IPPB2/415-257/10-2/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Państwa przedstawione we wniosku z dnia 22 marca 2010 r. (data wpływu 29 marca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia z podatku dochodowego świadczeń finansowanych z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych - jest nieprawidłowe.

W dniu 29 marca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia z podatku dochodowego świadczeń finansowanych z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Urząd Gminy w zakresie prowadzonej działalności Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych w dniu 4 marca 2010 r. zawarł z Gminnym Ośrodkiem Pomocy Społecznej umowę o prowadzenie wspólnej działalności socjalnej na podstawie przepisów ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych. Z umowy wynika, że będzie prowadził tę działalność zgodnie z regulaminem ZFŚS Urzędu Gminy, będzie przyjmował odpisy za pracowników GOPS na własny rachunek bankowy ZFŚS i przyznawał świadczenia pracownikom GOPS zgodnie z regulaminem. Najczęściej wypłacane świadczenia dotyczyć będą dopłat do wypoczynku zorganizowanego we własnym zakresie "wczasy pod gruszą", pomocy finansowej świątecznej, paczek świątecznych dla dzieci lub ich ekwiwalentów pieniężnych w ramach działalności o charakterze socjalnym.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy:

Wnioskodawca uważa, że nie należy stosować zwolnienia przedmiotowego według art. 21 ust. 1 pkt 67 na wypłacane w przyszłości pracownikom GOPS świadczenia ze wspólnie funkcjonującego z Urzędem Gminy ZFŚS ponieważ przepis ten ogranicza zastosowanie zwolnienia do pracowników a nie wszystkich osób należących i korzystających ze świadczeń z ZFŚS, które są pracownikami innej instytucji. Płatnikiem z ZFŚS jest Urząd Gminy. Natomiast z artykułu 21 ust. 1 pkt 26 i 78, gdzie tego ograniczenia nie ma Wnioskodawca będzie stosować zwolnienie w przypadku wystąpienia zdarzenia losowego u pracowników GOPS do wysokości 2280 zł w ciągu roku oraz w przypadku wypoczynku zorganizowanego dzieci pracowników GOPS do lat 18 bez ograniczeń kwotowych. Wszystkie świadczenia podlegające opodatkowaniu ujmowane Będą przez Wnioskodawcę w informacjach PIT-8C za dany rok, które przekazane zostaną pracownikom GOPS do dalszego zastosowania przy rozliczeniach w zeznaniach rocznych poszczególnych podatników.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje:

Zasady tworzenia przez pracodawców zakładowego funduszu świadczeń socjalnych oraz zasady gospodarowania środkami tego funduszu określa ustawa z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (tekst jedn. Dz. U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335 z późn. zm.). Zgodnie z art. 9 ust. 1 ww. ustawy pracodawcy mogą prowadzić wspólną działalność socjalną na warunkach określonych w umowie, która zgodnie z ust. 3 tego przepisu określa w szczególności przedmiot wspólnej działalności, zasady jej prowadzenia, sposób rozliczeń oraz tryb wypowiedzenia i rozwiązania umowy. Umowa może także określać warunki odstąpienia od jej stosowania oraz odpowiedzialność stron z tego tytułu. Środki funduszu winny być gromadzone na odrębnym rachunku bankowym, co wynika z art. 12 cytowanej ustawy. Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych ustawa określa zasady tworzenia przez pracodawców zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, zwanego dalej "Funduszem", i zasady gospodarowania środkami tego Funduszu, przeznaczonego na finansowanie działalności socjalnej organizowanej na rzecz osób uprawnionych do korzystania z Funduszu, na dofinansowanie zakładowych obiektów socjalnych oraz na tworzenie zakładowych żłobków, przedszkoli oraz innych form wychowania przedszkolnego. W myśl natomiast art. 2 pkt 5 tej ustawy - osoby uprawnione do korzystania z Funduszu to pracownicy i ich rodziny, emeryci i renciści - byli pracownicy i ich rodziny oraz inne osoby, którym pracodawca przyznał, w regulaminie, o którym mowa w art. 8 ust. 2, prawo korzystania ze świadczeń socjalnych finansowanych z Funduszu. Jak zatem wynika z treści powyższych przepisów prawa, środki zgromadzone na zakładowym funduszu świadczeń socjalnych przeznaczone są na świadczenia dla obecnych i byłych pracowników i ich rodzin (emerytów i rencistów) oraz innych osób, którym pracodawca przyznał, w regulaminie, o którym mowa w art. 8 ust. 2, prawo korzystania ze świadczeń socjalnych finansowanych z Funduszu. Zatem w efekcie podmiotem dokonującym wypłaty świadczeń dla pracowników GOPS (wypłacającym) nie jest Wnioskodawca lecz GOPS.

Zgodnie z art. 3 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) pracodawcą jest jednostka organizacyjna, choćby nie posiadała osobowości prawnej, a także osoba fizyczna, jeżeli zatrudniają one pracowników. Pojęcie płatnika zdefiniowane zostało w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.). W świetle jego treści płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu. GOPS, zgodnie z treścią art. 8 Ordynacji podatkowej w powiązaniu z przepisami ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), jest płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych. W myśl bowiem art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej. W konsekwencji, na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - w przedmiotowej sprawie - płatnikiem podatku dochodowego z tytułu świadczeń otrzymywanych z funduszu świadczeń socjalnych przez pracowników GOPS - gdzie świadczenia kwalifikowane są odpowiednio do przychodów ze stosunku pracy lub przychodów z innych źródeł jest GOPS, a nie Wnioskodawca. Zatem to nie Wnioskodawca, lecz GOPS zobligowany jest do wykonywania obowiązków płatnika w związku ze świadczeniami finansowanymi z własnego funduszu świadczeń socjalnych, gdyż to on dokonuje wypłaty tych świadczeń; Wnioskodawca jedynie na podstawie umowy cywilnoprawnej zajmuje się obsługą tego funduszu. Podkreślić jednak należy, iż na podstawie umowy cywilnoprawnej nie jest możliwym scedowanie obowiązków płatnika na inny podmiot.

Wobec powyższego uznać należy, że Urząd Gminy, z którym GOPS podpisał umowę o prowadzenie wspólnej działalności socjalnej, nie jest zakładem pracy dla pracowników GOPS, a zatem nie jest właściwym podmiotem (w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) do sporządzenia informacji i deklaracji podatkowych od wypłat świadczeń z prowadzonej wspólnej działalności socjalnej. Obowiązek poboru zaliczek oraz sporządzenie informacji i deklaracji podatkowych w stosunku do pracowników GOPS ciąży na zakładzie pracy, z którym łączy pracownika stosunek pracy. W tym stanie rzeczy bezpodstawną jest ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pozostałych zagadnień, bowiem zagadnienia te dotyczą GOPS a nie Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja Nr 10, 09-402 Płock.