IPPB2/415-261/11-2/MG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 9 marca 2011 r. (data wpływu 21 marca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie wypełniania obowiązków płatnika podatku dochodowego z tytułu organizacji emisji i obrotu obligacjami komercyjnymi - jest prawidłowe.

W dniu 21 marca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie wypełniania obowiązków płatnika podatku dochodowego z tytułu organizacji emisji i obrotu obligacjami komercyjnymi.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej Bank), zamierza wprowadzić do swojej oferty nową usługę - organizację emisji i obrót obligacjami komercyjnymi za pośrednictwem Banku. Obligacje emitowane byłyby na podstawie ustawy o obligacjach z dnia 29 czerwca 1995 r. (Dz. U. Nr 83, poz. 420) przez upoważnione podmioty. Z emitentami obligacji Bank zamierza zawierać umowy emisyjne, na mocy których Bank będzie pełnił rolę: Agenta Emisji (przygotowanie dokumentacji emisji, materiałów informacyjnych na temat emitenta, organizacja procesu emisji, sprzedaż papierów wartościowych na rynku pierwotnym), Agenta Płatniczego (odpowiedzialność za prawidłową organizację przepływów środków pieniężnych między stronami transakcji - emitentem, obligatariuszami, inwestorami), Depozytariusza (prowadzenie ewidencji obligacji zgodnie z art. 5a ustawy o obligacjach). Nabywcami obligacji mogą być osoby fizyczne i prawne będące zarówno rezydentami, jak i nierezydentami dla celów podatkowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Przedmiotowa interpretacja indywidualna wydana została w zakresie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wniosek w zakresie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych został rozpatrzony odrębną interpretacją indywidualną.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zdaniem Banku, na mocy umowy emisyjnej zawieranej z emitentem obligacji, to na Banku, a nie na emitencie będzie ciążył obowiązek płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych oraz poboru podatku u źródła od dochodów z obligacji wypłacanych nierezydentom, przy uwzględnieniu umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od uzyskanych dochodów (przychodów) z odsetek i dyskonta od papierów wartościowych pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy. Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przychód z tytułu odsetek osiąganych przez nierezydentów podatkowych pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% uzyskanego przychodu. Powyższe przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W myśl art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jednostki, które dokonują wypłat należności z ww. tytułów są obowiązane, jako płatnicy, pobierać w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat.

Na skutek podpisanej umowy emisyjnej Bank będzie odpowiedzialny za prowadzenie ewidencji wyemitowanych papierów wartościowych, zgodnie z art. 5a ustawy o obligacjach oraz ustalenie podmiotów uprawnionych do otrzymywania świadczeń z obligacji, jak również do ich wypłaty. Emitent z kolei zobowiąże się do przekazania łącznej kwoty świadczeń z obligacji do Banku. W powyższej sytuacji to na Banku będzie ciążył obowiązek ustalenia i wypłaty należnych kwot obligatariuszom, w konsekwencji w związku z wykonywaniem tych czynności będzie on zobowiązany również do obliczenia oraz poboru podatku.

Przedstawione stanowisko jest zgodne z interpretacją Ministra Finansów sygn. akt. IPPB2/415-364/10-4/MK z dnia 12 lipca 2010 r., w której wyraźnie stwierdzono, że Bank, który na podstawie zawartej umowy przejmie obowiązek ustalenia i wypłaty wartości pożytków należnych poszczególnym obligatariuszom, a w szczególności wysokość odsetek od dłużnych papierów wartościowych, będzie zobowiązany również do obliczenia i poboru podatku. Zastrzeżono również, że wszelkie obowiązki w dziedzinie prawa podatkowego (jak np. obowiązek obliczenia, pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu) mogą wynikać wyłącznie z odpowiednich przepisów powszechnie obowiązującego prawa podatkowego i nie mogą być modyfikowane postanowieniami umownymi.

Mając powyższe na uwadze, Bank prosi o potwierdzenie swojego stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Przedmiotowa interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska Spółki w odniesieniu do przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), od uzyskanych dochodów (przychodów) z odsetek i dyskonta od papierów wartościowych pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy.

Jednocześnie w myśl ust. 2 art. 30a ww. ustawy, przepisy ust. 1 pkt 1-5 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.

Na podstawie art. 41 ust. 4 ww. ustawy, płatnicy o których mowa w ust. 1 (tj. osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej), są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a i 13 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 5.

Stosownie do treści art. 42 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby.

W terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru. Przepis art. 38 ust. 1b stosuje się odpowiednio (art. 42 ust. 1a ww. ustawy).

Przepis art. 42 ust. 2 pkt 2 ustawy precyzuje, że w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 2a, oraz urzędom skarbowym, którymi kierują naczelnicy urzędów skarbowych właściwi w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru, również gdy płatnik w roku podatkowym sporządzał i przekazywał informacje w trybie przewidzianym w ust. 4.

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka (Bank) zamierza wprowadzić do swojej oferty nową usługę, tj. organizację emisji i obrót obligacjami komercyjnymi za pośrednictwem Banku. Obligacje emitowane będą na podstawie ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o obligacjach przez upoważnione podmioty. Z emitentami obligacji Bank zamierza zawierać umowy emisyjne, na mocy których będzie pełnił rolę: Agenta Emisji (przygotowanie dokumentacji emisji, materiałów informacyjnych na temat emitenta, organizacja procesu emisji, sprzedaż papierów wartościowych na rynku pierwotnym), Agenta Płatniczego (odpowiedzialność za prawidłową organizację przepływów środków pieniężnych między stronami transakcji - emitentem, obligatariuszami, inwestorami), Depozytariusza (prowadzenie ewidencji obligacji zgodnie z art. 5a ustawy o obligacjach). Nabywcami obligacji będą osoby fizyczne, osoby prawne będące zarówno rezydentami jak i nierezydentami dla celów podatkowych.

Obligacja jest papierem wartościowym emitowanym w serii, w którym emitent stwierdza, że jest dłużnikiem właściciela obligacji (obligatariusza) i zobowiązuje się wobec niego do spełnienia określonego świadczenia - art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o obligacjach (tekst jedn. Dz. U. z 2001 r. Nr 120, poz. 1300 z późn. zm.).

Dochodem z dłużnych instrumentów finansowych, jakim jest m.in. obligacja, jest faktycznie otrzymana przez ich nabywcę, w momencie wykupu tych papierów wartościowych przez emitenta, kwota odsetek lub dyskonta. Istota tych papierów wartościowych polega bowiem na tym, że ich emitent poprzez sprzedaż uzyskuje od nabywców określoną kwotę pieniężną (pewnego rodzaju pożyczkę), którą obowiązany jest zwrócić w oznaczonym terminie oraz zapłacić określoną kwotę lub procent za korzystanie z pieniędzy nabywcy obligacji.

Odnosząc wskazane powyżej regulacje prawne do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, iż na mocy umowy emisyjnej, jaką Bank zamierza podpisać z emitentami obligacji, na Banku jako Agencie Emisji (zobligowanym do przygotowania dokumentacji emisji, materiałów informacyjnych na temat emitenta, organizacji procesu emisji, sprzedaży papierów wartościowych na rynku pierwotnym) i Agencie Płatniczym (odpowiedzialnym za prawidłową organizację przepływów środków pieniężnych między stronami transakcji - emitentem, obligatariuszami, inwestorami) będą ciążyły obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych.

Bank będzie bowiem pośredniczył w obrocie papierami wartościowymi, dokonując wypłaty należności na rzecz obligatariuszy będących osobami fizycznymi, a zatem będzie zobowiązany do obliczenia oraz poboru podatku na rzecz osób fizycznych będących rezydentami oraz obliczenia i poboru podatku u źródła od dochodów z obligacji wypłacanych nierezydentom, z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Reasumując, w związku z umową emisyjną, jaką Bank zamierza podpisać z emitentami obligacji komercyjnych:

* w stosunku do dochodów uzyskiwanych przez osoby fizyczne nie prowadzące działalności gospodarczej na Banku będą ciążyły obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych,

* Bank będzie zobowiązany do pobrania podatku u źródła od dochodów uzyskiwanych z obligacji przez osoby fizyczne będące nierezydentami, z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Końcowo - odnosząc się do powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji organu podatkowego wskazać należy, iż orzeczenie to dotyczy tylko konkretnej, indywidualnej sprawy podatnika i w tej sprawie rozstrzygnięcie w niej zawarte jest wiążące. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, iż nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.