IPPB2/415-1376/08-2/MK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 12 grudnia 2008 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB2/415-1376/08-2/MK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 22 września 2008 r. (data wpływu 25 września 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie konsekwencji podatkowych dokonania w latach 2006 i 2008 wypłaty przez płatnika na podstawie wyroku sądu zaległego wynagrodzenia za lata 2002, 2003 i lata następne - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 września 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie konsekwencji podatkowych dokonania w latach 2006 i 2008 wypłaty przez płatnika na podstawie wyroku sądu zaległego wynagrodzenia za lata 2002, 2003 i lata następne.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni prosi o potwierdzenie sposobu prawidłowego rozliczania wypłaconego, na podstawie wyroku sądowego, wynagrodzenia za rok 2002 i 2003, w roku 2006, 2008 i ewentualnie w latach następnych.

Zgodnie z instrukcją opracowaną przez Ministerstwo Finansów podstawą do wpisania w wierszu PIT-36 - "Wynagrodzenia ze stosunku pracy, służbowego, spółdzielczego i z pracy nakładczej, także zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, wypłacone przez zakład pracy" - jest sporządzona przez zakład pracy imienna informacja PIT- 11, a zatem PIT-11 za rok 2002, 2003, 2006 i 2008 obejmuje otrzymane i postawione do dyspozycji podatnika w wymienionych latach "pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze.

W związku z powyższym dochody uzyskane w roku 2002, 2003 i 2006 zostały rozliczone na podstawie PIT- 11 za rok 2002, 2003 i 2006, a dochody uzyskane w roku 2008 i latach następnych będą rozliczone na podstawie sporządzonego PIT -11 za rok 2008 i lata następne.

Powyższe wyjaśnienie jest Wnioskodawczyni niezbędne do przedstawienia w Sądzie Okręgowym w W. Wydział P... XX Al. S.... (załącznik - zawiadomienie o posiedzeniu Sądu dniu 16 października 2008 r. - pismo otrzymane w dniu xx września 2008 r.

Wyjaśnienia Wnioskodawczyni oparte na przepisach w toczącej się od 3 lat sprawie, wypłaty należnego wynagrodzenia za 2002 i 2003 rok nie stanowią podstawy do innego sposobu myślenia pozwanego i biegłego sądowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy należne wynagrodzenia za rok 2002 i 2003, wypłacone w roku 2006, 2008 i ewentualnie w latach następnych zwiększają, dochód za rok 2002 i 2003, oraz czy naliczony i przekazany podatek dochodowy od osób fizycznych do Urzędu Skarbowego za lata 2002 i 2003 podlega ponownemu przeliczeniu.

Zdaniem Wnioskodawczyni, dochody osiągnięte na podstawie wyroku sądowego za rok 2002 i 2003 i wypłacone w latach następnych nie podlegają korekcie, jak i wysokość należnego podatku dochodowego za rok 2002 i 2003 nie ulega zmianie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji Podatkowej zaniechano poboru podatku.

W art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy zostały określone źródła przychodów, gdzie między innymi wymienia się: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

W myśl art. 12 ust. 1 ww. ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty, niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Natomiast przepis art. 11 ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna mniemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Natomiast zgodnie z treścią art. 31 ww. ustawy osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Przepis art. 32 ust. 2 ww. ustawy stanowi, iż za dochód, o którym mowa w ust. 1 i 1a, uważa się uzyskane w ciągu miesiąca przychody w rozumieniu art. 12 oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez płatnika, po odliczeniu kosztów uzyskania w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 pkt 1 lub 3 oraz po odliczeniu potrąconych przez płatnika w danym miesiącu składek na ubezpieczenie społeczne, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy.

Przy obliczaniu zaliczki, o której mowa w ust. 1 ww. artykułu, uwzględnia się:

1.

koszty uzyskania przychodu w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 pkt 1,

2.

składki na ubezpieczenie społeczne, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, potrącane w danym miesiącu, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Zaliczkę obliczoną w sposób określony w ust. 1 i 2 ww. artykułu zmniejsza się o kwotę:

1.

o której mowa w art. 32 ust. 3,

2.

składki na ubezpieczenie zdrowotne, pobranej w danym miesiącu zgodnie z odrębnymi przepisami, z zastrzeżeniem art. 27 ust. 1 pkt 2 i ust. 2.

Przepis art. 39 ww. ustawy stanowi, iż w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa m.in. w art. 31, w przypadku gdy nie dokonują rocznego obliczenia podatku, są obowiązani przekazać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru, z zastrzeżeniem ust. 5. Informację, o której mowa w zdaniu pierwszym, sporządza się również w przypadku dokonywania wypłaty świadczeń określonych w art. 21 ust. 1 pkt 46 i 74.

Natomiast zgodnie z treścią art. 42e ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) w przypadku gdy za zakład pracy wypłaty świadczeń określonych w art. 12 dokonuje komornik sądowy lub podmiot niebędący następcą prawnym zakładu pracy, przejmujący jego zobowiązania wynikające ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, jest obowiązany, jako płatnik, do poboru zaliczki na podatek, stosując do wypłacanych świadczeń najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Na komorniku sądowym spoczywa również obowiązek terminowego przekazania informacji podatkowej (PIT-11) podatnikowi i właściwemu organowi podatkowemu oraz przekazania pobranych zaliczek na rachunek tego organu zgodnie z przepisem art. 32 ww. ustawy.

Z przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego wynika, iż na podstawie wyroku sądowego, Wnioskodawczyni zasądzono kwoty należnych wynagrodzeń za lata 2002 i 2003. Na podstawie orzeczenia sądu dokonano wypłat części zaległego wynagrodzenia w roku 2006 i 2008, natomiast pozostałe kwoty zostaną wypłacone w latach następnych.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz przytoczone powyżej przepisy prawa wyjaśnić należy, iż zgodnie z treścią przepisu art. 365 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego orzeczenie prawomocne wiąże strony, jak również Sąd, który je wydał.

Stąd też płatnik zgodnie z orzeczeniem Sądu Rejonowego jest zobowiązany do wypłaty zaległych wynagrodzeń.

W takim przypadku przychód z tytułu zasądzonych kwot jest przychodem ze stosunku pracy w miesiącu jego otrzymania lub postawienia do dyspozycji, nawet jeśli dotyczy lat ubiegłych.

Tym samym, jeżeli wypłata zaległego wynagrodzenia za rok 2002 i 2003 nastąpiła w roku 2006 i 2008 to stanowi ona przychód w miesiącu jego otrzymania lub postawienia do dyspozycji w danym roku podatkowym. Co w konsekwencji znajdzie odzwierciedlenie w informacji podatkowej PIT-11 za rok 2006 i rok 2008 sporządzonej przez dokonującego wypłaty (pracodawca, były pracodawca, komornik sądowy) zaległego wynagrodzenia. Ta sama zasada będzie miała zastosowanie w stosunku do ewentualnych wypłat dokonywanych w latach następnych.

Natomiast jeżeli przedmiotowa wypłata zaległego wynagrodzenia za lata 2002 i 2003 została dokonana bez poboru zaliczek przez płatnika lub komornika, to Wnioskodawczyni samodzielnie powinna dokonać korekt złożonego zeznania podatkowego za rok 2006. Ta sama zasada będzie miała zastosowanie do otrzymanego zaległego wynagrodzenia w roku 2008, które Wnioskodawczyni powinna dodać do przychodów ze stosunku pracy i wykazać w zeznaniu podatkowym za rok 2008 oraz do uzyskanych ewentualnych wypłat zaległego wynagrodzenia bez poboru zaliczek przez płatnika lub komornika w latach następnych.

W związku z powyższym dochody osiągnięte na podstawie wyroku sądowego za rok 2002 i 2003 wypłacone w latach następnych nie skutkują koniecznością dokonania korekt dokonanego rozliczenie podatku dochodowego za lata 2002 i 2003.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl