IPPB2/415-271/13/14-5/S/PW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów - uwzględniając prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, sygn. akt III SA/Wa 2536/13 (data wpływu 28 sierpnia 2014 r.) - stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 5 kwietnia 2013 r. (data wpływu 8 kwietnia 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych związanych z organizowanym przez Wnioskodawcę konkursem skierowanym do pracowników kontrahenta Spółki a także do osób prowadzących działalność gospodarczą i związanych z tym faktem obowiązków płatnika - jest prawidłowe.

W dniu 8 kwietnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych związanych z organizowanym przez Wnioskodawcę konkursem skierowanym do pracowników kontrahenta Spółki a także do osób prowadzących działalność gospodarczą i związanych z tym faktem obowiązków płatnika.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą polegającą na sprzedaży sprzętu gospodarstwa domowego. W celu zwiększenia sprzedaży Spółka organizuje konkursy skierowane do osób bezpośrednio zaangażowanych w dystrybucję jej towarów. Każdy konkurs jest realizowany na podstawie m.in. regulaminu, który określa zasady rywalizacji, warunki uczestnictwa, sposób wyłaniania zwycięzców, komisję konkursową oraz nagrody dla zwycięzców i sposób ich wydawania.

Konkurs polega na rywalizacji osób bezpośrednio zaangażowanych w sprzedaż towarów marki B., mającej na celu zebranie jak największej liczby punktów przyznawanych za poszczególne transakcje sprzedaży towarów Spółki. Liczba punktów przyznawana za sprzedaż danego towaru jest określona w regulaminie, przy czym punkty są uzyskiwane wyłącznie z tytułu sprzedaży towarów wskazanych w regulaminie konkursu. Nagrodami w konkursie jest sprzęt gospodarstwa domowego marki B. oraz nagrody pieniężne. Nagrody w konkursie otrzymują zwycięzcy konkursu, którzy osiągną największa liczbę punktów w trakcie trwania konkursu oraz uczestnicy, którzy zgromadzą liczbę punktów przekraczającą określone w regulaminie progi. Nagrody nie otrzymają pozostali uczestnicy, którzy zdobędą zbyt mało punktów.

Spółka wyznacza osoby odpowiedzialne za prawidłowy przebieg konkursu, wyłonienie zwycięzców oraz przyznanie nagród.

Uczestnikami konkursu mogą być pełnoletnie osoby fizyczne, które wyrażą chęć uczestnictwa przedstawicielowi handlowemu Spółki oraz wypełnią formularz zgłoszeniowy. Wśród uczestników znajdują się zarówno osoby będące pracownikami kontrahentów Spółki (dystrybutorów towarów Spółki), niezwiązani stosunkiem pracy ani i żadnym stosunkiem cywilnoprawnym z samą Spółką, jak i osoby fizyczne prowadzące samodzielną działalność gospodarczą. Regulamin konkursu przewiduje jednolite zasady rywalizacji dla wszystkich uczestników.

Wzięcie udziału w konkursie nie wynika z umów, na podstawie których uczestnicy dokonują sprzedaży towarów Spółki, lecz z odrębnego regulaminu konkursu opublikowanego przez Spółkę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Spółka, jako organizator konkursu, będzie zobowiązana a pobrać od wartości wszystkich przekazanych zwycięzcom nagród 10% zryczałtowany podatek dochodowy określony w art. 30 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 9 oraz art. 20 ust. 1 ustawy o PIT, bez względu na status zwycięzcy (pracownik kontrahenta czy osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą).

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka, jako organizator konkursów dla sprzedawców, będzie zobowiązana pobrać od wartości wszystkich przekazanych zwycięzcom nagród 10% zryczałtowany podatek dochodowy określony w art. 30 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 9 oraz art. 20 ust. 1 ustawy o PIT, bez względu na status zwycięzcy (pracownik kontrahenta czy osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą).

UZASADNIENIE stanowiska Spółki

Zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy o PIT, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Artykuł 10 wspomnianej ustawy zawiera katalog źródeł przychodu, wśród których znalazły się między innymi: stosunek pracy, pozarolnicza działalność gospodarcza oraz inne źródła.

W myśl art. 12 ustawy o PIT za przychody ze stosunku pracy uznaje się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenie zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Artykuł 14 precyzuje natomiast, że za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy o PIT za przychody z innych źródeł uznaje się zaś m.in. nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów ze źródeł określonych w art. 12, 13, 14 i 17 ustawy. Oznacza to, że nagrody przekazane zwycięzcom konkursu sprzedażowego powinny być zakwalifikowane do przychodów z innych źródeł, jeśli tylko nie mogą być zakwalifikowane do pozostałych źródeł wymienionych w ustawie.

Zdaniem Spółki wartość przyznanych nagród nie stanowi przychodu ze stosunku pracy ani z pozarolniczej działalności gospodarczej. Konkursy sprzedażowe są skierowane do podmiotów o różnym statusie prawnym - pracowników zatrudnionych u kontrahenta Spółki oraz osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą. Wzięcie udziału w konkursie nie wynika z łączącego Spółkę z uczestnikami stosunku pracy lub umowy cywilnoprawnej, a reguły przeprowadzenia konkursu zostały określone w specjalnym, oddzielnym regulaminie. W związku z tym kwalifikacja podatkowa nagród musi nastąpić na podstawie przepisów dotyczących przychodów z innych źródeł.

Wśród przychodów z innych źródeł znaleźć można między innymi nagrody, w tym nagrody z tytułu wygranych w konkursach (art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o PIT). Przychody z tytułu wygranych w konkursach uzyskanych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego są opodatkowane 10% zryczałtowanym podatkiem dochodowym. Przepis art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o PIT nie przewiduje oddzielnego trybu rozliczenia podatku od wygranych w konkursach od statusu uczestnika, w szczególności, nie przesądza, iż odrębnemu opodatkowaniu podlegają nagrody otrzymane z tytułu zwycięstwa w konkursie związanym z prowadzoną przez uczestników działalnością gospodarczą. Gdyby ustawodawca z zakresu tego przepisu chciał wyłączyć nagrody i wygrane w konkursach związanych z działalnością gospodarczą prowadzoną przez uczestników, uczyniłby to poprzez stosowny zapis w treści ustawy o PIT. Brak takiego zapisu oznacza, że związek konkursu z działalnością gospodarczą podatnika nie wpływa na sposób opodatkowania wygranej.

Należy więc przyjąć, że nagrody w opisanym powyżej konkursie powinny zostać opodatkowane 10% zryczałtowanym podatkiem dochodowym. Zgodnie z art. 41 ust. 4 ustawy o PIT Spółka jako dokonująca wypłaty lub stawiająca do dyspozycji podatnika wygrane w konkursie powinna pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od wydawanych nagród i wygranych w konkursach.

Spółka pragnie podkreślić, iż w przypadku, gdyby ustawodawca zamierzał zwolnić płatnika z obowiązku poboru podatku od nagrody wydawanej osobie fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą zawarłby stosowne uregulowanie w ustawie o PIT np. rozwiązanie przewidziane w art. 41 ust. 2 ustawy o PIT, zgodnie z którym płatnicy są zwolnieni z poboru zaliczek od należności z tytułów wskazanych w art. 13 pkt 2 i 8, jeżeli podatnik złoży oświadczenie, że wykonywane przez niego usługi wchodzą w zakres działalności gospodarczej. W odniesieniu do nagród w konkursach nie przewidziano jednak żadnego odstępstwa od obciążającego organizatora (w tym przypadku - Spółkę) jako płatnika obowiązku naliczenia, pobrania i przekazania na rachunek właściwego urzędu skarbowego zryczałtowanego podatku dochodowego.

Spółka pragnie zauważyć, że zaprezentowane przez nią stanowisko znajduje poparcie w interpretacjach indywidualnych wydanych przez Ministra Finansów. Między innymi w interpretacji z dnia 25 października 2011 r. (IPPB1/415-848/11-2/EC) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wyraził następujący pogląd: "Reasumując stwierdzić należy, iż opisane przez Spółkę wygrane uzyskane przez zwycięzców konkursów tj. przez pracowników spółki, zleceniobiorców, pracowników kontrahentów oraz osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą należy opodatkować na zasadzie art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych".

Podobnie w interpretacji z dnia 2 sierpnia 2012 r. (IBPBII/1/415-467/12/BD) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach stwierdził: "Jeżeli zatem organizowany przez Spółkę konkurs skierowany był łącznie do grupy uczestników, którymi oprócz pracowników Spółki byli także współpracownicy będący osobami fizycznymi prowadzącymi pozarolniczą działalność gospodarczą, nie można zakwalifikować uzyskanych przez laureatów konkursu nagród do przychodów odpowiednio ze stosunku pracy, czy też działalności gospodarczej, bowiem możliwość wzięcia udziału w konkursie nie wynika z łączącego Spółkę z osobami fizycznymi stosunku pracy, umów cywilnoprawnych czy innych umów. W konsekwencji przychód z tytułu nagród uzyskanych przez zwycięzców konkursów, tj. pracowników i współpracowników, którzy w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej świadczą usługi na rzecz Spółki będzie podlegał opodatkowaniu 10% zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób fizycznych".

Również orzecznictwo sądów administracyjnych potwierdza możliwość ryczałtowego opodatkowania nagród w konkursie bez względu na status prawny uczestników. Przykładowo w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 września 2012 r. (III SA/Wa 187/12) Sąd uznał, że " (...) możliwe będzie odrębne opodatkowanie - na zasadzie art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f. opisanych (...) wygranych i nagród (...) bez względu na to, czy przyjmie się, że dana osoba fizyczna w wyniku otrzymania wygranej (nagrody) uzyska przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej (...) albo przychód z innego źródła przychodów."

Podsumowując, w opinii Spółki, opisane przez nią wygrane uzyskane przez zwycięzców konkursu, tj. pracowników kontrahentów Spółki jak i sprzedawców (osób fizycznych) dystrybuujących towary Spółki w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, należy opodatkować na zasadzie art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych tj. z zastosowaniem 10% zryczałtowanego podatku dochodowego.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów wydał na podstawie ww. wniosku interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego Nr IPPB2/415-271/12-2/AK z dnia 24 czerwca 2013 r., w której uznał stanowisko Spółki za nieprawidłowe.

W powyższej interpretacji Organ stwierdził, że uzyskane przez uczestników przedsięwzięcia organizowanego przez Wnioskodawcę nagrody nie będą stanowiły wygranej (nagrody) w konkursie, lecz nagroda związana będzie z osiągnięciem najlepszych rezultatów w zorganizowanym przez Wnioskodawcę programie promocyjnym, który charakterystyką odpowiada programowi motywacyjnemu a nie konkursowi. W świetle powyższego, wartość nagrody dla osób nie prowadzących działalności gospodarczej tj. pracowników kontrahentów Wnioskodawcy stanowi na gruncie przepisów ustawy przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy. Przychód ten podlega opodatkowaniu na ogólnych zasadach przy zastosowaniu skali podatkowej, a nie opodatkowaniu 10% zryczałtowanym podatkiem dochodowym, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy.

A to oznacza, że na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek płatnika wynikający z art. 41 ust. 4, art. 41 ust. 7 pkt 1, art. 42 ust. 1 i art. 42 ust. 1a ustawy, a wyłącznie obowiązek sporządzenia i przekazania imiennej informacji stosownie do postanowień art. 42a ustawy.

Przepis ten stanowi, że osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych (PIT-8C).

Natomiast w przypadku osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą wartość nagród otrzymanych w związku z tą działalnością, stanowić będzie przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej tj. przychód ze źródła o którym mowa w art. 14 ust. 1 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 3 cytowanej ustawy, który winien być przez nich opodatkowany zgodnie z wybraną formą opodatkowania. Zatem Spółka w odniesieniu do tych osób nie będzie występowała w roli płatnika.

W związku z powyższym rozstrzygnięciem pismem z dnia 10 lipca 2013 r. (data wpływu 15 lipca 2013 r.) Wnioskodawca wezwał tut. Organ do usunięcia naruszenia prawa.

W odpowiedzi na powyższe tut. Organ pismem z dnia 13 sierpnia 2013 r. Nr IPPB2/415-271/12-4/AK (skutecznie doręczonym w dniu 19 sierpnia 2013 r.) stwierdził brak podstaw do zmiany indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, podtrzymując argumentację zawartą w interpretacji.

W dniu 17 września 2013 r. (data wpływu 18 września 2013 r.) Strona złożyła za pośrednictwem tut. Organu skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na wydaną interpretację indywidualną Nr IPPB2/415-271/12-2/AK z dnia 24 czerwca 2013 r.

Strona Skarżąca zaskarżonej interpretacji zarzuciła że, jest niezgodna z prawem w zakresie w jakim stwierdza, że działania podejmowane przez Spółkę nie stanowią konkursu, w rozumieniu ustawy o PIT, przez co Spółka nie będzie zobowiązana pobrać od wartości wszystkich przekazanych zwycięzcom nagród 10% zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych bez względu na status zwycięzcy (pracownik kontrahenta czy osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą).

Wyrokiem z dnia 27 marca 2014 r. sygn. akt III SA/Wa 2536/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną i stwierdził, że uchylona interpretacja nie może być wykonana w całości.

Zdaniem Sądu skarga okazała się zasadna.

(...) opisany we wniosku stan faktyczny nie musi prezentować zdarzeń już zaistniałych, może również odnosić się np. do działań planowanych przez podatnika, które jeszcze nie nastąpiły. Dlatego też organ podatkowy, co wymaga szczególnego podkreślenia nie przeprowadza w tego rodzaju sprawach postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych tylko okoliczności wyraża następnie swoje stanowisko, które musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę (art. 14b § 3 i art. 14c § 1 O.p.). Podnieść należy, że interpretacja indywidualna stanowi informację na temat sposobu wykładania i stosowania przepisów prawa podatkowego. Ma ona na celu wskazanie prawnopodatkowych skutków określonego zachowania podatnika. Wprowadzając instytucję interpretacji indywidualnych, ustawodawca kierował się uzasadnioną potrzebą zapewnienia podatnikom informacji i urzędowego poświadczenia, że opisany we wniosku stan faktyczny (rzeczywisty lub projektowany) jest w ocenie organu zobowiązanego do udzielenia interpretacji zgodny z prawem obowiązującym w dniu jej wydania lub w okresie wskazanym przez Stronę. Uznać zatem należy, iż interpretacje mają za zadanie wspomagać samoobliczenie i eliminować niepewność związaną ze zmieniającym się prawem podatkowym. Na podkreślenie zasługuje także to, iż indywidualna interpretacja prawa podatkowego spełnia funkcję gwarancyjną (ochronną) wyłącznie dla podmiotu występującego z wnioskiem o jej udzielenie. Ustawodawca zakłada w tym zakresie, że adresat, który zastosuje się do informacji uzyskanej od organu interpretacyjnego, nie będzie ponosił negatywnych konsekwencji podatkowych stąd wynikających. W ten sposób ustanowił zabezpieczenia chroniące podatników przed skutkami zastosowania się do wadliwej interpretacji. Zgodnie z poglądami wyrażonymi w piśmiennictwie instytucja indywidualnych interpretacji prawa podatkowego stanowi swego rodzaju pomoc prawną, której celem jest złagodzenie ryzyka związanego z realizacją przez podatnika praw i obowiązków wynikających ustaw podatkowych. Zatem funkcja gwarancyjna realizuje się poprzez ochronę dobrej wiary podatnika działającego w zaufaniu do informacji udzielonej przez organy podatkowe. Dlatego też interpretacje indywidualne należą do instytucjonalnych gwarancji ochrony zaufania do państwa i jego organów. Tym samym Minister Finansów poza odpowiedzią na konkretne pytanie podatnika powinien wskazać przepisy mające zastosowanie w sprawie, w tym także regulujące zwolnienia podatkowe odnoszące się do przedstawionego przez Skarżącą stanu faktycznego. Postępowanie o wydanie interpretacji indywidualnej ma zatem inny cel niż postępowanie kontrolne, wymiarowe. Z tych też względów organ interpretacyjny powinien przyjmować założenia przedstawionego stanu faktycznego i na tym tle wydawać urzędową opinię prawną. W przypadku jakichkolwiek wątpliwości organom podatkowym przysługują odpowiednie kompetencje do ustalenia stanu obiektywnego danego zdarzenia prawnego.

Przenosząc obowiązujące kryteria oceny zaskarżonego aktu administracyjnego do niniejszej sprawy Sąd uznał, iż interpretacja indywidualna wydana przez Ministra Finansów w stosunku do Skarżącej naruszała przepisy art. 30 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 9 oraz art. 20 ust. 1 u.p.d.o.f.

Istota sporu pomiędzy Spółką a organem podatkowym w rozpoznawanej sprawie sprowadza się do właściwej kwalifikacji natury prawnej akcji organizowanych przez Spółkę w celu wsparcia sprzedaży jej produktów. W szczególności spór ten dotyczy ustalenia, czy akcje te są konkursami w rozumieniu tego pojęcia przyjętym w orzecznictwie podatkowym, czy należą do nieokreślonej kategorii tzw. programów motywacyjnych tak jak wykazuje w wydanej interpretacji Minister Finansów.

Zgodnie ze stanowiskiem Skarżącej Spółki organizuje ona konkursy dla osób będących pracownikami kontrahentów Spółki (dystrybutorów towarów Spółki), które nie są związane stosunkiem pracy ani żadnym stosunkiem cywilnoprawnym ze Skarżącą, jak i osób fizycznych prowadzących samodzielną działalność gospodarczą. W związku z czym wygrane przekazane zwycięzcom powinny w jej ocenie być opodatkowane 10% - owym zryczałtowanym podatkiem dochodowym, który byłby odprowadzany przez Skarżącą jako płatnika. Spółka w swoich rozważaniach wskazała również, że z uwagi na tryb wydawania indywidualnych interpretacji Minister Finansów nie mógł przyjąć, że przedsięwzięcia realizowane przez Stronę nie mają waloru konkursu a stanowią program motywacyjny pracowników.

Organ interpretujący nie zgodził się z oceną charakteru konkursów skierowanych do pracowników odrębnej podmiotowo spółki uznając, iż są one w istocie programem motywacyjnym, a wartość nagród dla osób nie prowadzących działalności gospodarczej tj. pracowników kontrahentów Spółki stanowi na gruncie przepisów u.p.d.o.f. przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 u.p.d.o.f. Przychód ten podlega opodatkowaniu na ogólnych zasadach przy zastosowaniu skali podatkowej, a nie opodatkowaniu 10% zryczałtowanym podatkiem dochodowym, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f.

Natomiast w przypadku osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą wartość nagród otrzymanych w związku z tą działalnością, stanowić będzie przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej tj. przychód ze źródła o którym mowa w art. 14 ust. 1 w zw.z. art. 10 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f., który winien być przez nich opodatkowany zgodnie z wybraną formą opodatkowania. Zatem Spółka w odniesieniu do tych osób nie będzie występowała w roli płatnika.

Sąd w niniejszym sporze przyznał rację stronie Skarżącej.

Zgodnie z przepisem art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f., od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu wygranych w konkursach, grach i zakładach wzajemnych lub nagród związanych ze sprzedażą premiową, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 6, 6a i 68, w wysokości 10% wygranej lub nagrody. Przepisy prawa podatkowego nie definiują pojęcia: "konkursu" w związku, z czym uzasadnione jest odwołanie się w tej mierze do definicji słownikowej tego pojęcia zawartej, np. w Uniwersalnym Słowniku Języka Polskiego pod redakcją S. Dubisza (PWN, Warszawa 2003 r., tom 2 str. 210), zgodnie z którą: "konkurs", to przedsięwzięcie najczęściej o charakterze artystycznym, rozrywkowym, sportowym, dające możliwość wyboru najlepszych wykonawców, autorów danych prac, itp. zwykle wyróżnianych nagrodami. Według natomiast, Domowego Popularnego Słownika Języka Polskiego (wyd. Cykada, str. 202), "konkurs", to zorganizowana impreza o określonym regulaminie, której celem jest wyłonienie w drodze eliminacji kogoś lub czegoś najlepszego w danej dziedzinie, zwykle połączona z przyznaniem nagród. Z kolei, w Słowniku Wyrazów Obcych (wyd. Europa, str. 396-397) wskazano, że "konkurs", to impreza, która ma na celu wyłonienie przez specjalistyczne jury osoby lub grupy najlepszej w danej dziedzinie, np. artystycznej, naukowej, przebiegająca często wieloetapowo; najczęściej wygrana lub zajęcie jednego z wyższych miejsc w konkursie jest związane z określoną w warunkach wstępnych nagrodą pieniężną, rzeczową lub przyznaniem prawa do realizacji czegoś. Z powyższych definicji wynika, że głównym celem konkursu jest wyłonienie najlepszych osób w danej dziedzinie. Aby konkurs odpowiadał istocie tego przedsięwzięcia, to powinien w nim wystąpić element rywalizacji.

Konkurs jest zatem przedsięwzięciem, podczas którego uczestnicy rywalizują między sobą, konkurs prowadzi do wyłonienia najlepszych wykonawców w danej dziedzinie. Wykonawcy ci wybierani są na podstawie określonych wcześniej kryteriów. W wyniku udziału w konkursie wyeliminowani zostają słabsi w określonej dziedzinie wykonawcy, natomiast ci najlepsi zostają nagrodzeni. Spółka zdaniem Sądu prawidłowo wskazywała zatem, iż aby dane przedsięwzięcie zostało uznane za konkurs wymagane jest: istnienie regulaminu konkursu jasno określającego nazwę, organizatora i uczestników konkursu, nagrody oraz zasady wyboru zwycięzców, ograniczenie liczby zwycięzców (nagrody nie mogą zostać przekazane wszystkim uczestnikom akcji), wyłonienie zwycięzców na drodze wzajemnej rywalizacji, z występującym elementem współzawodnictwa pomiędzy uczestnikami w celu osiągnięcia najlepszego rezultatu (w powszechnym rozumieniu konkurs to postępowanie mające na celu wyłonienie zwycięzcy lub zwycięzców spośród grupy najlepszych uczestników spełniających określone kryteria), wskazanie osób odpowiedzialnych za prawidłowy, zgodny z regulaminem, przebieg akcji (komisja konkursowa, jury), wydanie nagród zwycięzcy/zwycięzcom.

W ocenie Sądu, wbrew stanowisku Ministra Finansów uznać należy, iż organizowane przez Skarżącą dla osób będących pracownikami kontrahentów Spółki (dystrybutorów towarów Spółki), które nie są związane stosunkiem pracy ani żadnym stosunkiem cywilnoprawnym ze Skarżącą, jak i osób fizycznych prowadzących samodzielną działalność gospodarczą, przedsięwzięcie zawierające elementy motywacyjne stanowi rodzaj konkursu. Sąd orzekający w sprawie podziela w tym zakresie pogląd zaprezentowany w prawomocnym wyroku WSA w Warszawie z dnia 18 listopada 2013 r., sygn. akt III SA/Wa 999/13.

W tej sytuacji nagrody uzyskiwane przez zwycięzców konkursu podlegają opodatkowaniu 10% zryczałtowanym podatkiem dochodowym. Wskazać bowiem należy, iż brak jest powodów do uznania, iż opisywane przez Spółkę przedsięwzięcie nie posiada cech konkursu.

Organizowane przez Stronę akcje konkursowe tak jak wskazano we wniosku o udzielenie indywidualnej interpretacji przeprowadzone są na podstawie regulaminu określającego wszystkie elementy przedmiotowo istotne konkursu, w tym kryteria przyznawania nagród ograniczonemu kręgowi uczestników wyłonionym w drodze ich wzajemnej rywalizacji, która polega na współzawodnictwie osób bezpośrednio zaangażowanych w sprzedaż towarów marki B. mającej na celu zebranie jak największej liczby punktów przyznawanych za poszczególne transakcje sprzedaży towarów Spółki. Liczba punktów przyznawana za sprzedaż danego towaru jest określona w regulaminie.

Nie można także odmówić realizowanym przez Skarżącą przedsięwzięciom waloru konkursu, ze względu na to, iż adresowane są do zamkniętego grona odbiorców, do którego należą osoby które są bezpośrednio zaangażowane w dystrybucję towarów Spółki, tj. pracowników kontrahentów Spółki (dystrybutorów), jak i osób fizycznych prowadzących samodzielną działalność gospodarczą (dystrybuujących produktów Spółki). Osoby te podejmują decyzję o udziale w konkursie poprzez wypełnienie stosownego zgłoszenia.

W ocenie Sądu, brak jest w ustawie ograniczeń w tym przedmiocie. Można podkreślić także, iż istnieją konkursy nie adresowane do wszystkich zainteresowanych. Przykładowo są to konkursy skierowane do określonej grupy odbiorców (np. abonentów danej sieci komórkowej, posiadaczy określonych rzeczy, czy też do osób w określonym wieku itp).

W ocenie Sądu niezasadne jest także stanowisko Ministra Finansów wskazujące, iż przekazywana przez Skarżącą nagroda stanowi dodatkową gratyfikację (premię) za dobrze wykonaną pracę, a nie za wygraną w konkursie.

Podnieść bowiem należy, że pomimo iż istotą organizowanych przez Skarżącą akcji jest nagradzanie postaw związanych z pracą wykonywaną przez laureatów konkursu na rzecz np. kontrahentów Spółki (dystrybutorów towarów Spółki), tym niemniej organizatorem akcji jest podmiot (Spółka), którego nie łączy z tymi osobami stosunek pracy. Skarżąca wielokrotnie we wniosku o wydanie interpretacji oraz w złożonej skardze wielokrotnie podkreślała, iż wzięcie udziału w konkursie nie wynika z łączącego Spółkę z uczestnikami stosunku pracy lub umowy cywilnoprawnej.

W konsekwencji, nie sposób zgodzić się z poglądem, że nagrody stawiane do dyspozycji tych osób stanowią dodatkową gratyfikację (premię) za ich pracę. Zasadne jest zatem stanowisko Skarżącej, że jedynym podmiotem uprawnionym do wypłacania premii za wykonaną pracę jest pracodawca, którym - jak wskazano we wniosku o udzielenie interpretacji indywidualnej - nie jest Spółka.

Podobnie, za niezasadny należy uznać pogląd, w świetle którego przedsięwzięciom organizowanym przez Spółkę można przypisać charakter programów motywacyjnych. Należy zauważyć, iż programy motywacyjne mające na celu integrację pracowników, poprawę atmosfery i wydajności pracy są elementem polityki zarządzania kapitałem ludzkim, prowadzonej w relacji pracodawca - pracownicy. Z oczywistych względów, relacja ta nie zachodzi pomiędzy Skarżącą a laureatami konkursu. Nie powinno ulegać wątpliwości, że zbieżność celów, dla których Skarżąca organizuje konkursy z celami stawianymi zwycięzcom tych konkursów przez ich pracodawcę (tekst jedn.: maksymalizacja wolumenu sprzedaży produktów Spółki) ma dla oceny charakteru świadczeń przekazywanych tym osobom przez Spółkę w ramach konkursów znaczenie, co najwyżej pochodne i drugorzędne.

Skarżąca w tej kwestii zasadnie argumentowała, iż organ interpretacyjny zdaje się mylić akcję skierowaną do własnych pracowników lub zleceniobiorców, na których zachowania Spółka może mieć wpływ poprzez stosowanie systemu nagród i kar z konkursem skierowanym do osób niezwiązanych ze Spółką stosunkiem pracy ani innym stosunkiem cywilnoprawnym, na zachowania których Spółka ma niewielki lub żaden wpływ. Trafnie Skarżąca wskazała w skardze, że stwierdzenia Ministra Finansów, iż przedsięwzięcia motywacyjne są tworzone dla konkretnego podmiotu, z uwzględnieniem m.in. kultury organizacji, środowiska pracy, itp. nie można w żaden sposób zastosować do konkursu organizowanego przez Spółkę, która nie posiada informacji, co do otoczenia pracy pracowników kontrahentów Spółki ani nie tworzy zasad konkursu w oparciu o analizę wskazanych przez organ czynników.

Warto także podkreślić, iż działania motywacyjne w postaci zachęcenia potencjalnych uczestników przedsięwzięcia mogą być także elementem organizowanych konkursów. Przykładem takich akcji mogą być konkursy na najlepszą pracę magisterską, projekt, opracowanie, najlepszy staż itp. Zdaniem Sądu, występowanie czynnika motywacyjnego nie stanowi wystarczającej przesłanki do odmawiania organizowanym przedsięwzięciom charakteru konkursu.

Reasumując Sąd stwierdził, iż nagrody z tytułu przedsięwzięć o charakterze konkursu, zawierające elementy motywacyjne, adresowane do określonej grupy osób - pracowników kontrahentów Spółki (dystrybutorów towarów Spółki), niezwiązanych stosunkiem pracy, ani żadnym stosunkiem cywilnoprawnym z samą Spółką, jak i osób fizycznych prowadzących samodzielną działalność gospodarczą powinny być opodatkowane zryczałtowanym 10% podatkiem dochodowym na podstawie przepisu art. 30 ust. 1 pkt 2. Stan taki będzie istniał bez względu na to czy przyjmie się, że dana osoba fizyczna w wyniku otrzymania wygranej (nagrody), uzyska przychód bądź z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 w związku z art. 14 ust. 2 pkt 8 u.p.d.o.f.), bądź przychód z innego źródła (art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 u.p.d.o.f.). Wówczas od wartości nagrody (wygranej) należy - stosownie do art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f. pobrać zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 10%.

W ocenie Sądu, prawidłowo Skarżąca przyjęła, że w stanie faktycznym opisanym we wniosku o wydanie interpretacji możliwe jest zastosowanie art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f., a tym samym Skarżąca, będąca osobą prawną, zobowiązana jest jako płatnik, na podstawie art. 41 ust. 4 u.p.d.o.f., pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od wydawanych nagród w konkursach.

Sąd biorąc pod uwagę powyższe rozważania i wnioski podzielając tezę i argumentację Skarżącej co do kwestii wysokości stawki podatkowej od wartości nagród przekazywanych w przedmiotowym konkursie - na podstawie przepisów art. 146 § 1, art. 152 i art. 200 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji. Sąd wskazuje jednakże, iż orzeczenie Sądu w przedmiotowej sprawie wiąże wyłącznie w zaprezentowanym przez Skarżącą hipotetycznym stanie faktycznym opisanym przez nią w postępowaniu administracyjnym w sprawie wydania indywidualnej interpretacji prawa podatkowego.

W dniu 28 sierpnia 2014 r. do tut. organu wpłynął prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 marca 2014 r. sygn. akt III SA/Wa 2536/13.

W świetle obowiązującego stanu prawnego - biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 marca 2014 r., sygn. akt III SA/Wa 2536/13 - stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych oraz przywołanego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - wskazać należy, że orzeczenia te dotyczą tylko konkretnej, indywidualnej sprawy, jak również powołane wyroki dotyczą konkretnych spraw podatników osadzonych w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.