IPPB2/415-186/09-2/MG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 12 marca 2009 r. (data wpływu 13 marca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania z tytułu jednoczesnego odkupienia jednostek uczestnictwa co najmniej dwóch subfunduszy będących częścią funduszu inwestycyjnego otwartego - jest prawidłowe.

W dniu 13 marca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania z tytułu jednoczesnego odkupienia jednostek uczestnictwa co najmniej dwóch subfunduszy będących częścią funduszu inwestycyjnego otwartego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Uczestnik Funduszu Inwestycyjnego, będącego Funduszem z wydzielonymi Subfunduszami i działającego na podstawie art. 159 i nast. ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz. U. Nr 146, poz. 1546 z późn. zm.; dalej "UOFI"), posiada jednostki uczestnictwa dwóch Subfunduszy działających w ramach tego Funduszu.

Zgodnie z UOFI Fundusz Inwestycyjny posiada osobowość prawną, nie posiadają jej natomiast Subfundusze.

Ponadto:

* Fundusz zbywa jednostki uczestnictwa jednej kategorii,

* Jednostka Uczestnictwa stanowi prawo majątkowe uczestnika Funduszu określone w statucie i UOFI,

* Jednostki Uczestnictwa Funduszu, związane z poszczególnymi Subfunduszami reprezentują jednakowe prawa majątkowe.

Jednostki uczestnictwa dokumentują udział Uczestnika w wybranym Subfunduszu, dają więc prawo do udziału w aktywach netto Funduszu i aktywach netto wskazanego (wybranego) Subfunduszu.

Uczestnik składa tego samego dnia dyspozycję odkupienia Jednostek Uczestnictwa obu Subfunduszy. Różnica między środkami wpłaconymi na pierwszy Subfundusz ("Subfundusz A"), a wartością posiadanych przez Uczestnika Jednostek Uczestnictwa jest dodatnia (Uczestnik zanotował zysk), analogiczna różnica dla drugiego z Subfunduszy (Subfundusz B") jest ujemna (Uczestnik poniósł stratę). W przypadku zsumowania obydwu różnic (dla Subfunduszy A i B) wynik również jest ujemny, a więc inwestycja w Fundusz w ujęciu całościowym przyniosła Uczestnikowi stratę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku jednoczesnego (na podstawie zleceń składanych przez uczestnika będącego osobą fizyczną nie prowadzącą działalności gospodarczej) odkupienia jednostek uczestnictwa co najmniej dwóch Subfunduszy, będących częścią funduszu inwestycyjnego otwartego działającego jako fundusz z wydzielonymi Subfunduszami, prawidłowe jest dla celów ustalenia podstawy opodatkowania w podatku dochodowym od osób fizycznych przyjęcie, że dochodem jest różnica pomiędzy przychodem otrzymanym przez uczestnika z tytułu odkupienia jednostek uczestnictwa Funduszu w poszczególnych Subfunduszach (A i B) przed potrąceniem podatku (całości umarzanych jednostek uczestnictwa na podstawie danego zlecenia), a kosztami będącymi sumą wydatków poniesionych przez uczestnika na nabycie odkupywanych jednostek uczestnictwa w tych Subfunduszach (całości umarzanych jednostek uczestnictwa na podstawie danego zlecenia) uwzględniając fakt nabywania jednostek uczestnictwa w różnych datach i po różnym koszcie/cenie.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Stosownie do art. 5a pkt 14 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej "u.p.d.o.f."), przez fundusze kapitałowe rozumie się fundusze inwestycyjne oraz fundusze zagraniczne, o których mowa w przepisach o funduszach inwestycyjnych, oraz ubezpieczeniowe fundusze kapitałowe działające na podstawie przepisów ustawy o działalności ubezpieczeniowej, z wyjątkiem funduszy emerytalnych, o których mowa w przepisach o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych.

Fundusz inwestycyjny, którego dotyczy niniejsze zapytanie jest funduszem z wydzielonymi subfunduszami (art. 159 § 1 UOFI), który może przynosić uczestnikom określone przychody.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a) - c). Jednocześnie za przychody z kapitałów pieniężnych - stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - uważa się przychody z tytułu udziału w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 1c. Przepis art. 17 ust. 1c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że nie ustala się przychodu z tytułu umorzenia jednostek uczestnictwa subfunduszu funduszu inwestycyjnego z wydzielonymi subfunduszami, w przypadku zamiany jednostek uczestnictwa subfunduszu na jednostki uczestnictwa innego subfunduszu tego samego funduszu inwestycyjnego, dokonanej na podstawie UOFI.

Ponadto ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych przewiduje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku (art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Jednocześnie ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych określa, że dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów (art. 9 ust. 2 ustawy).

Zgodnie z art. 22 ust. 1 kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Przepis art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uważa się za koszt uzyskania przychodów wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) w spółce mającej osobowość prawną oraz innych papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa lub jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji), wkładów oraz innych papierów wartościowych, w tym z tytułu wykupu przez emitenta papierów wartościowych, a także z odkupienia tytułów uczestnictwa lub jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych, albo umorzenia jednostek uczestnictwa, tytułów uczestnictwa oraz certyfikatów inwestycyjnych w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 3e. Zastrzeżenie powyższe stanowi, że przepisu ust. 1 pkt 38 zdanie po średniku nie stosuje się przy zamianie jednostek uczestnictwa subfunduszu na jednostki uczestnictwa innego sbufunduszu tego samego funduszu inwestycyjnego z wydzielonymi subfunduszami dokonanej na podstawie UOFI.

W sprawie istotnym jest także art. 30a ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że od uzyskanych dochodów (przychodów) pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 52a: od dochodu z tytułu udziału w funduszach kapitałowych oraz art. 30a ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych o treści: dochodu, o którym mowa w ust. 1 pkt 5, nie pomniejsza się o straty z tytułu udziału w funduszach kapitałowych oraz inne straty z kapitałów pieniężnych i praw majątkowych, poniesione w roku podatkowym oraz latach poprzednich.

Przenosząc powyższe regulacje na grunt przedstawionego w niniejszym formularzu stanu faktycznego, stwierdzić należy, zlecenia uczestnika funduszu dotyczące odkupienia jednostek uczestnictwa subfunduszy (dwóch lub więcej) jednego funduszu inwestycyjnego z wydzielonymi subfunduszami, stanowią jedną transakcję.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, w ramach takich zleceń, nie będzie zatem podlegać dochód z odkupienia jednostek funduszu inwestycyjnego dla każdego subfunduszu oddzielnie. W związku z tym, dla potrzeb ustalenia dochodu do opodatkowania, nabycie oraz odkupienie jednostek uczestnictwa różnych subfunduszy jednego funduszu inwestycyjnego, należy traktować jako jedność.

W konsekwencji należy także przyjąć, że dochodem podlegającym opodatkowaniu w przypadku zlecenia odkupienia jednostek uczestnictwa funduszu składającego się z jednostek uczestnictwa co najmniej dwóch subfunduszy, jest różnica pomiędzy przychodem otrzymanym z tytułu odkupienia wszystkich jednostek, a kosztami poniesionymi przez uczestnika na ich nabycie.

Od tak ustalonego dochodu płatnik obowiązany jest w naszej opinii, pobrać zryczałtowany podatek dochodowy od osób fizycznych. Stosownie bowiem do postanowień art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4, 4a, 5 i 13 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 5. Płatnik będzie zatem pobierał podatek od stawianych podatnikowi do dyspozycji wartości pieniężnych z tytułu określonego w art. 30a ust. 1. W związku z czym, płatnik nie może pobrać podatku oddzielnie z tytułu odkupienia jednostek uczestnictwa w danych subfunduszach, bowiem Fundusz Inwestycyjny nie przekazuje kwot pieniężnych uzyskanych z odkupienia jednostek uczestnictwa poszczególnych Subfunduszy oddzielnie do dyspozycji podatnikowi, czyni to łącznie, z tytułu uczestnictwa w portfelu, jako całości. Jednostki uczestnictwa poszczególnych subfunduszy są bowiem jednostkami uczestnictwa funduszu, co wynika ze specyfiki postanowień UOFI, a także Statutu funduszu.

Jednocześnie Spółka podkreśla, że Wojewódzki Sąd Administracyjny w W w wyroku z dnia 3 października 2008 r. (sygn. akt III SA/Wa 854/08), dokonał identycznej interpretacji przepisów UOFI i ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przy czym stan faktyczny był identyczny z przedstawionym w niniejszym zapytaniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Końcowo - odnosząc się do przywołanego przez Wnioskodawcę orzeczenia WSA (sygn. akt III SA/Wa 854/08) wskazać należy, iż orzeczenie to dotyczy konkretnej sprawy podatnika osądzonej w określonym stanie faktycznym i w tej sprawie rozstrzygnięcie w nim zawarte jest wiążące. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, iż nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.