IPPB2/415-232/14-2/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 19 marca 2014 r. (data wpływu 24 marca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania przychodu z tytułu przekazania oszczędzającemu na I. pożytków z papierów wartościowych zgromadzonych na tych rachunkach - jest prawidłowe.

W dniu 24 marca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania przychodu z tytułu przekazania oszczędzającemu na I. pożytków z papierów wartościowych zgromadzonych na tych rachunkach.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

D. S.A. - dalej D., prowadzi jako jedna z instytucji, wymienionych w ustawie z 20 kwietnia 2004 r. o indywidualnych kontach emerytalnych oraz indywidualnych kontach zabezpieczenia emerytalnego (Dz. U. Nr 116, poz. 1205 z późn. zm.) i zgodnie z jej przepisami, indywidualne konta emerytalne - K. oraz indywidualne konta zabezpieczenia emerytalnego - I. D. w imieniu swoich klientów inwestuje środki znajdujące się na K. lub I. m.in. w akcje lub obligacje.

Z tytułu inwestowania środków zgromadzonych na K. i I. na konto K. i I. wpływają środki m.in. z tytułu zbycia akcji, dywidend, odsetek i dyskonta z obligacji (pożytki z papierów wartościowych).

W związku z powyższym stanem faktycznym D. wystąpił w dniu 29 kwietnia 2013 r. z wnioskiem o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej zadając następujące pytanie:

Czy przekazanie na I. pożytków z papierów wartościowych zgromadzonych na tych rachunkach, w postaci dywidend z akcji i odsetek oraz dyskonta od obligacji oraz inwestowanie środków znajdujących się na I. w papiery wartościowe, stanowi czynności zwolnione z podatku dochodowego od osób fizycznych.

W odpowiedzi na złożony wniosek D. w dniu 5 lipca 2013 r. otrzymał interpretację indywidualną znak IPPB2/415-330/13-2/MK, w której organ podatkowy uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe i stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpił od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Tym samym organ w wydanej interpretacji podatkowej potwierdził, iż;

* przekazanie na I. pożytków z papierów wartościowych zgromadzonych na tych rachunkach w postaci dywidend z akcji i odsetek z obligacji oraz inwestowanie środków znajdujących się na I. w papiery wartościowe, nie stanowi czynności zwolnionych z podatku dochodowego od osób fizycznych,

* inwestowanie środków znajdujących się I. np, w papiery wartościowe również nie korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych, ponieważ ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewiduje regulacji w tym zakresie (zwolnienia z opodatkowania dochodów uzyskanych w związku z gromadzeniem środków na I. przez oszczędzającego). Podatnicy są więc zobligowani do zapłaty podatku, o którym mowa w art. 30b ust. 1 ustawy PIT.

* D. jako instytucja finansowa prowadząc I. i dokonując wpłat na to konto I. dywidend z akcji lub odsetek/dyskonta od obligacji posiadanych przez osoby oszczędzające, jest zobligowany jako płatnik pobrać 19% podatek dochodowy, o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 2 (z odsetek i dyskonta od papierów wartościowych) i pkt 4 (z dywidend i innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych) ustawy PIT.

W związku z takim brzmieniem otrzymanej interpretacji podatkowej D. w prowadzonej przez siebie działalności stosował wykładnię przepisów prawa podatkowego potwierdzoną ww. interpretacją indywidualną.

Podejście to jednak spotkało się ze sprzeciwem ze strony klientów D. czego skutkiem są otrzymywane reklamacje, w których osoby fizyczne będące posiadaczami rachunków inwestycyjnych prowadzonych w formie I. powołując się na własne interpretacje indywidualne wskazywały na brak opodatkowania środków gromadzonych na indywidualnych kontach zabezpieczenia emerytalnego (I.) i tym samym na brak obowiązku D. jako płatnik do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego, o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 2 (z odsetek i dyskonta od papierów wartościowych) i pkt 4 (z dywidend i innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych) ustawy PIT.

W związku z powyższym zaistniała sytuacja uzasadnia konieczność ponownego wystąpienia z wnioskiem o interpretację podatkową dotyczącą tego samego stanu faktycznego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy dochód uzyskany w związku z gromadzeniem środków na I. podlega opodatkowaniu zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych w momencie przyrostu wartości środków na koncie I. (czy i i jeszcze przed wypłatą środków na rzecz posiadacza rachunku I.).

Zdaniem Wnioskodawcy, dochód uzyskany w związku z gromadzeniem środków na I. nie podlega opodatkowaniu zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych w momencie przyrostu wartości środków na koncie I. (czyli jeszcze przed wypłatą środków na rzecz posiadacza rachunku I.). Opodatkowanie to wystąpi na podstawie art. 20 ust. 1 ustawy o PIT dopiero w momencie dokonywania wypłat na rzecz posiadacza takiego konta z tytułu zwrotu kwot z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z takiego konta.

Na wstępie należy wskazać, że zgodnie ze stanowiskiem prezentowanym w judykaturze w zakresie postępowania o wydanie interpretacji nie ma zastosowania zasada rzeczy osądzonej, tym samym nie wyklucza to wystąpienia podatnika z ponownym wnioskiem o wydanie interpretacji podatkowej dla tego samego stanu faktycznego. Wskazuje na to chociażby wyrok Naczelny Sąd Administracyjnego {sygnatura akt: II FSK 1250/10), w którym NSA wyjaśnił, że w sprawach dotyczących interpretacji nie ma zastosowania zasada res iudicata (tzw. powaga rzeczy osądzonej, zakazująca orzekania dwa razy w tej samej sprawie). Zawsze, gdy jest wydana interpretacja - zwłaszcza niekorzystna dla podatnika - obowiązkiem organu podatkowego jest udzielenie odpowiedzi na kolejny wniosek. Nawet jeśli wniosek dotyczył tego samego. Jak podkreślił sędzia NSA Bogdan Lubiński, nie ma też znaczenia, czy interpretacja została wydana przed czy po 1 lipca 2007 r. Wyrok jest prawomocny.

W tej więc sytuacji wystąpienie D. o wydanie kolejnej interpretacji podatkowej w zakresie sposobu opodatkowania dochodów generowanych w ramach funkcjonowania kont I. winno zostać raz jeszcze rozpatrzone na zasadach ogólnych dotyczących wydawania indywidualnych interpretacji podatkowych.

Przechodząc do meritum sprawy: D. po zapoznaniu się ze stanowiskami prezentowanymi przez jego klientów, w tym z otrzymywanymi przez nich interpretacjami podatkowymi oraz po dokonaniu ponownej analizy sprawy i przepisów prawa stoi na stanowisku, iż w momencie przekazanie na I. pożytków z papierów wartościowych zgromadzonych na tych rachunkach w postaci dywidend z akcji i odsetek z obligacji oraz dochodów z inwestowania środków znajdujących się na I. w papiery wartościowe, dla posiadaczy tych rachunków (I.) nie powstaje przychód (dochód) do opodatkowania, a tym samym brak jest również obowiązku D. jako płatnika do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od tego rodzaju dochodów.

Zwolnione z podatku dochodowego, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 58a ustawy PIT, są dochody z tytułu oszczędzania na indywidualnym koncie emerytalnym - K., w rozumieniu przepisów o indywidualnych kontach emerytalnych, uzyskane w związku z:

* gromadzeniem i wypłatą środków przez oszczędzającego,

* wypłatą środków dokonaną na rzecz osób uprawnionych do tych środków po śmierci oszczędzającego,

* wypłatą transferową.

Gromadzenie oszczędności na indywidualnym koncie zabezpieczenia emerytalnego (I.), nie korzysta co prawda ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 58a ustawy o PIT, jednakże wiąże się z ulgą podatkową w postaci możliwości odliczenia od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, kwot wpłat na indywidualne konto zabezpieczenia emerytalnego, dokonanych przez oszczędzającego - podatnika w roku podatkowym, do wysokości określonej w przepisach o indywidualnych kontach zabezpieczenia emerytalnego (art. 26 ust. 1 pkt 2b ustawy PIT).

Opodatkowanie środków zgromadzonych na I. następuje natomiast w momencie dokonywania wypłat lub zwrotu całości środków zgromadzonych na I. Wartość środków otrzymywana wówczas przez posiadacza konta I. stanowi przychód podatkowy, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy PIT. Przepis ten definiując przychody z innych źródeł, zalicza do nich m.in. właśnie kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego.

Należy również pamiętać, że zgodnie z art. 34a ust. 1 ustawy o z dnia 20 kwietnia 2004 r. o indywidualnych kontach emerytalnych oraz indywidualnych kontach zabezpieczenia emerytalnego (Dz. U. z 2004 r. Nr 116, poz. 1205 z późn. zm.), wypłata środków zgromadzonych na I. następuje wyłącznie:

Tym samym z przepisów tych wynika, że osoba fizyczna będąca posiadaczem konta I. poza ww. enumeratywnie wymienionymi przypadkami nie może w żaden inny sposób dokonać wycofania środków zgromadzonych na tym rachunku, nie ma zatem możliwości nimi dysponowania w inny sposób niż ten, który literalnie wynika z ustawy regulującej zasady funkcjonowania kont I.

Z tych też względów ustawodawca przewidział w ww. art. 20 ust. 1 powstanie obowiązku podatkowego z tytułu środków zgromadzonych na I. dopiero właśnie na moment dokonywania wypłat lub zwrotów z tego konta.

W tym miejscu należy również wskazać, że zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o PIT wskazano, iż przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6,9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Ponieważ, jak wskazano powyżej w momencie przyrostu wartość środków na koncie I., środki te nie są otrzymane ani postawione do dyspozycji podatnika, nie może on bowiem nimi w sposób dowolny dysponować, zatem nie można również mówić o powstaniu przychodu podatkowego z tego tytułu.

W opinii D. nie można nawet mówić o przychodzie należnym podatnikowi powstałym w przypadku przyrostu wartości środków na koncie I. z tytułu zbycia akcji nabytych uprzednio w ramach funkcjonowania tego konta. Wpłata dochodu zrealizowanego z tytułu zbycia papierów wartościowych, w inwestowanie których jest możliwe w ramach prowadzonego konta I., nie stanowi bowiem jeszcze kwoty należnej posiadaczowi konta I., ta powstanie dopiero w momencie dokonywany wypłat na podstawię art. 34a ww. ustawy o indywidualnych kontach emerytalnych oraz indywidualnych kontach zabezpieczenia emerytalnego.

Konkludując, stwierdzić należy że zgodnie z obowiązującymi przepisami ustawy o podatku PIT, zwiększenie stanu konta oszczędzającego w wyniku inwestowania środków zgromadzonych na I. nie stanowi przychodu do opodatkowania w okresie ich gromadzenia.

Należy podkreślić, że zgodnie z naszą wiedzą stanowisko powyższe zostało potwierdzone w piśmie Ministerstwa Finansów sygnowanym przez p. Podsekretarza z dnia 18 maja 2012 r. skierowanym do Prezesa Zarządu, którego kopię załączamy do niniejszego wniosku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl z art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6,9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 9 tego przepisu: inne źródła.

W myśl natomiast art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Przychody z innych źródeł podatnik opodatkowuje sam na tzw. zasadach ogólnych według skali podatkowej zawartej w art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i wykazuje je w zeznaniu rocznym za rok podatkowy, w którym zostały uzyskane.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego Wnioskodawca jest instytucją prowadzącą indywidualne konta emerytalne - K. oraz indywidualne konta zabezpieczenia emerytalnego - I. W imieniu swoich klientów Wnioskodawca inwestuje środki znajdujące się na K. lub I. m.in. w akcje lub obligacje. Z tytułu inwestowania środków zgromadzonych na K. i I. na konto K. i I. wpływają środki m.in. z tytułu zbycia akcji, dywidend, odsetek i dyskonta z obligacji (pożytki z papierów wartościowych).

W związku z zaistniałą sytuacją powstała wątpliwość czy dochód uzyskany w związku z inwestowaniem środków zgromadzonych na I. podlega opodatkowaniu zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych w momencie przyrostu wartości środków na koncie I.

Indywidualne konta zabezpieczenia emerytalnego (I.) funkcjonują w oparciu o przepisy ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o indywidualnych kontach emerytalnych oraz indywidualnych kontach zabezpieczenia emerytalnego (Dz. U. Nr 116, poz. 1205 z późn. zm).

Ustawa ta przewiduje, że wypłata, środków z I. czyli postawienie ich do dyspozycji oszczędzającemu (lub w przypadku jego śmierci osobie uprawnionej) następuje według zasad określonych w art. 34a ust. 1 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o indywidualnych kontach emerytalnych (Dz. U. Nr 116, poz. 1205, z późn. zm.), w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 25 marca 2011 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem systemu ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 75, poz. 398), który stanowi, że wypłata środków zgromadzonych na I. następuje wyłącznie:

* na wniosek oszczędzającego, po osiągnięciu przez niego wieku 65 lat oraz pod warunkiem dokonywania wpłat na I. co najmniej w 5 latach kalendarzowych;

* w przypadku śmierci oszczędzającego - na wniosek osoby uprawnionej.

W ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca w przypadku I. zastosował preferencję podatkową polegającą na odliczaniu od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych wpłat na to konto (art. 26 ust. 1 pkt 2b ww. ustawy). Wpłaty na konto I. można zatem odpisać od podstawy opodatkowania, ujmując je w rozliczeniu rocznym (PIT).

Z powyższych uregulowań prawnych wynika, że z konta I. nie można w trakcie oszczędzania wycofywać części zgromadzonych środków. Z I. możliwe jest tylko dokonanie zwrotu wszystkich środków zgromadzonych na tym koncie, który to zwrot, jak zostało wskazane powyżej, podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowy od osób fizycznych według skali podatkowej.

Przy wypłacie lub zwrocie środków z I. należy zapłacić podatek dochodowy od osób fizycznych od całości wypłaconych czy zwróconych środków.

Przychodem do opodatkowania będą zatem otrzymane lub postawione do dyspozycji oszczędzającego na I. środki zgromadzone na I., które mogą pochodzić z:

* wpłat na I.

* wypłat transferowych na konto I. oszczędzającego.

* inwestycji środków zgromadzonych na I. dokonanych przez instytucje finansowe prowadzące te konta.

Z powyższego wynika, że w tym przypadku opodatkowaniu podlegać będą zazwyczaj kwoty wyższe (o ewentualnie wypracowane zyski) niż te, które stanowiły podstawę odliczeń ulgi.

W związku z powyższym inwestycja środków zgromadzonych na I. dokonana przez instytucję finansową prowadzącą te konta, np. w akcje czy obligacje skutkująca zwiększeniem stanu konta oszczędzającego nie podlega opodatkowaniu zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych w momencie przyrostu wartości środków na koncie I.

Zatem od uzyskanego dochodu z tytułu zwiększenie stanu konta oszczędzających z tytułu zbycia akcji, odsetek/dyskonta od obligacji oraz dywidend i innych przychodów z udziału w zyskach osób prawnych będących wynikiem inwestowania przez Wnioskodawcę środków zgromadzonych na I., Wnioskodawca nie jest zobowiązany do poboru 19% zryczałtowanego podatku dochodowego. Ustawodawca przyjął mechanizm, że opodatkowaniu będzie podlegał zwrot całkowity z I. jak również wypłata z tego konta po zakończeniu okresu oszczędzania oraz wypłata środków zgromadzonych przez oszczędzającego na I. na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego. Zwroty oraz wypłaty te stanowić będą przychody, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. z innych źródeł opodatkowane według skali podatkowej obowiązującej danego podatnika od całości zgromadzonych środków.

Odnosząc się do powołanej we wniosku interpretacji indywidualnej z dnia 5 lipca 2013 r. Nr IPPB2/415-330/13-2/MK, w której organ podatkowy potwierdził prezentowane stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe organ podatkowy informuje, że w stosunku do wyżej powołanej interpretacji indywidualnej zostały podjęte działania w trybie ww. art. 14e ustawy - Ordynacja podatkowa, który stanowi, że Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości.

W kwestii dotyczącej ponownego złożenia Wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej w tożsamym stanie faktycznym, zauważyć należy, że stosownie do art. 14b § 5 Ordynacji podatkowej nie wydaje się interpretacji indywidualnej w zakresie tych elementów stanu faktycznego, które w dniu złożenia wniosku o interpretację są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej albo gdy w tym zakresie sprawa została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA nie stanowi żadnego z wymienionych enumeratywnie w ww. art. 14b § 5 Ordynacji aktów administracyjnych, których wystąpienie obliguje do odstąpienia od wydania interpretacji. Interpretacja indywidualna stanowi jedynie informację zawierającą stanowisko organu podatkowego w kwestii stosowania prawa. Wnioskodawca otrzymuje wyłącznie informację o poglądzie organu w danej sprawie, która umożliwia mu suwerenne podjęcie określonych działań na gruncie prawa podatkowego. W ramach interpretacji organ podatkowy dokonuje oceny stanowiska przedstawionego przez wnioskodawcę wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Podjęte przez niego "ocena" nie ma jednakże charakteru władczego czy też rozstrzygającego, gdyż nie zmierza do wywołania bezpośrednich skutków prawnych.

Ponadto interpretacje przepisów prawa podatkowego mają na celu zapewnienie podatnikom pomocy w procesie stosowania prawa poprzez wyjaśnienie znaczenia przepisów prawa podatkowego oraz wskazanie sposobu i zakresu ich stosowania, co sprzyja stabilizacji prowadzenia działalności gospodarczej oraz budowaniu zaufania obywateli wobec organów państwa, w szczególności w zakresie podatków rozliczanych metodą samoobliczania. Tak pojmowana funkcja wspomagająca interpretacji skłania do konkluzji, że zainteresowany podmiot może wielokrotnie zwracać się z wnioskiem o jej wydanie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.