IPPB2/415-268/14-4/MG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 3 kwietnia 2014 r. (data wpływu 9 kwietnia 2014 r.) oraz w uzupełnieniu wniosku (data nadania 10 czerwca 2014 r., data wpływu 13 czerwca 2014 r.) na wezwanie tut. organu z dnia 2 czerwca 2014 r. Nr IPPB2/415-268/14-2/MG (data nadania 3 czerwca 2014 r., data doręczenia 5 czerwca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków Spółki jako płatnika związanych z uczestnictwem pracowników w planie motywacyjnym organizowanym przez spółkę z siedzibą w Stanach Zjednoczonych Ameryki - jest prawidłowe.

W dniu 9 kwietnia 2014 r. złożony został ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków Spółki jako płatnika związanych z uczestnictwem pracowników w planie motywacyjnym organizowanym przez spółkę z siedzibą w Stanach Zjednoczonych Ameryki.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka jest częścią globalnej sieci spółek pod nazwą G. Spółką matką całej grupy (ale nie bezpośrednio udziałowcem Wnioskodawcy) jest G., Inc. - spółka zarejestrowana w stanie Delaware w Stanach Zjednoczonych (dalej: G. USA). W 2011 r. G. USA ogłosiła międzynarodowy plan nagród dla wybranych pracowników grupy G. na całym świecie. Było to związane z wejściem na giełdę NASDAQ G. USA. Dokumenty, na podstawie których udzielano nagród to "G., Inc. 2011 Incentive Plan" (Plan motywacyjny 2011 G., Inc.) oraz RSU grant agreement (umowa o przyznanie RSU). Treść tych dokumentów jest ogólnie dostępna poprzez stronę internetową U.S. Securities and Exchange Commission (Amerykańska Komisja ds. Giełdy i Papierów Wartościowych). Dokumenty te przewidywały możliwość przyznania wybranym przez zarząd G. USA pracownikom spółek z grupy (np. w zależności od zajmowanego stanowiska) nagrody w postaci tzw. "restrickted stock units" (dalej: "RSU"), które na język polski można przetłumaczyć jako ograniczone/warunkowe jednostki uczestnictwa. Według definicji podanej w ww. dokumentach, RSU oznaczają "hipotetyczne akcje" bez prawa głosu i bez prawa do dywidendy. Spółka chciałaby w tym miejscu podkreślić, że w dokumencie G., Inc. 2011 Incentive Plan jest wskazane, że RSU są formą nagród dla pracowników grupy inną niż opcje na akcje. Dodatkowo, osoby uprawnione do uzyskania opcji na akcje (na podstawie innego programu motywacyjnego, który nie jest przedmiotem niniejszego wniosku) nie mają prawa uczestniczyć w programie nagród opartym na RSU.

Otrzymane przez pracowników RSU dają prawo nabycia akcji G. USA po upływie dwóch lat od wejścia G. USA na giełdę NASDAQ (tekst jedn.: 4 listopada 2011 r.), pod warunkiem, że pracownik uprawniony do objęcia akcji będzie nadal pracownikiem Spółki w dniu nabycia tych uprawnień. Warunkiem otrzymania akcji było zaakceptowanie oferty przez pracownika Spółki i zawarcie umowy (RSU agreement) z G. USA. Od tego czasu pracownik miał możliwość założenia konta u brokera G. USA i obserwowania wartości swoich RSU, bez prawa do rozporządzania nimi. W dniu 4 listopada 2013 r. (po upływie wymaganych dwóch lat), uprawnieni pracownicy otrzymali na swoje konta brokerskie akcje w przyznanych im ilościach. Akcje zostały objęte przez pracownika nieodpłatnie. Wartość akcji na koncie brokerskim jest wykazywana według wartości rynkowej akcji. Akcje objęte przez pracowników objętych planem motywacyjnym są papierami wartościowymi uprawniającymi do głosu na zgromadzeniu akcjonariuszy oraz posiadają prawo do dywidendy. Według G., Inc. 2011 Incentive Plan akcjami przeznaczonymi na realizację nagrody mogą być akcje zatwierdzone do emisji ale jeszcze nie wyemitowane, akcje już posiadane lub nabyte w tym celu przez G. USA, włączając w to akcje nabyte na giełdzie lub w drodze innych transakcji.

Umowa o pracę z pracownikami objętymi nagrodą, nie przewiduje wynagradzania ich częściowo w formie papierów wartościowych spółek z grupy (jest to warunek konieczny objęcia pracownika planem nagród w postaci RSU). Regulamin pracy i wynagradzania Spółki również nie zawiera takich postanowień. Przyznanie nagrody w postaci możliwości nabycia akcji w przyszłości po spełnieniu określonych warunków wynikało z decyzji Zarządu G. USA oraz z umowy zawartej przez każdego z uprawnionych pracowników z G. USA. Polska Spółka jest natomiast obciążana kosztami realizacji ww. nagrody przez jej pracowników.

W momencie objęcia akcji G. USA przez uprawnionych pracowników Spółki, Spółka uznała, iż pracownicy ci uzyskali przychód ze stosunku pracy w wysokości wartości rynkowej akcji (tekst jedn.: wartości widocznej na rachunkach brokerskich poszczególnych pracowników). Spółka uznała, że nie występuje w tym przypadku koszt uzyskania przychodu, ponieważ akcje zostały objęte nieodpłatnie. Spółka doliczyła ww. przychód do wynagrodzenia z tytułu umowy o pracę w 6-ciu miesięcznych ratach począwszy od wynagrodzenia za listopad 2013 r. (do kwietnia 2014 r.) Od tak obliczonej kwoty wynagrodzenia (za poszczególne miesiące), Spółka odprowadziła zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych według skali oraz składki ZUS, w tym składki na ubezpieczenie zdrowotne. Następnie, odpowiednie dane uwzględniła w rocznej informacji PIT-11.

Obecnie Spółka powzięła wątpliwość, czy prawidłowo dokonała kwalifikacji nabycia przez pracowników akcji jako przychodów ze stosunku pracy, a w konsekwencji, czy była zobowiązana jako płatnik odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Przedmiotowy wniosek obarczony był brakami formalnymi, w związku z tym pismem z dnia 2 czerwca 2014 r. Nr IPPB2/415-268/14-2/MG (data nadania 3 czerwca 2014 r., data doręczenia 5 czerwca 2014 r.), na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy - Ordynacja podatkowa, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez:

* dostarczenie pełnomocnictwa (oryginał lub urzędowo poświadczona kopia za zgodność z oryginałem), z którego wynika prawo osób, które podpisały wniosek w imieniu Spółki do wystąpienia w imieniu Spółki z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej, udzielonego przez osoby uprawnione do reprezentacji Spółki. Do złożonego przez Spółkę wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej dołączono kserokopię pełnomocnictwa.

* ponowne sformułowanie pytania podatkowego, mającego być przedmiotem interpretacji indywidualnej, ponieważ zadane przez Spółkę pytanie w swej treści odwołuje się do przychodu z tytułu nabycia przez pracowników opcji na akcje G. USA, natomiast w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym oraz w stanowisku Spółki do zadanego pytania mowa jest o nagrodzie dla wybranych pracowników w postaci tzw. "restrickted stock units" (RSU).

Wnioskodawca uzupełnił pismem braki formalne wniosku w ustawowym terminie (data nadania 10 czerwca 2014 r., data wpływu 13 czerwca 2014 r.).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym stanie faktycznym, Spółka była zobowiązana do uwzględnienia przychodu z tytułu otrzymania nagrody przez pracowników w formie nieodpłatnego nabycia akcji G. USA w przychodzie z tytułu stosunku pracy i w konsekwencji do odprowadzania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od tej części wynagrodzenia.

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka nie była zobowiązana do odprowadzenia zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od tej części dochodu pracownika, reprezentującej wartość nabytych akcji G. USA. Przychód ten bowiem, nie jest przychodem ze stosunku pracy. W ocenie Spółki należy się w tym miejscu odwołać do przepisów art. 10 ust. 1, art. 11 ust. 1 i art. 12 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity z dnia 17 stycznia 2012 r. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm., dalej: "u.p.d.o.f.").

Zgodnie z art. 10 ust. 1 u.p.d.o.f. źródłami przychodów osób fizycznych jest m.in. stosunek służbowy oraz stosunek pracy (...). Natomiast, zgodnie z art. 11 ust. 1 u.p.d.o.f., przychodami z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Na podstawie art. 11 ust. 2b tej ustawy, w przypadku świadczeń częściowo odpłatnych przychód ustala się jako różnicę pomiędzy wartością świadczenia, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika.

Z kolei w myśl art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f., za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zatem, aby powstał przychód do opodatkowania konieczne jest otrzymanie bądź postawienie do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych albo faktyczne otrzymanie świadczenia w naturze. Aby zaś powstał przychód do opodatkowania ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, powyższe pieniądze, wartości pieniężne albo faktycznie otrzymane świadczenia w naturze podatnik musi otrzymać od pracodawcy, w związku z wypełnianiem swoich obowiązków w ramach stosunku łączącego go z pracodawcą.

Spółka chciałaby w tym miejscu podkreślić, że w opisanym stanie faktycznym, pracownik otrzymuje nagrodę w postaci RSU a następnie akcji bezpośrednio od G. USA. W tym celu pracownik zawiera odrębną umowę ze spółką amerykańską (RSU agreement).

Dodatkowo, o tym, który z pracowników nabędzie prawo do nagrody decyduje wyłącznie G. USA, a więc podmiot nie będący pracodawcą uprawnionych osób. Udział Spółki sprowadza się do tego, że jest ona informowana o tym, którzy pracownicy są objęci poszczególnymi planami oraz godzi się na obciążenie kosztami uczestnictwa pracowników w takim programie motywacyjnym. Samo obciążenie Spółki powyższymi kosztami nie jest jednak, zdaniem Spółki, jednoznaczne z uzyskaniem przez jej pracowników przychodów ze stosunku pracy zawartego ze Spółką. Nie uczestnicząc w procesie przyznawania akcji Spółka nie ma wpływu na to, którzy pracownicy otrzymają akcje (pozostaje to w gestii zarządu G. USA), nie może również decydować o tym, w jakiej wysokości te akcje zostaną przyznane poszczególnym (uprawnionym) pracownikom Spółki.

Dodatkowo, zdaniem Spółki, na kwalifikację ewentualnego przychodu z tytułu otrzymania nagrody przez pracownika nie wpływa fakt istnienia związków gospodarczych, czy też kapitałowych, pomiędzy Wnioskodawcą a G. USA. Istnienie takich związków nie jest wystarczającą podstawą do uznania, że wartości lub prawa uzyskiwane od spółki zagranicznej są świadczeniami ze stosunku pracy zawartego i realizowanego ze spółką krajową.

Ponadto, Spółka chciałaby wskazać, że zgodnie z przepisami art. 771 do art. 83 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.), wynagrodzenie pracownika ze stosunku pracy uzyskiwane jest w następstwie wypełniania obowiązków zleconych przez pracodawcę. Ponadto, do samej istoty stosunku pracy należy podległość służbowa pracownika względem pracodawcy oraz inne cechy wyróżniające stosunek pracy spośród innych tytułów prawnych uzyskiwania przychodu za wykonane usługi i świadczenia. Dodatkowo, zgodnie z przepisami Kodeksu pracy, wynagrodzenie pracownika powinno wynikać z umowy o pracę oraz z regulaminu pracy. W przypadku pracowników Spółki, ani umowa o pracę ani regulamin pracy nie zawierają postanowień o możliwości nabycia akcji G. USA jako elementu wynagrodzenia za pracę.

Pracownicy z racji realizacji planu motywacyjnego w formie zaproponowanej im przez G. USA nie mogą zatem formalnie rzecz biorąc występować wobec Spółki z jakimikolwiek roszczeniami prawnymi.

W opinii Wnioskodawcy, przyznany plan motywacyjny charakteryzuje się takimi cechami jak: cywilnoprawny charakter umowy pomiędzy pracownikami a G. USA, dobrowolność w przystąpieniu do programu, brak jakichkolwiek gwarancji co do powstania i wymiaru ewentualnego przysporzenia, brak powiązania z wykonywaniem przez pracowników obowiązków wynikających ze stosunku pracy. Cechy te również nie pozwalają na zaliczenie ewentualnych przychodów z otrzymanej nagrody do przychodów ze stosunku pracy.

Na poparcie swojego stanowiska, Spółka chciałaby wskazać na tezy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego (dalej: "NSA"), który w wyroku z dnia 27 kwietnia 2011 r., sygn. akt II FSK 1665/10, stwierdził iż: "na podstawie art. 12 ust. 1 u.p.d.o. f., za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Z przytoczonego przepisu wynika jednoznacznie, że stanowi on o przychodach z określonych (w nim) stosunków prawnych, w tym - istotnego dla sprawy niniejszej - stosunku pracy. W przywołanej regulacji prawnej prawodawca nie użył sformułowań w rodzaju: "przychody związane ze stosunkiem pracy, towarzyszące stosunkowi pracy, osiągnięte przy okazji stosunku pracy" (podkreślenie Spółki). Jeżeli więc uczestnicząc w określonym stosunku pracy osoba fizyczna osiągnie przychód, pozostający w jakimś związku faktycznym z wykonywaniem pracy, ale nie stanowiący przychodu ze stosunku prawnego w postaci stosunku pracy, nie będzie to przychód, o którym mowa w art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f.".

Zdaniem NSA okoliczność, że beneficjentami tych czynności są pracownicy spółki krajowej, nie uzasadnia jeszcze twierdzenia, że uzyskanie akcji jest świadczeniem ze stosunku (prawnego) pracy, łączącego spółkę krajową z jej pracownikami. Nawet refinansowanie (ex post) przez krajową spółkę określonej części wydatków, organizowanych przez inną spółkę planów udostępniania na dogodnych zasadach akcji podmiotu zagranicznego nie świadczy też samodzielnie, że jest to wynikające ze stosunku pracy, w szczególności warunków pracy, płacy i ewentualnie innych świadczeń wymagalnych od pracodawcy, świadczenie ponoszone za uprawnionych pracowników.

W przypadku Spółki, ponoszenie kosztów programu przez Wnioskodawcę w części dotyczącej jej pracowników jest związane ze wzrostem i rozwojem całej grupy G. na świecie.

Dodatkowo, NSA w wyroku z dnia 13 marca 2013 r. o sygn. Akt II FSK 1433/11, stwierdził, że nawet w przypadku, gdy pracownik realizuje opcje na akcje spółki, która jest jednocześnie jego pracodawcą, to nie można mówić, że przychód w ten sposób osiągnięty jest automatycznie przychodem ze stosunku pracy: "Nie jest jednak tak, na co z kolei zasadnie zwrócił uwagę Sąd pierwszej instancji przyznając w tym zakresie rację Skarżącemu, iż w świetle art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f., wszystkie przychody osiągane przez osoby mające status pracowników automatycznie uważane są za przychody ze stosunku pracy, jeżeli tylko pochodzą od podmiotu będącego jednocześnie pracodawcą, albowiem przychody te muszą pochodzić właśnie z tego stosunku pracy. Musi istnieć zatem na tyle ścisły związek pomiędzy zatrudnieniem a oferowanym świadczeniem (przychodem), który uzasadnia uznanie go za pochodzące ze stosunku pracy. Należy zwrócić uwagę, iż z treści tego przepisu wynika, że stanowi on o przychodach z określonych (w nim) stosunków prawnych, w tym istotnego w niniejszej sprawie - stosunku pracy. Zatem ustawodawca nie użył w nim sformułowań w rodzaju "przychody związane ze stosunkiem pracy, towarzyszące stosunkowi pracy, osiągnięte przy okazji stosunku pracy". Jeżeli więc uczestnicząc w określonym stosunku pracy osoba fizyczna osiągnie przychód pozostający w jakimś związku faktycznym z wykonywaniem pracy, ale nie stanowiący przychodu ze stosunku prawnego w postaci stosunku pracy, nie będzie to przychód, o którym mowa w art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f.".

Analogiczne stanowiska do powyżej przedstawionych zajęły sądy w następujących, przykładowych wyrokach:

1) Wyrok NSA z dnia 27 kwietnia 2011 r., sygn. akt II FSK 2176/09: "należy wskazać, że na podstawie art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f., za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Z treść tego przepisu jednoznacznie zatem wynika, że stanowi on o przychodach z określonych (w nim) stosunków prawnych, w tym - istotnego dla sprawy niniejszej - stosunku pracy. Zatem prawodawca nie użył sformułowań w rodzaju: "przychody związane ze stosunkiem pracy, towarzyszące stosunkowi pracy, osiągnięte przy okazji stosunku pracy".

Jeżeli więc uczestnicząc w określonym stosunku pracy osoba fizyczna osiągnie przychód pozostający w jakimś związku faktycznym z wykonywaniem pracy, ale nie stanowiący przychodu ze stosunku prawnego w postaci stosunku pracy, nie będzie to przychód, o którym mowa w art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f. Ze stanu faktycznego rozpoznawanej sprawy wynika, że objęcie czy też określone nabycie akcji zagranicznej spółki kapitałowej realizowane jest przez tą spółkę, natomiast okoliczność, iż beneficjentami tych czynności są pracownicy spółki krajowej, nie uzasadnia jeszcze twierdzenia, że uzyskanie wzmiankowanych akcji jest świadczeniem ze stosunku (prawnego) pracy łączącego spółkę krajową z jej pracownikami. Ze stanu faktycznego nie wynika, że objęcie lub nabycie na preferencyjnych warunkach akcji spółki b. przez pracowników spółki "polskiej" stanowiło element warunków pracy i płacy tych pracowników, aby - na przykład - objęte było zapisami umów o pracę, zgodnych z prawem pracy regulaminów pracy, płacy lub nagradzania pracowników. Refinansowanie (ex post) przez krajową spółkę określonej części wydatków organizowanych przez inną spółkę planów udostępniania na dogodnych zasadach akcji podmiotu zagranicznego nie świadczy też samodzielnie, że jest to wynikające ze stosunku pracy, w szczególności warunków pracy, płacy i ewentualnie innych świadczeń wymagalnych od pracodawcy, świadczenie ponoszone za uprawnionych pracowników. Stan faktyczny wydanej interpretacji nie zawiera też danych mogących uzasadniać ocenę, że spółka krajowa zawarła ze spółką zagraniczną umowę mającą na celu uzyskania jej akcji, z zastrzeżeniem świadczenia na rzecz osób trzecich, to jest pracowników podmiotu krajowego, gdzie causą (ewentualnej) umowy byłby stosunek pracy łączący uprawnionych beneficjentów z zatrudniającą ich spółką. Spółka, przedstawiając stan faktyczny dochodzonej indywidualnej interpretacji prawa podatkowego, podała natomiast, że wszelkie plany i decyzje dotyczące przekazywania akcji pochodzą od pomiotu zagranicznego, podmiot krajowy nie ma nawet wpływu na wybór pracowników uczestniczących w tych przedsięwzięciach. Ze stanu faktycznego, stanowiącego podstawę i obszar wydanej, a następnie skontrolowanej przez sąd pierwszej instancji, indywidualnej interpretacji prawa podatkowego nie wynika (więc) aby możliwość a następnie objęcie lub nabycie akcji podmiotu zagranicznego wynikały ze stosunku pracy łączącego pracowników z zatrudniającą ich spółką mającą siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Związki gospodarcze czy też kapitałowe łączące spółkę krajową ze spółką zagraniczną nie są wystarczającą podstawą do uznania, że wartości lub prawa uzyskiwane od spółki zagranicznej są świadczeniami ze stosunku pracy zawartego i realizowanego ze spółką krajową."

Podobne stanowisko zajął NSA w wyroku również z 27 kwietnia 2011 r., sygn. akt II FSK 1410/10;

2) Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (dalej: "WSA") w Warszawie z dnia 8 grudnia 2010 r., sygn. akt III SA/Wa 2675/10 (utrzymany przez wyrok NSA z dnia 18 stycznia 2013 r., sygn. akt II FSK 1063/11) w którym Sąd pierwszej instancji stwierdził iż: "Pierwsze i zasadnicze pytanie, jakie postawić należało w sprawie, wg Sądu pierwszej instancji dotyczyło tego, czy ewentualnie otrzymany w przyszłości przez pracowników Spółki przychód, pochodzący z planów opcyjnych i akcyjnych realizowanych przez brytyjską spółkę, pochodzić będzie ze stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f. Przy czym należy podkreślić, że w pytaniu tym chodzi o stosunek pracy pomiędzy Skarżącą, a jej pracownikami - jakiekolwiek relacje prawne zachodzące pomiędzy spółką brytyjską, a pracownikami Skarżącej, są w sprawie nieistotne prawnie. Otóż Sąd uznał, że Spółka prawidłowo oceniła ewentualnie uzyskany przez swoich pracowników przychód jako przychód pochodzący od spółki brytyjskiej. W art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f. nie wskazano co prawda wprost i wyraźnie, że definiuje on przychód ze stosunku pracy pomiędzy pracodawcą, a pracownikiem, ale wynika to z absolutnie oczywistego, milczącego założenia, że adresat normy zawartej w tym przepisie jest świadomy faktu, iż o stosunku pracy można mówić tylko w relacji pracodawca - pracownik. Skoro w sprawie przychód pracownika pochodzić będzie z opcji i akcji przyznanych przez spółkę brytyjską, a nie Skarżącą, to tego przychodu nie dotyczy definicja art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f. Przepis ten, a w konsekwencji także art. 31 u.p.d.o.f, nie będą wobec tego kreowały żadnych obowiązków Spółki jako płatnika. Ponieważ zaś Spółka, nie będąc płatnikiem podatku dochodowego od dochodów swoich pracowników pochodzących z opisanych planów akcyjnych i opcyjnych, nie będzie też miała takich obowiązków z racji jakiegokolwiek innego przepisu, to odpowiedź na zadane we wniosku pytanie o źródło przychodu pracowników powinna być taka, że źródłem tym nie jest stosunek pracy, a w konsekwencji Spółka nie jest płatnikiem podatku dochodowego z tego tytułu."

3) Wyrok WSA z dnia 29 sierpnia 2011 r., sygn. akt III SA/WA 522/11 (utrzymany przez wyrok NSA z dnia 17 grudnia 2013 r., sygn. akt II FSK 2888/11) stwierdzający, iż: "Sytuacja, iż objęcie czy też określone nabycie akcji zagranicznej spółki kapitałowej (spółki - matki) realizowane jest przez spółkę krajową (spółkę - córkę), a beneficjentami tych czynności są pracownicy spółki krajowej, nie uzasadnia twierdzenia, że uzyskanie wzmiankowanych akcji przez pracowników spółki krajowej jest świadczeniem ze stosunku pracy łączącego tych pracowników ze spółką krajową. Refinansowanie (ex post) przez krajową spółkę określonej części wydatków organizowanych przez inną spółkę planów udostępniania na dogodnych zasadach akcji podmiotu zagranicznego nie świadczy, że jest to wynikające ze stosunku pracy świadczenie ponoszone za uprawnionych pracowników. Błędny jest zatem pogląd, że przyznanie pracownikowi akcji w ramach tak określonego programu motywacyjnego stanowić będzie przychód ze stosunku pracy. Błędne więc jest również stanowisko, że na spółce zatrudniającej tych pracowników w związku z nieodpłatny przyznaniem akcji ciążyć będzie określony w art. 31 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązek poboru zaliczek na podatek dochodowy."

Mając powyższe na uwadze, zdaniem Spółki pracownicy nie uzyskują w związku z uczestnictwem w planie motywacyjnym organizowanym przez G. USA (w formie przedstawionej w stanie faktycznym) przychodów ze stosunku pracy określonych w art. 12 u.p.d.o.f. W konsekwencji Spółka nie ma obowiązków płatnika, określonych w art. 31 tej ustawy. Dotyczy to zarówno momentu otrzymania przez pracownika informacji o możliwości nabycia takich akcji, momentu faktycznego objęcia akcji oraz ich ewentualnej dalszej sprzedaży. Pracownicy są obowiązani samodzielnie rozliczyć podatek związany z nabyciem akcji G. USA.

A zatem, w sytuacji pracowników Spółki, pobieranie podatku oraz składek ZUS przez Spółkę w 6 ratach od dnia objęcia akcji przez pracowników (tekst jedn.: począwszy od listopada 2013 r.) było nieprawidłowe. W związku z tym, Spółka powinna skorygować PIT-4R za miesiące, w których przychód został zwiększony o część przychodu z tytułu nabycia akcji, jak również powinna skorygować roczną informację PIT-11, wystawioną za 2013 r. Pracownicy natomiast powinni skorygować odpowiednio swoje zeznania roczne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Niniejsza interpretacja zawiera ocenę stanowiska Wnioskodawcy wyłącznie w zakresie obowiązków płatnika ciążących na Wnioskodawcy, w odniesieniu do zadanego pytania. Kwestia dotycząca korekty deklaracji PIT-4R oraz informacji PIT-11 za 2013 r. nie była przedmiotem zapytania Wnioskodawcy, w związku z czym tut. organ nie odniósł się do własnego stanowiska Wnioskodawcy przedstawionego w tym zakresie.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Odnośnie do powołanych przez Wnioskodawcę wyroków Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego - wskazać należy, że wyroki te dotyczą konkretnych spraw podatników osądzonych w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.