IPPB2/415-230/10-4/AS - Możliwość zwolnienia od opodatkowania ekwiwalentu wypłacanego pracownikom za korzystanie z Internetu przy użyciu ich własnego sprzętu komputerowego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 4 stycznia 2010 r. (data wpływu 11 stycznia 2010 r.) uzupełnione pismem z dnia 25 lutego 2010 r. (data wpływu 1 marca 2010 r.) na wezwanie Nr IPPB4/415-17/10-2/MP z dnia 18 lutego 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia od opodatkowania ekwiwalentu wypłacanego pracownikom za korzystanie z Internetu przy użyciu ich własnego sprzętu komputerowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 11 stycznia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia od opodatkowania ekwiwalentu wypłacanego pracownikom za korzystanie z internetu przy użyciu ich własnego sprzętu komputerowego.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 18 lutego 2010 r. na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia tego wniosku w zakresie wyjaśnienia, czy wnioskodawca występuje w charakterze płatnika oraz czy kwota opłaty z dnia 28 sierpnia 2009 r. dotyczy niniejszego wniosku, w terminie 7 dni pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wniosek uzupełniono w terminie, tj. pismem z dnia 25 lutego 2010 r. (data wpływu 1 marca 2010 r., data nadania w placówce pocztowej 25 lutego 2010 r.)

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka zatrudnia na umowę o pracę przedstawicieli medycznych, którzy działają w rożnych rejonach Polski. Spółka ma swoją siedzibę w W., tam też znajduje się jedyne biuro Spółki. Przedstawiciele medyczni zobowiązani są do przesyłania drogą elektroniczną dziennych raportów z wykonanych zadań, ewidencję przebiegu pojazdu, planów dziennych i planów tygodniowych, rozliczenia wydatków służbowych. Wszelka korespondencja z siedzibą Spółki odbywa się drogą elektroniczną. Pracownicy są zobowiązani do posiadania stałego łącza internetowego. Faktury za użytkowanie Internetu wystawiane są na pracowników, a Spółka zwraca część poniesionych kosztów, z zastrzeżeniem, że nie będą one uwzględnione w rozliczeniu rocznym danego pracownika.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy otrzymany ekwiwalent stanowi dla pracownika przychód w rozumieniu art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Łącze internetowe jest nieodzownym narzędziem pracy każdego przedstawiciela, zatem nie można otrzymanego ekwiwalentu uznać jako przychód ze stosunku pracy.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłami przychodów są: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Użyty powyżej zwrot "w szczególności" oznacza, że wymienione kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym. Dochodem ze stosunku pracy jest też wypłata ekwiwalentu za używanie stałego łącza internetowego.

Z opisu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż Spółka zatrudnia na umowę o pracę przedstawicieli medycznych, którzy działają w rożnych rejonach Polski. Przedstawiciele medyczni zobowiązani są do przesyłania drogą elektroniczną dziennych raportów z wykonanych zadań, ewidencję przebiegu pojazdu, planów dziennych i planów tygodniowych, rozliczenia wydatków służbowych. Wszelka korespondencja z siedzibą Spółki odbywa się drogą elektroniczną. Pracownicy są zobowiązani do posiadania stałego łącza internetowego. Spółka zwraca część poniesionych kosztów.

Mając na uwadze przytoczone powyżej przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy uznać, iż refundacja pracownikowi kosztów abonamentu za posiadane łącze internetowe stanowi przychód w rozumieniu ustawy.

Jednocześnie art. 21 ust. 1 pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż wolne od podatku dochodowego są ekwiwalenty pieniężne za używanie przez pracowników przy wykonywaniu pracy narzędzia, materiały lub sprzęt, stanowiące ich własność.

Zwolnienie wynikające z tego przepisu ma zastosowanie po spełnieniu łącznie kilku warunków:

Po spełnieniu powyższych warunków kwota wypłaconego ekwiwalentu korzysta ze zwolnienia od podatku.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż pracownicy korzystają ze stałego łącza internetowego. Umowa o korzystaniu ze stałego łącza internetowego charakteryzuje się tym, iż użytkownik łącza ponosi stałą opłatę za korzystanie z niego, bez względu na fakt, ile czasu trwa połączenie w danym okresie i jaka ilość danych została odebrana lub przesłana.

Oznacza to, że pracownik firmy za korzystanie z łącza stałego zapłaci tyle samo, bez względu na to, czy będzie wykorzystywał łącze dla potrzeb zakładu pracy, do potrzeb prywatnych, czy też nie będzie korzystał ze stałego łącza w ogóle. Pracownik nie ponosi zatem wydatku na rzecz pracodawcy. Jednocześnie, po stronie pracodawcy nie powstaje obowiązek zwrotu powyższych wydatków.

Ekwiwalent pieniężny, który płatnik zamierza wypłacać pracownikom za korzystanie z internetu do celów służbowych nie może być utożsamiany z ujętymi w art. 21 ust. 1 pkt 13 powołanej ustawy podatkowej, rzeczami, materiałami czy sprzętem, których wykorzystanie na potrzeby pracodawcy rodzi podstawę do wypłaty ekwiwalentu. Opłata za stałe łącze internetowe jest bowiem abonamentem, zapłatą za usługę dostępu do internetu. Pracownik korzysta z prawa, jakie nabył, opłacając abonament. Zatem wypłacone kwoty stanowią przychody ze stosunku pracy poszczególnych pracowników, podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych razem z innymi składnikami wynagrodzenia za pracę.

Reasumując, otrzymany ekwiwalent przez pracownika, tj. refundacja części kosztów za używanie łącza internetowego stanowi przychód ze stosunku pracy pracownika, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, łącznie z innymi składnikami wynagrodzenia za pracę.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja Nr 10, 09-402 Płock.