.o.f. płatnicy mają obowiązek w terminie do końca stycznia następnego po roku podatkowym przesłać do właściwego dla nich ze względu na miejsce siedziby urzędu skarbowego roczną deklarację PIT-8AR.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 10 ust. 1 ww. ustawy zawiera katalog przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdzie m.in. w pkt 9 tego artykułu wymieniono, jako jedno ze źródeł przychodów - inne źródła.

Z treści art. 11 ust. 1 ww. ustawy wynika, iż przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 20 ust. 1 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka prowadzi działalność marketingowo - reklamową. W związku z prowadzoną działalnością Spółka dla jednego ze swoich klientów zorganizowała program promocji sprzedaży dla punktów sprzedaży detalicznej współpracujących z klientem. Uczestnikami konkursu były pełnoletnie osoby fizyczne prowadzące działalność bądź pracownicy zatrudnieni w punktach sprzedaży detalicznej. Program polegał na premiowaniu udokumentowanych przez uczestnika zakupów z kategorii produktów klienta dokonanych w trakcie trwania programu. Za każdy zakup uczestnikowi przyznawane były punkty, które po zakończeniu programu zostały zamienione na nagrodę pieniężną przekazaną na karty przedpłacone.

W trakcie trwania programu uczestnik mógł otrzymać również nagrody dodatkowe dla osoby która w określonych godzinach bądź największą liczbą punktów prześlą zgłoszenie zakupowe.

Uczestnik otrzymuje punkty za sprzedaż produktów klienta osobom dokonującym zakupów w sklepie, w którym pracuje.

Stosownie do brzmienia art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy: z tytułu wygranych w konkursach, grach i zakładach wzajemnych lub nagród związanych ze sprzedażą premiową, uzyskanych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 6, 6a i 68 - w wysokości 10% wygranej lub nagrody.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolna od podatku dochodowego jest wartość wygranych w konkursach i grach organizowanych i emitowanych (ogłaszanych) przez środki masowego przekazu (prasa, radio i telewizja) oraz konkursach z dziedziny nauki, kultury, sztuki, dziennikarstwa i sportu, a także nagród związanych ze sprzedażą premiową - jeżeli jednorazowa wartość tych wygranych lub nagród nie przekracza kwoty 760 zł; zwolnienie od podatku nagród związanych ze sprzedażą premiową nie dotyczy nagród otrzymanych przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego pozarolniczą działalnością gospodarczą, stanowiących przychód z tej działalności.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiują pojęcia "konkurs", również w obowiązującym systemie prawnym brak jest legalnej definicji tego pojęcia. Według definicji zawartej w Słowniku Języka Polskiego (pod red. M. Szymczaka, PWN, Warszawa 2002 r.) konkurs to impreza, przedsięwzięcie o charakterze artystycznym, rozrywkowym, sportowym, mające określony program i dające możliwość wyboru przez eliminację najlepszych wykonawców, autorów danych prac itp. zwykle wyróżnionych nagrodami. Natomiast definicja zawarta w Uniwersalnym Słowniku Języka Polskiego (pod red. S. Dubisza, PWN Warszawa 2003 r.), określa konkurs jako przedsięwzięcie najczęściej o charakterze artystycznym, rozrywkowym, sportowym, dające możliwość wyboru najlepszych wykonawców, autorów danych prac, itp. zwykle wyróżnianych nagrodami. Według Słownika Wyrazów Obcych (wyd. Europa) konkurs to impreza, która ma na celu wyłonienie przez specjalistyczne jury osoby lub grupy najlepszej w danej dziedzinie, np. artystycznej, naukowej, przebiegającą często wieloetapowo; najczęściej wygrana lub zajęcie jednego z wyższych miejsc w konkursie jest związane z określoną w warunkach wstępnych nagrodą pieniężną, rzeczową lub przyznaniem prawa do realizacji czegoś. Natomiast z Domowego Popularnego Słownika Języka Polskiego (pod red. B. Dunaja, wyd. Cykada) wynika, iż konkurs to zorganizowana impreza o określonym regulaminie, której celem jest wyłonienie w drodze eliminacji kogoś lub czegoś najlepszego w danej dziedzinie, zwykle połączona z przyznaniem nagród.

Konieczne jest bowiem sporządzenie regulaminu konkursu, w którym określona zostanie nazwa konkursu, organizator, uczestnicy konkursu, nagrody oraz sposób wyłonienia zwycięzców.

Za wygraną w konkursie nie można zatem uznać wartości nagrody pieniężnej, którą otrzymuje uczestnik w wyniku zamiany zebranych przez uczestnika punktów za sprzedaż produktów Klienta osobom dokonującym zakupów w sklepie.

W tak przedstawionym stanie faktycznym uczestnik otrzymuje wynagrodzenie (premie) za dokonanie określonych czynności tj. za sprzedaż produktów klienta osobom dokonującym zakupów w sklepie, w którym pracuje. Uczestnik nie jest w istocie bezpośrednio uczestnikiem konkursu w przedstawionej sytuacji jest tzw. "pośrednikiem" zachęcającym do dokonania zakupów produktów Klienta i z tego tytułu otrzymuje wynagrodzenie.

Nagrody które otrzyma uczestnik nie mogą być traktowane jako nagroda w konkursie, którą wygrał uczestnik, ponieważ uczestnik nie brał udziału w konkursie a nawet gdyby brał, to nie uzyskał nagrody z tytułu wygranej w konkursie, bo konkursu nie wygrał.

Konkurs to publiczne przyrzeczenie nagrody za określoną czynność lub jej zaniechanie lub za najlepszy rezultat, spełniające przyrzeczone warunki, z określonym terminem ubiegania się o przyrzeczoną nagrodę w rozumieniu art. 919-921 Kodeksu cywilnego.

W powszechnym rozumieniu konkurs to postępowanie mające na celu wyłonienie zwycięzcy bądź kilku zwycięzców spośród grupy najlepszych uczestników spełniających określone kryteria. Zasady przeprowadzenia konkursu określa Kodeks cywilny, a warunki ubiegania się o przyrzeczoną nagrodę ustala organizator konkursu. Niektóre szczególne rodzaje konkursów mogą być także uregulowane przez prawo.

Należy podkreślić, iż o zasadności kwalifikacji świadczeń podatników nie może decydować nazwa określonej czynności prawnej, nadana przez strony. Przesądzające znaczenie ma rzeczywisty charakter danego zdarzenia gospodarczego (czynności prawnej).

Przedsięwzięcia zorganizowanego przez Wnioskodawcę nie można również uznać za sprzedaż premiową.

Aby wartość nagród związanych ze sprzedażą premiową zwolniona była z podatku dochodowego, spełnione muszą być warunki:

* nagroda związana być musi ze sprzedażą premiową,

* jednorazowa wartość nagrody nie może przekroczyć kwoty 760 zł,

* sprzedaż premiowa nie dotyczy nagród otrzymanych przez osoby w związku z prowadzoną przez nie pozarolniczą działalnością gospodarczą.

Pomimo, że ustawodawca posłużył się w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych wyrażeniem "sprzedaż premiowa", to jednak nie sformułował tego pojęcia w ustawie. Sprzedaż premiowa nie została również uregulowana w ustawie - Kodeks cywilny, jako jeden ze szczególnych rodzajów sprzedaży.

Stosując wykładnię językową wyrażenia "sprzedaż premiowa" zauważyć należy, iż składa się ono z dwóch elementów, wymagających zdefiniowania, mianowicie terminu "sprzedaż" oraz "premiowa".

Pojęcie umowy sprzedaży zostało zdefiniowane i uregulowane w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) i tak treść art. 535 i następnych stanowi, że przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się zapłacić sprzedawcy cenę. Sprzedaż jest zatem umową dwustronnie zobowiązującą, a skutkiem jej zawarcia jest zobowiązanie się sprzedawcy do przeniesienia własności rzeczy lub prawa na kupującego oraz zobowiązanie się kupującego do zapłacenia sprzedawcy umówionej ceny. Świadczenie jednej strony jest więc odpowiednikiem świadczenia drugiej strony. W takim ujęciu umowa sprzedaży ma charakter umowy wzajemnej. Świadczenia stron mają charakter ekwiwalentny, jednakże w znaczeniu subiektywnym. Z istoty swej umowa ma charakter odpłatny. Odpowiednikiem świadczenia sprzedawcy jest umówiona cena, a więc ustalona przez strony i wyrażona w pieniądzu wartość rzeczy lub prawa.

Termin "premia", "premiowa" nie został zdefiniowany w przepisach podatkowych, ani też cywilnoprawnych. Z uwagi na powyższe koniecznym jest dokonanie wykładni językowej przedmiotowego pojęcia. Za premię uznać należy nagrodę za coś, dodatkowe wynagrodzenie za wykonanie czegoś (Nowy Słownik Języka Polskiego, PWN, Warszawa, 2003). Innymi słowy pojęcie to służy dla określenia świadczenia, które otrzymuje ktoś, kto zachował się w sposób określony przez przyznającego premię. Przymiotnik "premiowy" należy zatem rozumieć jako odnoszący się do powyżej zdefiniowanej premii. Należy także zwrócić uwagę na przepis art. 353 § 1 ustawy - Kodeks cywilny, który stanowi, że zobowiązanie polega na tym, że wierzyciel może żądać od dłużnika świadczenia, a dłużnik powinien świadczenie spełnić. Natomiast zgodnie z § 2 art. 353 Kodeksu cywilnego, świadczenie może polegać na działaniu albo na zaniechaniu. Zatem strony umowy sprzedaży mogą wzbogacić treść łączącego je stosunku w granicach swobody kontraktowania, tzn. mogą wprowadzić do niego określone postanowienia, których treść lub cel nie sprzeciwiają się właściwości (naturze) sprzedaży, ustawie lub zasadom współżycia społecznego. Do tego rodzaju postanowień należy zobowiązanie sprzedawcy do spełnienia dodatkowego świadczenia (nagrody) w przypadku zakupu przez kupującego określonego towaru. Postanowienia takie stanowią elementy dodatkowe, zastrzeżone w treści umowy przez strony.

W związku z tym, mając na uwadze powyższe ustalenia i powołane przepisy prawa, należy stwierdzić, iż "sprzedaż premiowa" jest umową sprzedaży, zawartą między sprzedawcą a kupującym, połączoną jednak z przyznaniem przez sprzedającego premii kupującemu. Na skutek zawarcia tej umowy po stronie sprzedawcy powstaje obowiązek przeniesienia na kupującego własności rzeczy i wydania mu rzeczy, jak również wydania (przekazania) kupującemu premii, w związku z dokonanym przez niego zakupem, której wartość nie jest objęta ceną kupowanego towaru. Otrzymanie premii jest gwarantowane, albowiem przyznawane jest przez sprzedawcę kupującemu w zamian za to, że ten dokonał zakupu określonego towaru, na warunkach wskazanych przez sprzedającego (np. w określonej ilości, o określonej wartości, czy też określonego rodzaju towarów). Po stronie kupującego powstaje obowiązek zapłaty ceny sprzedaży oraz uprawnienie do otrzymania premii.

Zatem w przedmiotowej sprawie brak jest przesłanek do uznania, iż Uczestnik otrzyma nagrodę związaną ze sprzedażą premiową, gdyż nie był on stroną umowy sprzedaży, tj. nie był kupującym.

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż wartość nagród przekazanych uczestnikom będzie stanowić dla nich w świetle art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychód z innych źródeł w rozumieniu art. 20 ust. 1 tej ustawy.

Zgodnie z art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52 i art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych (PIT-8C).

Jednakże błędne jest stanowisko Wnioskodawcy, iż to on jest płatnikiem podatku dochodowego. Płatnikiem tego podatku jest Klient, który ponosi cały ekonomiczny ciężar związany z realizacją Programu, natomiast Wnioskodawca tylko działa w imieniu i na rzecz Klienta.

Fakt, iż kompleksową obsługą programu zajmuje się Wnioskodawca na podstawie stosownej umowy zawartej z Klientem nie czyni go płatnikiem podatku i w związku z tym nie spoczywają na nim żadne obowiązki informacyjne w tym obowiązek sporządzenia informacji PIT-8C.

Ponadto informuje się, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do oceny załączonych do wniosku dokumentów; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem. Dlatego dokument dołączony przez Spółkę do uzupełnienia wniosku nie podlegał analizie i weryfikacji w ramach wydanej interpretacji.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.