IPPB2/415-170/13-2/MG - Podatek dochodowy w zakresie wystąpienia po stronie spółki obowiązków płatnika z tytułu uczestnictwa pracowników spółki w planie, w związku z nieodpłatnym przyznaniem akcji spółki z siedzibą w Niemczech.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 19 lutego 2013 r. (data wpływu 25 lutego 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie wystąpienia po stronie Spółki obowiązków płatnika z tytułu uczestnictwa pracowników Spółki w Planie, w związku z przyznaniem Bezpłatnych Akcji spółki z siedzibą w Niemczech - jest prawidłowe.

W dniu 25 lutego 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie wystąpienia po stronie Spółki obowiązków płatnika z tytułu uczestnictwa pracowników Spółki w Planie, w związku z przyznaniem Bezpłatnych Akcji spółki z siedzibą w Niemczech.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wartość rynkowa Akcji Bezpłatnych przyznanych Pracownikom w ramach Planu stanowi przychód ze stosunku pracy, a Spółka jest zobowiązana do poboru i wpłaty na rachunek urzędu skarbowego zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych z tego tytułu.

Zdaniem Wnioskodawcy, wartość rynkowa Akcji Bezpłatnych przyznanych Pracownikom w ramach Planu nie stanowi przychodu ze stosunku pracy, a Spółka nie jest zobowiązana do poboru i wpłaty na rachunek urzędu skarbowego zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych z tego tytułu.

Artykuł 10 u.p.d.o.f. zawiera katalog źródeł przychodów, wśród których wymieniona są m.in. przychody ze stosunku pracy. Zgodnie z art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f. "za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych".

Użyty w powyższej definicji zwrot "w szczególności" wskazuje zatem, iż kategoria przychodów ze stosunku pracy obejmuje każdą formę przysporzenia pieniężnego bądź niepieniężnego, która ma swoje źródło w stosunku pracy.

W przypadku, gdy dane przysporzenie spełnia warunki uznania go za przychód ze stosunku pracy, stosownie do art. 31 u.p.d.o.f. zakład pracy obowiązany jest jako płatnik do obliczenia i poboru w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tego zakładu przychody ze stosunku pracy. Na podstawie art. 38 ust. 1 u.p.d.o.f. płatnicy, o których mowa m.in. w art. 31 przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby.

Z powyższych przepisów wynika, iż przesłanką nałożenia na podmiot gospodarczy obowiązków płatnika na zasadach przewidzianych dla zakładu pracy jest okoliczność dokonywania przez ten podmiot świadczeń na rzecz osób fizycznych będących pracownikami tego podmiotu. Wskazaną przesłankę należy przy tym interpretować ściśle, gdyż nie każdy przychód pozostający w jakimś związku faktycznym z wykonywaniem pracy będzie stanowił przychód ze stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f. To, czy dane przysporzenie mieści się w zakresie przychodu ze stosunku pracy zależy od okoliczności towarzyszących powstaniu tego przysporzenia.

Stanowisko to znajduje potwierdzenie m.in. w wyroku NSA z 27 kwietnia 2011 r., sygn. akt II FSK 1410/10. W orzeczeniu tym NSA stwierdził, iż w art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f. "prawodawca nie użył sformułowań w rodzaju: przychody związane ze stosunkiem pracy, towarzyszące stosunkowi pracy, osiągnięte przy okazji stosunku pracy". Jeżeli więc uczestnicząc w określonym stosunku pracy osoba fizyczna osiągnie przychód pozostający w jakimś związku faktycznym z wykonywaniem pracy, ale nie stanowiący przychodu ze stosunku prawnego w postaci stosunku pracy, nie będzie to przychód, o którym mowa w art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f."

Na podstawie powyższego wyroku NSA, odnosząc się do tej kwestii, czy polski pracodawca jest zobowiązany do poboru zaliczki na podatek dochodowy w związku z finansowaniem przez niego kosztów uczestnictwa pracowników w zagranicznym planie akcyjnym, należy przyjąć, iż skoro objęcie lub nabycie na preferencyjnych warunkach akcji spółki zagranicznej przez pracowników spółki polskiej nie stanowi elementu warunków pracy i płacy tych pracowników i nie było objęte zapisami umów o pracę, zgodnych z prawem pracy, regulaminów pracy, płacy lub wynagradzania pracowników, to brak jest podstaw do uznania, iż wartości uzyskiwane od spółki zagranicznej są świadczeniami ze stosunku pracy zawartego i realizowanego ze spółką krajową.

Mając na względzie powyższe stanowisko, które zdaniem Spółki ma odpowiednie zastosowanie w stanie faktycznym (jak i zdarzeniu przyszłym) będącym przedmiotem wniosku Spółki, w związku z nabyciem przez Pracowników Akcji Bezpłatnych, Spółka nie działa jako zakład pracy w rozumieniu art. 31 u.p.d.o.f., niezależnie od faktu ponoszenia przez nią kosztów nabycia tych akcji. Świadczą o tym następujące okoliczności:

* zasady funkcjonowania Planu zostały przyjęte przez Komitet działający na podstawie legitymacji zarządu D.,

* wybór uczestników Planu dokonywany jest przez Komitet,

* Spółka nie ma wpływu na podjęte decyzje co do uczestnictwa jej Pracowników w Planie,

* Spółka nie jest stroną umowy regulującej zasady uczestnictwa jej Pracowników w Planie - umowa ta zawierana jest pomiędzy Pracownikiem, D. oraz Administratorem,

* podmiotem przekazującym Akcje Bezpłatne na rzecz Pracowników jest Administrator, działający w porozumieniu z D., emitentem tych akcji,

* Spółka nie może być adresatem ewentualnych zastrzeżeń czy roszczeń Pracowników związanych z uzyskaniem i realizacją uprawnień do Nagrody.

Spółka podkreśla również, iż ponoszenie przez nią kosztów nabycia Akcji Bezpłatnych nie stanowi elementu warunków pracy i płacy, wynikających ze stosunku pracy łączącego Pracowników ze Spółką, z regulaminów pracy obowiązujących w Spółce czy też z norm prawa pracy obowiązujących w Polsce. Tym samym okoliczność ponoszenia powyższych kosztów przez Spółkę nie może zostać uznana za przesłankę wystarczającą do rozpoznania po stronie Pracowników przysporzenia stanowiącego przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f.

Powyższe stanowisko, dotyczące braku powstania przychodu ze stosunku pracy w związku z ponoszeniem przez polskiego pracodawcę kosztów związanych z uczestnictwem jego pracowników w zagranicznych planach akcyjnych, znajduje potwierdzenie w aktualnych stanowiskach organów podatkowych, w tym:

* w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 12 czerwca 2012 r., nr IPPB2/415 -232/12-5/MK,

* w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 30 maja 2012 r., nr IPPB2/415 -234/12-2/MK,

* w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 11 kwietnia 2012 r., nr IPTPB1/415 -6/12/4/MD,

* w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 20 stycznia 2012 r., nr ILPB2/415 -1042/11-3/WS,

* w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 14 września 2011 r., nr PPB2/415 -516/11-4/MK.

Zdaniem Spółki, nie bez znaczenia dla oceny obowiązków Spółki jako płatnika w przedstawionym stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym) jest treść art. 24 ust. 11 u.p.d.o.f.

Zgodnie z art. 24 ust. 11 u.p.d.o.f. "Dochód stanowiący nadwyżkę pomiędzy wartością rynkową akcji objętych (nabytych) przez osoby uprawnione na podstawie uchwały walnego zgromadzenia a wydatkami poniesionymi na ich objęcie (nabycie) nie podlega opodatkowaniu w momencie objęcia (nabycia) tych akcji. Zasadę określoną w zdaniu pierwszym stosuje się odpowiednio do dochodu stanowiącego nadwyżkę pomiędzy wartością rynkową akcji a wydatkami poniesionymi na ich nabycie od spółki posiadającej osobowość prawną, która objęła (nabyła) te akcje wyłącznie w celu przeniesienia tytułu ich własności na osoby uprawnione na podstawie uchwały walnego zgromadzenia spółki będącej emitentem akcji". Jednocześnie, na podstawie ust. 12 powyższa zasada nie ma zastosowania do dochodu osiągniętego ze zbycia akcji, przez osoby uprawnione na podstawie uchwały walnego zgromadzenia spółki będącej emitentem akcji. Tym samym, powołane przepisy wyraźnie wskazują, iż osoba obejmująca (nabywająca) akcje na zasadach preferencyjnych, w tym nieodpłatnie, uzyskuje dochód podlegający opodatkowaniu dopiero w momencie odpłatnego zbycia tych akcji. W takim przypadku źródłem dochodu są kapitały pieniężne w rozumieniu art. 17 u.p.d.o.f., a nie stosunek pracy, w związku z czym dochód podatnika, ustalony na podstawie art. 30b u.p.d.o.f., podlega samodzielnemu zadeklarowaniu w zeznaniu rocznym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 1 u.p.d.o.f. W konsekwencji art. 24 ust. 11 u.p.d.o.f. nie stanowi definitywnego zwolnienia podatkowego, lecz wyłącznie przesuwa w czasie datę powstania obowiązku podatkowego w związku z objęciem (nabyciem), a następnie sprzedażą akcji krajowych i zagranicznych. W aktualnym stanie prawnym art. 24 ust. 12a u.p.d.o.f. wyraźnie wskazuje, iż wyżej opisana zasada odroczenia momentu opodatkowania została ograniczona wyłącznie do dochodów uzyskanych przez osoby fizyczne obejmujące (nabywające) akcje spółek położonych na obszarze Polski oraz innych państw członkowskich Unii Europejskiej lub Europejskiego Obszaru Gospodarczego.

Zdaniem Spółki, wyżej przedstawione regulacje prawne, pozwalające na odroczenie momentu opodatkowania nadwyżki pomiędzy wartością rynkową akcji objętych (nabytych) przez osoby uprawnione na podstawie uchwały walnego zgromadzenia a wydatkami poniesionymi na ich objęcie (nabycie), znajdą pełne zastosowanie do Pracowników Spółki nabywających Akcje Bezpłatne w ramach opisanego wyżej Planu. Tym samym, przysporzenie Pracowników powstałe w związku z faktem, iż koszt nabywanych przez nich Akcji Bezpłatnych ponoszony jest przez inny podmiot, tj. przez Spółkę, nie będzie podlegało opodatkowaniu na moment nabycia Akcji Bezpłatnych i nie będzie stanowiło przychodu ze stosunku pracy, bądź z innego źródła podlegającego opodatkowaniu w Polsce. Okoliczność, iż koszt nabycia Akcji Bezpłatnych został poniesiony przez Spółkę, znajdzie natomiast odzwierciedlenie na moment ustalania dochodu Pracownika z tytułu odpłatnego zbycia tych akcji.

UZASADNIENIE dla zastosowania w przedstawionym stanie faktycznym (i zdarzeniu przyszłym) zasad opodatkowania wynikających z art. 24 ust. 11 u.p.d.o.f. stanowią następujące okoliczności:

* Pracownicy nabywają akcje podmiotu z siedzibą w Niemczech, a więc jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej,

* uprawnienie Pracowników do nabycia Akcji Bezpłatnych wynika z decyzji Komitetu działającego na podstawie legitymacji zarządu D.

Spółka podkreśla przy tym, iż zgodnie z jej wiedzą uprawnienia zarządu i Komitetu do przyjęcia zasad Planu znajdują oparcie w statucie D., jak również w przepisach prawa obowiązujących w Republice Federalnej Niemiec. Tym samym, prawo do nabycia Akcji Bezpłatnych przez Pracowników wynika z dokumentów i decyzji korporacyjnych podmiotu przyznającego powyższe akcje, podjętych zgodnie z regulacjami prawnymi Republiki Federalnej Niemiec. Należy zatem uznać, iż uprawnienie to zostało przyznane Pracownikom w sposób równoważny w skutkach prawnych do podjęcia uchwały przez walne zgromadzenia akcjonariuszy D. Z uwagi na fakt, iż regulacje prawa handlowego w poszczególnych państwach członkowskich Unii Europejskiej nie są identyczne, przyjęcie odmiennej interpretacji mogłoby doprowadzić do nierównego traktowania polskich podatników, którzy uczestniczą w programie preferencyjnego nabycia akcji spółek polskich oraz spółek z siedzibą w innych państwach członkowskich Unii Europejskiej.

Reasumując, mając na względzie, iż:

* Spółka nie ma wpływu na wybór uczestników Planu, a wszelkie decyzje w tym zakresie podejmowane są przez Komitet,

* Spółka nie jest stroną umowy regulującej zasady uczestnictwa Pracowników w Planie,

* Akcje Bezpłatne nie są przekazywane Pracownikom przez Spółkę, lecz Administratora działającego w porozumieniu z D.,

* uczestnictwo Pracowników w Planie, w tym nieodpłatne nabycie Akcji Bezpłatnych D., nie stanowi elementów warunków pracy i płacy tych Pracowników, wynikających z łączącego ich ze Spółką stosunku pracy,

* Pracownicy nie są uprawnieni do kierowania pod adresem Spółki roszczeń bądź zastrzeżeń związanych z realizacją Planu,

* na podstawie art. 24 ust. 11 i 12 u.p.d.o.f. nadwyżka pomiędzy wartością rynkową akcji objętych (nabytych) przez osoby uprawnione na podstawie uchwały walnego zgromadzenia a wydatkami poniesionymi na ich objęcie nie podlega opodatkowaniu w momencie objęcia (nabycia) tych akcji lecz dopiero w momencie ich odpłatnego zbycia na zasadach właściwych dla dochodów z papierów wartościowych,

* warunki, na jakich Pracownicy nabywają Akcje Bezpłatne, uzasadniają zastosowanie zasad opodatkowania wynikających z treści art. 24 ust. 11 u.p.d.o.f.,

* wartość rynkowa Akcji Bezpłatnych przekazanych Pracownikom, których koszt został poniesiony przez Spółkę, nie stanowi dodatkowego przychodu ze stosunku pracy. Tym samym brak jest podstaw do nałożenia na Spółkę obowiązku poboru zaliczek na podatek dochodowy z tego tytułu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy wyjaśnić, iż niniejsza interpretacja indywidualna stanowi ocenę stanowiska Wnioskodawcy w zakresie obowiązków płatnika lub innych obowiązków informacyjnych ciążących na Spółce, w odniesieniu do zadanego pytania.

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.), płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Z uwagi na powyższe na płatniku ciążą trzy podstawowe obowiązki podatkowe, tj.:

* podatku, zaliczki lub raty.

Z kolei płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8 Ordynacji podatkowej, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony, o czym stanowi art. 30 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa.

Przechodząc na grunt przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w myśl przepisów art. 31 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Stosownie do art. 38 ust. 1 ww. ustawy płatnicy, o których mowa w art. 31 i 33-35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a.

Zgodnie z art. 39 ust. 1 ww. ustawy, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, w przypadku gdy nie dokonują rocznego obliczenia podatku, są obowiązani przekazać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje o dochodach sporządzone według ustalonego wzoru.

Na podstawie treści powyższych przepisów należy stwierdzić, iż warunkiem istnienia obowiązków płatnika dla określonego podmiotu jest fakt dokonywania świadczeń przez ten podmiot na rzecz osób będących pracownikami tego podmiotu.

W myśl art. 42a ww. ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52 i art. 52a oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka z siedzibą w Niemczech (D.) przyznała pracownikom i personelowi kierowniczemu zatrudnionemu w D. oraz w spółkach powiązanych z grupy możliwość uczestnictwa w Globalnym Programie Zakupu Akcji (Plan). Począwszy od 2010 r. w Planie uczestniczą również uprawnieni pracownicy Spółki, w której 100% akcji posiada D. Zasady funkcjonowania Planu zostały przyjęte decyzją Globalnego Komitetu ds. Przeglądu Wynagrodzeń (Komitet), działającego na podstawie upoważnienia zarządu D. Uprawnienia zarządu i Komitetu do przyjęcie zasad Planu znajdują oparcie w statucie D., jak również w przepisach prawa obowiązujących w Republice Federalnej Niemiec. W ramach Planu na podstawie umowy zawartej z D. oraz spółką prawa niemieckiego, ustanowioną jako podmiot administrujący Planem (Administrator), Pracownik jest uprawniony do przeznaczenia określonej części swojego zasadniczego wynagrodzenia do nabycia określonej liczby akcji D. (Akcje). Akcje zostały dopuszczone do obrotu na Giełdzie Papierów Wartościowych we Frankfurcie. Koszt nabycia Akcji finansowany jest przez Pracownika i potrącany przez Spółkę, za jego zgodą, z kwoty wynagrodzenia netto wypłacanego z tytułu umowy o pracę zawartej ze Spółką. Wpłaty dokonywane są za każdy rok obowiązywania Planu, co oznacza, iż w pierwszym roku uczestnictwa w Planie Pracownicy dokonywali wpłat za okres od listopada 2010 do października 2011 r. Po dokonaniu powyższych wpłat lub dokonaniu wpłaty przez Pracownika w inny sposób, Administrator nabywa Akcje w imieniu Pracownika. Akcje nabywane są po aktualnej cenie rynkowej i po nabyciu zostają zdeponowane na rachunku utworzonym przez Administratora na rzecz Pracownika. Z tytułu Akcji Pracownikowi przysługuje prawo do dywidendy, jak i inne uprawnienia akcjonariusza D. Po zakończeniu każdego roku obowiązywania Planu, w ramach przydziału Pracownicy otrzymują nagrodę (Nagroda) w postaci warunkowego prawa do nieodpłatnego nabycia akcji D. w ramach określonego limitu (Akcje Bezpłatne), Akcje Bezpłatne nabywane są, podobnie jak Akcje, przez Administratora na Giełdzie Papierów Wartościowych we Frankfurcie. Nagroda przyznawana jest w oparciu o liczbę Akcji nabytych w poprzednim roku obowiązywania Planu i posiadanych na koniec poprzedniego roku obowiązywania Planu, z zastrzeżeniem, iż Pracownikowi nie może przysługiwać prawo do nieodpłatnego nabycia więcej niż 10 Akcji Bezpłatnych. Pracownik nie może sprzedawać, zastawiać, przenosić, cedować Nagrody ani żadnych praw z niej wynikających na żadną inną osobę. Z tytułu przyznanej Nagrody Pracownikowi nie przysługuje dywidenda bądź inne uprawnienia akcjonariusza D. Prawo do dysponowania Akcjami Bezpłatnymi Pracownik nabywa po upływie 12 miesięcy od dnia przyznania Nagrody (Data Nabycia Uprawnień). Rozliczenie przyznania Akcji Bezpłatnych następuje poprzez przekazanie ich przez Administratora na rachunek Pracownika albo na rachunek utworzony przez Administratora na rzecz Pracownika, na którym zdeponowane zostały Akcje wcześniej zakupione ze środków Pracownika. Po otrzymaniu Akcji Bezpłatnych, pracownik może podjąć decyzję o przeniesieniu ich na osobisty rachunek papierów wartościowych bądź sprzedaży. W przypadku, gdy przed upływem Daty Nabycia Uprawnień stosunek pracy z Pracownikiem zostanie rozwiązany z winy Pracownika, Pracownik traci prawo do otrzymania Akcji Bezpłatnych, które nie zostały mu do tego czasu wydane. Wybór uczestników Planu dokonywany jest przez Komitet. Spółka nie ma wpływu na podjęte decyzje co do uczestnictwa Pracowników w Planie oraz nie jest stroną umowy o uczestnictwo w Planie zawieranej pomiędzy Pracownikiem, D. oraz Administratorem. Na podstawie otrzymywanych faktur Spółka obciążana jest przez D. kosztami uczestnictwa Pracowników w Planie. Kwota obciążenia obejmuje zwrot kosztów nabycia Akcji Bezpłatnych przekazanych Pracownikom w danym okresie rozliczeniowym. W związku z przyznaniem Pracownikom Akcji Bezpłatnych Spółka rozpoznała wartość Akcji Bezpłatnych jako dodatkowy przychód Pracowników ze stosunku pracy. W konsekwencji, Spółka potrąciła zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych i naliczyła składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne.

W przedstawionym we wniosku stanie faktycznym pracownikom Spółki przyznane zostały w ramach Globalnego Programu Zakupu Akcji, organizowanego przez spółkę z siedzibą w Niemczech tzw. Akcje Bezpłatne, tj. akcje spółki z siedzibą w Niemczech, w oparciu o umowę podpisaną pomiędzy pracownikiem, spółką z siedzibą w Niemczech a Administratorem Planu, a więc przez podmiot, z którym nie wiąże pracowników stosunek pracy.

W związku z powyższym, w oparciu o przywołane uregulowania prawne uznać należy, iż na Wnioskodawcy nie ciążą obowiązki płatnika, czy też obowiązki informacyjne związane z przyznaniem pracownikom Bezpłatnych Akcji.

Jak już powyżej wskazano, warunkiem istnienia obowiązków płatnika dla określonego podmiotu jest fakt dokonywania świadczeń przez ten podmiot na rzecz osób będących pracownikami tego podmiotu lub w przypadku obowiązków informacyjnych dokonywanie wypłat należności lub świadczeń przez ten podmiot.

W tym miejscu należy zauważyć, iż w przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca nie wykonuje wobec swoich pracowników obowiązków płatnika, zatem nieuprawnionym jest przez tutejszy organ podatkowy rozpatrywanie w niniejszej interpretacji skutków podatkowych powstałych po stronie pracowników Wnioskodawcy z tytułu przyznania w ramach Planu Akcji Bezpłatnych m.in. w zakresie zastosowania art. 24. ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W tym zakresie organ nie dokonał oceny prawnej stanowiska Wnioskodawcy.

Reasumując, wartość rynkowa Akcji Bezpłatnych przyznanych pracownikom Spółki w ramach przedmiotowego Planu nie stanowi przychód ze stosunku pracy, w związku z czym Spółka nie jest zobowiązana do poboru i wpłaty na rachunek właściwego urzędu skarbowego zaliczki na podatek dochodowy z tego tytułu oraz nie ciążą na niej obowiązki informacyjne wynikające z przepisu art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Końcowo - odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych oraz przywołanego wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego - wskazać należy, iż orzeczenia te dotyczą tylko konkretnej, indywidualnej sprawy, jak również powołane wyroki dotyczą konkretnych spraw podatników osądzonych w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, iż nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktyczny.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.