IPPB2/415-1187/08-4/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Państwa, przedstawione we wniosku z dnia 8 sierpnia 2008 r. (data wpływu 12 sierpnia 2008 r.) oraz piśmie z dnia 6 listopada 2008 r. (data nadania 7 listopada 2008 r. data wpływu 12 listopada 2008 r.) uzupełniającym własne stanowisko na wezwanie Nr IPPB2/415-1187/08-2/AK z dnia 30 października 2008 r. (data nadania 30 października 2008 r., data doręczenia 4 listopada 2008 r.)o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia od podatku dochodowego świadczeń otrzymanych przez pracownika - jest prawidłowe.

W dniu 12 sierpnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia od podatku dochodowego świadczeń otrzymanych przez pracownika.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka będąca płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych dokonuje bezpłatnego przekazania na rzecz pracowników towarów w ramach paczek świątecznych sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych do wysokości 380 złotych w roku kalendarzowym. Pracownik sam sobie komponuje własną paczkę dopasowaną do indywidualnych potrzeb. Towar zostaje przekazany pracownikowi za pokwitowaniem. Za zakup towaru jest wystawiona faktura VAT, na której są wyspecyfikowane wszystkie towary wydane dla każdego pracownika. Faktura VAT jest płacona ze środków zakładowego funduszu socjalnego.

Pismem z dnia 30 października 2008 r. Nr IPPB2/415-1187/08-2/AK wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w związku z zadanym pytaniem drugim przedstawionym w przedmiotowym wniosku.

Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie (data wpływu uzupełnienia 12 listopada 2008 r.).

Wnioskodawca informuję, iż pracownicy odbierają towary, które składają się na określoną wartość paczki świątecznej dostosowanej do indywidualnych potrzeb pracownika oraz fakt ten potwierdzają własnoręcznym podpisem na pokwitowaniu wydania towaru.

Pokwitowanie wydania towaru składa się z danych sprzedawcy, czyli firmy która wydaje towar do paczki, danych nabywcy, czyli firmy, która otrzyma fakturę za towar wydany do paczek, daty wydania towarów, wyszczególnienia towarów, wartość towarów, oraz podpisu pracownika, który odebrał towar składający się na jego paczką świąteczną.

Spółka będąca nabywcą paczki dla swoich pracowników otrzymuje jedną fakturę, na której są wyszczególnione wszystkie towary składające się na paczki dla pracowników. Załącznikiem do faktury jest zestawienie wszystkich pokwitowań wydań towarów potwierdzające fakt otrzymania towarów przez każdego pracownika indywidualnie.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku opisanym w stanie faktycznym, otrzymanie paczki świątecznej dopasowanej do indywidualnych potrzeb pracownika, nie rodzi obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych. W przepisach prawa nie ma definicji paczki świątecznej, nie ma też obowiązku przekazywania pracownikom paczek zawierających takie same produkty. W ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w art. 21 ust. 1 punkt 67 jest mowa o rzeczowych świadczeniach otrzymanych przez pracownika, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych.

Zdaniem Wnioskodawcy rzeczowymi świadczeniami są czekolady, kawa jak również masło, mleko, proszek do prania, piwo oraz płyn do kąpieli. Każdy pracownik może otrzymać takie świadczenia rzeczowe, które zaspokajają jego indywidualne potrzeby.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W art. 10 ww. ustawy zostały określone źródła przychodów, gdzie między innymi wymienia się: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkowstwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ww. ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 67 ww. ustawy stanowi, iż wolna od podatku dochodowego jest wartość rzeczowych świadczeń otrzymywanych przez pracownika, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych - do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380 zł; rzeczowymi świadczeniami nie są bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi.

W związku z tym, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje rzeczy ani świadczenia rzeczowego, należy odwołać się do znaczenia tych pojęć w języku potocznym lub definicji stosowanych w innych dziedzinach prawa.

Definicję rzeczy wprowadza ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.).

Z definicji zawartej w przepisie art. 45 ustawy - Kodeks cywilny wynika, iż rzeczami są tylko przedmioty materialne.

Świadczenie według znaczenia ze słownika języka polskiego wydanego przez Państwowe Wydawnictwo Naukowe pod redakcją prof. dr. Mieczysława Szymczaka tom III s. 458 - to przedmiot zobowiązania lub uprawnienia. Świadczenie rzeczowe można więc otrzymać lub ponosić.

Zatem, świadczeniem rzeczowym jest świadczenie o charakterze materialnym - nieodpłatnym, odpłatnym, bądź częściowo odpłatnym.

Uwzględniając powyższe definicje, materialny charakter, dający podstawę do zakwalifikowania jako świadczenia rzeczowe mają, np. odzież, żywność, obuwie, galanteria, artykuły gospodarstwa domowego, artykuły chemiczne.

Należy zauważyć, iż ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje świadczeń rzeczowych, jak i nierzeczowych, to jednak w treści art. 21 ust. 1 pkt 67 ww. ustawy, wymienia co świadczeniem rzeczowym nie jest. Z przepisu tego wynika, że do świadczeń rzeczowych nie zaliczają się bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji świadczeń rzeczowych, a także definicji świadczeń nie będących świadczeniami rzeczowymi. Odnosząc się do definicji zawartych w innych dziedzinach prawa i znaczenia słownikowego tych pojęć należy uznać, że przykładowo: czekolady, kawa, masło, mleko, proszek do prania, piwo oraz płyn do kąpieli są przedmiotami materialnymi, zatem zaliczają się do świadczeń rzeczowych.

Jednocześnie zaznaczyć należy, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wskazują w jaki sposób winny być udokumentowane wydatki, poniesione ze środków pochodzących z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych i w jaki sposób powinno być udokumentowane otrzymanie "paczki świątecznej" przez pracownika. Cytowany wyżej art. 21 ust. 1 pkt 67 tejże ustawy nie wymaga szczególnego rodzaju udokumentowania poniesionych wydatków, ich rejestrowania bądź opisywania, by stanowiły podstawę do uznania ich za wolne od podatku.

Tutejszy Organ wskazuje jednak, iż obowiązki takie mogą zawierać przepisy zawarte w ustawie z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (tekst jedn. Dz. U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335 z późn. zm.) oraz wydanych na jej podstawie przepisów wykonawczych.

Jeśli zatem z przepisów ww. ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych oraz wydanych na jej podstawie przepisów wykonawczych nie wynika szczególny sposób dokumentowania wydatków, to faktury, rachunki bądź noty księgowe, których adresatem jest Wnioskodawca, będą stanowiły podstawę do ich uznania za będące wydatkami, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 67 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na mocy wskazanego przepisu ustawodawca zwolnił od podatku wartość rzeczowych świadczeń otrzymanych przez pracownika, jeżeli spełnione zostaną łącznie następujące przesłanki:

* świadczenia mają charakter rzeczowy, przy czym przymiotu tego nie mają bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi,

* źródłem ich finansowania są w całości środki z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych,

* wartość tych świadczeń nie przekracza rocznie kwoty 380 zł.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że płatnik dokona zapłaty za zakup towaru na który jest wystawiona faktura VAT, na fakturze są wyspecyfikowane wszystkie towary wydane dla każdego pracownika w ramach paczek świątecznych sfinansowanych do wysokości 380,00 zł w roku kalendarzowym. Faktura VAT jest płacona ze środków zakładowego funduszu socjalnego. Pracownicy kwitują odbiór towarów (paczek), pokwitowanie odbioru (zestawienie pokwitowań) stanowi załącznik do faktury.

Reasumując, wartość świadczeń rzeczowych zakupionych przez płatnika dla pracownika w ramach paczek świątecznych, finansowanych ze środków zakładowego funduszu socjalnego nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych do wysokości 380 zł w roku kalendarzowym pod warunkiem, że otrzymane świadczenie nie stanowi zwrotu (refundacji) wcześniej poniesionych wydatków przez pracownika. Konieczne jest bowiem, by pracodawca sam dokonał zakupu i zapłaty za wydane pracownikom świadczenia rzeczowe (towary), z których składają się - paczki świąteczne.

Udokumentowanie otrzymania paczki świątecznej mogą stanowić wszelkiego rodzaju pokwitowania wydania towaru, potwierdzające fakt otrzymania towaru przez każdego pracownika indywidualnie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.