IPPB2/415-179/13/15-5/S/KW1

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 3 sierpnia 2015 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB2/415-179/13/15-5/S/KW1

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów - uwzględniając prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, sygn. akt III SA/Wa 1926/13 (data wpływu 5 czerwca 2015 r.) - stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 18 lutego 2013 r. (data wpływu do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku 1 marca 2013 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przez organizatora konkursu wartości nagród przekazanych laureatom - pracownikom Wnioskodawcy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 marca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przez organizatora konkursu wartości nagród przekazanych laureatom - pracownikom Wnioskodawcy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka S.A., dalej: Bank, Wnioskodawca; w celu podtrzymywania więzi z pracownikami oraz pozytywnego wizerunku, jako pracodawcy, planuje zorganizować konkursy dla pracowników w takich zakresach aktywności, które nie będą związane z wykonywanymi przez nich czynnościami w ramach istniejącego z Bankiem stosunkiem pracy, ani wprost związane z prowadzoną przez Bank działalnością gospodarczą.

Organizowane będą m.in. konkursy fotograficzne, kulinarne, filmowe, wymagające od uczestników wykazania się zdolnościami, umiejętnościami pozasłużbowymi. Nagradzane byłyby najładniejsze zdjęcia w danej kategorii konkursowej, najlepsze przepisy kulinarne na np. danie do pracy, świąteczne, na piknik czy też w konkursów z wiedzy w ramach przedsięwzięć sponsorowanych przez Wnioskodawcę np. konkurs filmowy dotyczący filmów rekonstruowanych przy współudziale Wnioskodawcy, spektakli teatralnych, twórców muzycznych i ich dzieł.

Konkursy organizowane będą na podstawie regulaminów, a ich kluczowym elementem będzie rywalizacja pomiędzy uczestnikami w celu osiągnięcia najlepszego rezultatu. Nagrody w konkursie stanowić będą nagrody rzeczowe i/lub nagrody pieniężne. Uczestnikami konkursów będą wyłącznie pracownicy Banku, z którymi na moment przekazania nagrody nie rozwiązano stosunku pracy lub nieznajdujący się w okresie wypowiedzenia, za wyjątkiem wypowiedzenia z winy pracodawcy. Fakt pozostawania uczestników konkursu z Bankiem w stosunku pracy jest wyłącznie elementem kwalifikującym krąg uczestników. Uczestnictwo w konkursie nie będzie obligatoryjne - wymagane będzie dokonanie przez uczestnika zgłoszenia udziału w konkursie.

Wdrożenie przedmiotowego przedsięwzięcia przyczyni się do zwiększenia zadowolenia pracowników, co wpłynie na ich efektywniejszą pracę, poprawienie relacji interpersonalnych (zarówno wewnętrznych jak i zewnętrznych z Klientami), a tym samym na zwiększenie poziomu zadowolenia Klientów, poziomu sprzedaży oraz przychodów ze sprzedaży produktów i usług bankowych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy otrzymane przez laureatów konkursu - pracowników Wnioskodawcy - nagrody w konkursie nie związanym z wykonywanymi w ramach stosunku pracy obowiązkami, podlegać będą opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób fizycznych, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f., a w przypadku dziedzin wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 68 u.p.d.o.f., gdy jednorazowa wartość nagrody nie przekroczy 760,00 zł, korzystać będą ze zwolnienia opodatkowania.

Zdaniem Wnioskodawcy, przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), dalej u.p.d.o.f.; w art. 11 określają podstawową definicję przychodu, którym są, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Ustawodawca dokonał także szczegółowej definicji przychodów w podziale na źródło ich pochodzenia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 u.p.d.o.f. Jednocześnie, w zależności od rodzaju przychodu, określone zostały odrębne stawki podatku oraz sposób jego poboru.

Jednym ze źródeł przychodów jest stosunek pracy, a za przychód ze stosunku pracy uważa się, zgodnie z art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f., wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenie zasadnicze, wynagrodzenie za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W art. 20 ust. 1 u.p.d.o.f. zdefiniowane zostały przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 u.p.d.o.f. zgodnie z którym, za przychody z innych źródeł uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Zarówno w art. 12 oraz w art. 20 u.p.d.o.f. pojawia się ten sam rodzaj przychodu, tj. nagroda. Warto zwrócić uwagę, iż użyte w ww. przepisach sformułowanie "w szczególności" wskazuje, iż nie jest to zamknięty katalog przychodów uznawanych za przychody ze stosunku pracy czy przychody z innych źródeł, a tym samym w każdym przypadku należy odnieść się do właściwego źródła osiągnięcia przychodu. Oznacza to, iż nie w każdym przypadku, w którym pracownik uzyska dowolną korzyść, powstanie obowiązek zwiększenia jego przychodu (za wyjątkiem świadczeń zwolnionych z opodatkowania na mocy art. 21 u.p.d.o.f.). Tym samym w ocenie Wnioskodawcy należałoby zapis art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f. w zakresie nagród w konkursach rozpatrywać łącznie z zakresem wykonywanych przez pracownika obowiązków, bowiem fakt pozostawania pracownika z organizatorem konkursu w stosunku pracy nie może w ocenie Banku jednoznacznie przekreślać możliwość zastosowania zapisu art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f. w zakresie opodatkowania nagród w konkursach organizowanych w aktywnościach i dziecinach niezwiązanych ze stosunkiem pracy.

Wobec powyższego, w ocenie Banku, definicję przychodu ze stosunku pracy opisaną w art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f. powinno rozpatrywać się łącznie z art. 22 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.), który definiuje pojęcie stosunku pracy. Zgodnie z tym przepisem przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę, a pracodawca - do zatrudnienia pracownika za wynagrodzeniem. Zakres prac powierzonych pracownikowi do wykonania, należne wynagrodzenie za wykonaną pracę, warunki pracy regulują m.in. zakres czynności pracownika, regulamin pracy, porozumienie ze związkami zakładowymi, kodeks pracy.

Przez pryzmat powyższego zapisu kodeksu pracy udział pracownika w organizowanych przez Bank konkursach nie będzie wynikał wprost ze stosunku pracy. Stosunek pracy będzie wyłącznie elementem służącym określeniu kręgu potencjalnych uczestników, tj. pracowników, ich dzieci, rodzin itp.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jak i inne przepisy prawa nie definiują pojęcia "konkurs". Wobec braku legalnej definicji przedmiotowego pojęcia należy odnieść się do wykładni języka polskiego. Zgodnie z definicją zawartą w internetowym Słowniku Języka Polskiego PWN (www.sjp.pwn.pl) jest to impreza, przedsięwzięcie dające możność wyboru najlepszych wykonawców, autorów danych prac itp., lub postępowanie mające na celu wybranie najlepszego kandydata na jakieś stanowisko. Podobnie pojęcie konkursu rozumiane jest także przez organy podatkowe, np. Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 28 lutego 2012 r. (sygn. IPPB4/415-841/11-4/MP), interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 12 lutego 2010 r. (sygn. IBPBII/1/415-893/09/BD), czy wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 12 stycznia 2012 r. (sygn. I SA/Sz 852/11).

Głównym zatem celem konkursu jest wyłonienie najlepszych osób w danej dziedzinie, któremu towarzyszy element współzawodnictwa czy rywalizacji.

Od prawidłowo dokonanej przez Wnioskodawcę kwalifikacji organizowanego przedsięwzięcia zależy sposób wykonania obowiązków nałożonych przez u.p.d.o.f. na płatnika. Kwalifikacja przedmiotowego przedsięwzięcia jako konkursu, a tym samym przychodów jako nagrody w konkursie, pozwoli na zastosowanie szczególnego zapisu przewidzianego przez ustawodawcę dla tego typu przychodów, tj. art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f., zgodnie z którym od dochodów (przychodów) z tytułu wygranych w konkursach, grach i zakładach wzajemnych lub nagród związanych ze sprzedażą premiową, uzyskanych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 6, 6a i 68, pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 10% wygranej lub nagrody. Jednocześnie na mocy art. 21 ust. 1 pkt 68 u.p.d.o.f. w przypadku, gdy przyznane zostaną nagrody o wartości jednostkowej nie większej niż 760,00 zł i konkurs będzie zorganizowany i emitowany (ogłaszany) w środkach masowego przekazu (prasa, radio, telewizja) albo konkurs będzie z dziedziny nauki, kultury, sztuki, dziennikarstwa i sportu, nagroda taka korzystać będzie ze zwolnienia z opodatkowania.

W ocenie Banku udział pracownika w konkursie niezwiązanym ze stosunkiem pracy, organizowanym przez pracodawcę, nie determinuje konieczności uznania wartości nagrody za przychód ze stosunku pracy. W przypadku zatem konkursów organizowanych tylko i wyłącznie dla pracowników Banku powinna zostać dokonana następująca interpretacja przedmiotowych przepisów: w zakresie konkursów związanych ze stosunkiem pracy, np. na najlepszego sprzedawcę kart kredytowych, lokat, kredytów itp., czyli konkursów motywujących do osiągnięcia lepszych wyników w pracy, które mogą znaleźć także przełożenie na przyznanie premii, otrzymane nagrody niewątpliwie stanowić będą w ocenie Banku przychód ze stosunku pracy i podlegać opodatkowaniu na mocy art. 31 u.p.d.o.f. W takim przypadku konkurs jest jednoznacznie powiązany z wykonywanymi przez pracownika czynnościami wynikającymi z umową o pracę.

W przypadku natomiast, kiedy konkurs nie będzie wiązał się w żadnym aspekcie z wykonywanymi przez pracowników obowiązkami, np. konkurs, którego celem będzie wyłonienie autora najlepszego zdjęcia, przepisu kulinarnego, zawodnika w zawodach sportowych itp., wówczas takie nagrody będą opodatkowane na mocy art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f. w zw. z art. 21 ust. 1 pkt 68 u.p.d.o.f.

Oznaczać to będzie konieczność pobrania i odprowadzenia przez Bank, jako płatnika, zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych w wysokości 10% wartości otrzymanej nagrody przez każdego laureata, a w przypadku, gdy konkurs będzie związany z jedną z dziedzin, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68 u.p.d.o.f., tj. nauka, kultura, sztuka, dziennikarstwo, sport oraz jednostkowa jednorazowa wartość nagrody nie przekroczy 760,00 zł będzie można zastosować zwolnienie z podatku dochodowego od osób fizycznych dla takiej nagrody.

W dniu 7 maja 2013 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wydał interpretację indywidualną Nr IPPB2/415-179/13-2/AS, w której stwierdził, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 lutego 2013 r. (data wpływu 1 marca 2013 r.) w zakresie opodatkowania przez organizatora konkursu wartości nagród przekazanych laureatom - pracownikom Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

W powyższej interpretacji stwierdzono, że w przypadku, gdy konkurs będzie adresowany wyłącznie do pracowników Wnioskodawcy, możliwość wzięcia udziału w konkursie będzie wynikać z łączącego Wnioskodawcę z laureatami konkursu stosunku pracy. Tym samym wszystkie świadczenia, które otrzymają osoby fizyczne (pracownicy) od pracodawcy będącego organizatorem konkursu dla pracowników będzie trzeba zakwalifikować jako przychód ze stosunku pracy. W takim przypadku wartość otrzymanych przez pracowników Wnioskodawcy nagród związanych z ww. konkursem, spowoduje uzyskanie przez tych pracowników przychodu, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a nie przychodu, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Dla zakwalifikowania uzyskanego przez pracownika przychodu do przychodów ze stosunku pracy, bez znaczenia pozostaje fakt, że jego udział w konkursie nie wiąże się z zakresem obowiązków wynikających ze stosunku pracy. Z uwagi na fakt, że w konkursie mogą brać udział wyłącznie pracownicy, wygrana pozostaje w ścisłym związku ze stosunkiem pracy łączącym pracownika z zakładem pracy.

Istotne jest, że otrzymane świadczenie będzie pozostawać w ścisłym związku przyczynowo - skutkowym z łączącym pracownika z pracodawcą stosunkiem pracy. Gdyby nie ów stosunek pracy, pracownicy nie wzięliby udziału w konkursie, a co za tym idzie nie mieliby szans na wygraną.

Końcowo organ wskazał, że uzyskany przychód z tytułu wygranej w konkursie jest świadczeniem uzyskiwanym przez pracownika w związku z wykonywaniem pracy na rzecz pracodawcy. Wygrana w konkursie pracowniczym nie jest wynagrodzeniem pracownika, jednakże pojęcie wynagrodzenia za pracę, o którym mowa w art. 78 § 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.), ma charakter węższy niż pojęcie przychodów ze stosunku pracy, które są zdefiniowane w art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, wygrane w konkursach organizowanych przez pracodawcę wyłącznie dla pracowników są przychodem pracowników (laureatów) ze stosunku pracy, od którym płatnik ma obowiązek pobrać zaliczki na podatek na zasadach określonych w art. 32 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym rozstrzygnięciem pismem z dnia 24 maja 2013 r. (data wpływu 27 maja 2013 r.) Wnioskodawca wezwał tut. Organ do usunięcia naruszenia prawa.

W odpowiedzi na powyższe tut. Organ pismem z dnia 12 czerwca 2013 r. Nr IPPB2/415-179/13-4/AS (skutecznie doręczonym w dniu 19 czerwca 2013 r.) stwierdził brak podstaw do zmiany indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, podtrzymując argumentację zawartą w interpretacji.

W dniu 16 lipca 2013 r. (data wpływu 19 lipca 2013 r.) Strona złożyła za pośrednictwem tut. Organu skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na wydaną interpretację indywidualną Nr IPPB2/415-179/13-2/AS z dnia 7 maja 2013 r.

Wyrokiem z dnia 23 stycznia 2014 r. sygn. akt III SA/Wa 1926/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Zdaniem Sądu skarga jest zasadna.

Sąd wskazał, że opisany we wniosku stan faktyczny nie musi prezentować zdarzeń już zaistniałych, może również odnosić się np. do działań planowanych przez podatnika, które jeszcze nie nastąpiły. Dlatego też organ podatkowy, co wymaga szczególnego podkreślenia nie przeprowadza w tego rodzaju sprawach postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych tylko okoliczności wyraża następnie swoje stanowisko, które musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę (art. 14b § 3 i art. 14c § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa - Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze. zm. dalej jako: "O.p.").

Sąd podniósł, że interpretacja indywidualna stanowi informację na temat sposobu wykładania i stosowania przepisów prawa podatkowego. Ma ona na celu wskazanie prawnopodatkowych skutków określonego zachowania podatnika. Wprowadzając instytucję interpretacji indywidualnych, ustawodawca kierował się uzasadnioną potrzebą zapewnienia podatnikom informacji i urzędowego poświadczenia, że opisany we wniosku stan faktyczny (rzeczywisty lub projektowany) jest w ocenie organu zobowiązanego do udzielenia interpretacji zgodny z prawem obowiązującym w dniu jej wydania lub w okresie wskazanym przez Stronę. Uznać zatem należy, iż interpretacje mają za zadanie wspomagać samoobliczenie i eliminować niepewność związaną ze zmieniającym się prawem podatkowym.

Sąd dodatkowo podkreślił, że indywidualna interpretacja prawa podatkowego spełnia funkcję gwarancyjną (ochronną) wyłącznie dla podmiotu występującego z wnioskiem o jej udzielenie. Ustawodawca zakłada w tym zakresie, że adresat, który zastosuje się do informacji uzyskanej od organu interpretacyjnego, nie będzie ponosił negatywnych konsekwencji podatkowych stąd wynikających. W ten sposób ustanowił zabezpieczenia chroniące podatników przed skutkami zastosowania się do wadliwej interpretacji. Zgodnie z poglądami wyrażonymi w piśmiennictwie instytucja indywidualnych interpretacji prawa podatkowego stanowi swego rodzaju pomoc prawną, której celem jest złagodzenie ryzyka związanego z realizacją przez podatnika praw i obowiązków wynikających ustaw podatkowych. Zatem funkcja gwarancyjna realizuje się poprzez ochronę dobrej wiary podatnika działającego w zaufaniu do informacji udzielonej przez organy podatkowe. Dlatego też interpretacje indywidualne należą do instytucjonalnych gwarancji ochrony zaufania do państwa i jego organów. Tym samym Minister Finansów poza odpowiedzią na konkretne pytanie podatnika powinien wskazać przepisy mające zastosowanie w sprawie, w tym także regulujące zwolnienia podatkowe odnoszące się do przedstawionego przez Skarżącą stanu faktycznego. Postępowanie o wydanie interpretacji indywidualnej ma zatem inny cel niż postępowanie kontrolne, wymiarowe. Z tych też względów organ interpretacyjny powinien przyjmować założenia przedstawionego stanu faktycznego i na tym tle wydawać urzędową opinię prawną. W przypadku jakichkolwiek wątpliwości organom podatkowym przysługują odpowiednie kompetencje do ustalenie stanu obiektywnego danego zdarzenia prawnego.

Przenosząc obowiązujące kryteria oceny zaskarżonego aktu administracyjnego do niniejszej sprawy Sąd uznał, że interpretacja indywidualna wydana przez Ministra Finansów w stosunku do Skarżącej naruszała przepisy art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f. oraz art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f.

Sąd wskazał, że wniosek Skarżącej o udzielenie pisemnej interpretacji w zakresie objętym przepisami u.p.d.o.f. dotyczył zasad opodatkowania opisanego w tym wniosku przedsięwzięć, określanych przez Skarżącą mianem konkursu, a ściśle rzecz biorąc opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych wygranych (nagród) uzyskiwanych przez pracowników Skarżącej w tych konkursach oraz związanych z tym spraw dotyczących, m.in. zwolnienia wygranych od podatku.

Sąd zwrócił uwagę, że w myśl art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f. od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu wygranych w konkursach, grach i zakładach wzajemnych lub nagród związanych ze sprzedażą premiową, uzyskanych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 6, 6a i 68 - w wysokości 10% wygranej lub nagrody.

Organ interpretacyjny zgodził się ze Skarżącą, że konkurs jaki Spółka planuje zorganizować będzie posiadał regulamin, wskazane będą kryteria na podstawie, których są wyłaniani zwycięzcy, czyli wystąpią elementy niezbędne do uznania ich za konkurs, a zatem spełnione zostaną warunki dla zastosowania opodatkowania przewidzianego w art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f.

Jednakże, Minister Finansów wskazał również, że w przypadku, gdy konkurs będzie adresowany wyłącznie do pracowników Skarżącej, możliwość wzięcia udziału w konkursie będzie wynikać z łączącego Skarżącą z laureatami konkursu stosunku pracy. Tym samym wszystkie świadczenia, które otrzymają osoby fizyczne (pracownicy) od pracodawcy będącego organizatorem konkursu dla pracowników będzie trzeba zakwalifikować jako przychód ze stosunku pracy. W takim przypadku wartość otrzymanych przez pracowników Banku nagród związanych z ww. konkursem, spowoduje uzyskanie przez tych pracowników przychodu, o którym mowa w art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f., a nie przychodu, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f.

Zdaniem organu interpretacyjnego, dla zakwalifikowania uzyskanego przez pracownika przychodu do przychodów ze stosunku pracy, bez znaczenia pozostaje fakt, że jego udział w konkursie nie wiąże się z zakresem obowiązków wynikających ze stosunku pracy. Z uwagi na fakt, iż w konkursie mogą brać udział wyłącznie pracownicy, wygrana pozostaje w ścisłym związku ze stosunkiem pracy łączącym pracownika z zakładem pracy. Istotne jest, że otrzymane świadczenie będzie pozostawać w ścisłym związku przyczynowo - skutkowym z łączącym pracownika z pracodawcą stosunkiem pracy. Gdyby nie ów stosunek pracy, pracownicy nie wzięliby udział u w konkursie, a co za tym idzie nie mieliby szans na wygraną.

Zgodnie ze stanowiskiem Skarżącej w przypadku konkursów niezwiązanych ze stosunkiem pracy (np. dotyczących hobby pracownika), niepozostających w żadnym stopniu w łączności z wykonywanymi przez pracownika obowiązkami, zastosowanie powinny mieć przepisy, o których mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f. Bank powinien pobrać i odprowadzić do urzędu skarbowego zryczałtowany 10% podatek dochodowy od osób fizycznych, ponieważ źródłem osiągniętego przez pracownika przychodu będzie jego hobby i korzyść, jaką uzyska, nie będzie związana z wykonywaniem przez pracownika funkcji służbowych, za które przysługiwałoby mu wynagrodzenie za wykonanie określonej pracy świadczonej na podstawie umowy o pracę (umowę tożsamą). Dziedziny, które byłyby motywem przewodnim planowanych konkursów, związane są z zainteresowaniami pracowników, ich pasjami i czasem, który spędzają poza pracą z rodziną, przyjaciółmi itp. Tym samym nie są to aktywności, które wynikałyby ze stosunku pracy, jaki łączy ich z organizatorem konkursu. Cechą takiego mechanizmu jest to, że dotyczy zamkniętego grona uczestników wyselekcjonowanych wg danego kryterium - w tym przypadku przynależności do załogi zakładu pracy.

Spółka w swoich rozważaniach wskazała również, że przepisy podatkowe czy prawa cywilnego, ani wypracowana w interpretacjach czy orzeczeniach sądów administracyjnych linia orzecznicza w zakresie konkursów nie wykluczają budowania zamkniętego kręgu uczestników konkursu. O uczestnictwie w konkursie decydować może nabycie produktu określonej firmy, uzyskany wynik w biegu eliminacyjnym, wykonywanie pracy w służbie zdrowia, firmach usługowych itp. oraz fakt pozostawania uczestnika konkursu z organizatorem w stosunku pracy.

Sąd zauważył, że w rozpatrywanej sprawie nie ma sporu pomiędzy stronami co do faktu, że planowane przez Skarżącą przedsięwzięcie jest konkursem. Minister Finansów potwierdził bowiem stanowisko Skarżącej, że spełnione zostaną warunki dla zastosowania opodatkowania przewidzianego w art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f.

Natomiast, spór dotyczy stanowiska Ministra Finansów, że wygrane w konkursach organizowanych przez pracodawcę wyłącznie dla pracowników są przychodem pracowników (laureatów) ze stosunku pracy, od którym płatnik ma obowiązek pobrać zaliczki na podatek na zasadach określonych w art. 32 u.p.d.o.f.

Sąd w niniejszej sprawie podzielił stanowisko Skarżącej, że fakt, że konkurs jest skierowany do określonej grupy osób nie wyłącza możliwości stosowania do niego art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f. Dodatkowo skład orzekający zwrócił uwagę, że konkurs ogłoszony przez Skarżącą, choć skierowany do pracowników Banku nie dotyczy wszystkich z nich, lecz tylko tych osób, które przystąpią do konkursu. Przystąpienie do konkursu jest dobrowolne, zaś nagradzane będą m.in. najładniejsze zdjęcia w danej kategorii konkursowej, najlepsze przepisy kulinarne np. danie do pracy, świąteczne, na piknik. Samą już wygraną w konkursie przynosi natomiast wiedza, umiejętności uczestnika konkursu, nie zaś aktywność podatnika (pracownika Banku) w ramach jego stosunku pracy.

Ponadto Sąd podniósł, że przepis art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f. nie zawiera żadnego ograniczenia podmiotowego, które uniemożliwiałoby objęcie jego zakresem osób fizycznych będących pracownikami Skarżącej. Tym samym nie wyklucza on zastosowania zryczałtowanego podatku dochodowego do przychodów laureatów konkursów stanowiących nagrody i wygrane w konkursach.

Z literalnego brzmienia powołanych przepisów wynika, że opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym w wysokości 10% podlegają przychody z tytułu wygranych w konkursach, grach i zakładach wzajemnych lub nagród związanych ze sprzedażą premiową. Przepis art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f. nie zawiera w swojej treści ograniczenia co do możliwości opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym wygranych uzyskanych w konkursach organizowanych dla pracowników przez pracodawców. Gdyby ustawodawca uznał, że opodatkowaniu zryczałtowanym 10-procentowym podatkiem nie podlegają nagrody związane z ww. konkursami, to wyraźnie stwierdziłby, to w ustawie przykładowo poprzez zastosowanie sformułowania "przepis nie dotyczy konkursów adresowanych wyłącznie do pracowników organizatora konkursu". Brak takiego zapisu oznacza, że gdy podatnikiem jest pracownik organizatora konkursu nie wpływa to na sposób opodatkowania wygranej (nagrody). A zatem intencją ustawodawcy nie było ograniczanie kategorii osób fizycznych uprawnionych do korzystania ze zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu wygranych w konkursach, grach i zakładach wzajemnych lub nagród związanych ze sprzedażą premiową, w wysokości 10% wygranej lub nagrody. Sąd wskazał, że w tym zakresie aktualne pozostaje stanowisko Naczelnego Sądu Administracyjnego wyrażone w wyroku z 8 sierpnia 2006 r., sygn. akt II FSK 304/05, który choć odnosi się do sprzedaży premiowej ma zastosowanie także do nagród w konkursach.

Zdaniem Sądu za uprawniony należy uznać wniosek, że jeżeli Skarżąca organizuje konkurs spełniający wymogi przypisane właśnie konkursowi, to otrzymane przez ich uczestników (pracowników) wygrane stanowią przychód z konkursu. Tego zaś rodzaju przychód podlega opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym bez względu na fakt, że uzyskał go pracownik.

W ocenie Sądu, nie ma racji Minister Finansów wskazując, że w sytuacji, gdy konkurs będzie adresowany wyłącznie do pracowników Skarżącej, świadczenia, które otrzymają osoby fizyczne (pracownicy) od pracodawcy będącego organizatorem konkursu dla pracowników będzie trzeba zakwalifikować jako przychód ze stosunku pracy. Brak jest podstaw, aby wartości nagród otrzymywanych przez laureatów organizowanych przez Skarżącą konkursów traktować jako przychód ze stosunku pracy.

Sąd zauważył, że w myśl art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f., za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zdaniem Sądu wygrane w konkursach organizowanych przez pracodawcę dla pracowników - zgodnie z art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f. - mogą być dla pracownika przychodem ze stosunku pracy, jeżeli takie świadczenie, otrzymywane przez pracownika, jest ściśle związane ze świadczeniem pracy przez pracownika na rzecz pracodawcy na podstawie umowy o pracę. Wygrane w takich konkursach są wówczas w sposób bezpośredni związane z obowiązkami pracownika wobec pracodawcy, wynikającymi ze stosunku pracy.

Sąd podkreślił, że zbadanie rzeczywistego charakteru otrzymanej przez pracownika nagrody lub wygranej możliwe jest w postępowaniu podatkowym, obejmującym postępowanie dowodowe, jakie nie jest prowadzone w postępowaniu wszczętym wnioskiem o wydanie interpretacji. W ocenie Sądu, nie budzi wątpliwości, że art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f. nie ma zastosowania do tych nagród i wygranych, które w rzeczywistości stanowią wynagrodzenie za określone działanie podjęte w ramach stosunku pracy. Z okoliczności faktycznych podanych przez Skarżącą we wniosku o wydanie interpretacji nie wynika jednakże, aby charakter taki miały organizowane przez nią konkursy.

Sąd zwrócił uwagę, że w rozpatrywanej sprawie wnioskodawcą, występującym o wydanie indywidualnej interpretacji prawa podatkowego jest Bank, który z natury rzeczy nie jest przedsiębiorcą działającym w branży gastronomicznej, fotograficznej czy też filmowej. Jednakże, Spółka S.A. jest sponsorem wielu wydarzeń społecznych i kulturalnych w kraju, podobnie jak inne duże instytucje finansowe. Skarżąca przedstawiając stan faktyczny w sprawie wskazała, że jest sponsorem np. konkursów filmowych dotyczących filmów rekonstruowanych przy jej współudziale, spektakli teatralnych, twórców muzycznych i ich dzieł.

Sąd również podkreślił, że art. 16 Kodeksu pracy stanowi, że pracodawca, stosownie do możliwości i warunków, zaspokaja bytowe, socjalne i kulturalne potrzeby pracowników. Zaspakajanie kulturalnych i socjalnych potrzeb pracowników może następować poprzez organizację konkursów z zakresu kultury i sztuki. Sąd zauważył, że w rozpatrywanej sprawie Skarżąca zamierza zorganizować konkursy i wygrane w tych konkurach są przedmiotem sporu, niemniej jednak należy zauważyć, że zgodnie z art. 21 ust. ust. 1 pkt 6a u.p.d.o.f. wolne od podatku są wygrane m.in. w loteriach promocyjnych, jeżeli jednorazowa wartość tych wygranych nie przekracza 2280 zł, urządzanych i prowadzonych przez uprawniony podmiot na podstawie przepisów o grach losowych i zakładach wzajemnych, obowiązujących w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego.

Zdaniem Sądu jeśli jednorazowa wysokość wygranej jest większa od kwoty zwolnionej od podatku, to zryczałtowany podatek jest pobierany od całości kwoty wygranej zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f.

Sąd wskazał, że art. 1 ustawy o grach hazardowych (Dz. U. Nr 201, poz. 1540 z późn. zm.) stanowi, że warunki urządzania i zasady prowadzenia działalności w zakresie gier losowych, zakładów wzajemnych i gier na automatach określa ta ustawa. Loteria promocyjna jest w rozumieniu przepisów ustawy grą losową. Loterie promocyjne to takie gry losowe, w których uczestniczy się przez nabycie towaru, usługi lub innego dowodu udziału w grze i tym samym nieodpłatnie (podkreślenie Sądu) uczestniczy się w loterii, a podmiot urządzający loterię oferuje wygrane pieniężne lub rzeczowe (art. 2 ust. 1 pkt 10 ustawy o grach hazardowych). W wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 5 stycznia 2000 r., sygn. akt II SA 1201/99 ("Biuletyn Skarbowy" 2001, nr 3, s. 29), stwierdza się, że do uznania danej gry, lub konkursu (akcji) za grę losową wystarczy spełnienie następujących elementów - zależności wyniku gry od przypadku (element losowości), wygrana pieniężna lub rzeczowa (element wygranej) oraz określenie warunków gry w regulaminie. Wystarczy więc jedynie zastąpić wskazaną we wniosku o wydanie interpretacji rywalizację pomiędzy uczestnikami konkursów organizowanych przez Skarżącą w celu osiągnięcia najlepszego rezultatu, elementem losowości (np. losowaniem nadesłanych zdjęć w konkursie fotograficznym) aby konkurs stał się grą losową.

Sąd podkreślił, że w takim przypadku organy podatkowe nie mogą kwestionować charakteru prawnego loterii promocyjnej, gdyż właściwy organ - dyrektor izby celnej udziela zezwolenia na urządzane i prowadzone takiej gry i sprawuje kontrolę i nadzór nad jej przebiegiem (art. 32 ust. 3 ustawy o grach hazardowych).

Zdaniem Sądu mając na względzie art. 21 ust. ust. 1 pkt 6a oraz art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f., nie sposób uznać, że z uwagi np. na fakt, że w loterii mogą brać udział wyłącznie pracownicy, wygrana pozostaje w ścisłym związku ze stosunkiem pracy łączącym pracownika z zakładem pracy, a wartość otrzymanych przez pracowników organizatora loterii nagród, spowoduje uzyskanie przez tych pracowników przychodu, o którym mowa w art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f.

Sąd wskazał na powyższą kwestię, gdyż z opublikowanych na stronie internetowej Ministerstwa Finansów interpretacji podatkowych wynika, że organizowane są loterie promocyjne dla pracowników (np. interpretacja indywidualna z dnia 14 kwietnia 2008 r., IP-PB3-423-133/08-2/DG).

Zdaniem Sądu nie można przyjąć, że w przypadku konkursu wartość otrzymanych przez pracowników - organizatora będącego pracodawcą - nagród związanych z konkursem, spowoduje uzyskanie przez tych pracowników przychodu, o którym mowa w art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f., a de facto w analogicznej sytuacji wartość otrzymanych przez pracowników (powyżej 2280 zł) - organizatora będącego pracodawcą - nagród związanych z loterią spowoduje uzyskanie przez tych pracowników przychodu, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f.

Końcowo Sąd uznał, że w zaskarżonej interpretacji dokonano nieprawidłowej wykładni przepisów u.p.d.o.f., a zarzuty skargi są uzasadnione.

W związku z powyższym wyrokiem Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 4 kwietnia 2014 r. złożył za pośrednictwem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 stycznia 2014 r. (sygn. akt III SA/Wa 1926/13) uchylającego zaskarżoną interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 7 maja 2013 r. Nr IPPB2/415-179/13-2/AS.

Wyrokiem z dnia 27 marca 2015 r. sygn. akt II FSK 1695/14 Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie.

W dniu 5 czerwca 2015 r. do tut. organu wpłynął prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 stycznia 2014 r. sygn. akt III SA/Wa 1926/13.

W świetle obowiązującego stanu prawnego - biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 stycznia 2014 r., sygn. akt III SA/Wa 1926/13 - stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl